Św. Józef z Dzieciątkiem; Nieznany święty
Zdjęcie nr 1: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojącego prostokąta ujmuje rzeźbiona, ażurowa rama w formie wici akantu w dolnej partii formującego się w parę dekoracyjnych podpór. W zwieńczeniu, pośród skłębionych akantowych liści znajduje się para zwróconych ku sobie aniołków. Na awersie przedstawiono reprezentacyjny wizerunek św. Józefa w półpostaci. Nieznacznie jest on zwrócony w trzech czwartych w lewo, natomiast głowę kieruje w prawo. Owalną twarz charakteryzuje miękki modelunek rysów z długim, prostym nosem i krótkim zarostem. Ciemnobrązowe włosy, z puklem nad czołem, są zaczesane do tyłu. Święty po swojej lewej trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Niemal nagą sylwetkę, podobnie jak rysy zaokrąglonej twarzy, charakteryzuje sumaryczny modelunek. Dzieciątko prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej, wyciągniętej w bok trzyma kwiat białej lilii. Partie szat przesłaniają płaskorzeźbione, złocone i srebrzone sukienki zdobione motywem pojedynczych liści akantu. Głowy okalają świetliste nimby. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe. Na rewersie feretronu znajduje się wizerunek nierozpoznanego świętego ukazanego niemal w całej postaci. Zwróconego w trzech czwartych w prawo mężczyznę charakteryzuje młodzieńcza fizjonomia owalnej, pozbawionej zarostu twarzy o wyrazistych, sumarycznie opracowanych rysach i mocnym, światłocieniowym modelunku. Włosy przystrzyżone są w formie tonsury. Święty prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym podnosi wysoko do góry, lewą podtrzymuje połę płaszcza. Sylwetkę osłania płaskorzeźbiona, srebrzona sukienka o układzie naśladującym malarskie drapowanie. Tło obrazu jest jednolite, ciemnobrązowe.
Zdjęcie nr 2: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojącego prostokąta ujmuje rzeźbiona, ażurowa rama w formie wici akantu w dolnej partii formującego się w parę dekoracyjnych podpór. W zwieńczeniu, pośród skłębionych akantowych liści znajduje się para zwróconych ku sobie aniołków. Na awersie przedstawiono reprezentacyjny wizerunek św. Józefa w półpostaci. Nieznacznie jest on zwrócony w trzech czwartych w lewo, natomiast głowę kieruje w prawo. Owalną twarz charakteryzuje miękki modelunek rysów z długim, prostym nosem i krótkim zarostem. Ciemnobrązowe włosy, z puklem nad czołem, są zaczesane do tyłu. Święty po swojej lewej trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Niemal nagą sylwetkę, podobnie jak rysy zaokrąglonej twarzy, charakteryzuje sumaryczny modelunek. Dzieciątko prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej, wyciągniętej w bok trzyma kwiat białej lilii. Partie szat przesłaniają płaskorzeźbione, złocone i srebrzone sukienki zdobione motywem pojedynczych liści akantu. Głowy okalają świetliste nimby. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe. Na rewersie feretronu znajduje się wizerunek nierozpoznanego świętego ukazanego niemal w całej postaci. Zwróconego w trzech czwartych w prawo mężczyznę charakteryzuje młodzieńcza fizjonomia owalnej, pozbawionej zarostu twarzy o wyrazistych, sumarycznie opracowanych rysach i mocnym, światłocieniowym modelunku. Włosy przystrzyżone są w formie tonsury. Święty prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym podnosi wysoko do góry, lewą podtrzymuje połę płaszcza. Sylwetkę osłania płaskorzeźbiona, srebrzona sukienka o układzie naśladującym malarskie drapowanie. Tło obrazu jest jednolite, ciemnobrązowe.
Zdjęcie nr 3: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojącego prostokąta ujmuje rzeźbiona, ażurowa rama w formie wici akantu w dolnej partii formującego się w parę dekoracyjnych podpór. W zwieńczeniu, pośród skłębionych akantowych liści znajduje się para zwróconych ku sobie aniołków. Na awersie przedstawiono reprezentacyjny wizerunek św. Józefa w półpostaci. Nieznacznie jest on zwrócony w trzech czwartych w lewo, natomiast głowę kieruje w prawo. Owalną twarz charakteryzuje miękki modelunek rysów z długim, prostym nosem i krótkim zarostem. Ciemnobrązowe włosy, z puklem nad czołem, są zaczesane do tyłu. Święty po swojej lewej trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Niemal nagą sylwetkę, podobnie jak rysy zaokrąglonej twarzy, charakteryzuje sumaryczny modelunek. Dzieciątko prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej, wyciągniętej w bok trzyma kwiat białej lilii. Partie szat przesłaniają płaskorzeźbione, złocone i srebrzone sukienki zdobione motywem pojedynczych liści akantu. Głowy okalają świetliste nimby. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe. Na rewersie feretronu znajduje się wizerunek nierozpoznanego świętego ukazanego niemal w całej postaci. Zwróconego w trzech czwartych w prawo mężczyznę charakteryzuje młodzieńcza fizjonomia owalnej, pozbawionej zarostu twarzy o wyrazistych, sumarycznie opracowanych rysach i mocnym, światłocieniowym modelunku. Włosy przystrzyżone są w formie tonsury. Święty prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym podnosi wysoko do góry, lewą podtrzymuje połę płaszcza. Sylwetkę osłania płaskorzeźbiona, srebrzona sukienka o układzie naśladującym malarskie drapowanie. Tło obrazu jest jednolite, ciemnobrązowe.
Zdjęcie nr 4: Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojącego prostokąta ujmuje rzeźbiona, ażurowa rama w formie wici akantu w dolnej partii formującego się w parę dekoracyjnych podpór. W zwieńczeniu, pośród skłębionych akantowych liści znajduje się para zwróconych ku sobie aniołków. Na awersie przedstawiono reprezentacyjny wizerunek św. Józefa w półpostaci. Nieznacznie jest on zwrócony w trzech czwartych w lewo, natomiast głowę kieruje w prawo. Owalną twarz charakteryzuje miękki modelunek rysów z długim, prostym nosem i krótkim zarostem. Ciemnobrązowe włosy, z puklem nad czołem, są zaczesane do tyłu. Święty po swojej lewej trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Niemal nagą sylwetkę, podobnie jak rysy zaokrąglonej twarzy, charakteryzuje sumaryczny modelunek. Dzieciątko prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej, wyciągniętej w bok trzyma kwiat białej lilii. Partie szat przesłaniają płaskorzeźbione, złocone i srebrzone sukienki zdobione motywem pojedynczych liści akantu. Głowy okalają świetliste nimby. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe. Na rewersie feretronu znajduje się wizerunek nierozpoznanego świętego ukazanego niemal w całej postaci. Zwróconego w trzech czwartych w prawo mężczyznę charakteryzuje młodzieńcza fizjonomia owalnej, pozbawionej zarostu twarzy o wyrazistych, sumarycznie opracowanych rysach i mocnym, światłocieniowym modelunku. Włosy przystrzyżone są w formie tonsury. Święty prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym podnosi wysoko do góry, lewą podtrzymuje połę płaszcza. Sylwetkę osłania płaskorzeźbiona, srebrzona sukienka o układzie naśladującym malarskie drapowanie. Tło obrazu jest jednolite, ciemnobrązowe.

Św. Józef z Dzieciątkiem; Nieznany święty

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Zator
Miejscowość
Palczowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Św. Jakuba
Identyfikator
DZIELO/23628
Kategoria
feretron
Ilość
1
Technika i materiał
drewno cięte, rzeźbione, polichromowane, złocone, srebrzone; olej na desce
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Feretron obrazowy osadzony na prostopadłościennej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojącego prostokąta ujmuje rzeźbiona, ażurowa rama w formie wici akantu w dolnej partii formującego się w parę dekoracyjnych podpór. W zwieńczeniu, pośród skłębionych akantowych liści znajduje się para zwróconych ku sobie aniołków. Na awersie przedstawiono reprezentacyjny wizerunek św. Józefa w półpostaci. Nieznacznie jest on zwrócony w trzech czwartych w lewo, natomiast głowę kieruje w prawo. Owalną twarz charakteryzuje miękki modelunek rysów z długim, prostym nosem i krótkim zarostem. Ciemnobrązowe włosy, z puklem nad czołem, są zaczesane do tyłu. Święty po swojej lewej trzyma na rękach Dzieciątko Jezus. Niemal nagą sylwetkę, podobnie jak rysy zaokrąglonej twarzy, charakteryzuje sumaryczny modelunek. Dzieciątko prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej, wyciągniętej w bok trzyma kwiat białej lilii. Partie szat przesłaniają płaskorzeźbione, złocone i srebrzone sukienki zdobione motywem pojedynczych liści akantu. Głowy okalają świetliste nimby. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe.
Na rewersie feretronu znajduje się wizerunek nierozpoznanego świętego ukazanego niemal w całej postaci. Zwróconego w trzech czwartych w prawo mężczyznę charakteryzuje młodzieńcza fizjonomia owalnej, pozbawionej zarostu twarzy o wyrazistych, sumarycznie opracowanych rysach i mocnym, światłocieniowym modelunku. Włosy przystrzyżone są w formie tonsury. Święty prawą rękę z wyprostowanym palcem wskazującym podnosi wysoko do góry, lewą podtrzymuje połę płaszcza. Sylwetkę osłania płaskorzeźbiona, srebrzona sukienka o układzie naśladującym malarskie drapowanie. Tło obrazu jest jednolite, ciemnobrązowe.

Zarys problematyki artystycznej

Awers feretronu zajmuje wizerunek św. Józefa, męża Marii i ziemskiego opiekuna Jezusa. Jako potomek z rodu Dawida stał się dziedzicem proroctw związanych z przyjściem Mesjasza. Ponieważ pochodził z Dawidowego miasta Betlejem wraz z Marią wyruszył tam by wziąć udział w spisie ludności zarządzonym za panowania cesarza Oktawiana Augusta (Łk 2, 1-5). Początkowo pełen obaw i niepewności związanych z cudownym macierzyństwem Marii pozostał jej mężem i troskliwym opiekunem Jezusa, którego poddając obrzędowi obrzezania uznał w świetle żydowskiego prawa za syna (Mt 1, 25; Łk 2, 21-39). Jako ziemski ojciec św. Józef uczył dorastającego Jezusa modlitwy, prawa żydowskiego oraz ciesielskiego fachu (Mk 6, 3). Wraz z Marią pielgrzymowali także do jerozolimskiej świątyni (Łk 2, 41-50). Święty Józef zmarł najprawdopodobniej jeszcze przed rozpoczęciem publicznej działalności Jezusa, a przypuszczalnym miejscem jego spoczynku jest dolina Jozafata. W przedstawieniach plastycznych najczęściej ukazywany jest jako mężczyzna dojrzały bądź w podeszłym wieku, z siwym zarostem. W sztuce średniowiecznej często charakteryzuje go strój mieszczański, najczęściej jednak ubrany w antykizujące szaty. Wiodącym atrybutem św. Józefa jest kwiat białej lilii symbolizujący jego czystość, często dzierży w dłoni także kij lub laskę pasterską, bądź zakwitającą różdżkę. Niejednokrotnie jego atrybutami są narzędzia ciesielskie, jak piła, dłuta czy topór, w scenie Bożego Narodzenia zaś ukazywany jest z latarnią lub świecą. Do schyłku średniowiecza św. Józef ukazywany jest jako bohater scen narracyjnych z życia Marii i Jezusa i dopiero w okresie nowożytnym rozwinęła się jego ikonografia. Początkowo występował w wizerunkach Świętej Rodziny, następnie, w okresie potrydenckim w wersji samodzielnych przedstawień reprezentacyjnych z Dzieciątkiem Jezus na rękach. Wzory te wykazują pewną analogię do ikonografii maryjnej, co z kolei wynika z charakteru kultu św. Józefa czczonego jako pośrednika i orędownika wiernych wstawiającego się u Chrystusa.
Na rewersie feretronu znajduje się przedstawienie pozbawionego atrybutu, nierozpoznanego świętego, włosy przystrzyżone w formie tonsury pozwalają przypuszczać, iż jest to duchowny. Nałożone w partiach szat płaskorzeźbione sukienki uniemożliwiają dalszą identyfikację ikonograficzną.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Jeden z feretronów w kościele parafialnym w Palczowicach znamionuje stylistyka baroku. Szczególną uwagę zwraca niezwykle dekoracyjna forma ramy o wspaniałej linii akantowej wici oraz zwieńczenie w formie pary aniołków, co pozwala datować zabytek na XVIII wiek. Obrazy przedstawiają św. Józefa Oblubieńca i nierozpoznanego świętego zakonnika.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczne, całopostaciowe figury aniołów siedzących w zdynamizowanych pozach na przerwanym przyczółku ołtarza głównego, ukazanych pod postaciami małych dzieci. Anioł po prawej stronie retabulum siedząc zwrócony na wprost odwraca się w trzech czwartych w prawo lekko pochylając do przodu. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, dziecięce rysy o wąskich łukach brwi, dużych, migdałowatych oczach, lekko zadartym nosie, kształtnych ustach i podbródku. Naga sylwetka o zaokrąglonych kształtach, z dwoma fałdkami nad brzuchem osłonięta jest w partii bioder złoconą szatą zarzuconą przez prawe ramię. Wyciągnięta do przodu lewa ręka skierowana jest w prawo, nogi skrzyżowane. Na plecach rozłożone złocone skrzydła. Anioł po lewej stronie retabulum siedząc zwrócony na wprost odwraca się w trzech czwartych w prawo lekko odchylając nieco do tyłu sylwetkę. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, dziecięce rysy o wąskich łukach brwi, dużych, migdałowatych oczach, zadartym nosie, rozchylonych ustach i wydatnym podbródku. Naga sylwetka o zaokrąglonych kształtach, z dwoma fałdkami nad brzuchem osłonięta jest w partii bioder złoconą szatą zarzuconą przez lewe ramię. Skierowane w lewo, zgięte w łokciach ręce uniesione są do góry z wyprostowanymi palcami wskazujacymi. Na plecach rozłożone złocone skrzydła.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz
Boczny prawy (południowy)
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem schodami od strony prezbiterium. Kosz jest na planie pięcioboku z ośmioboku ze ściankami wydzielonymi wąskimi pilastrami na wysokich cokołach, o trzonach zdobionych motywem liści laurowych. Pola ścianek wypełniają płyciny w formie stojącego prostokąta pokryte ornamentem kandelabrowym. Kosz dołem obiega gzyms w kształcie półwałka. Ujęty ornamentem sznurowym parapet jest w formie gzymsu. Spód kosza w postaci wklęsło-wypukłego, zdobionego czterema kabłąkami w formie S-kształtnych wolut, ostrosłupa z podwieszeniem w formie kuli. Schody są jednobiegowe z balustradą w kształcie ścianki wypełnioną parą romboidalnych płycin z motywem koła i pary trójkątów o wklęsłej podstawie. Struktura polichromowana w kolorach zielonym, niebieskim i fioletowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Jakuba w Palczowicach został wybudowany w roku 1894 w miejsce wcześniejszego kościoła z roku 1498. Kościół halowy, na kamiennej podmurówce, wzniesiony z drewna. Kościół jest jednonawowy, orientowany. Po jego zachodniej stronie szeroka, czworoboczna wieża nakryta ośmiobocznym hełmem. Pod hełmem również ośmioboczny szeroki, drewniany kandelabr. Hełm strzelisty, kryty gontem, zwieńczony metalowym krzyżem. Z czterech stron hełmu metalowe wykusze okienne ze stylizowanymi sterczynami. Po czterech stronach korpusu wieży w jego wysokości małe otwory okienne zwieńczone ostrokątnie. Korpus halowy nakryty dwuspadowym dachem z gontu. We wschodniej części dachu ośmioboczna metalowa sygnaturka również zwieńczona krzyżem. Jej hełm strzelisty z pokryciem metalowym. W korpusie od południa i północy po dwa prostokątne otwory okienne z bliźniaczymi zamkniętymi ostrołukowo kwaterami. Prezbiterium niższe i węższe w stosunku do nawy, kryte osobnym, dwuspadowym dachem gontowym, zamknięte trójbocznie. Po południowej stronie prezbiterium dwa otwory okienne analogiczne do zlokalizowanych w nawie. Po północnej stronie prezbiterium dobudowana murowana, tynkowana zakrystia z dachem jednospadowym, krytym blachą. W zakrystii jeden czworokątny otwór okienny i osobne wejście po stronie wschodniej. Nad głównym wejściem do kościoła, z czworobocznymi, dwuskrzydłowymi drzwiami wysunięte dwuspadowe zadaszenie Po bokach drzwi w połowie ich wysokości symetrycznie ułożone, czworokątne otwory okienne. Do południowej ściany nawy głównej przylegająca drewniana kruchta na planie prostokątnym z dwuspadowym zadaszeniem zwieńczonym krzyżem. Po obu stronach drzwi otwory okienne zwieńczone ostrokątnie.
kościół
Kościół św. Jakuba w Palczowicach
Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron
Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska
Zdjęcie nr 1: Podobrazia cyklu obrazów stacji drogi krzyżowej mają kształt stojących prostokątów. Charakteryzują je wielopostaciowe, zdynamizowane, wielofiguralne kompozycje najczęściej osadzone na tle pejzażu lub architektury. Malowidła cechuje stosunkowo plastyczny modelunek postaci – fizjonomii, muskulatury, draperii. Kolorystyka obrazów jest żywa, nasycona i jednocześnie wyważona, o szerokiej gamie barw. Obrazy ujmują drewniane, profilowane, polichromowane w odcieniu brązu i czerni ramy z wklęsło-wypukłym w formie podwieszeniem i zwieńczeniem z motywem krzyża o trójlistnie zakończonych ramionach. W górnej partii ram znajdują się numery stacji, a w dolnej ich nazwy w formie napisów wykonanych czarną farbą.
obraz
Droga krzyżowa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Św. Józef z Dzieciątkiem; Nieznany święty ", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-z-dzieciatkiem-nieznany-swiety

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności