![Zdjęcie nr 1: Obraz o formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielofiguralna. W centrum postać Chrystusa umarłego, na krzyżu, skierowana trzy czwarte w prawo. Ciało w dużym zwisie, przypominające w układzie literę „Y”, z wyraźnie wydobytą światłocieniem muskulaturą. Perizonium luźno osłaniające biodra, zawiązane na prawym boku; na głowie korona cierniowa. Krzyż prosty, nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem w języku hebrajskim, greckim i łacińskim „IESVS NAZA/RENVS REX / IVD[A]EORVM”. Po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani dwaj łotrzy. Po prawej stronie postać przedstawiona frontalnie, z prawą ręką przełożoną przez ramię krzyża, lewa wyciągnięta wzdłuż ramienia krzyża, z głową skierowaną w stronę Chrystusa. Po lewej stronie łotr przedstawiony w momencie przybijania do krzyża, z profilu, o łukowato wygiętym ciele, z lewą nogą ugiętą w kolanie. Do jego krzyża podstawiona drabina ujęta diagonalnie. W dolnej partii kompozycji po lewej stronie Longinus w stroju żołnierskim, na siwym koniu ukazanym od tyłu, w skrócie perspektywicznym, przebijający bok Chrystusa włócznią. W lewym, dolnym rogu wyłaniająca się głowa innego czarnego konia, ukazana z profilu. W prawym, dolnym rogu Matka Boska w różowej sukni z szarym płaszczem i ciemną chustą na głowie, ze splecionymi dłońmi oraz głową odchyloną w lewo. Obok niej po prawej stronie, ukazany w profilu św. Jan w zielonej tunice i czerwonym płaszczu, którego krawędzią wyciera łzy. Sylwetka zwrócona w lewą stronę. Pod krzyżem Chrystusa przyklękająca Maria Magdalena przedstawiona profilem, z rękoma wyciągniętymi ku górze. Ubrana w żółtą suknię z podwiniętymi rękawami. W tle zarys wielu postaci. Niebo czarne. Kolorystyka żywa, intensywna, kontrast plam barwnych; silny światłocień. Rama złocona, drewniana, profilowana, dekorowana ornamentem akantowym na niebieskim tle.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761640d94eef3d32613cade/WorkImage/5bb208dc3bb784517009f9e0/5bb208dc3bb784517009f9e0.jpg?rand=1680263718)
![Zdjęcie nr 2: Obraz o formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielofiguralna. W centrum postać Chrystusa umarłego, na krzyżu, skierowana trzy czwarte w prawo. Ciało w dużym zwisie, przypominające w układzie literę „Y”, z wyraźnie wydobytą światłocieniem muskulaturą. Perizonium luźno osłaniające biodra, zawiązane na prawym boku; na głowie korona cierniowa. Krzyż prosty, nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem w języku hebrajskim, greckim i łacińskim „IESVS NAZA/RENVS REX / IVD[A]EORVM”. Po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani dwaj łotrzy. Po prawej stronie postać przedstawiona frontalnie, z prawą ręką przełożoną przez ramię krzyża, lewa wyciągnięta wzdłuż ramienia krzyża, z głową skierowaną w stronę Chrystusa. Po lewej stronie łotr przedstawiony w momencie przybijania do krzyża, z profilu, o łukowato wygiętym ciele, z lewą nogą ugiętą w kolanie. Do jego krzyża podstawiona drabina ujęta diagonalnie. W dolnej partii kompozycji po lewej stronie Longinus w stroju żołnierskim, na siwym koniu ukazanym od tyłu, w skrócie perspektywicznym, przebijający bok Chrystusa włócznią. W lewym, dolnym rogu wyłaniająca się głowa innego czarnego konia, ukazana z profilu. W prawym, dolnym rogu Matka Boska w różowej sukni z szarym płaszczem i ciemną chustą na głowie, ze splecionymi dłońmi oraz głową odchyloną w lewo. Obok niej po prawej stronie, ukazany w profilu św. Jan w zielonej tunice i czerwonym płaszczu, którego krawędzią wyciera łzy. Sylwetka zwrócona w lewą stronę. Pod krzyżem Chrystusa przyklękająca Maria Magdalena przedstawiona profilem, z rękoma wyciągniętymi ku górze. Ubrana w żółtą suknię z podwiniętymi rękawami. W tle zarys wielu postaci. Niebo czarne. Kolorystyka żywa, intensywna, kontrast plam barwnych; silny światłocień. Rama złocona, drewniana, profilowana, dekorowana ornamentem akantowym na niebieskim tle.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761640d94eef3d32613cade/WorkImage/5bb208dcc2b47651601ea926/5bb208dcc2b47651601ea926.jpg?rand=1680263718)
![Zdjęcie nr 3: Obraz o formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielofiguralna. W centrum postać Chrystusa umarłego, na krzyżu, skierowana trzy czwarte w prawo. Ciało w dużym zwisie, przypominające w układzie literę „Y”, z wyraźnie wydobytą światłocieniem muskulaturą. Perizonium luźno osłaniające biodra, zawiązane na prawym boku; na głowie korona cierniowa. Krzyż prosty, nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem w języku hebrajskim, greckim i łacińskim „IESVS NAZA/RENVS REX / IVD[A]EORVM”. Po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani dwaj łotrzy. Po prawej stronie postać przedstawiona frontalnie, z prawą ręką przełożoną przez ramię krzyża, lewa wyciągnięta wzdłuż ramienia krzyża, z głową skierowaną w stronę Chrystusa. Po lewej stronie łotr przedstawiony w momencie przybijania do krzyża, z profilu, o łukowato wygiętym ciele, z lewą nogą ugiętą w kolanie. Do jego krzyża podstawiona drabina ujęta diagonalnie. W dolnej partii kompozycji po lewej stronie Longinus w stroju żołnierskim, na siwym koniu ukazanym od tyłu, w skrócie perspektywicznym, przebijający bok Chrystusa włócznią. W lewym, dolnym rogu wyłaniająca się głowa innego czarnego konia, ukazana z profilu. W prawym, dolnym rogu Matka Boska w różowej sukni z szarym płaszczem i ciemną chustą na głowie, ze splecionymi dłońmi oraz głową odchyloną w lewo. Obok niej po prawej stronie, ukazany w profilu św. Jan w zielonej tunice i czerwonym płaszczu, którego krawędzią wyciera łzy. Sylwetka zwrócona w lewą stronę. Pod krzyżem Chrystusa przyklękająca Maria Magdalena przedstawiona profilem, z rękoma wyciągniętymi ku górze. Ubrana w żółtą suknię z podwiniętymi rękawami. W tle zarys wielu postaci. Niebo czarne. Kolorystyka żywa, intensywna, kontrast plam barwnych; silny światłocień. Rama złocona, drewniana, profilowana, dekorowana ornamentem akantowym na niebieskim tle.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761640d94eef3d32613cade/WorkImage/5bb208dd7e4d32a568dc24c4/5bb208dd7e4d32a568dc24c4.jpg?rand=1680263718)
![Zdjęcie nr 4: Obraz o formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielofiguralna. W centrum postać Chrystusa umarłego, na krzyżu, skierowana trzy czwarte w prawo. Ciało w dużym zwisie, przypominające w układzie literę „Y”, z wyraźnie wydobytą światłocieniem muskulaturą. Perizonium luźno osłaniające biodra, zawiązane na prawym boku; na głowie korona cierniowa. Krzyż prosty, nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem w języku hebrajskim, greckim i łacińskim „IESVS NAZA/RENVS REX / IVD[A]EORVM”. Po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani dwaj łotrzy. Po prawej stronie postać przedstawiona frontalnie, z prawą ręką przełożoną przez ramię krzyża, lewa wyciągnięta wzdłuż ramienia krzyża, z głową skierowaną w stronę Chrystusa. Po lewej stronie łotr przedstawiony w momencie przybijania do krzyża, z profilu, o łukowato wygiętym ciele, z lewą nogą ugiętą w kolanie. Do jego krzyża podstawiona drabina ujęta diagonalnie. W dolnej partii kompozycji po lewej stronie Longinus w stroju żołnierskim, na siwym koniu ukazanym od tyłu, w skrócie perspektywicznym, przebijający bok Chrystusa włócznią. W lewym, dolnym rogu wyłaniająca się głowa innego czarnego konia, ukazana z profilu. W prawym, dolnym rogu Matka Boska w różowej sukni z szarym płaszczem i ciemną chustą na głowie, ze splecionymi dłońmi oraz głową odchyloną w lewo. Obok niej po prawej stronie, ukazany w profilu św. Jan w zielonej tunice i czerwonym płaszczu, którego krawędzią wyciera łzy. Sylwetka zwrócona w lewą stronę. Pod krzyżem Chrystusa przyklękająca Maria Magdalena przedstawiona profilem, z rękoma wyciągniętymi ku górze. Ubrana w żółtą suknię z podwiniętymi rękawami. W tle zarys wielu postaci. Niebo czarne. Kolorystyka żywa, intensywna, kontrast plam barwnych; silny światłocień. Rama złocona, drewniana, profilowana, dekorowana ornamentem akantowym na niebieskim tle.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5761640d94eef3d32613cade/WorkImage/5bb208dcab2f34518f4d5b63/5bb208dcab2f34518f4d5b63.jpg?rand=1680263718)
Przebicie włócznią
Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Jabłonka
Miejscowość
Orawka
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Jana Chrzciciela
Miejsce przechowywania
ołtarz boczny południowy
Identyfikator
DZIELO/04944
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVII – początek XVIII wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość –
106 cm
wysokość –
170 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy –
147 cm
Szerokość bez ramy –
87 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo
Dzieje zabytku
Obraz powstał w drugiej połowie XVII lub na początku XVIII wieku w nieznanym warsztacie malarskim. Umieszczono go w polu głównym ołtarza bocznego w kościele w Orawce.
Opis
Obraz o formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielofiguralna. W centrum postać Chrystusa umarłego, na krzyżu, skierowana trzy czwarte w prawo. Ciało w dużym zwisie, przypominające w układzie literę „Y”, z wyraźnie wydobytą światłocieniem muskulaturą. Perizonium luźno osłaniające biodra, zawiązane na prawym boku; na głowie korona cierniowa. Krzyż prosty, nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem w języku hebrajskim, greckim i łacińskim „IESVS NAZA/RENVS REX / IVD[A]EORVM”. Po obu stronach Chrystusa ukrzyżowani dwaj łotrzy. Po prawej stronie postać przedstawiona frontalnie, z prawą ręką przełożoną przez ramię krzyża, lewa wyciągnięta wzdłuż ramienia krzyża, z głową skierowaną w stronę Chrystusa. Po lewej stronie łotr przedstawiony w momencie przybijania do krzyża, z profilu, o łukowato wygiętym ciele, z lewą nogą ugiętą w kolanie. Do jego krzyża podstawiona drabina ujęta diagonalnie. W dolnej partii kompozycji po lewej stronie Longinus w stroju żołnierskim, na siwym koniu ukazanym od tyłu, w skrócie perspektywicznym, przebijający bok Chrystusa włócznią. W lewym, dolnym rogu wyłaniająca się głowa innego czarnego konia, ukazana z profilu. W prawym, dolnym rogu Matka Boska w różowej sukni z szarym płaszczem i ciemną chustą na głowie, ze splecionymi dłońmi oraz głową odchyloną w lewo. Obok niej po prawej stronie, ukazany w profilu św. Jan w zielonej tunice i czerwonym płaszczu, którego krawędzią wyciera łzy. Sylwetka zwrócona w lewą stronę. Pod krzyżem Chrystusa przyklękająca Maria Magdalena przedstawiona profilem, z rękoma wyciągniętymi ku górze. Ubrana w żółtą suknię z podwiniętymi rękawami. W tle zarys wielu postaci. Niebo czarne. Kolorystyka żywa, intensywna, kontrast plam barwnych; silny światłocień. Rama złocona, drewniana, profilowana, dekorowana ornamentem akantowym na niebieskim tle.
Zarys problematyki artystycznej
Obraz „Przebicie włócznią” w kościele w Orawce jest doskonałym przykładem recepcji dzieła flamandzkiego, barokowego malarza Petera Paula Rubensa (1577-1640) – tzw. „Le coup de lance”. Kompozycja obok drugiego dzieła mistrza „Ukrzyżowania” była najczęściej powtarzana nie tylko w krajach Europy, ale i na wszystkich kontynentach. Słynne „Le coup de lance” z ołtarza w kościele św. Franciszka w Antwerpii (obecnie w Królewskim Muzeum Sztuki w Antwerpii) jako pierwszy rytował Boetius à Bolswert. W Polsce oprócz realizacji w Orawce najbardziej znanymi i najlepszymi artystycznie adaptacjami tej kompozycji są obrazy Franciszka Lekszyckiego w kaplicy Ukrzyżowania w Kalwarii Zebrzydowskiej i w kościele Bernardynów we Lwowie.
Stan zachowania / Prace konserwatorskie
Dostateczny; obraz wielokrotnie uzupełniany i przemalowany. Podczas jednej z ostatnich konserwacji kompozycja została uzupełniona o drabinę i postać po prawej stronie krzyża.
Streszczenie
Obraz „Przebicie włócznią” w kościele w Orawce powstał w drugiej połowie XVII wieku lub na początku XVIII wieku w nieznanym warsztacie malarskim. Umieszczono go w polu głównym ołtarza bocznego w kościele w Orawce z pierwszej ćwierci XVIII wieku. Obraz jest doskonałym przykładem recepcji dzieła flamandzkiego, barokowego malarza Petera Paula Rubensa (1577-1640) – tzw. „Le coup de lance”.
Bibliografia
"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953
Michalczyk Zbigniew, "W lustrzanym odbiciu. Grafika europejska a malarstwo Rzeczypospolitej w czasach nowożytnych ze szczególnym uwzględnieniem późnego baroku", Warszawa 2016
Inne dzieła z tego miejsca
Podobne dzieła
Po kategorii
Po tagach
Po technice i materiale
![Zdjęcie nr 1: Balustrada ganku obiegająca ścianę zachodnią, północną i południową z malowanymi scenami Litanii Loretańskiej umieszczonymi w płycinach o różnorodnych kształtach, przeważnie stojącego prostokąta z modyfikacjami: o ściętych narożach, zamkniętych półkoliście, zamkniętych uszakami lub innych. Poszczególne osie wydzielone są pilastrami hermowymi, wspartymi na bazach i niskich cokołach. Podpory podtrzymują imposty zdobione rombami oraz niepełne belkowanie w postaci profilowanego gzymsu, wyłamanego na ich osi. Pod oraz ponad obrazami umieszczone są złocone napisy. Balustrada ujęta jest od dołu fantazyjnie wykrojonymi kartuszami, ozdobionymi kaboszonami i rautami. Struktura jest polichromowana na czarno, pilastry i detale na czerwono, ornamentyka i profilowania złocone oraz srebrzone. Poszczególne sceny opatrzone są napisami:
Na ścianie południowej, od lewej:
1. „S. VIRGO VIRGINVM, OR(A PRO NOBIS)”, „PANNO NAD PANNAMI, MODL(SIĘ ZA NAMI)”
2. „MATTER VIVENTIVM, OR(A PRO NOBIS)”, „MATKO ŻYJĄCYCH, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
3. „MATER PVLCHRAE DILECTIONIS, OR(A PRO NOBIS)”, „MATKO JEZVSOWEJ MIŁOSCI, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
4. „MATER SANCTAE SPEI, OR(A PRO NOBIS)”, „MATKO S. NADZIEJI, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
5. „MATER HONORIFICATA, OR(A PRO NOBIS)”, „MATKO PRZESŁAWNA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
6. „LIGNVUM VITAE, OR(A PRO NOBIS)”, „DRZEWO ŻYWOTA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
7. „VENA VITAE, OR(A PRO NOBIS)”, „STRVMIENIV ŻYWOTA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
8. „NAVIS INSTITORIS ETC, OR(A PRO NOBIS)”, „OKĘCIE CHLEB ŻŸWŸ NIOSACŸ, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
9. „FAVVS DISTILANS, OR(A PRO NOBIS)”, „SŁODKOŚCI PŁŸNACA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
10. „FONS SIGNATVS, OR(A PRO NOBIS)”, „ZDROJV ZAPIECZĘTOWANY, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
11. „PVTEVS AQVARVM VIVENTIVM, OR(A PRO NOBIS)”, „STVDNICO WOD ŻŸWŸCH, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
12. „TORRENS MELLIS ET BVTYRI, OR(A PRO NOBIS)”, „POTOKV Z MIŁOSCIA CIEKACY: M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
13. „DOMVS SAPIENTIAE, OR(A PRO NOBIS)”, „DOMIE MADROSCI, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
14. „SPECVLM SINE MACVLA, OR(A PRO NOBIS)”, „ZWIERCIADŁO BEZ ZMAZY, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
Na ścianie zachodniej, od lewej:
1. „THRONVS SALAMONIC, OR(A PRO NOBIS)”, „TRON SALOMONA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
2. „MVLIER AMICTA SOLE, OR(A PRO NOBIS)”, „NIEWIASTA W SŁONCE ODZIANA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
3. „PVLCHRA VT LVNA, OR(A PRO NOBIS)”, „PIEKNA JAK KSIEŻYC, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
4. „ELECTA VT SOL, OR(A PRO NOBIS)”, „WYBRANA JAK SŁOŃCE, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
5. „HONORIFICENTIA POPVLI NOSTRI, OR(A PRO NOBIS)”, „PRZEDMIOT CZCI NARODU NASZEGO”
6. „VIRGA MOYSIS, OR(A PRO NOBIS)”, „LASKA MOJŻESZOWA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
7. „CIVITAS REFVGII, OR(A PRO NOBIS)”, „MIASTO UCIECZKI, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
8. „CLYPEVS OMNIB, IN TE SPERATIB, OR(A PRO NOBIS)”, „TARCZA WSZYSTKICH TOBIE UFAJ[ĄCY]M”
9. „TVRRIS EBVRNEA, OR(A PRO NOBIS)”, „WIEŻO Z KOSCI SŁONIOWEJ M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
Na ścianie północnej, od lewej:
1. „TVRRIS DAVIDICA, OR(A PRO NOBIS)”, „WIEŻO DAWIDOWA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
2. „PARADISVS VOLVPTATIS, OR(A PRO NOBIS)”, „RAJU ROZKOSZY, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
3. „DESIDERIVM COLLIVEM ETERNORV, OR(A PRO NOBIS)”, „PRAGNIENIE PAGÓRKÓW WIECZny do, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
4. „LILIVM INTER SPINAS, OR(A PRO NOBIS)”, „LILIA MIĘDZY CIERNIAMI”
5. „RVBVS ARDENS INCONBVSTVS, OR(A PRO NOBIS)”, „KRZAK OGNISTY CIERNIowy, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
6. „THALAMVS SPONSI, OR(A PRO NOBIS)”, „KOMNATA OBLUBIEŃCÓW, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
7. „TABERNACVLVM FOEDERIS, OR(A PRO NOBIS)”, „NAMIOT PRZYMIERZA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
8. „AVRORA CONSVRGENS, OR(A PRO NOBIS)”, „JUTRZENKA WSCHODZĄCA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
9. „SANCTVARIVM DEI, OR(A PRO NOBIS)”, „SANKTUARIUM BOGA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
10. „ARCA TESTAMENTI, OR(A PRO NOBIS)”, „ARKA PRZYMIERZA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
11. „PROPITIATORIVM ALTISSIMI, OR(A PRO NOBIS)”, „PRZEBŁAGANIE PRZEDWIECZNEGO, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
12. „GLORIA IERVSALEM, OR(A PRO NOBIS)”, „CHWAŁA JERUSALEM, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
13. „SOLVM GLORIA DEI, OR(A PRO NOBIS)”, „TRON CHWAŁY BOŻEJ, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”
14. „REGINA CAELI, OR(A PRO NOBIS)”, „KRÓLOWA NIEBA, M(ÓDL SIĘ ZA NAMI)”](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/59a3f97fed050f099cb97de9/WorkImage/5b44798b70d08872201b7e0c/5b44798b70d08872201b7e0c_home.jpg?rand=1680263718)
![Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta zbliżonego do kwadratu z przedstawieniem bł. Michała Giedroycia. Kompozycja podzielona na pole główne oraz dwanaście okalających je scen ukazujących wątki z życia błogosławionego oraz jego cuda, ujęte w złote ramki w kształcie prostokątów o ściętych narożach. Centralne przedstawienie ukazuje bł. Michała Giedroycia, klęczącego przed ołtarzem, zwróconego trzy czwarte w lewo z rozłożonymi szeroko na boki rękami. Twarz podłużna z delikatnym zarostem, wokół głowy, złoty i kolisty nimb. Błogosławiony ubrany jest w biały habit, udrapowany w gęste, pionowe fałdy, u dołu rozłożony na podłodze. Na ramionach ma pelerynę z kapturem, a na piersi czerwone serce z krzyżem - godło zakonu marków. Po prawej stronie obrazu znajduje się krucyfiks i obraz Matki Boskiej, ustawione na ciemnozielonym, prostopadłościennym ołtarzu, który stoi na niskim, szarym, dwustopniowym cokole. Na prawym boku ołtarza znajduje się kartusz, zwieńczony mitrą książęcą z herbem Poraj w polu na czerwonym tle. Z ust Chrystusa na krucyfiksie biegnie złoty napis zawijający się na kształt banderoli: „MICHAEL ESTO PATIENS VSQ[?] AD MORTEM ET HABEBIS CORONAM VITAE”. Wnętrze, w którym usytuowana jest scena ma kolor ciemnobrunatny, po prawej stronie wisi czerwona kotara, a po lewej jest otwór okienny z miejskim widokiem, przedstawiający pożar i uciekających ludzi z dobytkiem. Nad sceną główną znajduje się inskrypcja w polu o kształcie leżącego prostokąta ze ściętymi narożami: „BEATVS MICHAEL GIEDROYC DVX LITHA / ORDINIS CANONICI FRATRVM DE PAENITENTIA / BEATORVM MARTIRVM SVB REGVLA D. AVG/STINI MILITANTIVM MIRACVLIS CLARVS / ET GLORIOSVS.” Po bokach inskrypcji widoczne są dwie sceny. Po lewej stronie wyrzucenie złego ducha z opętanej Katarzyny Rybitiwki vel Rybarki, mieszczki z ul. Wiślnej: „OBSSESAM A DEMONIO LIBERAVIT”, a po prawej bł. Michał Giedroyć klęczy przed krucyfiksem wymierzając sobie razy dyscypliną: „DISCIPLINAM AGIT”.
Wokół pola głównego rozmieszczone są poszczególne sceny z życia błogosławionego, opatrzone w górnych częściach ramek inskrypcjami. Od góry, po lewej stronie: przyjęcie habitu zakonnego przez Michała Giedroycia w klasztorze w Bystrzycy, opisana u góry napisem: „SVSCIPIT HABITVM”; pod spodem scena gaszenia pożaru kamienicy Śmieszkowskiej, naprzeciw kościoła św. Marka przez błogosławionego : „INCĒDIVM MAGNVM MITIGAVIT”. Kolejne przedstawienie ukazuje bł. Giedroycia przepowiadającego przyszłość dwóm chłopcom, przyprowadzonym przez rodziców (jeden z nich miał zostać złoczyńcą, drugi księdzem): „PROPHETIA DE DVOBVS FILLIS”. Następnie scena ukazuje przepowiadanie przyszłości mężczyźnie i kobiecie, scenie towarzyszy napis: „FVTVRA PRAENVNCIAT”. Kolejna to nękanie bł. Michała Giedroycia przez dwa demony w czasie modlitwy: „A DAEMONIBVS VEREERATVR”. Cykl z prawej strony obrazu rozpoczyna od góry przedstawienie narady braci zakonnych nad miejscem pochówku bł. Giedroycia: „MAGNO TOTIVS POPVLI CONCVRSV FVNVS B. MICHAELIS […VR]”. Poniżej, kolejna scena ukazuje uratowanie upadającego z konia mężczyzny, której towarzyszy ukazujący się w chmurach Giedroyć, nad przedstawieniem napis: „SANVS REMANSIT”. Następnym przedstawieniem jest cud uratowanie trzech topiących się mężczyzn za wstawiennictwem bł. Giedroycia: „SVBMERSVM LEVAVIT”. Kolejna scena ukazuje kobietę z omdlałym, przedwcześnie urodzonym dzieckiem na rękach, żonę w połogu i męża, którzy proszą o wstawiennictwo bł. Giedroycia: „ABORTIVM PEPERIT”. Ostatnia scena po tej stronie obrazu przedstawia chorych udających się po pomoc do grobu błogosławionego: „MVLTOS EGROTOS SANAT”. Obraz zawiera również w dolnej partii dwa portrety fundatorów, a pomiędzy nimi wizerunek, który przedstawia sześciu świętych krakowskiego kościoła XV wieku: św. Szymona z Lipnicy (w jasnobrązowym habicie bernardyńskim), św. Jana Kantego ubranego w czarną togę profesorską z białą załogą pod szyją – tzw. pelerynką, następnie bł. Michała Giedroycia w białym habicie kanoników regularnych od pokuty, dalej bł. Stanisława Kazimierczyka w stroju kanonika laterańskiego, sługę Bożego Izajasza Bonera (w ciemnym habicie augustiańskim) i Świętosława Milczącego (w sutannie i komży); u góry napis „FOELIX SECVLVM”, a u dołu data „1624”. Rama obrazu drewniana, malowana na czarno. Wokół astragal, w narożach i w środkowych częściach listew związane tasiemkami wiązki liści; u dołu niski cokół zakończony astragalem, a u góry analogicznie zdobiony rozbudowany gzyms.](https://sdm.upjp2.edu.pl/synchronized/Work/5d0769457811c2aa4c9ea136/WorkImage/5d359bc9e176c63c7b8834ad/5d359bc9e176c63c7b8834ad_home.jpg?rand=1680263718)
Jak cytować?
Maria Działo, "Przebicie włócznią", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/przebicie-wlocznia