Polichromia ścienna
Zdjęcie nr 1: Na jasnoniebieskim tle malowanym w motyw złotych gwiazd wydzielone pole ujęte malowaną ramą w kształcie stojącego prostokąta o bokach wygiętych w łuk wyniesiony. W centrum kompozycji, na tle obłoków przedstawienie Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej stojącej na półksiężycu. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o jasnych, długich włosach ukazana frontalnie z głową pochyloną lekko w dół i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Postać ubrana jest w obszerną, białą suknię z długimi rękawami i jasnoniebieski płaszcz luźno udrapowany wokół lewego ramienia Marii. Wokół głowy Matki Boskiej znajduje się świetlisty nimb. Kolorystyka malowidła jasna, pastelowa z dominacją różnych odcieni błękitu.

Polichromia ścienna

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Zator
Miejscowość
Palczowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Zator
Parafia
Św. Jakuba
Tagi
ikonografia maryjna malarstwo monumentalne malarstwo XIX wieku polichromia ścienna sztuka XIX wieku
Miejsce przechowywania
kościół, nawa
Identyfikator
DZIELO/05201
Kategoria
polichromia ścienna
Czas powstania
po 1894 roku
Autor noty katalogowej
Justyna Kuska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obecna świątynia w Palczowicach to budowla powstała pod koniec XIX wieku na miejscu starszego również drewnianego kościoła. Została ona poświęcona 8 grudnia 1894 roku. Omawiana polichromia postała pod koniec XIX lub na początku XX wieku.

Opis

Na jasnoniebieskim tle malowanym w motyw złotych gwiazd wydzielone pole ujęte malowaną ramą w kształcie stojącego prostokąta o bokach wygiętych w łuk wyniesiony. W centrum kompozycji, na tle obłoków przedstawienie Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej stojącej na półksiężycu. Maria przedstawiona jako młoda kobieta o jasnych, długich włosach ukazana frontalnie z głową pochyloną lekko w dół i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Postać ubrana jest w obszerną, białą suknię z długimi rękawami i jasnoniebieski płaszcz luźno udrapowany wokół lewego ramienia Marii. Wokół głowy Matki Boskiej znajduje się świetlisty nimb. Kolorystyka malowidła jasna, pastelowa z dominacją różnych odcieni błękitu.


Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Polichromia wykonana pod koniec XIX lub na początku XX wieku (po 1984 roku) przedstawiająca Matkę Boską Niepokalanie Poczętą na tle obłoków ujęta malowaną ramą w kształcie stojącego prostokąta o bokach wygiętych w łuk wyniesiony.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczne, całopostaciowe figury aniołów siedzących w zdynamizowanych pozach na przerwanym przyczółku ołtarza głównego, ukazanych pod postaciami małych dzieci. Anioł po prawej stronie retabulum siedząc zwrócony na wprost odwraca się w trzech czwartych w prawo lekko pochylając do przodu. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, dziecięce rysy o wąskich łukach brwi, dużych, migdałowatych oczach, lekko zadartym nosie, kształtnych ustach i podbródku. Naga sylwetka o zaokrąglonych kształtach, z dwoma fałdkami nad brzuchem osłonięta jest w partii bioder złoconą szatą zarzuconą przez prawe ramię. Wyciągnięta do przodu lewa ręka skierowana jest w prawo, nogi skrzyżowane. Na plecach rozłożone złocone skrzydła. Anioł po lewej stronie retabulum siedząc zwrócony na wprost odwraca się w trzech czwartych w prawo lekko odchylając nieco do tyłu sylwetkę. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, dziecięce rysy o wąskich łukach brwi, dużych, migdałowatych oczach, zadartym nosie, rozchylonych ustach i wydatnym podbródku. Naga sylwetka o zaokrąglonych kształtach, z dwoma fałdkami nad brzuchem osłonięta jest w partii bioder złoconą szatą zarzuconą przez lewe ramię. Skierowane w lewo, zgięte w łokciach ręce uniesione są do góry z wyprostowanymi palcami wskazujacymi. Na plecach rozłożone złocone skrzydła.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz
Boczny prawy (południowy)
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem schodami od strony prezbiterium. Kosz jest na planie pięcioboku z ośmioboku ze ściankami wydzielonymi wąskimi pilastrami na wysokich cokołach, o trzonach zdobionych motywem liści laurowych. Pola ścianek wypełniają płyciny w formie stojącego prostokąta pokryte ornamentem kandelabrowym. Kosz dołem obiega gzyms w kształcie półwałka. Ujęty ornamentem sznurowym parapet jest w formie gzymsu. Spód kosza w postaci wklęsło-wypukłego, zdobionego czterema kabłąkami w formie S-kształtnych wolut, ostrosłupa z podwieszeniem w formie kuli. Schody są jednobiegowe z balustradą w kształcie ścianki wypełnioną parą romboidalnych płycin z motywem koła i pary trójkątów o wklęsłej podstawie. Struktura polichromowana w kolorach zielonym, niebieskim i fioletowym, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Kościół św. Jakuba w Palczowicach został wybudowany w roku 1894 w miejsce wcześniejszego kościoła z roku 1498. Kościół halowy, na kamiennej podmurówce, wzniesiony z drewna. Kościół jest jednonawowy, orientowany. Po jego zachodniej stronie szeroka, czworoboczna wieża nakryta ośmiobocznym hełmem. Pod hełmem również ośmioboczny szeroki, drewniany kandelabr. Hełm strzelisty, kryty gontem, zwieńczony metalowym krzyżem. Z czterech stron hełmu metalowe wykusze okienne ze stylizowanymi sterczynami. Po czterech stronach korpusu wieży w jego wysokości małe otwory okienne zwieńczone ostrokątnie. Korpus halowy nakryty dwuspadowym dachem z gontu. We wschodniej części dachu ośmioboczna metalowa sygnaturka również zwieńczona krzyżem. Jej hełm strzelisty z pokryciem metalowym. W korpusie od południa i północy po dwa prostokątne otwory okienne z bliźniaczymi zamkniętymi ostrołukowo kwaterami. Prezbiterium niższe i węższe w stosunku do nawy, kryte osobnym, dwuspadowym dachem gontowym, zamknięte trójbocznie. Po południowej stronie prezbiterium dwa otwory okienne analogiczne do zlokalizowanych w nawie. Po północnej stronie prezbiterium dobudowana murowana, tynkowana zakrystia z dachem jednospadowym, krytym blachą. W zakrystii jeden czworokątny otwór okienny i osobne wejście po stronie wschodniej. Nad głównym wejściem do kościoła, z czworobocznymi, dwuskrzydłowymi drzwiami wysunięte dwuspadowe zadaszenie Po bokach drzwi w połowie ich wysokości symetrycznie ułożone, czworokątne otwory okienne. Do południowej ściany nawy głównej przylegająca drewniana kruchta na planie prostokątnym z dwuspadowym zadaszeniem zwieńczonym krzyżem. Po obu stronach drzwi otwory okienne zwieńczone ostrokątnie.
kościół
Kościół św. Jakuba w Palczowicach
Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron
Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska
Zdjęcie nr 1: Podobrazia cyklu obrazów stacji drogi krzyżowej mają kształt stojących prostokątów. Charakteryzują je wielopostaciowe, zdynamizowane, wielofiguralne kompozycje najczęściej osadzone na tle pejzażu lub architektury. Malowidła cechuje stosunkowo plastyczny modelunek postaci – fizjonomii, muskulatury, draperii. Kolorystyka obrazów jest żywa, nasycona i jednocześnie wyważona, o szerokiej gamie barw. Obrazy ujmują drewniane, profilowane, polichromowane w odcieniu brązu i czerni ramy z wklęsło-wypukłym w formie podwieszeniem i zwieńczeniem z motywem krzyża o trójlistnie zakończonych ramionach. W górnej partii ram znajdują się numery stacji, a w dolnej ich nazwy w formie napisów wykonanych czarną farbą.
obraz
Droga krzyżowa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa strop i ściany prezbiterium, strop, zaskrzynienia i ściany nawy oraz belkę tęczową, ambonę, ławkę kolatorską i parapet chóru muzycznego. W dekoracji zastosowano 77 motywów zarówno figuralnych, jak i heraldycznych, roślinnych, zwierzęcych, sakralnych, architektonicznych, tekstylnych, geometrycznych. Motywy tworzą oddzielne pasy dekoracyjne , dając wrażenie wzorzystych tkanin lub fryzów. Koloryt: jasna i ciemna czerwień, zielenie, błękity, brązy oraz żółcienie na białym lub czarnym podkładzie, czasem bezpośrednio na drewnie.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia ścian i stropów prezbiterium i nawy podkreślająca podziały architektoniczne. W prezbiterium i nawie fryzy podstropowe. W połowie wysokości okien prezbiterium i nawy poziomy fryz, ponad którym całopostaciowe przedstawienia świętych, na północnej ścianie nawy Ostatnia Wieczerza oraz dekoracja heraldyczna. Stropy z malowane na kolor ciemnoniebieski z rozrzuconymi symetrycznie złotymi i srebrnymi rozetkami, z bogatą malowaną fasetą wokół, pośrodku z dużymi owalnymi medalionami z figuralnymi przedstawieniami scen z życia św. Jana Chrzciciela. Podłucze arkady tęczowej z dekoracją z motywów roślinnych i geometrycznych. Wnęki okienne ujęte obramieniami ze zgeometryzowanych motywów roślinnych.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Prezbiterium. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony wypełnione rozetami oraz umieszczonymi pomiędzy nimi krzyżami wypełnionymi liśćmi na ramionach i rozetami na skrzyżowaniu. Na ścianach bocznych prezbiterium, w arkadach podtrzymywanych przez kolumny popiersia apostołów oraz popiersia mężczyzn w strojach szlacheckich ukazane na tle zielonych obić (genealogia Chrystusa). Pod nimi fryz z łacińskimi napisami od dołu zdobiony girlandami z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz puklowanymi wazami. Na ścianach również herby: m.in. Łabędź, Jastrzębiec. Nawa główna. Strop pokryty dekoracją malarską imitującą kasetony z rozetami. Na ścianach bocznych nawy głównej: na ścianie północnej cykl pasyjny w kwadratowych obramieniach z przedstawieniami: Modlitwa w Ogrojcu, Biczowanie Chrystusa, Chrystus Umęczony, Ecce Homo, Upadek pod krzyżem oraz słabo czytelny cykl maryjny z przedstawieniami: Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Hołd Trzech Króli oraz Ucieczka do Egiptu i Rzeź niewiniątek, Jezus nauczający w świątyni. Na ścianie południowej nawy w arkadach umieszczono przedstawienia św. Wojciecha z wiosłem i św. Stanisława z Piotrowinem. Na balustradzie chóru muzycznego zachowały się częściowo trzy sceny ilustrujące przypowieść o bogaczu i Łazarzu oraz data: 1562. Kolorystyka pastelowa z przewagą zieleni, beżu i czerwieni z mocno zaznaczonymi konturami.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i stropów

Zdjęcie nr 1: Sklepienie: żebra ozdobione na przemian pasami w kolorach czerwonym i niebieskim. Na gładkich zwornikach malowane tarcze herbowe od wschodu: Gryf i Łabędź. Wysklepki malowane wzdłuż żeber ornamentem geometrycznym złożonym z półkoli, zakończonych liliami heraldycznymi. Ze zworników rozchodzi się wić roślinna. Ściana północna: przęsło wschodnie - trzy sceny podzielone na dwie strefy, zamknięte arkadami wspartymi na tralkach. W dolnej: klęczący św. Grzegorz, pod arkadą, na tle tkaniny; w kolejnej postać klęczącej kobiety przed sceną zstąpienia Chrystusa do piekieł (?). W górnej strefie św. Grzegorz klęczący przed trzema mężczyznami zgrupowanymi wokół stołu, którzy pokazują świętemu tkaninę. Przęsło zachodnie: scena podzielone na dwie strefy. W dolnej scena wielofiguralna, przedstawiająca ucztę ze św. Grzegorzem z gołębicą na ramieniu, siedzącym po środku stołu, oraz z pochylającym się ku niemu aniołem. Zamykają ją trzy arkady. W górnej scena eucharystyczna ze św. Grzegorzem i diakonem, klęczącymi przed ołtarzem, na którym stoi Chrystus na tle niszy. Całość zamknięta arkadą. Łuk arkady prowadzącej do kruchty podkreślony bordiurą z ornamentem plecionkowym, ujęty kandelabrami dźwigającymi gzyms. W przyłuczach dwie uskrzydlone główki anielskie. Ściana południowa: W obu przęsłach analogicznie do okien malowane iluzjonistyczne nisze konchowe z postaciami świętych na postumentach w górnej strefie ściany. W podłuczach arkad girlandy, podtrzymywane przez uskrzydlone główki anielskie. Nisze i okna obwiedzione bordiurą z ornamentem geometrycznym, podtrzymane wspólnym parapetem z podwieszoną girlandą kwiatową. Pod wspornikiem malowana kolumna utworzona z dwóch tralek. W prześle wschodnim: postać św. Wojciecha, z malowaną na postumencie inskrypcją: ŚW. WOJCIECH / PIERWSZY MĘCZNNIK POLSKI. W przęśle zachodnim: postać św. Stanisława biskupa z półpostacią Piotrowina z prawej strony. Na postumencie malowana inskrypcja: W 700-LECIE KANONIZACJI / ŚW. STANISŁAWA BP-A KRAKOWSKIEGO / 1253 – 1953. W dolnej strefie ściany epitafia ujmuje dekoracja. Epitafium Jacka Konstantyna Chościaka Popiela: stylizowane dekoracja roślinna z falującymi wstęgami; tablica pamiątkowa podtrzymywana przez putta. Łuk tęczowy od strony prezbiterium obwiedziony analogicznym do sklepienia geometrycznym ornamentem. Kolorystyka pastelowa, z silnymi akcentami błękitu, czerwieni i żółcieni.
polichromia ścienna

Polichromia ścian i sklepienia

Zdjęcie nr 1: Polichromia pokrywa praktycznie całe wnętrze kościoła wraz z przedsionkiem. Przy wejściu, na stropie pod wieżą znajduje się polichromia patronowa. Jest wielobrawna, z motywami architektonicznymi, geometrycznymi, roślinno-kwiatowymi i figuralnymi – jeleniami, parami gołąbków, orłami, smokami. Wśród nich postać jeźdźca z kopią i grupa ludzi udających się na polowanie, poniżej których napis „Odbudowę kościoła, urządzenie wnętrza i rekonstrukcję dokonano staraniem Ks(iędza) Andrzeja Braszki / w czasie od lipca 1932 do grudnia r(oku) (19)39. / Pracę rozpoczął Władysław Cichoń + Skończył Adam Stalony-Dobrzański z Eugeniuszem Pisarkiem”. W polichromii przedsionka przeważają kolory biały, czerwony, zielony, niebieski, żółty i czarny. Ponad wejściem do nawy napis „ZACZNIJCIE / WARGI NASZE / CHWALIĆ PANNĘ / ŚWIĘTĄ / ZACZNIJCIE OPOWIADAĆ / CZEŚĆ JEJ NIEPOJĘTĄ” i po drugieh stronie „PRZYBĄDŹ NAM. MIŁOŚCIWA PANI / KU POMOCY / A WYBAW NAS / Z RĄK POTĘŻNYCH / NIEPRZYJACIÓŁ MOCY”. Poniżej „CHWAŁA OJCU I SYNOWI JEGO PRZEDWIECZNEMU”. W prezbiterium na ścianie i na suficie imitacja kasetonów z rozetami z przewagą koloru zielonego uzupełnionego czerwonym na ścianie i czarnym oraz bladożółtym na stropie. W centrum sufitu postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu, za którymi dwaj aniołowie skłaniający głowy. Maria ma poważną twarz o delikatnych rysach, ciemne oczy i wąski nos, na głowie otwartą koronę, wokół niej nimb. Jest ubrana w jasną sukienkę i intensywnie niebieski płaszcz. Dzieciątko prawą ręką błogosławi, lewą trzyma rękę Marii. Ma owalną, delikatną twarz, a na sobie jasną tunikę i zamkniętą koronę. W nawie, pośród takich samych kasetonów jak w prezbiterium, na sklepieniu wyobrażenie św. Michała Archanioła zabijającego szatana. Ponad nim postać anioła splatającego dłonie pod brodą. Archanioł spogląda pod stopy, w prawej ręce trzyma skierowany ostrzem w stronę potwora miecz, lewą ma opuszczoną do boku. Ma na sobie zieloną tunikę przewiązaną szerokim, góralskim pasem i czerwony płaszcz. Jasne postrzępione plamy ponad jego plecami sugerują skrzydła. Anioł powyżej jest ubrany w czerwoną sukienkę, nad nim płynnie uchodzą w górę ulistnione linie. Na ścianach nawy, pod linią stropu, rząd klęczących aniołów między kwitnącymi kwiatami. Każdy jest ubrany w zielonożółtą sukienkę i sandały, ma włosy do ramion i złoty nimb. Skrzydła z różnie ułożonych piór są wielobarwne. Anioły klęczą na linii ornamentu, ściana poniżej jest jasnoniebieska, z napisem powyżej opisanych przedstawień. Na skośnych fragmentach stropu imitacja drobniejszych kasetonów o falistym zarysie, wypełnionych krzyżami równoramiennymi. Wszystkie ciemnożółte, większość na czarnym tle, niektóre na tle zielonym tworzą kształt rombów. Na krawędzi motywy geometryczne, które mogą sugerować płonące serca. Na parapecie chóru fragmenty dawnej polichromii o motywach liściasto-wiciowych z rozwiniętymi kwiatami i motywem żołędzia. Między nimi ludzka głowa. Malowidło utrzymane w dominującym kolorze brązu, z elementami zielonymi i czerwonymi.
polichromia ścienna

Polichromia

Zdjęcie nr 1: Polichromia umieszczona na półeliptycznej kopule nad kruchtą północną. Przedstawienie ujęte dekoracyjną ramą o fantazyjnym wykroju zdobioną klasycystycznymi wazonami, kartuszami i rogami obfitości. W dolnej części na jasnoczerwonej chmurze ukazane przedstawienie Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny. Matka Boska wyobrażona w pozycji leżącej na prześcieradle unoszonym przez grupę aniołów. Maria leży z głową z lewej strony kompozycji z rękami złożonymi na piersi i z ugiętymi w kolanach nogami. Jest ubrana w jasnoróżową suknię, biały welon na głowie oraz niebieski płaszcz ułożony na jej nogach. Aniołowie są ubrani w różnokolorowe tuniki i płaszcze, mają też różne kolory skrzydeł. Przedstawienie okalają uskrzydlone główki aniołków oraz trójka półnagich putt sypiących kwiatki. W górnej części polichromii znajduje się odwrócony pejzaż z przedstawieniem kościoła w Brodach. W centrum jasnobłękitne niebo, a dookoła zielony pejzaż z drzewami.
polichromia ścienna

Polichromia kruchty

Jak cytować?

Justyna Kuska, "Polichromia ścienna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scienna-17

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności