Ołtarz boczny pw. Trójcy Świętej
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.

Ołtarz boczny pw. Trójcy Świętej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
myślenicki
Gmina
Dobczyce
Miejscowość
Dobczyce
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Miejsce przechowywania
północna ściana nawy
Identyfikator
DZIELO/11107
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
druga–trzecia ćwierć XVIII wieku
Technika i materiał
drewno; techniki stolarskie, rzeźbienie, złocenie, polichromowanie
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Ołtarz ufundowany do wyposażenia starszego od obecnego kościoła Św. Jana Chrzciciela, po wzniesieniu nowego przeniesiony do obecnego.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Mensa drewniana z kamiennym portatylem, wsparta na tumbie z neorokokowym kartuszem na froncie. Tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki, flankowanej z przodu płaskorzeźbionymi kolumienkami, nad nimi rozety; górna krawędź obwiedziona profilowanym gzymsem. Drzwiczki w kształcie formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęte ramą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha i hostii w polu. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie, przerwane nad polem środkowym, występujące ponad kolumnami; skrajna para kolumn ustawiona ukośnie względem retabulum. W polu środkowym nisza w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym nadwieszonym, ujęta podwójną profilowaną ramą, w niszy obraz Trójcą Święta. Ponad obrazem, na osin neorokokowy kartusz z koroną i inicjałami: KK, otoczony czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. Zwieńczenie w kształcie aedikuli, ujęte parą łukowato wygiętych pilastrów oraz spływami wolutowymi, na gzymsie koronującym z płaskorzeźbionym Okiem Opatrzności w glorii promienistej oraz z parą wazonów po bokach. W polu owalny obraz z przedstawieniem Ecce Homo ujęty profilowaną ramą. W zwieńczeniu, w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Trzony pilastrów i przyłucza w polu głównym dekorowane ornamentem neorokokowym; fryz zdobiony rozetami. Struktura polichromowana w kolorze seledynowym; kolumny, ornamenty i profile złocone.

Zarys problematyki artystycznej

Późnobarokowy ołtarz warsztatu krakowskiego z drugiej–trzeciej ćwierci XVIII wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Ołtarz drewniany, rzeźbiony, polichromowany, złocony; architektoniczny, jednoosiowy, z wydzieloną częścią cokołową i predellą, jednokondygnacyjny, ze zwieńczeniem, dostępny po dwóch kamiennych stopniach. Nastawa ujęta dwiema parami kolumn umieszczonych na tle pilastrów podtrzymujących pełne belkowanie. W polu środkowym obraz Trójcą Święta w złoconych ramach. Pomiędzy kolumnami figury św. Wojciecha i św. Stanisława ustawione na konsolach. W zwieńczeniu owalny obraz Ecce Homo w złoconej ramie oraz płaskorzeźbione Oko Opatrzności w glorii promienistej; w osiach kolumn para puttów i para wazonów. Dzieło warsztatu krakowskiego z drugiej–trzeciej ćwierci XVIII wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z dostępem z prawej strony w postaci jednobiegowych schodów z balustradą. Kosz na planie ściętego koła, z półkolistym podwieszeniem zakończonym szyszką. Ścianka kosza i balustrada schodów zdobione płycinami w ramach. Parapet w formie gzymsu, od dołu zdobiony pasem z dekoracją roślinną. W polu zaplecka obraz z przedstawieniem Jezusa Dobrego Pasterza, ujęty ramą o dekoracji geometrycznej. Baldachim na planie ściętego koła, podtrzymywany przez dwa wsporniki, o kanelowanej krawędzi, zakończone wolutami. Brzeg baldachimu w formie gzymsu dekorowanego pasem ornamentu roślinnego. Na nim rzeźbiona skała, na której znajdują się tablice prawa. Na podniebieniu gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura malowana w kolorze seledynowym, płyciny kremowym, detale ciemnozielonym, profile złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, ustawiona na niskim filarze, dostępna od prawej strony schodami umieszczonymi przy filarze międzynawowym. Filar czworoboczny, na profilowanym cokole, naroża opięte filarkami o czworobocznych trzonach, zamknięty prostym gzymsem. Na ściankach płytkie płyciny w kształcie prostokąta o wklęsłych narożach, w złoconych obramieniach. Gzyms zdobiony rzędem niskich ostrosłupów ozdobionych rzeźbionym i złoconym greckim krzyżykiem. Filar wspiera kosz na rzucie siedmioboku, opięty na narożach kolumienkami wspierającymi belkowanie i gzyms. Ścianki kosza zdobione prostokątnymi niszami zamkniętymi łukiem półkolistym nadwieszonym. Nad niszami fryz zdobiony analogicznie jak w podstawie ambony ostrosłupami z krzyżykami greckimi, poniżej fryz z motywów rybiej łuski. We niszach, na wysokich postumentach ustawione rzeźby od lewej: kielich, św. Jan, św. Łukasz, św. Marek i św. Mateusz. Kolumny o gładkich, złoconych trzonach i kapitelach kompozytowych. Parapet w formie prostego gzymsu. Zaplecek wysoki, z płyciną zamkniętą łukiem półkolistym nadwieszonym. W polu płaskorzeźbione tablice Dekalogu umieszczone na obłokach, otoczone sześcioma wiązkami promieni o nierównej długości. Belkowanie zdobione analogicznie jak na koszu. Baldachim na rzucie ośmioboku, w formie ostrosłupa, z wydzielonym cokołem, podzielony na dwie strefy, zwieńczony umieszczonym na niskim cokole krzyżem łacińskim z odchodzącymi ze skrzyżowania ramion grubymi promieniami. Cokół baldachimu ozdobiony nad narożnikami małymi wazonikami na wysokich postumentach oraz podwieszonym lambrekinem z liści akantu. Na podniebieniu rzeźbiona Gołębica Ducha Świętego otoczona wiązkami promieni nierównej długości. Ewangeliści w niszach ukazani w pozycji stojącej, ubrani w długie i złocone szaty. Twarze szerokie, z małymi i wąskimi ustami, włosy średniej długości, ciemnobrązowe. Wokół głów złote i koliste nimby. Św. Jan zwrócony en trois quarts w lewo, z otwartą księgą Pisma Świętego w lewej dłoni, w której napis: A SŁOWO BYŁO U BOGA / I BOGIEM BYŁO SŁOWO. Św. Łukasz ukazany en face, z głową zwróconą w lewo. Św. Marek ukazany en face, z głową zwróconą w prawo. Po jego prawej stronie kolumna. Św. Mateusz ukazany frontalnie z otwartą księgą w dłoni, w tle, po jego prawej stronie drzewo. Z prawej strony jednobiegowe schody z balustradą zakończoną słupkiem w formie filaru, z arkadami zamkniętymi łukiem półkolistym. Struktura malowana w kolorze jasnobrązowym, profile i ornamenty złocone oraz srebrzone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie prostokąta stojącego, ujęte prostokątną profilowaną ramą. Pole w ramie podzielone poziomo na dwie części; w górnym płaskorzeźbiona figura nagiego dziecka leżącego frontalnie, z głową wspartą na prawej ręce, opartej łokciem na czaszce. Prawa rączka ułożona wzdłuż ciała. Prawa noga zgięta w kolanie, lewa wyprostowana, ułożona na prawej. Główka dziecka o okrągłym kształcie, wąskich ustach i okrągłych przymkniętych oczach. Ciało z zaznaczoną muskulaturą, brzuch wydatny. Dziecko ułożone na tkaninie, która przewija się pomiędzy nóżkami. Pod płaskorzeźbą, w dolnej części epitafium inskrypcja łacińska, majuskułą: ILLV[S]TRIS AC MAGNICVS D(OMINVS) D(OMINVS) SEBASTIANVS / LVBOMIIRSKI HAERES IN WISNICZ CASTELLANVS / MALOGOSCE(NSIS) SA(N)DECEN[SIS] SCEPVSIEN[SIS DOBCICIEN[SIS] / CAPITANE(VS) ZVPARI(VS)Q[VE] CRACO(VIENSIS) SEBASTIANO / SEMESTRI FILLIOLO SVO CHARISIMO SIBI IMMA/TVRA MORTE SVPERTO. QVA(N)DO ILLI MAIORA P[RO]PAE/STARE NO(N) LICVIT PARVA(M) HA(E)C TABELLA(M) AMORIS / PATERNI MONVMENTVM. AD POST ERITATE(M) O(MN)IS/ PATRIMONII LOCO EXTARE VOLVIT QVI / OBDORMIVIT ANNO SALVTIS M.DXC IV MEN/SIS [R] EBRVA [RI]I DIE XV REQVIESCAT I(N) D(OMI)NO.
płyta nagrobna
Epitafium Sebastiana Lubomirskiego
Zdjęcie nr 1: Trójnawowa, czteroprzęsłowa bazylika filarowa, z jednoprzęsłowym, zakończonym wielobocznie prezbiterium, przy którym od południa prostokątna zakrystia; od zachodu na osi wieża na rzucie kwadratu, z kruchtą w przyziemiu, częściowo wtopiona w korpus nawowy. Arkady międzynawowe i tęcza zamknięte półkoliście. Sklepienia kolebkowe z lunetami. Okna prostokątne zamknięte półkoliście, w nawie głównej, ponad arkadami międzynawowymi, okulusy. Fasada pięcioosiowa, pośrodku z ryzalitem wieży występującej przed lico elewacji nawy głównej i naw bocznych, w których zamknięte półkoliście otwory wejściowe. Wieża czterokondygnacyjna, nakryta ostrosłupowym, wysokim hełmem. Zakończenie prezbiterium opięte przyporami. Dachy dwuspadowe na nawą główną i prezbiterium, pulpitowe nad nawami bocznymi.
kościół
Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych
Zdjęcie nr 1: Orientowany, jednonawowy, ścienno- filarowy, z jednoprzęsłowym trójbocznie zamkniętym prezbiterium, po którego bokach zakrystia i kruchta. Od zachodu czworoboczna wieża wtopiona w korpus. Sklepienia kolebkowe, w korpusie na gurtach. Elewacje na cokole, potynkowane. Fasada trójosiowa, pośrodku z płytkim ryzalitem, w którym prostokątny portal, nad nim półkoliste okno, wyżej elewacja wieży ujęta półszczytami.
kościół
Kościół pw. św. Jana Chrzciciela, obecnie filialny

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w formie stojącego prostokąta, w profilowanej ramie, ujęty spływami wolutowymi, zakończony szczytem, dekorowany rocaille'm, pola zdobione falistymi żłobkami. Rama ustawiona na listwie i dwóch cokołach, o profilowanych brzegach, z otworami na drążki. Na awersie obraz z Matką Boską Różańcową oraz św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską w formie stojącego prostokąta. Matka Boska w centrum kompozycji ukazana jako siedząca na tronie, na wysokim postumencie, z Dzieciątkiem na lewym kolanie. Maria przedstawiona frontalnie, przechylona w prawo, prawą ręką podaje różaniec św. Dominikowi, lewą przytrzymuje Dzieciątko. Ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz z fioletową podszewką, okalający głowę, spięty pod szyją, opadający na ramiona i kolana. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, z tułowiem i głową skręconą w drugą stronę, lekko pochylone podaje oburącz różaniec św. Katarzynie. Ubrane jest w białą tunikę przepasaną w talii. W lewym dolnym rogu postać klęczącego św. Dominika, zwróconego profilem w stronę Matki Boskiej, z wyciągniętymi w górę rękami, w których trzyma różaniec, z uniesioną głową. Święty ubrany jest w biały habit i czarny płaszcz, na głowie ma tonsurę. W prawym dolnym rogu obrazu postać klęczącej św. Katarzyny Sieneńskiej, zwróconej profilem ku Marii, z pochyloną głową, w prawej uniesionej ręce trzyma różaniec, w lewej gałązkę lilii. Ubrana jest w biały habit i czarny płaszcz, na głowie ma czarny welon i koronę cierniową. Pomiędzy świętymi, na cokole wieniec z czerwonych róż i leżąca biała lilia. U nóg św. Dominika otwarta księga. Scenę ukazana na tle błękitno-różowego nieba z obłokami. Tron ujęty dwoma aniołkami i czterema uskrzydlonymi główkami anielskimi. Na rewersie obraz z przedstawieniem Trójcy Świętej w formie stojącego prostokąta. Trójca ukazana jako tronującą w niebie, zasiadająca ponad globem podtrzymywanym przez trzy putta. Po prawej stronie siedząca postać Chrystusa, zwróconego w trzech czwartych w lewo, z wyciągniętą prawą nogą, spoczywającą na globie. Prawą ręką przytrzymuje na ramieniu krzyż, lewą wyciąga przed siebie. Twarz ma pociągłą, o dużych oczach i prostym nosie, okoloną jasną, gęstą brodą i jasnobrązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Jezus ubrany jest w czerwony płaszcz, zarzucony na ramiona, biodra i nogi, odsłaniający tors. Na jego ciele widoczne są ślady męki. Po lewej siedząca postać Boga Ojca zwróconego w trzech czwartych w prawo, z prawą stopą opartą na globie. W prawej dłoni wspartej na kolanie trzyma berło, lewa jest ugięta i uniesiona. Twarz ma pociągłą, z wysokim czołem, o starczych rysach, dużych oczach i garbatym nosie, okoloną długą siwą brodą opadającą na pierś oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą, białą tunikę oraz zielony płaszcz spięty na lewym ramieniu, o niebieskiej podszewce i złoconej lamówce. Nad postaciami unosi się gołębica Ducha Świętego. Scena na tle szaro-błękitnych, skłębionych chmur, w górnej części obrazu rozświetlone niebo.
feretron

Feretron z obrazami Trójcy Świętej oraz Matki Boskiej Różańcowej ze św. Dominikiem i św. Katarzyną Sieneńską

Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny, o przednich narożach ujętych pilastrami hermowymi, z drewniana mensą. Antepedium w formie prostokątnej płyciny z płaskorzeźbionym motywem hostii okolonej drobnymi promieniami i ujętej liśćmi i pąkami mniszka lekarskiego. Retabulum osadzone na niewysokim cokole, lekko zryzalitowanym po bokach. Wyżej predella ujęta parą konsoli wolutowych wspierających wyłamujący się ponad nimi gzyms. Cokół wraz z predellą flankowany parą uszaków w formie spływów wolutowych. Część środkowa ujęta parą kolumn o trzonach zdobionych motywem kandelabru, wspierających fryz wyłamujący się ponad nimi oraz gzyms przybierające postać trójboczną. Zwieńczenie w kształcie kwadratu zamkniętego odcinkiem gzymsu o lekko zryzalitowanych bokach. Predellę, część środkową i zwieńczenie ujmują pary ujmują pary uszaków o fantazyjnych wykrojach, zdobione ornamentem okuciowym i wicią roślinną. Uszaki zwieńczenia dodatkowo zdobione parą główek anielskich i medalionów ze św. Barbarą po prawej stronie i św. Katarzyną Aleksandryjską po lewej. Na bokach gzymsu para figur siedzących aniołów. Szczyt w postaci ujętego parą wolut i zwieńczonego krzyżem kartusza z okrągłym medalionem z monogramem imienia Jezus. w predelli obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Nawiedzenie św. Elżbiety. Pole środkowe retabulum, ujęte motywami kaboszonów, ma kształt stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, w środku obraz Najświętszego Serca Jezusa. W zwieńczeniu obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty szeroką ramą z uszakami w narożach, zdobioną ornamentem. W środku wizerunek Matki Boskiej Różańcowej ze św. Teresą z Avila. Struktura polichromowana w odcieniach brązu, detal architektoniczny i ornamentyka złocone i srebrzone.
ołtarz

Boczny prawy (południowy)

Zdjęcie nr 1: Trójnawowa, czteroprzęsłowa bazylika filarowa, z jednoprzęsłowym, zakończonym wielobocznie prezbiterium, przy którym od południa prostokątna zakrystia; od zachodu na osi wieża na rzucie kwadratu, z kruchtą w przyziemiu, częściowo wtopiona w korpus nawowy. Arkady międzynawowe i tęcza zamknięte półkoliście. Sklepienia kolebkowe z lunetami. Okna prostokątne zamknięte półkoliście, w nawie głównej, ponad arkadami międzynawowymi, okulusy. Fasada pięcioosiowa, pośrodku z ryzalitem wieży występującej przed lico elewacji nawy głównej i naw bocznych, w których zamknięte półkoliście otwory wejściowe. Wieża czterokondygnacyjna, nakryta ostrosłupowym, wysokim hełmem. Zakończenie prezbiterium opięte przyporami. Dachy dwuspadowe na nawą główną i prezbiterium, pulpitowe nad nawami bocznymi.
kościół

Kościół parafialny pw. Matki Boskiej Wspomożenia Wiernych

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga do przodu; głowę ma uniesioną do góry. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy krótkie i kędzierzawe, ciemnobrązowe z loczkiem zawiniętym nad czołem. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką, odsłaniającą nagi tors i prawą nogę powyżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i rozłożonymi na boki oraz głową skierowaną delikatnie w lewo. Szaty, skrzydła i twarz analogiczne, jak u pierwszego anioła. Wyżej, na wolutowym zakończeniu boków zwieńczenia usadzona jest para małych aniołków z niewielkimi skrzydłami, opasanymi w biodrach złotą przepaską. Aniołki ukazane są w ruchu o esowato wygiętej sylwetce, z jedną nogą uniesioną do góry i rękami odwiedzionymi na jeden bok. Twarze szerokie z pulchnymi policzkami, nosami o szerokich końcach i dużymi oczami, włosy krótkie i kędzierzawe. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone.
rzeźba

Cztery anioły w zwieńczeniu ołtarza bocznego

Zdjęcie nr 1: Na wolutowo-wywiniętych przyczółkach zwieńczenia usadzona jest para aniołów. Anioł po lewej stronie ukazany jest w pozycji siedzącej, zwrócony trzy czwarte w lewo z lewą nogą podwiniętą, a prawą opuszczoną w dół; na piersi składa skrzyżowane ręce, głowę ma skierowaną w lewo. Twarz szeroka z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, szerokim na końcu nosem i dużym oczami. Włosy długie i kręcone, ciemnobrązowe. Anioł ubrany jest z złoconą tunikę ze srebrzoną podszewką odsłaniającą nagi tors i prawą nogę poniżej uda. U ramion ma duże, złocone i rozpięte na boki skrzydła. Po prawej stronie ołtarza znajduje się drugi anioł o antytetycznym układzie sylwetki z rękami ugiętymi w łokciach i skierowanymi w prawo. Szaty, skrzydła i twarz są analogiczne, jak u opisanego poprzednio anioła. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna, szaty i skrzydła złocone oraz srebrzone.
rzeźba

Dwa anioły w zwieńczeniu ołtarza

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta o falistym, wklęsło-wypukłym zamknięciu, ujęty profilowaną, złoconą ramą. Przedstawienie wielopostaciowe, na tle chmur, podzielone na strefy. W dolnej części wśród obłoków czterej ojcowie Kościoła i czterej ewangeliści z atrybutami, wyżej apostołowie, król Dawid i św. Barbara, w trzeciej strefie z lewej św. Józef, Matka Boska i św. Jan, pod krzyżem, pośrodku Adam i Ewa, z prawej Mojżesz z dekalogiem i postacie starotestamentowe. Najwyżej Bóg Ojciec, Chrystus z kulą świata i gołębica Ducha Świętego. Między wymienionymi najważniejszymi postacie mniej znaczących świetych, m.in. św. Floriana, św. Katarzyny ALeksandryjskiej, św. Jana Chrzciciela, św. Joachima, św. Anny. Kolorystyka intensywna, silne kontrasty, płaska plama barwna.
obraz

Adoracja Trójcy Świętej przez wszystkich świętych

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Ołtarz boczny pw. Trójcy Świętej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-pw-trojcy-swietej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności