Sakralne Dziedzictwo Małopolski

Dzieje zabytku

Konfesjonał został wykonany przed 1748 rokiem, kiedy był wzmiankowany przez wizytatora biskupiego i przeniesiono go ze starego do obecnego kościoła konsekrowanego w 1767 roku. Wielokrotnie był odnawiany i przemalowywany. W jego wystroju brakuje jednego z wazoników dekorujących tylną część.

Opis

Drewniany konfesjonał uzyskał rozbudowaną formę architektoniczną, ustawioną na niewysokim cokole na rzucie prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Przedpiersie ma wypukły kształt z jednoskrzydłowymi drzwiczkami zwieńczonymi profilowanym gzymsem. Całą strukturę ujęto pilastrami o gładkich trzonach dźwigającymi odcinki pełnego belkowania. Na ich osiach ustawiono płomieniste wazony. W zwieńczeniu znalazły się dwie, przeciwstawnie ustawione woluty oraz muszla palmetowa na tle skrzyżowanych gałązek laurowych. Zaplecek uzyskał gładką formę pozbawioną dekoracji. Całość ujęto po bokach spływami wolutowymi z ustawionymi na ich szczycie wazonikami (brak prawego wazonika). Strukturę konfesjonału pomalowano farbą olejną w kolorze jasnożółtym, zaś detale architektoniczne w kolorze pomarańczowym.

Zarys problematyki artystycznej

Konfesjonał w Grojcu reprezentuje typowy sprzęt kościelny, jakich wiele można spotkać w różnych świątyniach Małopolski. Jego forma jest bardzo zbliżona do trzech konfesjonałów powstałych przed 1748 rokiem, zachowanych w kościele św. Marcina w Radziechowach.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zły. Konfesjonał wymaga konserwacji. Widoczne są wtórne przemalowania, ubytki warstwy malarskiej oraz obecność drewnojadów.

Literatura

Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, t. 3, Powiat Żywiecki. Województwo krakowskie, opr. J. Szablowski, Warszawa 1948, s. 141;
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 11;
Zabytki sztuki w Polsce. Małopolska, red. S. Brzezicki, J. Wolańska, Warszawa 2016, s. 416.

Streszczenie

Konfesjonał został wykonany przed 1748 rokiem i przeniesiono go ze starego do obecnego kościoła konsekrowanego w 1767 roku. Jego forma jest bardzo zbliżona do trzech konfesjonałów powstałych przed 1748 rokiem, zachowanych w kościele św. Marcina w Radziechowach.