Epitafium Jakuba Gostkowskiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą oraz złoconą, drewnianą ramą. W narożach cztery śruby. W polu złocona inskrypcja: „JAKÓB GOSTKOWSKI / SYN WŁASCICIELI SKOMELNY CZARNY / zmarł 31 Grudnia 1892 roku. / POCHOWANY PRZY TEM KOŚCIELE. / NIEZŁAMANY w CHARAKTERZE I w PRACY. / Lat życia 40. / Prosi za dusze swą o westchnienie / do Boga”.

Epitafium Jakuba Gostkowskiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
suski
Gmina
Jordanów
Miejscowość
Łętownia
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Parafia
Św. Apostołów Szymona i Judy
Identyfikator
DZIELO/11090
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
około 1892 roku
Technika i materiał
czarny marmur, techniki kamieniarskie, złocenie; drewno, techniki stolarskie, złocenie
Wymiary podstawowe
szerokość – 58, 5 cm
wysokość – 74, 5 cm
Autor noty katalogowej
Paulina Kluz
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Epitafium Jakuba Gostkowskiego zostało wystawione zapewne około 1892 roku.

Opis

Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte profilowaną ramą oraz złoconą, drewnianą ramą. W narożach cztery śruby. W polu złocona inskrypcja: „JAKÓB GOSTKOWSKI / SYN WŁASCICIELI SKOMELNY CZARNY / zmarł 31 Grudnia 1892 roku. / POCHOWANY PRZY TEM KOŚCIELE. / NIEZŁAMANY w CHARAKTERZE I w PRACY. / Lat życia 40. / Prosi za dusze swą o westchnienie / do Boga”.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Drobne uszkodzenia mechaniczne, uszkodzenia ramy, przetarcia złoceń.

Streszczenie

Epitafium Jakuba Gostkowskiego zostało wystawione zapewne około 1892 roku.

Osoby związane z dziełem

SDM_COVER_PHOTO
Jakub Gostkowski

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem przez drzwi w zaplecku, od strony zakrystii. Kosz na planie kwadratu o wklęsłych ściankach i ściętych narożach, na podstawie w postaci wałka dekorowanego rocaille’m, z podwieszeniem w formie zbliżonej do stożka zakończonego szyszką, w którego ściętych narożach znajdują się spływy wolutowe dekorowane kampanulami i pola ozdobione rocaille’m. Kosz w narożach ujęty pilastrami o trzonach przechodzących w spływy wolutowe, dekorowanych kampanulami i rocaille’m, dźwigających niepełne belkowanie stanowiące parapet. Ścianki kosza zdobione płycinami z rocaille’m. Zaplecek ujęty pilastrami o kanelowanych trzonach, zakończonymi konsolami z podwieszonymi kampanulami, dźwigającymi imposty oraz fragmenty, przerwanego, wolutowego przyczółka. Pomiędzy nimi, w polu zwieńczenia gołębica Ducha Świętego w otoku z obłoków, w glorii promienistej. W polu zaplecka drzwi, ponad nimi rocaille. Zaplecek ujęty uszami utworzonymi ze spływów wolutowych, liści palmowych i kwiatów. Struktura polichromowana na sposób imitujący marmoryzację w kolorze ciemnej zieleni ze złoconymi profilami i ornamentyką, gołębica srebrzona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Parapet chóru muzycznego wsparty na dwóch filarach, o kanelowanych trzonach w górnej części. Balustrada o wypukłej środkowej partii, na niskim cokole, podzielona na pola pilastrami, dźwigającymi profilowany gzyms stanowiący poręcz. W polach płyciny w formie stojącego prostokąta ujętego ramą, z malowanymi przedstawieniami muzykujących aniołów siedzących na obłokach. Aniołki w kolejności od lewej strony trzymają waltornię, wiolonczelę, skrzypce, następne dwa nuty, później skrzypce, flet poprzeczny i waltornię.
chór muzyczny
Chór muzyczny
Zdjęcie nr 1: Figura pełnoplastyczna, ustawiona na niskiej podstawie. Postać ukazana frontalnie, z głową skierowaną w prawo, w kontrapoście, z obiema rękami uniesionymi z przodu, jedną wysoko, drugą nisko. Twarz ma podłużną, z drugim podbródkiem, o dużych, migdałowatych i opadających oczach, wąskim nosie i ustach, okoloną krótkimi, kręconymi włosami, układającymi się w czub nad czołem. Anioł ubrany jest w ciemnoczerwoną suknię spodnią i złoconą suknię wierzchnią, sięgającą kolan, z podwiniętymi rękawami, przepasaną w talii szarfą. Skrzydła ma złocone, złożone na plecach. Polichromia ciała naturalistyczna.
rzeźba
Anioł trzymający lichtarz
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica przyścienna. Czara półkolista z imitacją puklowania, z wywiniętym brzegiem, podtrzymywana u dołu przez dwie konsole, zakończone wolutą z uskrzydloną główką anielską. Nakryta płaską pokrywą na planie ściętego koła, na której znajduje się niewielka grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Na pokrywie dwa rzędy ornamentalnych cęg, dolny zwrócony do wewnątrz, górny na zewnątrz, tworzące kabłąki podtrzymujące gołębicę Ducha Świętego w otoku z obłoków i glorii promienistej. Chrzcielnica i pokrywa laserowane w kolorze niebieskim, detale złocone i srebrzone; główka anielska i grupa rzeźbiarska polichromowane naturalistycznie.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na zielonym cokole zwężającym się ku górze, na planie kwadratu. Chrystus ukazany frontalnie, stoi na lekko ugiętych nogach, prawa rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą trzyma drzewce chorągwi wykonanej z czerwonego materiału obszytego frędzlą z naszytym wizerunkiem Najświętszego Serca Marii. Twarz Chrystusa owalna, o wysokim czole, dużych, migdałowatych oczach, łukowatych brwiach, dużym nosie i wąskich ustach; okoloną falista brodą oraz jasnobrązowymi włosami sięgającymi ramion, skręconymi w regularne pukle. Nad głową ma nimb promienisty. Chrystus nakryty czerwonym płaszczem o niebieskiej podszewce ze złoconą lamówką, odsłaniającym tors, zarzuconym na lewe ramię i otaczającym postać, z wywiniętą połą płaszcza z przodu postaci. Ciało szczupłe, o podkreślonych żebrach klatki piersiowej, z zaznaczonymi śladami męki. Polichromia ciała naturalistyczna, o jasnej karnacji.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centum kompozycji Chrystus ukazany w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, rękoma obejmuje stojący przed nim słup. Na szyi i wokół nadgarstków ma powróz zawiązany wokół słupa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, z których płyną łzy, prostym nosie i małych ustach; okoloną krótką brodą oraz jasnobrązowymi włosami opadającymi na ramiona. Wokół głowy ma nimb promienisty i kolisty. Przez biodra ma przewiązane krótkie, białe perizonium. Ciało w całości pokryte krwiawiącymi ranami. Krew znajduje się również na słupie i na ziemi. Chrystus ukazany we wnętrzu z arkadą, do której filara przywiązane są sznurem rózga i dyscyplina, z których kapie krew. W oddali widoczny fragment okna.
obraz
Chrystus u słupa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Fresk wkomponowany w arkadę zamkniętą półkoliście, w ścianie południowej prezbiterium, nad portalem do aneksu. Ukazuje siedzącą na tronie Matkę Boską z Dzieciątkiem na kolanach oraz klęczących i stojących przed nią od lewej proboszcza Józefa Krzemińskiego, rodzinę w stroju ludowym, Izabelę i Felicjana Szybalskich oraz chłopca z chorągwią w ręku.
polichromia ścienna
Adoracja Najświętszej Marii Panny
Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie kamiennej tablicy w kształcie leżącego prostokąta, przymocowanej w narożach czterema śrubami o zakończeniach w formie rozetek. W górnej partii, na złoconym, prostokątnym tle jest napis „ARTUR DRAPELLA”, natomiast poniżej: „*d(nia) 4. Grudnia r(oku) 1871, / +d(nia) 16. Lutego r[oku] 1892 / Drogi synu! / spij w spokoju.”.
płyta nagrobna
Epitafium Artura Drapelli
Zdjęcie nr 1: Ołtarz szafiasty, przyścienny, trójosiowy, jednokondygnacyjny ze zwieńczeniem. Mensa drewniana, prostopadłościenna. Antepedium z umieszczoną centralnie pseudopłyciną mieszczącą monogram IHS w akantowym otoku; boki zdobione, z lewej przedstawiony herb Łabędź. W części centralnej prostopadłościenne tabernakulum w formie kapliczki z ukośnie ustawionymi pilastrami zwieńczonymi pinaklami i kwiatonami. Predella u podstawy dekorowana fryzem palmetowym, wyżej pseudomaswerkowym, ostrołukowym ornamentem. Nastawa w formie tryptyku z neogotyckim, ażurowym zwieńczeniem zakończonym pinaklami i kwiatonem. Oś środkowa i osie boczne ujęte smukłymi, złoconymi kolumienkami o skręconych trzonach wspierającymi ażurową dekorację roślinną, w części centralnej uformowaną w kształt łuku w ośli grzbiet. W polu środkowym rzeźbiona scena Ukrzyżowania z figurą Chrystusa Ukrzyżowanego z klęczącą Marią Magdaleną obejmującą krzyż, umieszczona na tle górzystego pejzażu z widokiem Jerozolimy z lewej strony. W kwaterach bocznych, na tle pejzażu, płaskorzeźbione figury, po lewej stronie Maria na niewysokim postumencie z inskrypcją „S(ancta) Maria”, zwrócona w stronę krzyża; po prawej na postumencie z napisem „S(anctus) Johannes”, św. Jan Ewangelista trzymający kielich w lewej ręce. Wszystkie kwatery obwiedzione ramą ze złotą inskrypcją na czerwonym tle „Julianus de Skrzynno Dunin Brzeziński uxorque eius Eva cum matre sua Anastasia Morawska in honorem Dei Omnipotentis pro sua suorumque salute omniumque huius parochiae fidelium et prosperitiate et redemptione hoc jusferunt altare fieri A(nno) D(omini) 1892 salvo Leone XIII P(ontifice) M(aximo)”. Zwieńczenie ażurowe, płaskorzeźbione, w części centralnej powtarza kształt oślego grzbietu ze złoconym ornamentem stylizowanej wici roślinnej, w górnej części zamknięte pinaklami i kwiatonami. Kwatery boczne zwieńczone uszakami wypełnionymi ażurowym, złoconym suchym akantem, obwiedzione ornamentem ze stylizowanej wici roślinnej. Struktura malowana w odcieniu morskiej zieleni z czerwonymi detalami, ornamentyka złocona. Figury oraz tło kwater w pełni polichromowane.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz drewniany, prostopadłościenny, mensa drewniana. Nastawa ustawiona na cokole zakończonym gzymsem z motywem wolego oka, dekorowanym płycinami z kartuszami, z wyodrębnionym po środku tabernakulum flankowanym pilastrami z konsolami i kampanulami. Drzwiczki tabernakulum w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym z przedstawieniem kielicha z hostią w glorii. Nastawa ujęta parą zdwojonych filarów ustawionych pod kątem, o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych dźwigających fragmenty przerwanego belkowania dekorowanego wolim okiem oraz ćwierćkolistego, przerwanego przyczółka, na których siedzi para puttów. Na tle filarów, po zewnętrznej stronie ustawione są figury biskupów. W polu środkowym wnęka w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym, ujęta grubą ramą dekorowaną wstęgą przeplataną z pąkami kwiatów, zwieńczona kartuszem; w polu figura Chrystusa Ukrzyżowanego na czerwonym tle. W przyłuczach dwie uskrzydlone główki anielskie. Zwieńczenie w formie stojącego prostokąta ujętego spływami wolutowymi, zamknięte fragmentem gzymsu, na którym znajduje się szczyt utworzony z przeciwstawnie zwróconych wolut z anthemionem. W polu zwieńczenia obraz w formie stojącego prostokąta z zaokrąglonymi górnymi narożami z przedstawieniem Matki Boskiej Bolesnej, ujęty profilowaną ramą. Ponad nim wić roślinna. Struktura ołtarza malowana na kolor jasnobrązowy, profile i ornamenty złocone.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Obraz w prostokątnej, profilowanej ramie od góry zamkniętej łukiem nadwieszonym, przedstawiający św. Katarzynę Aleksandryjską, zwróconą trzy czwarte w prawo. Święta w prawej dłoni trzyma palmę męczeństwa, lewą wspiera się na rękojeści miecza. Twarz owalna o wyraźnych, linearnych rysach, dużych i brązowych oczach oraz długim nosie; na szyi sznur pereł, na uszach kolczyki. Ubrana jest w białą koszulę z długimi rękawami, niebieską tunikę ozdobioną złotą lamówką i przepasaną złotym pasem z ozdobną klamrą w formie rozety. Spod tuniki wystaje czerwona, długa suknia. Na lewe ramie ma narzucony czerwony płaszcz, luźno spływający na ziemię. Na głowie jest korona otwarta, od której z prawej strony spływa biały welon zdobiony w niebieskie paski. U stóp świętej, po lewej stronie obrazu leżą: korona zamknięta, topór i gałązka białej lilii. Święta przedstawiona jest na tle gładkiej kolumny na wysokim cokole, o który wsparte jest koło. Po przeciwnej stronie obrazu ukazani są trzej, pomniejszeni, dyskutujący filozofowie. Obok, również miniaturowa, scena przedstawiająca ścięcie św. Katarzyny. W oddali widoczne płonące koło. W górnej części obrazu są rozstępujące się niebiosa z aniołkiem trzymającym w dłoniach dwa wieńce; obok pary główek anielskich. Kolorystyka stonowana, ciepła, z przewagą brązów. Na odwrociu napis: „Obraz ten fundował ks(iądz) Michał Wawrzynowski Proboszcz w Nowym Targu Poświęciż był Jego / Em(inencja) Kardynał Książe Biskup Krakowski Albin Dunajeski / Kraków r(oku) p(ańskiego) 1892 Malował / Wł(adysław) Rossowski”.
obraz
Św. Katarzyna Aleksandryjska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Epitafium Jakuba Gostkowskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-jakuba-gostkowskiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności