Tabernakulum

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Tabernakulum w kształcie domku na podwójnym cokole, zwieńczonego dachem mansardowym, pokrytym dachówkami w formie łusek, z chwostami na krańcach kalenicy. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zakończonego łukiem nadwieszonym z płaskorzeźbionymi wizerunkami św. Piotra po lewej stronie i św. Pawła po prawej i aniołami na rewersie. Święci mają wydłużone proporcje i są ciasno owinięci płaszczami. Drzwiczki ujęte lizenami z dekoracją w formie festonów utworzonych z wstęgi regencyjnej, winnej latorośli i ornamentu roślinnego.
Całość flankowana przez dwie wolnostojące kolumny o kanelowanych trzonach oraz kapitelach dekorowanych akantem i jajownikiem, dźwigających echinus z wazonem.
Tabernakulum polichromowane na kremowo ze złoconymi drzwiczkami, dachem i kolumnami.

Zarys problematyki artystycznej

Tabernakulum (z łac. namiot, szałas) to niewielka, ozdobna, zamykana szafka służąca do przechowywania hostii i komunikantów. Zgodnie z przepisami liturgicznymi powinna być szczelnie zamknięta, i nie wolno w niej umieszczać niczego innego. W dzień i w nocy musi palić się przed nią lampa wieczna. Tabernakulum przykrywa się konopeum – białym lub w odpowiadającym kolorowi liturgicznemu danego dnia fragmentem tkaniny, który ma je osłaniać.
Drzwi krzęcińskiego tabernakulum są dekorowane postaciami św. Piotra i św. Pawła, którzy są często ukazywani razem. Wynika to z ich szczególnej roli wśród apostołów. Jezus uczynił Piotra głową Kościoła, a Paweł po cudownym nawróceniu prowadził z sukcesem pracę misyjną. W Kościele katolickim są wspominani jednego dnia – 29 czerwca. Ich najstarsze, wspólne przedstawienie pochodzi z II wieku.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry, po konserwacji.

Streszczenie

Na mensie ołtarza głównego ustawiono dziewiętnastowieczne tabernakulum w formie domku na wysokim cokole dekorowanego na drzwiach postaciami św. Piotra i św. Pawła.

Bibliografia