Święta Rodzina
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie koła (tondo) z przedstawieniem Świętej Rodziny. Pośrodku kompozycji ukazana Matka Boska w pozycji siedzącej, która podtrzymuje stojące na jej kolanach Dzieciątko, lewą ręką ujmując go za nóżkę. Ubrana w szeroką, czerwoną suknię z białym kołnierzem oraz szafirowy płaszcz. Dzieciątko, przewiązane w pasie białą pieluszką, obejmuje Marię za szyję. Po lewej siedzi święty Józef zwrócony ku scenie środkowej. Święty odziany w niebieską suknię i czerwony płaszcz. Po drugiej stronie, obok Marii, aniołek. Ponad postaciami podwieszona czerwona draperia. W tle pejzaż z widokiem Jerozolimy i niebieskie niebo. Obraz ujęty w ramę z wieńca laurowego, otoczonego ażurowym ornamentem o motywie okuciowym, z kwiatonami po bokach i krzyżem w muszli na szczycie.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie koła (tondo) z przedstawieniem Świętej Rodziny. Pośrodku kompozycji ukazana Matka Boska w pozycji siedzącej, która podtrzymuje stojące na jej kolanach Dzieciątko, lewą ręką ujmując go za nóżkę. Ubrana w szeroką, czerwoną suknię z białym kołnierzem oraz szafirowy płaszcz. Dzieciątko, przewiązane w pasie białą pieluszką, obejmuje Marię za szyję. Po lewej siedzi święty Józef zwrócony ku scenie środkowej. Święty odziany w niebieską suknię i czerwony płaszcz. Po drugiej stronie, obok Marii, aniołek. Ponad postaciami podwieszona czerwona draperia. W tle pejzaż z widokiem Jerozolimy i niebieskie niebo. Obraz ujęty w ramę z wieńca laurowego, otoczonego ażurowym ornamentem o motywie okuciowym, z kwiatonami po bokach i krzyżem w muszli na szczycie.

Święta Rodzina

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
kościół, ołtarz boczny od południa, w trzecim przęśle nawy
Identyfikator
DZIELO/11676
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XVII wieku
Technika i materiał
technika olejna na płótnie
Wymiary szczegółowe
Średnica – 40 cm
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz późnorenesansowy umieszczony w zwieńczeniu ołtarza w nowo wybudowanym kościele, poświęconym w 1874 roku.

Opis

Obraz w kształcie koła (tondo) z przedstawieniem Świętej Rodziny. Pośrodku kompozycji ukazana Matka Boska w pozycji siedzącej, która podtrzymuje stojące na jej kolanach Dzieciątko, lewą ręką ujmując go za nóżkę. Ubrana w szeroką, czerwoną suknię z białym kołnierzem oraz szafirowy płaszcz. Dzieciątko, przewiązane w pasie białą pieluszką, obejmuje Marię za szyję. Po lewej siedzi święty Józef zwrócony ku scenie środkowej. Święty odziany w niebieską suknię i czerwony płaszcz. Po drugiej stronie, obok Marii, aniołek. Ponad postaciami podwieszona czerwona draperia. W tle pejzaż z widokiem Jerozolimy i niebieskie niebo. Obraz ujęty w ramę z wieńca laurowego, otoczonego ażurowym ornamentem o motywie okuciowym, z kwiatonami po bokach i krzyżem w muszli na szczycie.

Zarys problematyki artystycznej

Kompozycja późnorenesansowa (kopia obrazu włoskiego artysty?).

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz malowany na płótnie w kształcie tonda, z przedstawieniem siedzących Marii z małym Jezusem, świętego Józefa i aniołka na tle pejzażu z widokiem Jerozolimy. Kompozycja późnorenesansowa, datowana na pierwszą połowę XVII wieku. Być może kopia obrazu włoskiego artysty.

Bibliografia

"Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1: Województwo krakowskie", Warszawa 1953

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, ustawiona na podstawie na planie kwadratu. Święta ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę kładzie na piersi, lewą wyciąga w przód. Twarz ma pełną, o migdałowatych oczach, małym nosie i otwartych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi na ramiona. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w srebrzoną suknię oraz złocony płaszcz z niebieską podszewką przewiązany diagonalnie przez lewe ramię. Polichromia w partiach ciała naturalistyczna.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, przyścienna, ścięta z tyłu, przedstawiająca świętą zakonnicę, być może dominikankę (?), umieszczona po lewej stronie glorii w zwieńczeniu ołtarza bocznego. Postać ukazana frontalnie, w pozycji stojącej, z ugiętą w kolanie prawą nogą, ręce zgięte w łokciach, wysunięte do przodu. Święta ubrana w czarny habit z białym szkaplerzem i biały płaszcz; na głowie czarny welon, wokół twarzy podwika. Twarz pociągła z wydatnym nosem, oczy o opadających zewnętrznych kącikach, usta lekko rozchylone.
rzeźba

Nieznana święta zakonnica (dominikanka?)

Zdjęcie nr 1: Pełnopostaciowa figura ukazuje stojącą frontalnie świętą niewiastę w kontrapoście. Święta z odchyloną nieznacznie do tyłu głową prawą ręką unosi na wysokości piersi trzymając w niej niezachowany przedmiot, lewą zaś lekko odsuwa od siebie. Kobieta ma pociągłą twarz o pucułowatych, rumianych policzkach, wyrazisty nos i usta. Jej głowę otaczają brązowe włosy spływające na ramiona. Ubrana jest w srebrzoną tunikę przewiązaną na piersi szarfą oraz narzucony na ramiona złoty płaszcz osuwający się z tyłu postaci. Spod tuniki widać fragment lewej stopy obutej w sandał.
rzeźba

Nieznana Święta

Zdjęcie nr 1: Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię. Podstawa w kształcie leżącego prostopadłościanu wspartego na kulistych nóżkach, profilowana, z w otworami na drążki, złocona, z czerwoną płyciną pośrodku. Obraz otoczony złoconą, profilowaną ramą w formie stojącego prostokąta zamkniętego od góry łukiem półkolistym nadwieszonym. Rama flankowana liśćmi akantu tworzącymi spływy wolutowe, ze zwieńczeniem utworzonym z liści akantu zwijanych w symetryczne esownice. Na uskokach ramy niewielkie wazony. W polu obraz przedstawiający Annę z Marią. W centrum kompozycji Anna siedząca na ławie, zwrócona w trzech czwartych w lewo, z głową i rękoma skierowanymi w prawo, w stronę Marii, prawą ręką przytrzymuje otwartą księgę, opartą na kolanie, a lewą obejmuje córkę. Twarz ma podłużną, o dużych oczach, uniesionych brwiach, prostym nosie i małych ustach. Na głowie ma jasnożółty welon, jest ubrana w długą, ciemnozieloną suknię i czerwony płaszcz okrywający jej nogi. Spod szat wystaje jej prawa stopa w sandale, wsparta na stopniu. Maria stoi przy lewym boku matki, ukazana jest z profilu, z głową skierowaną w górę i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Ma pociągłą twarz o delikatnych rysach; okoloną długimi, jasnymi i falowanymi włosami. Jest ubrana w długą, różową suknię, przewiązaną w pasie wstążką, której końce skręcają się i rozwiewają do boku. Obie postacie mają wokół głów świetliste nimby.Tło sceny jednolite, jasnoniebieskie, w dolnej partii obrazu widoczna jasnobrązowa posadzka.
feretron

Feretron z obrazem Święta Anna nauczająca Marię

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, przechylonej delikatnie w tył, z głową skierowaną w lewo. Obie ręce ma ugięte i wyciągnięte do przodu. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, dużym nosie i niewielkich ustach. Włosy ma długie, falowane, z przedziałkiem na środku głowy, schowane pod welonem. Święta ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała. Na głowę ma narzucony silnie drapowany płaszcz, opadający na plecy, zawiązany na prawym ramieniu i przerzucony przez biodra z wywiniętym z przodu brzegiem. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, głęboko drążona, ustawiona na ćwierćkolistej podstawie. Figura ukazana frontalnie, w kontrapoście, o esowato wygiętej sylwetce, delikatnie odchylonej, z nieznacznie uniesioną głową, skierowaną w prawo. Prawą rękę kładzie na piersi, lewą, ugiętą wyciąga przed siebie. Twarz ma owalną, o delikatnych, młodzieńczych rysach, małych oczach, dużym nosie i niewielkich ustach. Włosy ma falowane, z przedziałkiem na środku głowy, ukryte pod welonem. Święta ubrana jest w tunikę, z długimi, wąskimi rękawami, przepasaną w talii, ściśle przylegającą do ciała oraz płaszcz zawieszony w partii nóg, z wywiniętą fałdą na lewym boku. Na głowę ma narzucony welon, opadający na ramiona. Polichromia naturalistyczna w partiach ciała, szaty złocone.
rzeźba

Niezidentyfikowana święta

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Święta Rodzina", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/swieta-rodzina-3

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności