Dzieje zabytku nie są znane.
Obraz w kształcie owalu przedstawiający św. Wojciecha ukazanego w pozycji stojącej, w ujęciu do kolan, frontalnie, z prawą ręką uniesioną w geście błogosławieństwa, a lewą ręką trzymającą wiosło i ferulę – pastorał zakończony krzyżem. Twarz pociągła o wyrazistych kościach policzkowych, okolona siwymi włosami i długą, siwą, rozdwojoną brodą. Oczy migdałowate, brwi wyraziste, nos prosty, usta lekko otwarte. Święty jest ubrany w szaty biskupie: niebieską, poprzecinaną złotymi pasami sutannę i lamowany złotem płaszcz podbity purpurą, niebieskie rękawiczki, paliusz oraz infułę.
Święty Wojciech urodził się w Czechach, podczas bierzmowania przyjął imię Adalbertus. Był biskupem Pragi, misjonarzem na Węgrzech, w Polsce i w Prusach, gdzie został zamordowany w 997 roku. Jest głównym patronem Polski. Wiosło, które trzyma w dłoni nawiązuje do podróży z Gniezna do Prus, której część odbyła się łodziami. Według przekazów również jeden z pierwszych, śmiertelnych ciosów zadano mu właśnie wiosłem.
Obraz jest przykładem dziewiętnastowiecznego malarstwa dążącego do uproszczenia przedstawienia. Święty, którego elementy stroju są podkreślone złoceniami, został ukazany frontalnie, w konwencjonalny sposób, trzymając atrybuty, które pozwalają go zidentyfikować.
Dobry.
Obraz z przedstawieniem św. Wojciecha powstał w XIX wieku. Jest dziełem konwencjonalnym, ukazuje świętego trzymającego atrybuty, które pozwalają go zidentyfikować.
Agata Felczyńska, "Św. Wojciech", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-wojciech-1