Św. Rozalia

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta, przedstawiający św. Rozalię. Święta zwrócona trzy czwarte w prawo z prawą ręką na piersi, lewą przewracająca karty w leżącej na skale księdze. Twarz podłużna, ukazana z lewego profilu z długim nosem i małymi ustami. Ubrana jest w białą suknię, przewiązaną w talii różowym paskiem, przez który przewieszony jest różaniec. Na głowę ma założony długi i niebieski welon, na niej wianek z różowych róż, a powyżej złocony, płaski i kolisty nimb. Całość ukazana jest na tle skalnej groty z bujną roślinnością po lewej stronie oraz krzakiem róż po prawej. Na skale obok księgi znajdują się również czaszka oraz krucyfiks. Kolorystyka obrazu intensywna, tło oddane sumarycznie. Rama drewniana, profilowana, malowana na brązowo.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz z przedstawieniem św. Rozalii namalował nieznany malarz w XIX wieku. Święta Rozalia (1130-1165 lub 1170) wiodła pokutne życie w grocie na Sycylii. Podczas zarazy w Palermo w 1624 roku objawiła się niewieście, której zdradziła miejsce swojego pochówku. Po przeniesieniu relikwii świętej do miasta, epidemia ustąpiła. Odtąd święta jest patronką od chorób zakaźnych. W ikonografii, tak jak na omawianym dziele przedstawiana jest jako młoda kobieta, żyjąca w ascezie, w grocie skalnej. Jej atrybutami są kwiaty róż, odnoszące się do jej imienia oraz czaszka i krucyfiks symbolizujące pokutne życie.

Streszczenie

Obraz „Św. Rozalia” namalował nieznany malarz w XIX wieku. Święta Rozalia (1130-1165 lub 1170) wiodła pokutne życie w grocie na Sycylii. Podczas zarazy w Palermo w 1624 roku objawiła się niewieście, której zdradziła miejsce swojego pochówku. Po przeniesieniu relikwii świętej do miasta, epidemia ustąpiła. Odtąd święta jest patronką od chorób zakaźnych.

Bibliografia