Obraz powstał po śmierci Wigilantiusa z Sambora w 1572 roku.
Obraz w kształcie stojącego owalu, w ramie profilowanej, zdobionej rocaille'em, złoconej. Na obrazie ukazany mężczyzna, ujęty do pasa, w trzech czwartych, zwrócony w prawo. Ubrany jest w uniwersytecką togę z białym kołnierzem i białymi rękawami, z załogą (pelerynką). Prawą rękę trzyma na wysokości piersi, w lewej przytrzymuje księgę wspartą na stoliku. Jego twarz jest pociągła, nos długi i szeroki, oczy otwarte, zwrócone ku górze; wokół twarzy krótka, siwa broda, na głowie z niewielkimi zakolami zaczesane do tyłu siwe włosy. W prawej, górnej części obrazu napis „UIGILANTIUS / SAMBORITANUS in Accad(emia) Crac(oviensi) S(anctae) Th(eologiae) D(octor) S(ancti) Floriani Canon(icus) olim Fe/lix S(ancti) Stanislai Kostka / Professor, vita sanctitate ac / dono prophetiae. clarus. obiit / A(nno) D(omini) MDLXXII. Die XXVI / Februarii.”.
Według inskrypcji obraz przedstawia Grzegorza z Sambora, kanonika i jednocześnie nauczyciela św. Stanisława Kostki. Jest to jeden z najstarszych portretów zasłużonych dla kolegiaty kanoników. Wyróżniają go śmiałe pociągnięcia pędzla i dbałość w oddaniu cech portretowych. Dukt pisma jest niemal identyczny jak na portrecie Szymona Halicego i być może wyszedł spod pędzla tego samego malarza, zapewne czynnego w Krakowie w drugiej dekadzie XVII wieku. Obraz wprawiony w rokokową ramę prawdopodobnie w drugiej połowie XVIII wieku.
Dobry; płótno zabrudzone.
Portret Grzegorza z Sambora, zasłużonego kanonika kolegiaty św. Floriana, autora żywota św. Stanisława Kostki, powstał być może w drugiej dekadzie XVII wieku. Świadczą o tym podobieństwa do portretu innego kanonika, Szymona Halicego (zm. 1624), wiszącego w tej samej zakrystii w kościele św. Anny w Krakowie.
Józef Skrabski, "Portret Grzegorza z Sambora (Vigiliantiusa Samborczyka)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-grzegorza-z-sambora-vigiliantiusa-samborczyka