Polichromia ścian prezbiterium i ściany północnej nawy.
Zdjęcie nr 1: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 2: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 3: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 4: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 5: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 6: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 7: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 8: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 9: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 10: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 11: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 12: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 13: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 14: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 15: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 16: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 17: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 18: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 19: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 20: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 21: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 22: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.
Zdjęcie nr 23: Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.

Polichromia ścian prezbiterium i ściany północnej nawy.

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Łapsze Niżne
Miejscowość
Niedzica
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niedzica
Parafia
Św. Bartłomieja Apostoła
Identyfikator
DZIELO/11890
Kategoria
polichromia ścienna
Ilość
1
Czas powstania
XIV/XV, około 1420 roku i po 1501 roku
Technika i materiał
wyprawa wapienno piaskowa; rysunek, fresk
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Wykonane XIV/XV, około 1420 roku i po 1501 roku, następnie w nieokreślonym czasie zamalowane i częściowo zniszczone w trakcie przebudowy kościoła. Odkryte i odsłonięte w latach 1984-1998.

Opis

Na wschodniej ścianie prezbiterium odsłonięto rysunek węglem drzewnym na pobiale wapiennej z przedstawieniem Grupy Ukrzyżowania (180 x 180 cm), z przełomu XIV i XV wieku. Freski w prezbiterium datowane są na około 1420 rok. Północną ścianę prezbiterium zdobi u dołu Veraicon (wys. 50 cm), a u góry rozbudowane Ukrzyżowanie (290 x 260 cm) z Arma Christi i innymi scenami Męki (Modlitwa w Ogrojcu, Pocałunek Judasza, Umywanie rąk, Zaparcie się św. Piotra oraz Vir dolorum i Chusta św. Weroniki. Na ścianie północno-wschodniej, wysoko pod sklepieniem, widnieje Tron Łaski (220 x 170 cm). Na południowej ścianie prezbiterium zachowały się napisy łacińskie minuskułą o treści moralizatorskiej. Na północnej ścianie nawy odsłonięto przedstawienia figuralne w trzech strefach, pochodzące z czasu po 1501 roku. W górnej strefie widnieje (od lewej) Wjazd do Jerozolimy Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż oraz być może Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką. W strefie środkowej rozpoznano przedstawienia przykazań Dekalogu opatrzone łacińskimi napisami. Przedstawienia w najniższej strefie zachowały się szczątkowo, ale odczytuje się je jako przedstawienia Siedmiu grzechów głównych. Na ścianie tęczowej zachowały się fragmenty malowideł uważanych za przedstawienie Golgoty. Ponadto odsłonięto również na ścianach prezbiterium zacheuszki datowane na przełom XIV i XV wieku oraz w nawie jeden zacheuszek z 1501 roku, upamiętniający rekoncyliację kościoła.

Zarys problematyki artystycznej

Wczesnogotycki cykl malowideł ściennych o tematyce pasyjnej i dydaktycznej oraz zacheuszki.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Zachowane fragmentarycznie, konserwowane w latach 1984-1989 – Andrzej i Antoni Guzik (ASP Kraków).

Streszczenie

W czasie prac konserwatorskich w kościele w latach 1984-1998 na ścianach prezbiterium i ścianie północnej nawy odsłonięto gotycką polichromię oraz rysunki. Rysunek Grupy Ukrzyżowania pochodzi z przełomu XIV i XV wieku. Cykl malowideł ściennych o tematyce pasyjnej i dydaktycznej z łacińskimi napisami w prezbiterium datowany jest na około 1420 rok. Natomiast freski na północnej ścianie nawy (Wjazd Chrystusa do Jerozolimy, Szymon Cyrenejczyk niosący krzyż, Spotkanie Jezusa ze św. Weroniką (?), Dziesięcioro Przykazań, Siedem Grzechów Głównych) powstały po 1501 roku. Odkryto także zacheuszki oraz nieokreślone rysunki i napisy.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z wejściem od tyłu dwubiegowymi schodami z podestem. Kosz na rzucie owalu o wklęsłych ściankach bocznych i wypukłej frontowej, na wypukłym cokole zdobionym od frontu płaskorzeźbionym motywem rocaille’u. U spodu kosza pięć kabłąków dekorowanych u góry palmetami i fragmentami rocaille’ów, zakończonych zwisem w formie winnego grona. Ścianki kosza opięte wklęsłym pilastrami; od frontu z figurami św. Jana i św. Mateusza siedzących na obłokach, trzymających otwarte księgi z napisem: OVI EX DEO EST VERBA DEI AUDIT / PROPTEREA VOS NON AUDITIS, QVIA EX DEO NON ESTIS. Joanne 8,47; oraz: ERAT ENIM / DOCENS EOS / SICUT PO=/TESTATEM /HABENS / ET NON / SICUT / SCRIBAE / EORUM / ET PHARI=/SAEI. Mat 7,18; na tle pozostałych pilastrów symbole ewangelistów: orzeł trzymający w ‘szponach kałamarz oraz głowa wołu. Ścianki w polach dekorowane rocaille’ami, frontowa z różanymi gałązkami. Kosz zwieńczony profilowanym gzymsem, występującym nad pilastrami. Na zaplecku obraz Szymona Kawalskiego Rozesłanie Apostołów, w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej, złoconej ramie, ujęty uszami utworzonymi z motywów rocaille’ów. Baldachim powtarza rzut kosza, wsparty na belkowaniu dekorowanym palmetami i rocaille’ami w partii fryzu, z podwieszonym lambrekinem. Powyżej ażurowa konstrukcja z wolut dekorowanych rocaille’ami, zbliżona do korony, otaczająca półpostać Chrystusa trzymającego jabłko królewskie i laskę pasterską. U spodu baldachimu podwieszona Gołębica Ducha Świętego w glorii. Struktura marmoryzowana laserunkowo, profile srebrzone, ornamenty złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Belka profilowana, o formie pełnego belkowania, wygięta faliście, pośrodku wyłamana łukiem półkolistym nadwieszonym. Od frontu fryz dekorowany akantem i rozetami; od strony prezbiterium data: 1770; od spodu dekorowana rozetami. Na belce Grupa Ukrzyżowania. Rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane. Pośrodku krzyż z figurą martwego Chrystusa. Ciało w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Kolana delikatnie ugięte, stopy przebite jednym gwoździem, założone prawa na lewą. Ciało wychudzone, smukłe, o podkreślonej muskulaturze, z zaznaczonymi śladami męki. Twarz pociągła, szczupła, oczy zamknięte; okolona zarostem. Włosy długie, opadające na ramiona. Na głowie korona cierniowa. Perizonium krótkie, ściśle opinające biodra, delikatnie drapowanie, ze zwisem tkaniny przy prawym boku. Na górnej belce krzyża titulus w formie kartusza z literami: INRI. U dołu krzyża klęcząca św. Maria Magdalena zwróconej en trois quarts w lewo, z głową skierowaną ku górze. Lewą ręką przytrzymuje stopę Chrystusa, prawa wyciągnięta przed siebie. Włosy upięte z tyłu głowy. Ubrana w bogatą suknię z gorsetem i dekoracyjnych rękawach oraz płaszcz zarzucony na ramiona. Po prawej stronie krzyża Matki Boska, ukazana frontalnie, z delikatnie pochylona głową i dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Twarz pociągła, z uwypuklonym podbródkiem. Maria ubrana w suknię oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Na głowie welon. Po lewej stronie krzyża św. Jan Ewangelista, ukazany en face, z głową skierowaną ku górze i dłońmi skrzyżowanymi na piersi. Twarz pociągła o młodzieńczych rysach, włosy długie, kręcone. Ubrany w długa tunikę przewiązaną w talii oraz płaszcz przewiązany na lewym ramieniu. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty złocone z laserunkiem.
rzeźba
Belka tęczowa z grupą Ukrzyżowanie
Zdjęcie nr 1: Rzeźby pełnoplastyczne, przyścienne, z tyłu drążone. Figury analogiczne, zwrócone antytetycznie. Anioły ukazane en face, stojące w kontrapoście, o lekko esowato wygiętych sylwetkach, na głowach podtrzymują woluty, ręce od wewnętrznej strony ołtarza, ugięte, uniesione do góry, podtrzymują woluty, zewnętrzne wyciągnięte w bok, dzierżą miecze o płomienistych ostrzach. Twarze pociągłe, o niewielkich oczach i długich prostych nosach. Włosy długie, opadające gęstymi puklami na ramiona. Anioły ubrane w białe tuniki sięgające do kolan, ze złotą lamówką, szatę spodnią sięgającą do kostek, odsłaniającą prawe nogi, obficie drapowane w grube fałdy, ekspresyjnie poruszone; łuskowy puklerz oraz przewieszony ukośnie przez prawe ramię płaszcz. Na głowach hełm, na nogach wysokie sandały. Skrzydła złożone. Polichromia naturalistyczna w odsłoniętych partiach ciała, szaty białe, detale i skrzydła złocone.
rzeźba
Figury aniołów (kariatydy)
Zdjęcie nr 1: Drewniana, rzeźbiona chrzcielnica ustawiona na okrągłej, ściętej podstawie. Trzon w formie nagiego aniołka stojącego na srebrzonym obłoku, ze złoconymi skrzydłami i draperią przerzucona przez lewe ramię, podtrzymującego oburącz wspartą na głowie czarę w kształcie puklowanej, marmoryzowanej półkuli o wywiniętym kołnierzu. Boki czary ozdobione kwiatową girlandą podwieszoną na wstążkach. Pokrywa ażurowa uformowana z czterech srebrzonych, akantowych wolut wspartych na wieńcu laurowym, w zwieńczeniu promienista gloria z przedstawieniem popiersia Boga Ojca. Pod wolutami, pośrodku pokrywy, rzeźbiona grupa Chrzest Chrystusa. Podstawa i czara marmoryzowana.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Konfesjonał do słuchania spowiedzi usznej, dwuosobowy, prostopadłościenny, od przodu z parą drzwiczek osadzonych na zawiasach, zwieńczony gzymsem pośrodku wyłamanym trójbocznie. Drzwiczki konfesjonału przedzielone kolumienką, zdobione prostokątnymi płycinami zamkniętymi łukiem półpełnym nadwieszonym. Wewnątrz siedziska oddzielone pionową ścianką o dekoracyjnym wykroju. Płyciny i tylna ściana wnętrza marmoryzowane. Po bokach dwie ścianki parawanowe z prostokątnymi zamkniętymi łukiem kotarowym bramkami dla penitentów. Bramki ujęte pilastrami o kapitelach w formie główki aniołka ze złoconymi skrzydełkami, dźwigającymi uproszczone belkowanie i gzyms występujący nad podporami. W przyłuczach bramek dekoracja malarska. Na gzymsie ustawione rzeźby pełnoplastyczne, polichromowane: w osi środkowej święta Weronika z chustą, w osiach bramek na konsolach o ozdobnym wykroju święty Jan Nepomucen (po lewej) i święty Jan Chrzciciel po prawej.
konfesjonał
Konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Orientowany, na rzucie prostokąta, jednonawowy, trójprzęsłowy, z węższym jednoprzęsłowym zamkniętym wielobocznie prezbiterium, przy którym od północy prostokątna zakrystia; przy nawie od południa kruchta, od północy kaplica Matki Boskiej Bolesnej, na rzucie prostokąta, ze ścianą północną wybrzuszoną w połowie długości. Od zachodu przy kaplicy wieża z prostokątną przybudówką od południa. W prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z cylindrycznymi zwornikami wiązanymi z rodem Berzeviczych; w nawie kolebkowe z lunetami na filarach przyściennych. Arkada tęczy ostrołukowa. Zewnątrz mury opięte uskokowymi przyporami. Okna ostrołukowe dwudzielne, z maswerkami. W kruchcie południowej portal do nawy kamienny, ostrołukowy. Portal do kruchty neogotycki. Dach nad nawą dwuspadowy, na kalenicy pseudogotycka wieżyczka na sygnaturkę; dach prezbiterium wielopołaciowy.
kościół
Kościół parafialny św. Bartłomieja Apostoła

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w rozbudowanej, profilowanej ramie dekorowanej nakładanymi motywami geometrycznymi oraz kwiatowymi, zwieńczonej na osi monogramem maryjnym. W centrum kompozycji, nieco z lewej strony obrazu przedstawienie Marii trzymającej na kolanach martwe ciało Chrystusa. Twarz Marii szeroka, z delikatnie otwartymi ustami, szerokim nosem i wzrokiem skierowanym ku niebu. Matka Boska jest ubrana w czerwoną suknię, ciemnobłękitny płaszcz nałożony na głowę oraz biały welon. Chrystus ukazany w pozycji półleżącej na białym płótnie, z lewą ręką podtrzymywaną przez Marię, prawą opadłą bezwładnie w dół. Twarz szczupła, oczy zamknięte, okolona krótką brodą i długimi, ciemnobrązowymi włosami, spływającymi na ramiona i plecy. Odziany jest w białe perizonium na biodrach, delikatnie drapowane. Wokół głów są zaznaczone nimby. W lewym, dolnym rogu przedstawienia titulus oraz misa, w prawym widoczny fragment krzyża. W tle otwiera się rozległy pejzaż z widokiem na Jerozolimę. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązów.
obraz

Pieta

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Polichromia ścian prezbiterium i ściany północnej nawy.", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/polichromia-scian-prezbiterium-i-sciany-polnocnej-nawy

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności