Obraz zapewne przeznaczony do ołtarza Pięciu Braci Męczenników, do którego wykonania zaangażowano nieznanego z nazwiska i imienia snycerza w 1788 roku.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w złoconej, profilowanej ramie. W centrum kompozycji przedstawienie pięciu zakonników w strojach kamedulskich siedzących na tle wiejskiego pejzażu. Wszyscy ubrani w białe habity, obfite płaszcze z kapturami, w rękach trzymają palmy męczeństwa. Po prawej najstarszy z nich, św. Romuald zasiadający na kamieniu, lewą dłoń wspiera na drewnianej lasce, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Kolorystyka ciepła, stonowana z przewagą ciepłych zieleni.
Obraz ukazujący pierwszych polskich męczenników jest swobodną trawestacją dzieła rzymskiego malarza Andrea Sacchiego z 1631 roku z kościoła św. Romualda w Rzymie, a obecnie przechowywanego w zbiorach Pinakoteki Watykańskiej. Na oryginale ukazano św. Romualda i jego uczniów. Dzieło to posłużyło jako pierwowzór kompozycji namalowanej przez nieznanego malarza w bramie klasztoru kamedułów na Bielanach w Krakowie. W obrazie w Niepołomicach, wykorzystując schemat świętych kamedulskich, ukazano polskich męczenników: Benedykta, Izaaka, Jana, Kryspina i Mateusza. Według Rafała Roga obraz powstał do ołtarza bocznego Pięciu Braci Męczenników, który miał zostać wykonany przez snycerza w 1788 roku.
Dobry.
Obraz ukazujący pięciu polskich braci męczenników Benedykta, Izaaka, Jana, Kryspina i Mateusza jest trawestacją powstałą zapewne około 1788 roku obrazu ukazującego św. Romualda i jego uczniów autorstwa Andrea Sacchiego z 1631 roku z kościoła św. Romualda w Rzymie, a obecnie przechowywanego w zbiorach Pinakoteki Watykańskiej.
Józef Skrabski, "Pięciu Braci Męczenników", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/pieciu-braci-meczennikow