Trzech męczenników zakonu Fratres de Poenitentia Beatorum Martyrum (Marków)
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.
Zdjęcie nr 7: Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.

Trzech męczenników zakonu Fratres de Poenitentia Beatorum Martyrum (Marków)

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kraków Centrum
Parafia
Św. Marka
Miejsce przechowywania
prezbiterium
Identyfikator
DZIELO/25013
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
1786 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Kraków
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 285 cm
wysokość – 290 cm
Autor noty katalogowej
Agata Klejzerowicz, Kamila Zacharek
Uznanie autorstwa 4.0

Dzieje zabytku

Obraz powstał w 1786 roku.

Opis

Obraz w kształcie leżącego prostokąta z przedstawieniem trzech świętych męczenników z zakonu kanoników regularnych. W centrum kompozycji ukazani trzej zakonnicy w postawie stojącej. Pośrodku święty ustawiony frontalnie w kontrapoście z prawą nogą ugiętą w kolanie, z rękami na wysokości piersi, w lewej trzyma palmę męczeństwa, głowę ma skierowaną delikatnie w prawą stronę i uniesioną do góry. Twarz młodzieńcza, szeroka z długim nosem, okolona krótkimi i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po prawej stronie obrazu zwrócony delikatnie w prawo z lewą nogą ugiętą w kolanie, z głową pochyloną w dół, ręce ugięte w łokciach, w lewej trzyma palmę męczeństwa. Twarz podłużna z długim nosem, okolona delikatnym zarostem i ciemnobrązowymi włosami. Zakonnik po lewej stronie obrazu, zwrócony trzy czwarte w lewo z prawą nogą ugiętą w kolanie, z lewą ręką wyciągniętą w bok w prawej trzyma palmę męczeństwa. Twarz szeroka, okolona bujną i siwą brodą, włosy długie, opadające na plecy. Zakonnicy ubrani w białe habity i płaszcze zakonu kanoników regularnych ozdobione godłem zakonu: czerwonym sercem z krzyżem. Przed świętymi na podłodze leżą skrzyżowane: pałka i miecz. Całość ukazana we wnętrzu architektonicznym, flankowanym po bokach podporami: po prawej dwoma filarami na niskich cokołach, a po lewej kolumną i filarem ustawionymi na wysokich cokołach. Po lewej stronie obrazu, na cokole kolumny inskrypcja: „Tres Servi Christi / Cosacorum Fusti/bus Isti / Cesi. Relliqvias / hic posuere suas”. W tle za świętymi prześwit z pochmurnym niebem, rozświetlony w górnej części. Rama drewniana na cokole flankowana kanelowanymi pilastrami, zwieńczona profilowanym gzymsem, polichromowana na czarno.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Na powierzchni obrazu przetarcia, płótno zabrudzone, wyblakły werniks, drobne ubytki warstwy malarskiej.

Literatura

J. Samek, Mołodziński Kazimierz, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXI, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1976, s. 638.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Stopa na rzucie koła, na cokole; trzon profilowany, nodus tralkowy, ujęty pierścieniami. Czara półkulista z wywiniętą krawędzią. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z czterema kabłąkami połączonymi kulą z krzyżem. Dno korony z uchwytem i datą: 1786 R.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w drewnianej ramie. Biskup ukazany frontalnie, do pasa, w białej rokiecie podbitej czerwonym aksamitem na rękawach i szarej kamizelce. Jego twarz jest podłużna, oczy wąskie, nos zgrubiony na końcu a usta pełne, zamknięte; na głowie peruka z lokami po bokach. Na piersi zawieszony krzyż pektoralny i czerwona szarfa z białą obwolutą z orderem i gwiazdą św. Stanisława. W tle fragment półki z książkami. Po lewej stronie napis: "Joseph Olechowski / Ep(isco)p(us) Uranopolit(anensis) Suffragan(es) / Archidiac(onus) et aliquoties Admi/str(ator) Dioecesis Cracivien(sis)". Z tyłu na ramie napis: " Ze zbiorów pana Jenerała Dąbrowskiego / Dar Pana Mańkowskiego z Winnogóry 1912".
obraz
Portret Józefa Olechowskiego

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Oprawa grobu Pańskiego kulisowa, pięciopłaszczyznowa. Pierwszy plan tworzy iluzjonistyczna dekoracja, utworzona z bramy składającej się z dwóch filarów zwieńczonych wazonami z antabami oraz muru z krenelażem. Na tle muru ukazani dwaj rzymscy legioniści, po lewej stronie siedzący, po prawej stojący. W tle bogata roślinność egzotyczna z palmami. Na pozostałych planach namalowana roślinność leśna z egzotycznymi gatunkami palm. Na trzeciej parze kulis przedstawieni dwaj rzymscy legioniści, lewy w pozycji stojącej, prawy leżącej, z głową wspartą na ręce. Wszystkie cztery płaszczyzny zamknięte łukami z namalowanym błękitnym niebem z gwiazdami, ujętym obłokami. Na ścianie zamykającej dekorację ukazano kamienny grób, po bokach którego siedzi i leży po trzech legionistów rzymskich z każdej strony. Nad nimi namalowane zalesione wzgórze Golgoty z trzema krzyżami, przed którymi stoi płaczący anioł. W tle widoczny jest pejzaż Jerozolimy, nad którym ukazano zaćmione słońce. W górnej części ściany ukazano niebo z nałożonym medalionem utworzonym z obłoków, z dwiema uskrzydlonymi główkami anielskimi, w glorii promienistej.
inne dzieła sztuki

Dekoracja grobu Pańskiego

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Komplet sześciu kamiennych konsol w formie męskich, brodatych głów, na które spływają żebra krzyżowego sklepienia w nawie głównej. Postać pierwsza o twarzy szerokiej, okolonej długim zarostem oraz włosami układającymi się w loki na czole. Oczy zamknięte, wydatny, prosty nos. Widoczne rurkowate bruzdy na czole. Postać druga o twarzy pociągłej, okolonej długim zarostem artykułowanym za pomocą rurkowatych fałd. Broda na końcu nieznacznie rozdwojona. Włosy proste ponad czołem tworzą trójkątne zakola. Oczy zamknięte, czoło pokryte bruzdami. Postać trzecia o trójkątnej twarzy z niskim, pokrytym bruzdami czołem i kręconych włosach. Oczy zamknięte. Postać czwarta o owalnej, pełnej twarzy, wystających kościach policzkowych. Zarost artykułowany za pomocą równoległych fałdek. Włosy układające się w loki ponad czołem. Oczy zamknięte. Postać piąta o szerokiej, płaskiej twarzy z gęstym zarostem. Długie, falowane wąsy, zamknięte oczy. Włosy ponad czołem układające się w loki. Postać szósta o pociągłej, podłużnej twarzy z zarostem. Długi, prosty nos, zamknięte oczy, niskie czoło ponad, którym bujne, proste włosy. Na przecięciach żeber dwa polichromowane zworniki z godłem herbu Drużyna oraz syglami „S(ebastian) L(ubomirski)" umieszczonymi na czerwonym tle, pierwszy ośmioboczny, drugi w kształcie wieloliścia. W podniebiu arkady tęczowej wolutowa konsola ustawiona na kapitelu pilastra w podniebiu łuku tęczowego. U podstawy konsoli, na osi umieszczony rollwerkowy kartusz mieszczący godło herbu Drużyna oraz sygle „S(ebastian) L(ubomirski)”.
detal architektoniczny

Detal architektoniczny

Zdjęcie nr 1: Witraż w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja dwustrefowa, w dolnej nieco z prawej ukazana św. Jadwiga Andegaweńska zwrócona trzy czwarte w prawo z głową odwróconą w drugą stronę z berłem w prawej dłoni. Twarz trójkątna o dużych oczach i długim nosie, okolona długimi jasnobrązowymi włosami. Ubrana jest w długą suknię w odcieniach fioletu oraz purpurowy płaszcz obszyty gronostajem, na głowie ma złotą koronę. Po lewej stronie witrażu widnieje miniatura kamienic krakowskich (być może Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego), poniżej herby Uniwersytetu Jagiellońskiego z syglami „UJ”, Wielkiego Księstwa Litweskiego oraz Królestwa Polskiego. W prawym dolnym narożu inskrypcja „Fundacja / Janina / Józef / Mosórowie”. W górnej partii św. Brat Albert ukazany frontalnie, prawą ręką obejmujący stojącego przed nim ubogiego człowieka, a w lewej trzyma kosz z chlebem. Święty ubrany jest w habit i płaszcz albertynów, przewiązany sznurem. Twarz szeroka, okolona siwą brodą i łysiną. Wokół głowy świętego duży, złocony nimb. Po lewej stronie leży paleta z pędzlem. Po prawej miniatura kościoła Mariackiego i głowy ubogich ludzi. Kolorystyka utrzymana w chłodnych barwach.
witraż

Brat Albert oraz św. Jadwiga Andegaweńska

Zdjęcie nr 1: Dwa obrazy w formie leżącego prostokąta, każdy podzielony jest wewnątrz na trzy prostokątne pola z emblematami, ujęte esownicami i rocaille'm. Malowane są monochromatycznie, o biało-niebieskiej kolorystyce. Pierwszy obraz z napisem w górnej linii „FACITE FRUCTUS DIGNOS POENAE TENTIAE. MATH: 3.”. Każda ze scen ujęta jest na górze i na dole kartuszami z napisami. Pierwsza od lewej jest na tle pejzażu i przedstawia ukazanego frontalnie, tańczącego błazna. Na drugim planie znajduje się uskrzydlona postać, w tunice, z głową w glorii, która lewą ręką zakrywa twarz, prawą z palcem wskazującym kieruje do góry. W górnym kartuszu napis „DEUS TU SCIS INSIPIENTIAM MEAM, ET DELICTA MEA A / TE NON SUNT ABS CONDITA Psal: 68.”, w dolnym „RECTE PECCATUM INSIPIENTIAM VOCAVIT, NEMO ENIM SAPIENS, / ID ALIQUANDO COMMITTIT. Orig in Psal: 37.”. Środkowa scena ukazana jest we wnętrzu, w którym po prawej stronie znajduje się łoże z baldachimem, z leżącą w nim chorą i płaczącą kobietą. W lewej części sceny, przy łóżku siedzi zwrócona profilem uskrzydlona postać w tunice, która prawą ręką trzyma za dłoń chorą, lewą kładzie na jej głowie. W górnym kartuszu napis „MISERERE MEI DOMINE, QUONIAM INFIRMUS SUM: Psal: 6.”, w dolnym „AEGROTAT HUMANUM GENUS, NON MORBIS CORPORIS, / SED PECCATIS. S. Aug: serm: 59.”. Trzecia scena ukazana jest na tle fantastycznego pejzażu. Na pierwszym planie leży ukazany z profilu kościotrup, który złapał w sieć, próbującą się wyrwać leżącą postać, przed którą znajdują się naczynia, owoce i lutnia. Na drugim planie na tle ognia trzy diabły ścigają uciekającą postać z pochodnią. Przed nią inna postać dmie w trąbę, druga, uskrzydlona nadlatuje z łukiem zrzucając uciekającej linę. W górnym kartuszu napis „DOLORES INFERNI CIRCUMDEDERUNT ME, PRAEOCCUPA=/VERUNT ME LAQUEI MORTIS. Psal. 17.”, w dolnym „OMNIA RETIBUS PLENA SUNT; DIABOLUS LAQVEO CUNCTA / COMPLEVIT. Origines Hom: 2. in cant:”. Drugi obraz z napisem w górnej linii „DILIGAMUS DEUM QUINI AM IPSE PRIOR DILEXIT NOS. 1. Ioan: 4.”. Każda ze scen ukazana jest na tle pejzażu i zwieńczona na górze kartuszem z napisem. W pierwszej od lewej ukazane są trzy postacie kobiece, z których środkowa omdlała. Pierwsza kobieta podtrzymuje jej głowę i przykłada do niej kwiaty, a trzecia kobieta klęczy i wyciąga ku niej ręce. Przed omdlałą znajduje się kosz z owocami. W wieńczącym kartuszu napis „FULCITE ME FLORIB[US], STIPATE ME MALIS, QUIA AMORE LANGVEO. Cant: 2.”. Środkowa przedstawia kościotrupa, w którego żebrach klatki piersiowej uwięziona jest modląca się postać. W wieńczącym kartuszu napis „INFELIX EGO HOMO! QUIS ME LIBERABIT DE CORPORE MORTIS HUJUS? Ad Rom: 7.”. Trzecia scena po prawej przedstawia od tyłu kobietę jadącą na jeleniu, która lewą ręką trzyma jego poroże. Kierują się w stronę znajdującego się w grocie skalnej źródła, które tryska z uskrzydlonej postaci. W wieńczącym kartuszu napis „QUEMADMODUM DESIDERAT CEVUS AD FONTES AQUARUM, ITA / DESIDETAT ANIMA MEA AD TE DEUS. Psalmo 41.”.
obraz

Cykl obrazów Pia desideria

Jak cytować?

Agata Klejzerowicz, Kamila Zacharek , "Trzech męczenników zakonu Fratres de Poenitentia Beatorum Martyrum (Marków)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/trzech-meczennikow-zakonu-fratres-de-poenitentia-beatorum-martyrum-markow

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności