Ostatnia Wieczerza
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 2: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 3: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 4: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 5: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 6: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 7: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 8: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.
Zdjęcie nr 9: Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.

Ostatnia Wieczerza

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Osiek
Miejscowość
Osiek
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Dekanat
Osiek
Parafia
Św. Andrzeja Apostoła
Miejsce przechowywania
zakrystia
Identyfikator
DZIELO/13309
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
około 1810 roku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie, drewniana rama, z okuciami profilowanymi, złoconymi
Wymiary podstawowe
szerokość – 118 cm
wysokość – 102 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 83 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Obraz o charakterze dewocyjnym został przeznaczony do ozdoby zakrystii nowego kościoła w Osieku.

Opis

Obraz ma kształt leżącego prostokąta. W centrum kompozycji znajduje się stół, za którym siedzi Jezus wraz z apostołami. Zbawiciel umieszczony centralnie za stołem prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa nad stojącym przed nim kielichem i kawałkiem chleba trzymanym w lewej ręce. Chrystus ma długie, ciemne, falowane, opadające na ramiona włosy, krótką brodę, wyraźny, duży nos oraz bladą cerę. Wokół jego głowy jaśnieje promienista aureola. Jezus ubrany jest w czerwoną tunikę, z narzuconym na ramionach błękitnym płaszczem. Z lewej strony Jezusa siedzi łysawy św. Piotr, odziany w ciemnoniebieską tunikę i narzucony na ramiona cynobrowy płaszcz. Apostoł gęstem rąk wskazuje na siedzącego obok towarzysza, który swoją twarz zwraca w jego stronę. Ten z kolei ma obie ręce złożone jak do modlitwy. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę i czerwony płaszcz opadający z ramion. Pomiędzy nim a następnym uczestnikiem wieczerzy widoczny jest z profilu kolejny apostoł w jasnobrązowych szatach. Przed nim widać dwóch apostołów siedzących przy krótszym boku stołu. Nachylający się jeden z nich w ciemnozielonej tunice, prawą ręką wspiera się na stole, lewą zaś obejmuje ramię swojego rozmówcy. Ten słuchając towarzysza ukazany jest w całej postaci z profilu w bladoczerwonej tunice z narzuconym na ramionach niebieskim płaszczem. Lewą rękę wspiera o blat stołu, prawą zaś zdaje się wskazywać na jego środek. Po drugiej stronie stołu, naprzeciw Jezusa, siedzi oddzielnie dwóch uczniów. Apostoł z prawej ukazany jest w zgniłozieolnej szacie okrytej bladoczerwonym płaszczem. Zwrócony jest w lewo. Jego twarz widoczną z profilu okala krótki zarost. Prawą rękę kładzie na piersi drugą ma nieznacznie odrzuconą do tyłu. U jego stóp leży płaska misa do ablucji oraz naczynie na wodę. Przed nim z lewej strony siedzi na skrzynkowym taborecie Judasz trzymający w lewej ręce sakiewkę. Został on ukazany w całej postaci w spiralnym obrocie, w czerwonej tunice i narzuconym na ramionach cynobrowym płaszczu, z twarzą w profilu zwróconą w lewo. Judasz zdaje się rozmawiać z apostołem siedzącym na zdobnym zydlu przy końcu krótszej krawędzi stołu, który wskazuje na niego prawą ręką, drugą zaś w geście wskazującym kładzie na stole. Jest on ubrany w ciemnooliwkową tunikę z przerzuconym przez ramię i prawe udo ciemnofioletowym płaszczem. Za nim widoczny jest częściowo inny apostoł o siwych włosach i zaroście niejako przysłuchujący się rozmowie obu apostołów. Dalej widać jeszcze dwóch innych uczniów zwróconych do siebie. Przy nich, po prawej stronie Jezusa, siedzi św. Jan Apostoł ze skrzyżowanymi na piersi obiema rękami, z głową nieznacznie odchyloną w stronę Mistrza. Ubrany jest w ciemnozieloną tunikę z ramionami okrytymi czerwonym płaszczem. Na stole przykrytym białym obrusem stoją rozstawione symetrycznie płonące dwie świece, pomiędzy którymi widoczny jest półmisek z barankiem paschalnym. Widocznych jest także kilka talerzy, na niektórych z nich znajdują się części jedzenia. Stół z siedzącymi ukazany został na tle architektonicznego wnętrza z namalowanymi na środku dolnymi częściami pilastrów na wysokich postumentach. Pomiędzy pilastrami wyobrażono rozwieszoną ciemnozieloną tkaninę. Ponad nią widać dolną część najprawdopodobniej okulusa. Na środku, ponad głową Jezusa wisi kolisty żyrandol z płonącymi lampami.

Zarys problematyki artystycznej

Ostatnia Wieczerza w Osieku reprezentuje jeden z bardziej popularnych tematów w ikonografii chrześcijańskiej. Z jednej strony obraz odwołuje się do momentu ustanowienia przez Jezusa Eucharystii, z drugiej zaś nawiązuje do zdrady Judasza, za czym przemawia sposób ukazania jego postaci oraz reakcji najbliżej siedzących przy nim uczniów. Uchwycone relacje pomiędzy Jezusem a Judaszem należą już bezpośrednio do narracji pasyjnej. Stąd też artyści ilustrujący to wydarzenie bardzo szybko wyodrębnili spośród pozostałych uczniów osobę zdrajcy. Twórca obrazu osieckiego wykazał się także znajomością tradycyjnego sposobu przedstawiania św. Jana Ewangelisty i św. Piotra, dzięki czemu na obrazie obaj apostołowie są rozpoznawalni. W tym ujęciu ważny jest także sztafaż, stół z zastawą, architektoniczne tło z kotarą oraz żyrandol i widoczne na pierwszym planie naczynia do ablucji, poprzedzającej Ostatnią Wieczerzę.
Przedstawienie z Osieka stanowi daleko idące uproszczenie rozwiązania ikonograficzno-kompozycyjnego, wykorzystanego m.in. w dziele Jeana Baptiste de Champaigne „Ustanowienie Eucharystii” z lat sześćdziesiątych XVII wieku (Detroit, The Detroit Institute of Arts), obrazie Philippe'a de Champaigne „Ostatnia Wieczerza” (Paryż, Luwr, nr inw. 1125 (MN)) czy też na sygnowanym augsburskim miedziorycie „Ostatnia Wieczerza” Johanna Daniela Herza (1693-1754) z pierwszej połowy XVIII wieku (Kraków, kolekcja prywatna), który stał się pierwowzorem dla obrazu z tym samym tematem z połowy XVIII wieku w ołtarzu kaplicy Wieczerzy Pańskiej w kościele świętych Piotra i Pawła w Krakowie. Obraz w Osieku zachował sposób rozmieszczenia postaci Chrystusa i apostołów przy stole, płonącego żyrandola, a także flankujących od przodu stół postaci Judasza i apostoła, które zostały zamienione w stosunku do przywołanych pierwowzorów, inspirujących także architektoniczne rozwiązania wnętrza.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry – drobne marszczenia płótna w środkowej części obrazu.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. IV, Miasto Kraków, cz. III, Kościoły i klasztory śródmieścia 2, red. A. Bochnak, J. Samek, Warszawa 1978; s. 78;
L. Gowing, Luwr-arcydzieła malarstwa, Warszawa 2000, il. s. 464;
A. Paciorek, A. Kramiszewska, Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa według św. Mateusza z komentarzem teologiczno-biblijnym i ikonograficznym, Lublin 2007, s. 121-123, il. 7.

Streszczenie

Obraz z Ostatnią Wieczerzą w nowym kościele w Osieku powstał około 1810 roku. Wpisuje się on w tradycyjną ikonografię tego wydarzenia wypracowaną w sztuce europejskiej już u schyłku średniowiecza. Co ostatecznie przepracowano w gotowe wzory graficzne popularne w XVII i XVIII wieku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona uzyskała kształt łodzi zawieszonej na północnej ścianie prezbiterium przy łuku tęczowym. Wejście na ambonę prowadzi z zakrystii. Jej kosz uzyskał owalną formę rozszerzającą się ku górze. W dolnej partii do jednej trzeciej wysokości widoczne są rzeźbione przedstawienia wody ze stworami morskimi (delfiny i ślimaki). Natomiast powyżej kosz dekorowany jest od frontu trzema rokokowymi kartuszami oraz fragmentem wzorzystej tkaniny, flankowanymi kilkoma parami falistych pasów zdobionych rozetami. Zaplecek ambony uzyskał kształt rzeźbionej, opadającej tkaniny podwiązanej po bokach w kolorze opalizującej zieleni, lamowanej złotymi frędzlami. Ponad amboną zawieszono baldachim na planie prostokąta, z profilowanymi bokami, z ciągiem ażurowych arkadek u dołu. Przy dolnej krawędzi zdobi go lambrekin ze złotymi chwostami. Na baldachimie leży postać wspierająca głowę na prawej ręce. Lewą rękę ma uniesioną do góry. Postać o krótkich włosach otaczających twarz o jasnej karnacji z drobnymi rysami, ubrana jest w srebrzystą tunikę przewiązaną w pasie i odsłaniającą lewą nogę na wysokości kolana. Ponad baldachimem wznosi się maszt z żaglem, którego liny opasane są dwiema złotymi koronami o floralnych sterczynach. Maszt flankują dwie rozwiane tkaniny w kolorze opalizującej zieleni, lamowane złotymi frędzlami, wiszące na złotych drążkach o puklowanych zakończeniach. Wieńczy go promienista gloria z gołębicą Ducha Świętego w otoczeniu obłoków. Obok kosza ambony do ściany przytwierdzono złocony, wolutowy wspornik z proporcem zwieńczonym krzyżem.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Epitafium uzyskało formę jednokondygnacyjnej, trójosiowej struktury architektonicznej z podstawą i zwieńczeniem, flankowanej po bokach fantazyjnymi uszakami. Część środkową tworzą trzy aedicule rozdzielone dwiema złoconymi kolumnami o korynckich kapitelach i trzonach dekorowanych festonami, a w dolnych partiach pierścieniami. Kolumny podtrzymują pełne belkowanie przechodzące przez całą szerokości kondygnacji, wyłamane nad osiami bocznymi. Same zaś stoją na cokole, który stanowi równocześnie wyłamany gzyms dla podstawy. Pole osi środkowej otrzymało kształt aediculi w formie stojącego prostokąta ze schodkowym zamknięciem u góry, wypełnionym ażurowym, złoconym maswerkiem. Jej wnętrze wypełnia płaskorzeźbione słońce pośród chmur na malowanym tle nieba. Poniżej ukazano panoramę Jerozolimy. Przed aediculą ustawiono na postumencie drewniany krzyż. Na osiach bocznych znalazły się nisze zwieńczone złotymi muszlami oraz złoconą, rytą ornamentyką z motywem czteroliścia. Pierwotnie znajdowały się tu rzeźby Mojżesza i Jana Chrzciciela. Całość po bokach flankują fantazyjne uszaki utworzone ornamentu rollwerkowego oraz z widocznych z profilu półpostaci maurów podtrzymujących belkowanie. Pole uszaków wypełniają pionowo ułożone owalne kartusze o czerwonych polach, stanowiące tło dla dwóch par tarczy herbowych z klejnotami. Z lewej umieszczono herb Dołęga, a z prawej herb Jastrzębiec (bez klejnotu). Po zewnętrznych stronach na belkowaniu ustawiono dwa półsiedzące uskrzydlone anioły (zachował się tylko anioł z prawej strony). Jednocześnie postacie aniołów flankują zwieńczenie epitafium, które tworzy aedicula wypełniona złotą muszlą oraz rytym złoconym ornamentem z motywem czteroliścia. Flankują ją dwa pilastry podtrzymujące wyłamane belkowanie na ich osi. W aediculi ustawiono pełnoplastyczną rzeźbę stojącej kobiety. Została ona ukazana w wydatnym kontrapoście z tułowiem skręconym w lewo, z głową ujętą w trzech czwartych w prawo. Kobieta w podniesionej prawej ręce trzyma srebrny kielich, natomiast w opuszczonej i wspartej o wysuniętą tanecznie lewą nogę otwartą księgę. Postać ma owalną twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach z prostym nosem i wydatnymi ustami. Jej głowę otaczają falujące, brązowe włosy opadające na plecy i odsłaniające uszy. Ubrana jest w złoconą, mocno drapowaną suknię, która odsłania wysuniętą nogę. Po bokach pilastrów widoczne są dwa uszaki. Na szczycie zwieńczenia dwa pulchne putta prezentują chustę Weroniki, która została równocześnie przytwierdzona do wysokiego impostu wspierającego ażurowy, złocony kwiaton. Na chuście wyobrażono płaskorzeźbioną głowę Chrystusa w cierniowej koronie. Zbawiciel ma owalną twarz z szeroko otwartymi oczami, wydatnym nosem i półotwartymi ustami. Otaczają ją kręcone brązowe włosy oraz podobna, krótka broda. Podstawę epitafium tworzy wykrojona po bokach struktura, w której centrum umieszczono fantazyjnie wyciętą drewnianą, czarną tablicę ze złotym łacińskim napisem "O HOMO FVI QVOD ES SVM QVOD ERIS / NVNC DE(M)VM VIVERE CO(E)PI, MORI DESII, VITA MIHI / PRIOR MORTE(M), MORS PRIA(M) VITA(M) SECV(N)DA(M), QVAE NU(N) QVA(M) / EST I(N)TERI TVRA DEDIT, MO(R)TALITATES MEOR, HO(C) MIHI / EST ET VXORI MO(S) VENTV(S) POSVI, VIPOST QV(E)ALETHIVERA DVCEDI / NELVSOS, ET CARNIS EXVVIIS SO(L)VTOS ABHOC PELAG SECVRA / GLAVSTRA SVB IRE IVABIT, HIC MORTALE DIMIDIVM N(OST)RI, IMMORTA/LE(M) EXPECT ET IM(M)ORTALITATEM, E QVOS VITA CONIVCTOS TENVIT / MORS IDIVISOS CVSTODIRET, SI PIVS ES, PIAS PRECES ADDE, ET / HIC HV(M)O SVB HVMO QVIETA[M], ANIMAE IN COELESTI PATRIA / LETAM QVIETEM APPRECARE "NICOLAVS CORNITIVS DE / MAGNA POREMBA ET BEATA DE MIROW CONSOR/TES SE(M)PER VAIESL[?]" / A(NNO) D(OMINI) 1611 P(ATRONVS) P(OSVIT)". Tablicę umieszczono w kartuszu rollwerkowym pomiędzy dwiema konsolami zdobionymi pierwotnie uskrzydlonymi główkami aniołków, podtrzymującymi belkowanie z krzyżem. Poniżej tablicy zastosowano odwrócony łuk odcinkowy z podwieszonym kartuszem rollwerkowym zawieszonym na festonach. W jego wnętrzu przedstawiono tabliczkę z napisem „VITA FUGIT VT HORA”, a po niżej trupią czaszkę ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna
Epitafium Mikołaja i Beaty z Mirowa Porębskich
Zdjęcie nr 1: Malowany na czarno katafalk z listwami dekorowanymi białą farbą składa się z kilku części. Jego podstawę tworzą dwa zmniejszające się stopnie na rzucie wydłużonego prostokąta o półkoliście zamkniętych, nadwieszonych krótszych bokach. Dłuższe boki dolnego stopnia i krótsze boki górnego stopnia zdobi malowane na biało wyobrażenie stylizowanej trupiej czaszki. Na górnym stopniu ustawiono ławę malowaną na czarno, wspartą na wyciętych falisto w desce czterech nogach z białym blatem na rzucie wydłużonego prostokąta o półokrągłych krótszych bokach. Na blacie znajdują się dwie półokrągłe czarne podstawy pod trumnę, dekorowane od przodu malowaną na biało stylizowaną trupią czaszką i skrzyżowanymi piszczelami.
katafalk
Katafalk
Zdjęcie nr 1: Konny karawan uzyskał formę czterokołowego wozu na resorach z baldachimem wspartym na czterech filarach (w osiach skrajnych) i dwóch kolumnach o skręconych trzonach (w osiach środkowych). Na filarach umieszczono płaskorzeźbione i srebrzone półpostacie lamentujących aniołów, wsparte na wolutowych konsolach dekorowanych palmetami i akantem. Długowłose anioły ukazane zostały w wąskich tunikach przewiązanych w pasie. W lewej ręce trzymają wieńce, prawą ręką ugiętą w łokciu dotykają twarzy w geście rozpaczy. Baldachim przyjął kształt czterospadowego dachu zwieńczonego krzyżem. Spływy dachu ozdobiono postrzępionymi, srebrzonymi liśćmi palmowymi. Jego boki dekoruje płaskorzeźbiona, ażurowa i złocona stylizowana wić akantowa, złączona w dolnej części z arkaturą. Na dłuższych bokach baldachimu ornament rozdziela z jednej strony srebrzona i płaskorzeźbiona głowa Chrystusa w koronie cierniowej w typie Veraikon, z drugiej główki anielskiej oraz zachowana częściowo głowa Matki Boskiej Bolesnej. Dodatkowo płaskorzeźbiony ornament roślinno-kwiatowy zdobi dolne, dłuższe boki karawanu. Z przodu karawanu usytuowano siedzisko w formie płaskorzeźbionego fotela o wolutowo skręconych podłokietnikach. Zaplecek zwieńczony został płaskorzeźbionym ornamentem akantowym, a boki fotela udekorowano płaskorzeźbionymi liśćmi dębu. Odwrocie zaplecek ozdobiono płaskorzeźbionymi liśćmi akantu, wieńcem z liści dębowych oraz dwoma skrzyżowanymi liśćmi palmowymi. Przed fotelem znajduje się klapa na oparcie nóg dla woźnicy. Pod nią usytuowano drewniane elementy pozwalające zaprzęgnąć konia. Drewniane i okute koła z przodu są mniejsze od kół z tyłu.
inne dzieła sztuki
Karawan
Zdjęcie nr 1: Przyścienną, wiszącą ambonę usytuowano przy łuku tęczowym na zachodniej ścianie prezbiterium. Ambona składa się z baldachimu, zredukowanego zaplecka, kosza oraz prowadzących do niej przyściennych schodów. Wykonana jest z drewna dębowego, bejcowanego i lakierowanego. Partie ornamentalne zostały wyzłocone lub też polichromowane na czerwono i niebiesko. Kosz uzyskał kształt ośmioboczny. Wieńczy go parapet w formie profilowanego gzymsu koronującego. Kolejne pięć boków kosza flankują spiralne kolumienki o liściastych kapitelach ustawionych na wysokich cokolikach, podtrzymujących imposty z pinaklami. Pole każdego boku ozdobiono maswerkowym baldachimem zwieńczonym wygiętą do przodu sterczyną zakończoną kwiatonem. Baldachimy wspierają smukłe kolumienki o liściastych kapitelach ustawione na wysokich cokolikach. Cokoliki kolumienek narożnych i tych podtrzymujących baldachimy wspierają się na łamanym cokole obiegającym cały kosz. Cokół dekorowany od spodu arkaturą złoconą i polichromowaną na czerwono i niebiesko oddziela górną część ambony od jej spodu. Spód ambony utworzono z spływów koncentrujących się na środku na ośmiobocznej, profilowanej opasce dekorowanej od góry stylizowanym motywem lilii heraldycznej, a od dołu stylizowanymi, złoconymi liśćmi winnej latorośli otaczającej dużą kiść winnego grona. Pod baldachimami na czterech bokach umieszczono wykonane w głębokim reliefie przedstawienia stojących ewangelistów. Piąty bok ambony, przylegający do schodów, zdobi zredukowany baldachim pod którym umieszczono złocony i srebrzony kwiat słonecznika. Każdy z ewangelistów stoi na niewielkim postumencie, ustawionym na głównym cokole. Na każdym postumencie widnieję imię przedstawionego ewangelisty. Na południowym boku kosza umieszczono św. Jan. Ukazany został frontalnie z głową ujętą w trzech czwartych w lewo. Ma on długie, falowane, brązowe włosy spływające na ramiona, głowę pochyloną w prawo, wzrok skierowany ku górze. W lewej ręce trzyma księgę, a w prawej, przyciśniętej do piersi pióro. Ubrany jest w długą zieloną tunikę, nakrytą czerwonym płaszczem. Po lewej stronie, u jego stóp widnieje czarny orzeł. Na kolejnym boku znajduje się św. Marek. Wyobrażono go frontalnie z prawą ręką w geście błogosławieństwa, natomiast w lewej trzyma rotulus. Ma on krótkie, brązowe włosy oraz brodę. Ubrany jest w niebieską tunikę odsłaniającą fragmenty bosych stóp i żółty płaszcz. Po lewej stronie przy jego nogach znajduje się lew. Na następnym boku ukazano frontalnie stojącego św. Mateusza. Ewangelista w lewej ręce przyciśniętej do piersi trzyma rotulus, a prawą opuszczoną wzdłóż tułowia wyciąga do przodu. Ma długie, brązowe, falowane włosy spływające na kark oraz brodę. Ubrany jest w blado różową tunikę i żółty płaszcz. Przy jego lewej stopie znajduje się uskrzydlona anielska główka. Dalej znajduje się także przedstawiony frontalnie św. Łukasz. Równocześnie prawą i lewą ręką podtrzymuje zamknietą księgę. Ma on łysiejące czoło i głowę otoczoną siwiejącymi włosami i brodą. Ewangelista ma na sobie brązową tunikę u spodu odsłaniającą fragmenty bosych stóp oraz bladoniebieski płaszcz przerzucony przez prawe ramię. U jego stóp, po lewej stronie, znajduje się wół. Na ambonę prowadzą ulokowane przy ścianie schody o dziesięciu stopniach. Ich balustradę artykułują kolumienki o liściastych kapitelach flankujące ażurowe, ostrołukowe arkady wypełnione u góry złoconym maswerkiem. Zaplecek ambony został zredukowany do szerokiej listwy dekorowanej stylizowaną ostrołukową arkadką. W jej górnej części wyobrażono dwie tablice Dekalogu z numerami przykazań: na jednej: I, II, III, IV, V; na drugiej: VI, VII, VIII, IX, X. Ponad amboną zawieszono wieloboczny baldachim zwieńczony ażurową wiązką spiętych razem pierścieniem zdobionych czołgankami prętów, tworzących dekoracyjny kwiaton wygięty do przodu. Boki baldachimu ozdobiono wycinanymi w desce maswerkami flankowanymi pinaklami, zwieńczonymi powyginanymi sterczynami. Niebieskie podniebie baldachimu zdobi srebrzone wyobrażenie gołębicy Ducha Świętego na tle złocistych promieni.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Obraz ma kształt stojącego prostokąta. Na czarnym tle ukazana została stojąca postać ubiczowanego Jezusa w ujęciu do pasa. Chrystus ma długie, czarne, falowane, opadające na plecy włosy oraz krótki zarost. Głowę ze złotą koroną cierniową nieznacznie przechyla w lewo. Wokół niej znajduje się srebrzysta gloria promienista, składająca się z namalowanych naprzemiennie cienkich oraz grubszych srebrnych promieni, zakończonych w jaskółczy ogon. Zbawiciel ubrany jest w luźno spływający po ramionach złoty płaszcz przewieszony przez lewę ramię, odsłaniający umięśnioną klatkę piersiową. Jego wyciągnięte do przodu związane złotym sznurem ręce są skrzyżowane na wysokości pasa. W lewej ręce trzyma czterolistną trzcinę zakończoną pałką.
obraz
Ecce Homo

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kościół usytuowany jest w centrum miejscowości. Na plac kościelny prowadzi główne wejście od strony zachodniej oraz dwa mniejsze od strony północnej i południowej. Świątynia założona jest na planie krzyża łacińskiego, prezbiterium skierowane na zachód, równe szerokości nawy. Do korpusu kościoła przylega od strony zachodniej niższa i węższa zakrystia, a od strony południowej kruchta. Główne wejście do kościoła znajduje się od strony wschodniej przez czworoboczny przedsionek, nad którym wznosi się wieża. Portal z piaskowca, prosty o uszatych górnych narożach, w kluczu insygnia papieskie. W przedsionku od północnej strony zbudowane wewnętrzne, dwubiegowe schody kamienne prowadzące pierwotnie na chór muzyczny i wyższe piętra wieży. Na piętrze wejście do dwóch pomieszczeń usytuowanych na zapleczu chóru. Pomieszczenia te są nakryte stropami, oświetlone od południa i od wschodu. W pomieszczeniu południowym znajduje się kamienny próg z datą „1767”. Do przedsionka od strony południowej przylega kaplica Matki Boskiej Różańcowej założona na rzucie kwadratu, nakryta płaskim, malowanym stropem, wejście do kaplicy od strony północnej. Wnętrze jest oświetlone przez 16 podłużnych okien, 8 w transepcie i 8 w ścianach nawy. Ponadto są jeszcze cztery okna okratowane, umieszczone jedno nad drugim po dwa w ścianie północnej i południowej. Zakrystia jednoizbowa, dwa okna prostokątne w ścianie północno-zachodniej oraz dwoje drzwi, jedne do prezbiterium, drugie wejściowe w ścianie południowej. Wewnątrz zakrystii wąskie schody prowadzące do schowka na pięterku: jednoizbowego, oświetlonego od południa i od zachodu. Zakrystia i schowek nakryte płaskimi sufitami. Kruchta przybudowana do południowej ściany kościoła założona na rzucie kwadratu, o dwóch wejściach: z nawy i od zewnątrz od strony południowej. Wnętrze kościoła bez zaznaczonych podziałów architektonicznych, w dolnej części drewniana boazeria, w górnej iluzjonistyczna polichromia imitująca pilastry wspierające strop. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach. Elewacja kościoła bez podziałów architektonicznych z zaznaczonym jedynie profilowanym gzymsem podokapowym. Fasada wschodnia trójosiowa ze środkowym ryzalitem, wieża włączona w korpus kościoła. W drugiej kondygnacji spływy flankujące wieżę, zakończone masywnymi sterczynami. Wieża nakryta dachem namiotowym z hełmem, na szczycie iglica. Na środku nawy ażurowa wieżyczka na sygnaturkę, nakryta daszkiem namiotowym z hełmem. Dach nad korpusem kościoła i zakrystią jednokalenicowy, dwuspadowy, nad prezbiterium i transeptem trójspadowy, nad kruchtą siodłowy.
kościół
Kościół św. Mikołaja Biskupa

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Antepedium w formie leżącego prostokąta, ujętego profilowaną, rzeźbioną ramą, zawiera przedstawienie Ostatniej Wieczerzy. Scena ukazana jest w obszernym wnętrzu otwierającym się trzema prostokątnymi oknami na rozległy pejzaż, przekrytym kasetonowym sufitem. Równolegle do krawędzi kompozycji znajduje się długi, nakryty białym obrusem stół. Pośrodku usytuowana jest postać ubranego w czerwoną suknię i niebieski płaszcz Jezusa o rozłożonych na boki rękach wspieranych na stole. Po obydwu stronach znajdują się ukazane w różnych pozach sylwetki 12 apostołów. Na stole przedstawiono naczynia oraz jedzenie i napoje. Przestrzeń kompozycji buduje perspektywa linearna wyznaczona bryłą wnętrza oraz stołu. Kolorystyka jest stonowana, z przewagą ciemnych barw w odcieniach kolorów ziemi, skontrastowanych bielą obrusa i błękitem płaszcza Jezusa.
obraz

Ostatnia Wieczerza

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie leżącego prostokąta ze sceną Ostatniej Wieczerzy. Przy prostokątnym stole zasiada 12 apostołów, pośrodku nich i w centrum kompozycji znajduje się Chrystus. Prawą ręką trzyma jeden z kawałków leżącego na stole chleba, lewą wskazuje na siebie, głowę skłania w kierunku siedzącego po jego prawej stronie Jana Ewangelisty. Chrystus ma pociągłą twarz, przymknięte oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy i dzielącą się na końcu w dwa pukle brodę. Długie, falowane włosy opadają mu na ramiona i plecy. Ma na sobie niebieską suknię. Święty Jan kładzie mu głowę na barku, ręce składa przed sobą, na stole. Ma młodzieńcze rysy twarzy i długie, falowane włosy. Z lewej strony kompozycji, wokół końca stołu znajduje się pięciu apostołów, jeden z nich stojąc nachyla się do starszego mężczyzny, dwóch kolejnych rozmawia ze sobą. Od strony widza, bokiem siedzi Judasz, który ręce splata na założonych nogach. Smutno spogląda na trzymany przez Chrystusa kawałek chleba. Jest ubrany w niebieską suknię i czerwony płaszcz osłaniający nogi. Z prawej strony kompozycji znajduje się sześciu apostołów, dwóch z nich stoi i nachyla się w kierunku Jezusa, pozostali spoglądają zatroskani. Wszyscy ubrani są w suknie i płaszcze. Na stole znajdują się puste talerze, szklanka z winem, kielich mszalny oraz wspomniany chleb. Od strony widza, na ziemi, stoi misa i dzban. Scena rozgrywa się w odgrodzonej zieloną kotarą przestrzeni, w tle widać arkady.
obraz

Ostatnia Wieczerza

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Ostatnia Wieczerza", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/ostatnia-wieczerza-1

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności