Nagrobek ufundowany przez rodzeństwo Mateusza Kirchmajera w 1834 roku.
Nagrobek w formie steli zwężającej się nieznacznie ku górze, zakończonej gzymsem zdobionym festonem spiętym rozetą. Nad gzymsem cokół o ściętych narożach zdobiony uskrzydloną klepsydrą i zwieńczony amforą. W górnej części steli owalny portret zmarłego ukazanego w trzech czwartych, w prawo. Jego twarz jest szczupła, z wyraźnie zaznaczonymi łukami brwiowymi, wysokim czołem, uwypuklonymi kośćmi policzkowymi, prostym, długi, nosem. Oczy ma zwrócone na wprost, a usta zaciśnięte. Włosy jasne, krótkie, po bokach głowy. Ubrany w granatowy mundur, zapinany na trzy złote guzy z czerwoną stójką i koronkowym żabotem. Popiersie na blaszanym tle. Poniżej portretu inskrypcja: "Na pamiątkę / Mateusza Kirchmajer / Syna Józefa i Maryanny z Bartschów Kirchmajerów, / Obywatela i Sędziego Pokoju Rzeczypospolitej Krakowskiej, / zmarłego bezżennie w 55 roku życia swojego, / dnia 8go sierpnia 1831 lata, / Pozostałe Rodzeństwo w dowód przywiązania, / pomnik ten w roku 1834 położyło. / Usługi dla Dobra Kraju podjęte, prace w Towarzystwach dobroczyn/nych, przeznaczona ostatnią wolą część majątku na wsparcie nędzy, / przekazały następnym wdzięczną pamięć i jego cnót i zasług. / Zwłoki spoczywają w grobie rodzinnym Kościoła tego, / Duch złączony z Bogiem, w Bogu spoczywa"
Nagrobek Mateusza Kirchjmajera należy do ciekawych przykładów dzieł w stylu empire, popularnym w Polsce w czasach Królestwa Kongresowego, którego cechą charakterystyczną było nawiązywanie do dzieł starożytnego Egiptu oraz Rzymu. W tym stylu tworzyło wielu architektów doby klasycyzmu jak ksiądz Sebastian Sierakowski (nagrobek Mikołaja Kopernika w kościele św. Anny w Krakowie) i Hilary Szpilowski (projekt studni na placu Krasińskich w Warszawie). W sztuce kommemoratywnej adaptowano chętnie klasyczne porządki, piramidy, obeliski czy mastaby (jak w nagrobku Józefa Mierzyńskiego na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, czy Stadnickich w kościele w Wojniczu).
Dobry.
Nagrobek Mateusza Kirchmajera ufundowany przez rodzeństwo zmarłego w 1834 roku należy dzieł w stylu empire, nawiązującym do form stosowanych w sztuce starożytnego Egiptu i Rzymu.
Józef Skrabski, "Nagrobek Mateusza Kirchmajera", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/nagrobek-mateusza-kirchmajera