Ławę wykonano najpewniej do kościoła, w którym się znajduje.
Ława kolatorska na prostopadłościennej podstawie, przedpiersie z gzymsem, podzielone trzema pilastrami pomiędzy którymi prostokątne płyciny. Zaplecek o symetrycznym, wklęsło-wypukłym brzegu zdobiony ornamentem rocaille'owym i muszlami, zwieńczony dwoma stykającymi się wolutami i podwójną muszlą.
Ławy kolatorskie były przeznaczone dla darczyńców i fundatorów kościoła. Przeważnie dwu- lub trzysiedzeniowe, zamykane drzwiczkami, ustawiane były w prezbiterium lub nawach. Mogły być proste lub ozdobne, dekorowane herbem lub sygnowane nazwiskiem właściciela. Pozostawały w rękach kolejnych pokoleń. Omawiana ława dekorowana jest ornamentami powszechnie wykorzystywanymi w okresie rokoka – rocaille’owym oraz muszlą palmetową. Także wklęsło-wypukła linia zaplecka wskazuje na ten czas wykonania.
Na zdjęciu z 1969 roku, potwierdzonym po raz ostatni w 1997 roku, które uzupełnia kartę konserwatorską zabytku, widoczna jest bardzo podobna, lecz węższa ława, o przedpiersiu i zaplecku dekorowanymi dodatkowo przeplatającymi się wstęgami (malowanymi lub w technice intarsji).
Agata Felczyńska, "Ława kolatorska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/lawa-kolatorska-1