Tablica epitafijna Andrzeja Potockiego
Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna dla upamiętnienia Andrzeja Potockiego, w formie wmurowanej w ścianę płyty kamiennej o kształcie prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W polu tablicy inskrypcja złoconą majuskułą, w języku polskim: Ś. P. / ANDRZEJOWI / HR. POTOCKIEMU / UR.10. CZERWCA 1861. R. / ZM. 12. KWIETNIA 1908. R. / HOŁD WDZIĘCZNOŚCI, / PRZYWIĄZANIA I CZCI / SKŁADAJĄ / PRACOWNICY DÓBR / BURZAŃSKO-OLCHOWIECKICH. Ponad inskrypcją znajduje się wykuty łaciński krzyż, poniżej inskrypcji herb Potockich: Pilawa.

Tablica epitafijna Andrzeja Potockiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Krzeszowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Parafia Św. Marcina z Tours
Miejsce przechowywania
kościół
Identyfikator
DZIELO/11523
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
po 1908 roku
Fundator
Pracownicy Dóbr Burzańsko-Olchowieckich
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Krosno (?)
Technika i materiał
kamień; kucie, złocenie
Wymiary podstawowe
Inne wymiary – wysokoscBezRamy: wysokoscFigury: szerkoscBezRamy: szerokoscFigury: wymiarPodstawy: srednica: srednicaCzary: szerokoscRam:
Autor noty katalogowej
Andrzej Włodarek
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Opis

Tablica epitafijna dla upamiętnienia Andrzeja Potockiego, w formie wmurowanej w ścianę płyty kamiennej o kształcie prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. W polu tablicy inskrypcja złoconą majuskułą, w języku polskim: Ś. P. / ANDRZEJOWI / HR. POTOCKIEMU / UR.10. CZERWCA 1861. R. / ZM. 12. KWIETNIA 1908. R. / HOŁD WDZIĘCZNOŚCI, / PRZYWIĄZANIA I CZCI / SKŁADAJĄ / PRACOWNICY DÓBR / BURZAŃSKO-OLCHOWIECKICH. Ponad inskrypcją znajduje się wykuty łaciński krzyż, poniżej inskrypcji herb Potockich: Pilawa.

Zarys problematyki artystycznej

Skromna tablica z inskrypcją, kształtem dostosowana do stylu kościoła.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dostateczny.

Streszczenie

Wmurowana w ścianę kościoła kamienna tablica z inskrypcją upamiętniającą zmarłego w 1908 roku hrabiego Andrzeja Potockiego. Sprawiona przez pracowników dóbr burzańsko-olchowieckich.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Witraż w prezbiterium w oknie południowym, kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem ostrym. Kompozycja podzielona w pionową laską na dwie części, u góry z maswerkiem o motywie czteroliścia. W centrum przestawienie stojącej Marii w białej szacie i niebieskim płaszczu, z koroną na głowie, trzymającej na ramionach Chrystusa, który przekazuje różaniec klęczącemu po lewej stronie św. Dominikowi. Święty ubrany w biały habit oraz błękitny płaszcz. U jego stop leży księga oraz płonąca pochodnia. W tle pejzaż oraz bogata dekoracja roślinna. W górnej części, pod maswerkiem hierogram Chrystusa i splecione litery imienia Maria w obramieniach w kształcie mandorli. W polu czteroliścia przedstawienie kielicha z hostią, po bokach z kiścią winogron i kłosem pszenicy. Dolną część kompozycji wypełnia dekoracja roślinna, w którą wplecione są dwa medaliony, po lewej z sercem Chrystusa (płonące serce, ujęte cierniową koroną, zwieńczone krzyżem), po prawej serce Marii (płonące serce oplecione wieńcem z białych róż, przebite mieczem) – oba serca ujęte glorią promienistą.
witraż
Matka Boska Różańcowa ze św. Dominikiem
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźba w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem w popiersiu Chrystusa Miłosiernego ujętego od dołu i od góry poziomymi listwami. Chrystus ukazany frontalnie, z głową lekko pochyloną i przechyloną na lewy bark. Twarz pociągła, z wydatnym nosem, wpółprzymkniętym oczami i wzrokiem skierowanym w dół; z wąsami i krótką, rozdwojoną na końcu brodą. Włosy długie, pofalowane, opadające na ramiona okryte cienką suknią z półkolistym wycięciem pod szyją. U góry na profilowanej belce inskrypcja majuskułą po polsku: O JEZU, z krót MÓJ MIŁOSIERDZIA! Na dolnej listwie inskrypcja: Fund. Parochus Jacobus M(orajka) 1933. Całość pomalowana w kolorze jasnego beżu z przetarciami warstwy malarskiej.
płaskorzeźba
Chrystus Miłosierny
Zdjęcie nr 1: Kościół z cegły i kamienia. Na rzucie krzyża łacińskiego, jednonawowy z wciągniętymi do wnętrza przyporami. Prezbiterium krótkie, zamknięte pięcioma bokami ośmioboku. Korpus jednonawowy, czteroprzęsłowy, po bokach z płytkimi wnękami-kaplicami pomiędzy przyporami, poprzedzony od zach. przedsionkiem. Do pierwszego przęsła dostawione dwie symetryczne, trójboczne kaplice, nad nimi dwie czworoboczne wieże. Zakrystia przy prezbiterium na osi kościoła. Artykulacja ścian wnętrza za pomocą filarów opiętych półkolumnami z kapitelami z motywów liści. Między filarami rozpięte ostrołukowe arkady tworzące płytkie wnęki. Pierwsze przęsło wyróżnione przy pomocy masywnych filarów, ujętych niemal pełnoplastycznymi kolumnami. Okna ostrołukowe, dwudzielne z maswerkami, wsparte na gzymsach. Sklepienia krzyżowo-żebrowe na zaostrzonych gurtach. Kaplice artykułowane analogicznie do nawy kościoła, ze sklepieniami gwiaździstymi. Przedsionek otwiera się do kościoła trzema portalami ostrołukowymi opiętymi kolumnami. W polach archiwolt płaskorzeźby: Boże Narodzenie, Ukrzyżowanie, Wniebowstąpienie (K. Ceptowski). W prezbiterium, na osi kościoła prostokątny otwór drzwiowy prowadzący do zakrystii. Chór muzyczny umieszczony nad kruchtą kościoła, na rzucie prostokąta, z kamienną balustradą maswerkową. Fasada kamienna, trójosiowa, zamknięta trójkątnie, flankowana lizenami przechodzącymi w ażurowe wieżyczki-latarnie, na rzucie kwadratu. Wieżyczki zwieńczone gzymsem i balustradą arkadową, hełmy ostrosłupowy zakończony iglicą. W dolnej części trzy filarowe arkady ostrołukowe, otwierające się do kruchty, sklepienie kruchty krzyżowo-żebrowe. Nad arkadami wejściowymi trzy tonda: litery IHS, Oko Opatrzności i splecione litery imienia Maria. Pośrodku na osi kościoła duża rozeta z maswerkiem, profilowana, otoczona pierścieniem wypełnionym stylizowanym ornamentem roślinnym. Ponad arkadami pełnoplastyczne figury czterech ewangelistów ustawionych na konsolach z rzeźbionymi atrybutami (F. Kuhn). Po bokach rozety prostokątne płyciny z traczami herbowymi Potockich i Branickich. U góry, na osi fasady figura Archanioła Michała. Elewacje na kamiennym cokole, z gzymsem kapnikowym, opięte prostokątnymi przyporami zwieńczonymi kamiennymi nakrywami. W górnej części kamienny fryz arkadkowy. Nad nim gzyms koronujący podtrzymujący ażurową, arkadową balustradę. Przy prezbiterium kaplice zamknięte trójbocznie, prezbiterium zamknięte pięciobocznie. Zakrystia na osi prezbiterium, na rzucie prostokąta, zwieńczona sygnaturką i ceglanym kominem. Po bokach prostokątne aneksy, południowy aneks - trzy okna ostrołukowe w kamiennej opasce, w środkowym przedstawienie Ukrzyżowanego Chrystusa. W północnym aneksie pojedyncze analogiczne okno. Okna ostrołukowe w profilowanych kamiennych opaskach, pomiędzy nimi a gzymsem koronującym mniejsze ostrołukowe w uskokowych arkadach. Nad kaplicami bocznymi dwie symetryczne wieże na rzucie kwadratu, w połowie wysokości kamienny gzyms z fryzem arkadkowym. Okna ostrołukowe w kamiennej opasce. Całość zwieńczona ślepym fryzem arkadkowym, wyżej gzyms dźwigający ażurową arkadkową balustradę. Hełmy ostrosłupowe, miedziane. Zakrystia na rzucie prostokąta, nakryta sklepieniem kolebkowym zaostrzonym i krzyżowym z lunetami , oddzielone gurtem. Portale od wschodu i zachodu prostokątne zamknięte łukiem ostrym. Okna ostrołukowe.
kościół
Kościół św. Marcina z Tours
Zdjęcie nr 1: W środku kompozycji Maria w jasnej sukni, z niebieskim płaszczem narzuconym na ramiona i odkrytą głową siedzi, trzymając nagie Dzieciątko na kolanach. Obok niej po lewej stronie stoi św. Józef zwrócony profilem, wsparty na lasce. Na pierwszym planie Trzej Królowie: z lewej Murzyn w turbanie odwrócony tyłem klęczy, podając szkatułkę, pośrodku, zwrócony profilem klęczy brodaty monarcha w aksamitnym złotym płaszczu i podaje Dzieciątku naczynie. Trzeci król w czapce z piórem ukazuje się w prawym dolnym narożniku, pochylony otwiera szkatułę z darami. Na drugim planie po prawej grupa dwóch giermków z naczyniem. W tle po lewej architektura ruin, po prawej daleki „romantyczny” krajobraz. Koloryt soczysty, odpowiadający w tonacji wieczornej porze sceny.
obraz
Hołd Trzech Króli
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym obniżonym nadwieszonym. Matka Boska z Dzieciątkiem ukazana pośrodku płótna, frontalnie, w pozycji stojącej, w trzech czwartych postaci, z głową lekko pochyloną na lewy bark. Lewą ręką podtrzymuje siedzące na jej przedramieniu Dzieciątko, prawą wskazuje na Syna. Głowa mała, twarz o drobnych, delikatnych rysach, cienkich brwiach, wąskim, długim nosie, i krótkiej brodzie. Ubrana w szeroką - nieproporcjonalnie do postaci - brązową suknię, układającą się w regularne pionowe fałdy, oraz ciemnozielony płaszcz okrywający również głowę. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo, o małej główce okolonej krótkimi kręconymi włosami; uśmiechnięte, wznosi prawą rączkę w geście błogosławienia; ubrane w żółtą sukienkę i biały płaszcz zdobiony wielobarwnymi kwiatkami. Wokół głów Matki Boskiej i Dzieciątka koliste nimby z gwiazdkami. Tło złote, malowane w wąskie liście i kwiaty lilii. Rama obrazu ażurowa o motywie chrząstki.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Śnieżnej, ujęta w półfigurze, en face, z lekkim skrętem głowy w prawo, ku podtrzymywanemu na lewym przedramieniu – Dzieciątku. Twarz Matki Boskiej pociągła o regularnych rysach; cienkich brwiach, długim nosie, małych ustach, okolona welonem odwijającym się fałdami od twarzy, opadającym szerokim płaszczem na ramiona. Suknia marszczona w gęste, drobne, pionowe fałdy. Ręce splecione na nóżkach Dzieciątka, z palcami prawej dłoni skierowanymi w dół. Dzieciątko o główce ujętej w ¾, zwróconej ku Marii, okolonej krótkimi, kręconymi włosami. Prawa rękę wznosi w geście błogosławienia, lewa podtrzymuje księgę. Odziane w długą sukienkę, o szerokich rękawach, spod której widoczne bose stopy. Sukienki drewniane, złocone. Płaszcz M. Boskiej i sukienka Dzieciątka pokryte ornamentem o motywie roślinnym, na głowach półplastyczne korony, wokół – nimby koliste, zdobione promieniami. Tło w formie ukośnej kratownicy, wypełnionej lilijkami i geometrycznymi rozetkami. Rama ażurowa, z motywami liści akantu i spinaczami w narożach.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z dwóch płyt w kształcie leżącego prostokąta: u dołu płyta z inskrypcją, w obramieniu z ornamentem kartuszowo-zawijanym; ponad nią płaskorzeźbiona płyta z figuralnym przedstawieniem, flankowana dwiema groteskowymi hermami kobiet z biodrami okrytymi liśćmi akantu, stojące na grubych, lwich łapach, trzymające kiście winogron. W polu górnej płyty klęcząca postać zmarłego, ukazana z profilu, ze złożonymi w geście modlitwy rękoma, adorującego krucyfiks. W dłoniach trzyma różaniec. Twarz okala długa, spiczasta broda, wąsy oraz krótkie włosy odsłaniające prawe ucho. Przedstawiony jest w zbroi, krótkiej pelerynie przerzuconej na plecy. Ciało Chrystusa w lekkim zwisie, pochylone jest w kierunku prawego ramienia. Ponad sceną schematycznie opracowane obłoki o kształcie małżowin. Inskrypcja na dolnej płycie majuskułą po łacinie: D.O.M. / ANDREAE BRONOWSKY DE BRONOW EX DISTRICTV PLOCENSI / INSIGNI FAMILIA INPRIMIS QVE PARENTIBVS NOBILISS/IMIS PROCREATO PRVDENTIA ANIMI MAGNITVDINE / PIETATE ACCAE TERIS VIRTVTIBVS DOMIINE X TERISQVE / NATIONIBVS CLARISSIMO HAEREDES BENEFACTORI / SVO MAERENTES POSVERVNT OBIT A GENSANNVM / LVI DIE XXIX APRILIS ANNO MDCXII. Poniżej epitafium znajduje się tabliczka z informacją: „EPITAFIUM JĘDZRZEJA BRONOWSKIEGO PRZENIESIONO DO WNĘTRZA KOŚCIOŁA W 1996 R. STARANIEM PROBOSZCZA KS. CZESŁAWA PUTO I KONSERWATORA MGR DANUTY MAJEWSKIEJ ORAZ POŚWIĘCONO PONOWNIE Z UDZIAŁEM CZŁONKÓW STOWARZYSZENIA BRONOWSKICH H. KORAB.
płyta nagrobna

Epitafium Andrzeja Bronowskiego z Bronowa

Zdjęcie nr 1: Przyścienne epitafium uzyskało kształt prostokątnej tablicy z majuskułową łacińską inskrypcją, ujętej rozbudowaną ramą, w obramieniu utworzonego z ornamentu rollwerkowego. Na ramie występują płaskorzeźbione panoplia, m.in. tarcza, hełm rycerski, skrzyżowane szable, łuk i kołczan ze strzałami, proporce, armaty, beczka na proch i inne. W zwieńczeniu umieszczono owalny kartusz herbowy zwieńczony krzyżem o trójlistnie zakończonych ramionach. W jego polu wpisano herb Kornicz umieszczony na tarczy z labrami, hełmem i klejnotem. Kartusz flankują antytetycznie ustawione woluty, na których ustawiono wazony. Pod tablicą na osi także umieszczono owalny kartusz wypełniony herbem Trąby, ujęty po bokach wolutami.
płyta nagrobna

epitafium Andrzeja Porębskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta zamocowana dołem do góry; w formie stojącego prostokąta, obwiedziona szerokim pasem z inskrypcją: „ANNO DOMINI / 1530 HIC IACET ANDR[E]AS / [F]ILIVS [N]OBILIS / DOMINI IAC[...]SZASZAIN[S]ZKI”. W górnej części pola częściowo zatarta, odwrócona tarcza zwieńczona trzema liliami heraldycznymi, z fragmentarycznie zachowanym godłem przypominającym podkowę.
płyta nagrobna

Epitafium Andrzeja Szaszainszkiego (?)

Zdjęcie nr 1: Płyta owalna, malowana na czarno. W polu łacińska inskrypcja, litery złocone: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / HIC IACET AD(MOD)UM R(EVERE)NDUS D(OMI)N(U)S / ANDREAS STRZAŁKOWSKI / QUONDAM / ECCLESIAE COLLEGIATAE / S(ANCTORUM) OMNIU(M) CRAC(OVIAE) VICARIUS. / POSTEA / PACZUŁTOVIENSIS ET RACŁAVIENSIS / INDIGNUS PASTOR / REGIME(N) DUXIT ISTIUS ECCLESIAE / AB ANNO D(OMI)NI 1684 USQVE AD / AN(N)UM 17 [..] NATUS A(NNO) D(OMINI) 1642 OBIIT / AN(N)O D(OMI)NI 17 [...] VIATOR UTI PRO / PECCATORE / ET ANIMA IPSIUS / NO(N) SIT TIBI GRAVE DICERE / MARIAE / AVE".
płyta nagrobna

Epitafium Andrzeja Strzałkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w kształcie leżącego prostokąta, ujęta ramą, flankowana wolutowymi uszakami przechodzącymi w spływy wolutowe. U góry pozostałości po owalnym medalionie w kartuszu; u dołu kartusz z herbem Pilawa, z inicjałami „AT / W” i „Z / W”, ujęty antytetycznie zwróconymi wolutami. W polu tablicy inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / Dopędziwszy szczęśliwie kresu smiertelnego / pełen cnot, y postępków godnych życia swego / Tu cny mąż Andrzey z Werby Werbski iest złożony / W Woiewodztwie Wołynskim szlachetnie zrodzony / Wieczny pamieci godzien dla swoiey ludzkosci / znamienitey y wielkiey v wszystkich milości / y zyciem, y poboznym zerciem godzien sławy / maż zaprawde herbowney godzien swey Pilay / któremu Magdalena Lyszkowska z dziatkami / zlany ach serdecznemi ten nagrobek łzami / wystawiła w potomny znak affektu swego / wieczney w Bogu swiatłosci / życząc duszy iego / Vmarł roku panskiego 1666 dnia 1 maia / żył lat 46”.
płyta nagrobna

Epitafium Andrzeja Werbskiego

Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie stojącego prostokąta wsparte na profilowanym gzymsie z konsolami i podwieszonym pod nim fartuchem z kartuszem z herbem Uniwersytetu Jagiellońskiego, ujęte pilastrami podtrzymującymi przełamujący się w kwadrat gzyms, zwieńczony falistym, przerwanym przyczółkiem z krzyżem pośrodku. Pilastry z kapitelami w formie maszkaronów, trzymających w ustach kiść girland owocowych są ujęte od zewnątrz spływami wolutowymi, od wewnątrz ulistnionymi wydłużonymi wolutami. Pośrodku, w górnej wyłamanej części owalny portret zmarłego w kartuszu " D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) PIIS MANIBUS / / PERILLUSTRIS OLIM ET REVERENDISSIMI DOMINI / M(AGISTRI) ANDREAE KRVPECKI / I(URIS) V(TRIUSQUE) D(OCTOR) ET P(HILOSOPHIAE) CANONICI CRACOVIENSIS PRAEPOSITI / PREMIICOVIENSIS SENIORIS PATRIS ET PROCANCELLARII / UNIVERSITATIS CRAC(OVIENSIS) / QUEM / CANDOR ANIMI AMABILEM ERUDITIO CONSPICUUM HONOR / ILLUSTREM VIRTUS ETIAM POST FATA SUPERSTITEM FECIT / HIC OLIM / IN CALVO MONTE. MOX IN LUBRANSCIANA ACADEMIA / PHI(LOSOPHI)AE PROFESSOR POSTEA DIRECTOR PARTEM SUI MELI/ORIS AEVI GLORIOSE CONSUMPSIT. / IUDEX CONSISTORII CRAC(OVIENSIS) SURROGATUS IUSTITIAM IN/ TEMERATE COLUIT, STUDII GENERALIS ALMAE UNI/VERSITATIS CRAC(OVIENSIS) DIFFICILIMO TEMPORE SEXDECI/ES RECTOR PRO IURIBUS EIUS INDEFESSUS CERTAVIT / COLLEGII IURIDICI INSIGNIS BENEFACTOR SED MAXIME HUIUS BASILICAE QUAM CUPRO INGENTI SU(M)PTU / PENE TOTAM TEXIT ARGENTEA SUPELLECTILI PRETIOSE / ORNAVIT IPSE MORIBUS COMITATE ET VITA ORNATISSIMUS / TANDEM DIERUM ET MERITORUM PLENUS CHRI/STIANE OBIIT ANNO SALUTIS 1. 7. 25 DIE 25 / APRILIS AETATIS SUAE 82. IN ECCLESIA CATHE/DRALIS CRACO(OVIENSIS) EXPECTAT. DONEC VENIAT IMMU/TATIO SUA IN HAC EIUS MEMORIAE HOC MONU/MENTUM EXECUTORES TESTAMENTI POSUERUNT".
płyta nagrobna

Epitafium księdza Andrzeja Krupeckiego

Jak cytować?

Andrzej Włodarek, "Tablica epitafijna Andrzeja Potockiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/tablica-epitafijna-andrzeja-potockiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności