Dzieje zabytku nie są znane.
Obraz w kształcie pionowego owalu. W centrum św. Teresa ukazana frontalnie, w półpostaci, z głową lekko zwróconą na lewo. W uniesionych przed sobą dłoniach trzyma białe i jasnoróżowe róże oraz niewielki krucyfiks. Ubrana jest w strój karmelitański: brązowy habit i jasny płaszcz, białą tokę oraz czarny welon. Jej głowę otacza nimb. Tło jest jednolite, ciemnobrązowe, z prawej strony widać padające skośnie promienie. Obraz został umieszczony w profilowanej, drewnianej, złoconej ramie w zwieńczeniu ołtarza bocznego.
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus, zwana jest również św. Teresą z Lisieux, od nazwy francuskiej miejscowości, w której mieszkała. Żyła w latach 1873-1897. Najmłodsza z dziewięciorga rodzeństwa, w wieku 15 lat wstąpiła do zakonu, oddając się idei Bożej miłości. Zmarła na gruźlicę, pozostawiła po sobie wiele pism, w których propagowała m.in. „małą drogę dziecięctwa duchowego”, opartą nie na teologii, lecz na „mądrości miłości”. Najczęściej przedstawiana jest w stroju zakonnym, a do jej atrybutów należą Dzieciątko Jezus, księga, pióro, harfa, puszka na hostię, kielich oraz, jak na krzęcińskim obrazie, krucyfiks i pęk róż. Twarz odwzorowana została z zachowanych fotografii św. Teresy. Obraz jest przykładem dwudziestowiecznego malarstwa religijnego, w którym wizerunek świętej, ujęty realistycznie umieszczono na niemal jednolitym, ponadczasowym tle.
Dobry.
Obraz z przedstawieniem św. Teresy od Dzieciątka Jezus został namalowany w pierwszej połowie XX wieku i umieszczony w zwieńczeniu ołtarza bocznego. Święta ma portretowe rysy twarzy i jest ubrana w habit karmelitański.
Artur Karpacz, "Św. Teresa z Lisieux", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-teresa-z-lisieux-2