Św. Tekla

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wieprz
Miejscowość
Wieprz
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Wszystkich Świętych
Kościół
Wszystkich Świętych
Miejsce przechowywania
muzeum w aneksie przy zachodniej kruchcie kościoła
Identyfikator
DZIELO/24434
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 76,5 cm
wysokość – 100 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 89,5 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz św. Tekli z pierwszej połowy XIX wieku ma charakter dewocyjny. Mógł pierwotnie stanowić część feretronu procesyjnego.

Opis

Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta ujętego w prostą, czerwoną ramę. W centrum kompozycji ukazano w całej postaci stojącą w wydatnym kontrapoście św. Teklę, ujętą w trzech czwartych w lewo. Święta w uniesionej lewej ręce trzyma drewniany krzyż, a w prawej opuszczonej wzdłuż tułowia gałązkę palmową. Ma pociągłą twarz o rumianych policzkach, wydatny nos i usta oraz ciemne oczy o spojrzeniu skierowanym na krzyż. Jej głowę otaczają jasnobrązowe włosy spływające na plecy. Święta ubrana jest w białą, drapowaną na wzór antycznego chitonu suknię przewiązaną pod biustem błękitnym paskiem. Przez lewe ramię ma przerzucony osłaniający plecy czerwony płaszcz. Spod szat widoczne są bose stopy. Teklę ukazano na tle utrzymanego w ciemnobrązowej kolorystyce pejzażu. U jej stóp po lewej stronie kompozycji wije się wąż, a po prawej leży lew, zaś w głębi widoczne jest płonące ognisko.

Zarys problematyki artystycznej

Kult św. Tekli był bardzo popularny w Małopolsce w XVIII i XIX wieku, o czym świadczą liczne zachowane jej przedstawienia. Warto tutaj wspomnieć obraz z drugiej połowy XVIII wieku w zwieńczeniu ołtarza bocznego w Nidku czy też podobny w wyrazie do wizerunku z Wieprza obraz z około 1771 roku z dawnej żywieckiej fary (obecnie w Muzeum Miejskim w Żywcu), oraz wizerunek św. Tekli na obrazie z trzeciej ćwierci XVIII wieku u krakowskich norbertanek na Salwatorze. Jak zatem można zauważyć konwencja omawianego dzieła wpisuje się we wzory, którymi chętnie posługiwali się artyści.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Ostatnią konserwację przeprowadzono w 2006 roku, kiedy to wymieniono krosno i ramę.

Literatura

Zabytki sztuki w Polsce. Inwentarz topograficzny, t. 3, Powiat Żywiecki. Województwo krakowskie, opr. J. Szablowski, Warszawa 1948, s. 244, il. 231.
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4. Miasto Kraków, cz. 7. Zwierzyniec, Nowy Świat, Półwsie Zwierzyniecdkie, Kościoły i klasztory, red. J. Daranowska-Łukaszewska, R. Henoch-Marendziuk, Warszawa 1995, s. 26, il. 176.

Streszczenie

Obraz św. Tekli z pierwszej połowy XIX wieku ma charakter dewocyjny. Mógł pierwotnie stanowić część feretronu procesyjnego.

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Św. Tekla", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-tekla-4

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności