Św. Rodzina ze św. Janem Chrzcicielem
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .
Zdjęcie nr 4: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .
Zdjęcie nr 5: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .
Zdjęcie nr 6: Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność. Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .

Św. Rodzina ze św. Janem Chrzcicielem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
nowotarski
Gmina
Nowy Targ
Miejscowość
Klikuszowa
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Nowy Targ
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
nawa główna, ściana południowa
Identyfikator
DZIELO/10652
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
koniec XX wieku lub początek XXI wieku (do 2016 roku)
Fundator
Grażyna i Jan Wójciak
Technika i materiał
olej na płótnie
Autor noty katalogowej
Paulina Chełmecka
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz został ufundowany przez Grażynę i Jana Wójciaków.

Opis

Obraz w kształcie zbliżonym do kwadratu zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym, ujęty dekoracyjną ramą z motywem złocono-srebrzonego astragalu, marmoryzacji i złoconej listwy w kształcie półwałka. Wielofiguralna kompozycja przedstawia Świętą Rodzinę ze św. Anną i małym św. Janem Chrzcicielem. Pośrodku ukazana jest stojąca postać Marii zwróconej w trzech czwartych w lewo i spoglądającej w dół w prawo. Owalną twarz charakteryzuje promienna cera o delikatnych, młodzieńczych rysach. Maria ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz, na głowie ma białą, opadającą na ramiona chustę. Lewą rękę podtrzymuje Dzieciątko Jezus, prawą przygarnia do siebie zwróconego profilem w lewo Jana Chrzciciela. Ukazany w wykroku św. Jan jest lekko pochylony w kierunku Marii. Zaokrągloną twarz charakteryzują delikatne, dziecięce rysy. Włosy ma krótkie, kręcone. Nagą sylwetkę przesłania krótka, zarzucona na lewe ramię skóra zwierzęca. Złożonymi na piersiach rękami podtrzymuje krzyż na długim drzewcu z banderolą. U stóp leży baranek. Jan spogląda w kierunku odwracającego się w lewo Dzieciątka. Pochyloną głowę charakteryzują owalna twarz o drobnych rysach i krótkie, brązowe włosy. Nagą sylwetkę osłania biała szata. Jezus wyciąga ręce w kierunku siedzącej na kamiennym postumencie św. Anny. Zwrócona profilem w prawo kobieta pochyla się nieco do przodu, odchylając do tyłu głowę. Widoczna częściowo twarz o cechach kobiety w podeszłym wieku. Święta ubrana jest w szaroniebieską, przewiązaną w pasie suknię, żółtą, związaną nad czołem chustę opadającą na plecy oraz zsuwający się z bioder popielaty płaszcz. Stopy są bose. Ręce wyciąga do góry, w kierunku Jezusa. W tle, za św. Anną stoi św. Józef w trzech czwartych zwrócony w prawo. Lekko łysiejącą głowę, o brązowych włosach charakteryzuje pociągła twarz z długim, ciemnobrązowym zarostem. Święty ubrany jest w szarobrązową suknię i narzucony na ramiona brązowy płaszcz. Lewą dłoń wspiera na nadgarstku prawej ręki, którą podtrzymuje wspartą na kamiennym postumencie księgę w czerwonej oprawie. W głębi, po lewej stronie kompozycji widoczna jest postać stojącego anioła o przechylonej w lewo głowie i rękach złożonych w geście modlitwy. Ubrany jest w długą, rozwianą niebiesko-szarą szatę. W górnej partii obrazu, pośród pokrywających niebo obłoków jest anioł i para uskrzydlonych główek anielskich. Tło sceny stanowi pejzaż o obniżonej linii horyzontu, kompozycję dopełnia widoczna po prawej stronie obrazu roślinność.
Na ramie tabliczka z napisem „FUNDATOR / GRAŻYNA I JAN WÓJCIAK” .

Zarys problematyki artystycznej

Wariantem przedstawień Świętej Rodziny – wizerunków Marii, Jezusa i św. Józefa, jest wątek tzw. Rodziny Marii. Wówczas, obok wspomnianych postaci pojawiają się sylwetki rodziców Matki Boskiej – św. Anny i św. Joachima, często także pozostałych członków rodziny, sióstr świętej, jej kolejnych mężów oraz ich dzieci. Wątek przedstawień rodziny Marii intensywnie rozwinął się pod koniec epoki gotyku i w renesansie. Zjawisko to wiązało się z upowszechnieniem się kultu zarówno św. Anny (zwłaszcza po widzeniach bł. Colette Boilet w 1408). Rozbudowane pod względem liczby postaci sceny zostały zakazane w ramach postanowień soboru trydenckiego (1545-1563), stąd w ikonografii nowożytnej temat Świętej Rodziny uwzględnia przede wszystkim postać św. Anny, często pojawia się również sylwetka małego Jana Chrzciciela, jako kuzyna Jezusa – syna krewnej Marii, Elżbiety.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry.

Streszczenie

Wyeksponowany w nawie głównej kościoła parafialnego w Klikuszowej obraz przedstawiający Świętą Rodzinę ze św. Janem Chrzcicielem powstał na przełomie XX i XXI wieku. Prezentuje temat ikonograficzny, obecny w sztuce europejskiej od schyłku gotyku.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Jan Chrzciciel św.
Jan Chrzciciel św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Ambona wisząca, przyścienna, z wejściem prowadzącym od zakrystii. Kosz na planie sześcioboku z podwieszeniem w postaci sześciobocznego stożka zakończonego szyszką. Ścianki kosza flankowane pilastrami podtrzymującymi niepełne belkowanie, zamknięte gzymsem wyłamanym na osi podpór tworzące parapet ambony. Ścianki podstawy dekorowane fantazyjną wicią roślinną złożoną ze stylizowanych liści akantu i kampanul. Ścianki kosza ozdobione prostokątnymi płycinami w złoconych, profilowanych ramach; w polu dekorowane stylizowaną, pionową wicią utworzoną z kampanul wyrastających z muszli. Pilastry ustawione na niskich cokolikach zdobionych rozetami, z trzonami z szerokim pasem utworzonym z liści o ostrych zakończeniach. W zaplecku, w prostokątnej ramie współczesny obraz Jezusa Dobrego Pasterza, namalowany przez Zbigniewa Juszczaka. Baldachim na planie sześcioboku od dołu zdobiony lambrekinem, zamknięty od góry profilowanym gzymsem, w zwieńczeniu z bogato dekorowanym krzyżem łacińskim stojącym na ostrosłupie. U spodu baldachimu gołębica Ducha Świętego na tle promieni ułożonych w wiązki o nierównej długości. Struktura polichromowana na kolor ciemnobrązowy, ornamentyka i profilowania złocone.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica na podstawie na planie pięciu boków z ośmioboku. Stopa ośmioboczna zakończona takimże talerzykiem. Trzon ośmioboczny, dekorowany ostrołukowymi blendami z prostym maswerkiem. Czara ośmioboczna, spłaszczona, jej ścianki dekorowane płycinami z półkolistymi łukami i maswerkiem. Pokrywa ośmioboczna zwężająca się ku górze na kształt cokołu zwieńczonego krzyżem; ścianki dekorowane blendami. Chrzcielnica w kolorze naturalnego drewna; profile i ornamentyka złocone.
chrzcielnica
Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny, trójosiowy, ze zwieńczeniem. Ołtarz prostopadłościenny z antepedium artykułowanym trzema płycinami. Dwie skrajne, węższe zawierają dekorację złożoną z korony i nasadzonego na nią krzyża pomiędzy liśćmi wawrzynu ustawionymi w słup, środkowa, szersza z motywem krzyża równoramiennego o trójlistnych zakończeniach ramion, ujętego maswerkiem. Predella wklęśle zwężająca się, po bokach artykułowana pięcioma płycinami ze stylizowanymi wiciami roślinnymi. Tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, flankowane od frontu parą kolumienek wtopionych w naroża, zamknięte nadwieszonym łukiem półkolistym. Prostokątne, półkoliście zamknięte drzwiczki zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha eucharystycznego. Część środkowa nastawy w formie trójprzelotowego łuku triumfalnego. Każda z ujmujących płytkie wnęki półkolistych arkad wsparta na parze kolumn. Podłucza ujęte dekoracyjnym ornamentem arkadkowym, który w części środkowej przybiera kształt trójliścia. Kolumny wspierają zamykające osie wimpergi. Zwieńczenie części środkowej retabulum osadzone na zdwojonym cokole, ma formę wspartej na parze kolumienek półkolistej arkady, której podłucze wypełnia motyw trójliścia, zamkniętej wimpergą. Całość ujmuje para przypór o zakończeniach ujętych kolumienkami wspierającymi sterczyny. Boczne osie zwieńczone motywem oktogonalnych latarni przekrytych kopułkami. Pola predelli zdobią motywy wici akantowych, boki ujmuje para ażurowych uszaków. W polach wimperg oraz w dolnej partii wnęki części środkowej stylizowana ornamentyka roślinna, w górnej części monogram maryjny. Krawędzie zwieńczenia zdobi motyw wici roślinnej, czołganki oraz sterczyny zwieńczone kwiatonami. We wnęce części środkowej ujęty rzeźbioną, złoconą ramą obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem. We wnęce po prawej stronie retabulum figura św. Stanisława Kostki, po lewej św. Alojzego Gonzagi. W zwieńczeniu figura anioła. Polichromia ołtarza utrzymana w kolorach beżu i różu, detale i ornamenty złocone. Kolumny środkowej osi zielone, marmoryzowane, gzymsy w przyczółkach w kolorach niebieskim i czerwonym.
ołtarz
Ołtarz boczny
Zdjęcie nr 1: Kościół orientowany, jest budowlą murowaną z cegły i kamienia, na rzucie podłużnym. Korpus nawowy jest jednonawowy i czteroprzęsłowy. Do dwuprzęsłowego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium od północy przylega zakrystia. Na osi kościoła, w przedłużeniu północnego przęsła jest czworoboczna, wysunięta przed lico fasady wieża. Od południa do drugiego przęsła korpusu przylega kruchta. Nawa przekryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami wspartymi na pilastrach, w prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe z gurtą wspartą na pilastrach. Przestrzeń prezbiterium od korpusu nawowego oddziela półkolista arkada łuku tęczowego i drewniana balustrada. Artykulację ścian na zewnątrz kościoła stanowi zespół dwuuskokowych przypór, w narożach wieży są czterouskokowe, osadzonych na niewysokim cokole. Do wnętrza prowadzą 3 otwory drzwiowe. Dwuskrzydłowe drzwi w fasadzie ujęte są kamiennym obramieniem zamkniętym łukiem koszowym z kluczem pośrodku, wspartym na gzymsie oraz 2 w północnej ścianie kaplicy bocznej. 2 prostokątne prowadzą przez kruchtę i zakrystię. Ściany korpusu nawowego i prezbiterium przeprute są prostokątnymi oknami zamkniętymi łukiem odcinkowym. Okno na zakończeniu prezbiterium jest formie półkoliście zamkniętej niszy z figurą Matki Boskiej. Kształt okien korpusu i prezbiterium został powtórzony w przyległości prezbiterium. Powyżej wejścia na osi wieży małe okienko zamknięte łukiem koszowym, wyżej nisza zamknięta ostrołukowo. W górnej partii wieży znajdują się cztery, duże, zamknięte półkoliście otwory okienne ujęte prostymi obramieniami. Szczyt wierzy obiega gzyms wieńczący z półkolistym łukiem na osi każdej ze ścian. Dach w formie hełmu z latarnią. Dach prezbiterium i korpusu dwuspadowy, kryty blachą, nad pierwszym przęsłem wieżyczka na sygnaturkę. Kruchta z dachem dwuspadowym, przyległość pulpitowym. Tynki w kolorze beżowym i białym.
kościół
Kościół św. Marcina
Zdjęcie nr 1: Całopostaciowa, pełnoplastyczna, ustawiona na niewysokiej, prostopadłościennej podstawie figura Najświętszego Serca Jezusa. Jezus, stojąc w kontrapoście, zwrócony jest na wprost. Lekko przechyloną w lewo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach i krótkim zaroście. Długie, falowane włosy wspierają się na ramionach. Jezus ubrany jest w białą suknię przewiązaną żółtym paskiem i przewieszony przez lewe ramię, osłaniający biodra i nogi czerwony płaszcz o złoconym galonie i niebieskiej podszewce. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą wskazuje na gorejące na piersiach serce. Na dłoniach widoczne są ślady ran.
rzeźba
Najświętsze Serce Jezusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, ujęty rzeźbioną ramą z motywem wici akantowej, przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem. Ukazana w półpostaci Maria zwrócona jest na wprost. W trzech czwartych skierowaną w lewo głowę charakteryzuje owalna twarz o wyrazistych rysach z ciemnymi łukami brwi, dużymi, migdałowatymi oczami o wyraźnych, dolnych powiekach, długim, prostym nosie, kształtnymi ustami w subtelnym uśmiechu i wyraźną linią podbródka. Partie szat pokryte są metalowymi osłonami. Maria ma na sobie srebrną, przewiązaną w pasie suknię zdobioną motywem tulipanów, pod szyją krótkie korale. Głowę, ramiona i ręce osłania srebrny, spięty pod szyją owalną broszą płaszcz obszyty złoconymi galonami, zdobiony motywem ukwieconej wici roślinnej. Matka Boska prawą, uniesioną na wysokości piersi ręką o wyprostowanej dłoni i złączonych trzech palcach wskazuje na trzymane na lewej ręce Dzieciątko. Zwrócony w trzech czwartych w prawo Jezus ukazany jest w pozycji siedzącej. Zaokrągloną twarz charakteryzują pełne, wyraziste rysy o dużych oczach z wydanie podkreślonymi liniami powiek, długim nosie, kształtnych ustach w delikatnym uśmiechu, zaróżowionych policzkach oraz wyraźniej linii podbródka. Jezus ma na sobie długą, srebrną, przewiązaną w pasie, zdobioną ukwieconą wicią roślinną suknię o złoconym obszyciu dekoltu i dekoracyjnych galonach przy mankietach dolnej krawędzi. Lewą ręką podtrzymuje małą, zamkniętą, złoconą księgę, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Zwieńczone zamkniętymi, kameryzowanymi koronami głowy okalają – promienisty nimb Jezusa, wieniec z 12 gwiazd Marii. Tło niebieskie, z drobnym deseniem.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Paulina Chełmecka, "Św. Rodzina ze św. Janem Chrzcicielem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-rodzina-ze-sw-janem-chrzcicielem

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności