Obraz w ołtarzu powstałym około połowy XVIII wieku jest wzmiankowany w inwentarzu z 1831 roku.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje św. Mikołaja w całej postaci, frontalnie. Jego twarz jest okolona siwą, długą brodą, nos prosty, oczy szeroko otwarte. Biskup jest ubrany w jasnobłękitną albę, komżę, mucet i biały płaszcz płaszcz ze złotymi brzegami spięty pod szyją, z infułą na głowie. Święty prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej przytrzymuje księgę z trzema złotymi kulami i pastorał. Na ziemi, po prawej stronie świętego, trzej młodzieńcy w drewnianym szafliku, przepasani brązowymi i czerwonymi tkaninami. Za świętym fragment kolumny z kotarą oraz krajobraz z końmi przy rzece. Niebo błękitne z szaro-brązowymi chmurami.
Biskup Miry został ukazany w tradycyjnym ujęciu, w stroju biskupim, z trzema złotymi kulami – tradycyjnymi atrybutami świętego, związanymi z legendą o przekazaniu przez biskupa trzech złotych kul swojemu biednemu sąsiadowi w Paterze i jego trzem córkom, które nierządem zarabiały na ulicy. Przedstawienie chłopców w szafliku związane było z inną legendą o żeglarzach, którzy podczas niebezpiecznego sztormu modlili się do świętego. Uczestniczący w soborze nicejskim biskup w cudowny sposób znalazł się na łodzi i pomógł tonącym żeglarzom przy żaglach i linach do czasu uspokojenia burzy. Pod względem formalnym obraz bliski jest twórczości Łukasza Orłowskiego lub jego ucznia Mikołaja Janowskiego.
Dobry.
Józef Skrabski , "Św. Mikołaj", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-mikolaj-16