Św. Józef z Dzieciątkiem
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.
Zdjęcie nr 2: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.
Zdjęcie nr 3: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.
Zdjęcie nr 4: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.
Zdjęcie nr 5: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.

Św. Józef z Dzieciątkiem

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Wieprz
Miejscowość
Gierałtowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Św. Marcina
Miejsce przechowywania
ściana zachodnia nawy głównej, pod chórem
Identyfikator
DZIELO/24483
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
połowa XIX wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 96 cm
wysokość – 133,5 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 124 cm
Szerokość bez ramy – 87 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz z około połowy XIX wieku najprawdopodobniej pierwotnie był umieszczony na zasuwie w którymś z ołtarzy bocznych w starym kościele, a po wybudowaniu nowego przeniesiono go do jego wnętrza.

Opis

Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem. Józef zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Święty lewą ręką podtrzymuje Dzieciątko, w prawej natomiast trzyma laskę zakończoną gałązką lilii. Twarz ma owalną, o starczych rysach, wysokim czole i migdałowatych oczach skierowanych w dół, długim nosie i pełnych ustach, okoloną siwą brodą oraz siwymi włosami sięgającymi ramion. Ubrany jest w długą ciemnoróżową tunikę oraz obficie drapowany, ciemnożółty płaszcz z zielonym pasem wzdłuż krawędzi zarzucony na ramiona. Wokół jego głowy widoczna jest złota aureola. Dzieciątko zwrócone zostało w trzech czwartych w prawo. Jezus z pochyloną głową i skrzyżowanymi stopami, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, a w opuszczonej lewej dłoni trzyma krzyżyk. Zbawiciel ma okragłą twarz o dużych oczach, małym nosie i ustach, otoczoną jasnymi, krótkimi włosami. Jego głowę okala stylizowany nimb krzyżowy. Ubrany jest w białą obfitą tunikę. Postacie zostały ukazane w bliżej nieokreślonym wnętrzu otwierającym się na pejzaż zasadniczo przesłonięty kotarą zawieszoną na drążku, po którym pnie się winna latorośl. Po lewej stronie obrazu widoczne są zawieszone na filarze narzędzia ciesielskie (siekiera, kątownica, cyrkiel), a w prawym dolnym rogu wazon z różami.

Zarys problematyki artystycznej

Wizerunek św. Józefa w Gierałtowicach wpisuje się w typowe przedstawienia tego świętego, które bardzo licznie powstawały wraz z rozwojem jego kultu, szerzonego w Polsce zwłaszcza przez zakony karmelitańskie od drugiej połowy XVII wieku. Józef, jako opiekun małego Jezusa, był przedstawiany z nim na rękach często w całopostaciowym ujęciu. Można to zauważyć np. na grafice Pierre'a Leone'a „Św. Józef” z 1707 roku, wykorzystanej przez Szymona Czechowicza w obrazie „Św. Józef” w kościele Bernardynów we Lwowie (ok. 1747) oraz w kościele parafialnym w Drzewicach i w Sokołach z lat sześćdziesiątych XVIII wieku. Tak samo św. Józefa przedstawił Tadeusz Kuntze na obrazie w ołtarzu z fundacji kanonika krakowskiego Józefa Rogallego w katedrze krakowskiej z lat 1759-1761. Ważne miejsce w tych przedstawieniach dla środowiska małopolskiego miało wyobrażenia tego świętego z ołtarza w dawnym krakowskim kościele Karmelitów bosych św. Michała. Obraz obecnie znajduje się w karmelitańskim kościele Niepokalanego Poczęcia w Krakowie. Cieszący się kultem obraz autorstwa brata Łukasza (Charles'a Sibreque) z Belgii, czynnego w Rzymie karmelitańskiego malarza, zyskał wielką popularność, kiedy Rada Miasta Krakowa w 1714 roku obrała św. Józefa za patrona miasta. Stąd też postać św. Józefa często powtarzano, jak np. widać to na obrazie „Święty Józef z Dzieciątkiem adorowany przez karmelitów i karmelitanki" z drugiej połowy XVIII wieku w klasztorze Karmelitanek bosych na Wesołej w Krakowie. W wizerunku powstałym w oparciu o stare zasady ikonograficzne wyraźnie widoczny jest wpływ religijnego malarstwa dziewiętnastowiecznego z kręgu bawarskiego i austriackiego.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Widoczne są krakelury oraz niewielkie dziury w płótnie.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4. Miasto Kraków, cz. 1, Wawel, red. J. Szablowski, Warszawa 1965, s. 68, il. 309;
Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 1, Województwo krakowskie, red. J. Szablowski, Warszawa 1953, s. 466;
G. Kaster, Joseph von Nazareth, [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, t. 7, Ikonographie der Heiligen. Innozenz bis Melchisedech, Herg. W. Braunfels, Rom-Freiburg-Basel-Wien 1994, kol. 210-221;
Mam ja skarb mam… Katalog. Wystawa z okazji czterystu lat pobytu karmelitanek bosych w Polsce, red., J. Daranowska-Łukaszewska, Kraków 2012, s. 44-45, il. III/16;
Z. Michalczyk, W lustrzanym odbiciu. Grafika europejska a malarstwo Rzeczypospolitej w czasach nowożytnych ze szczególnym uwzględnieniem późnego baroku, Warszawa 2016, s. 718, il. 344a-d.

Streszczenie

Obraz św. Józefa z Dzieciątkiem z około połowy XIX wieku najprawdopodobniej pierwotnie był umieszczony na zasuwie w którymś z ołtarzy bocznych w starym kościele, a po wybudowaniu nowego przeniesiono go do jego wnętrza. W wizerunku powstałym w oparciu o stare zasady ikonograficzne wyraźnie widoczny jest wpływ religijnego malarstwa dziewiętnastowiecznego z kręgu bawarskiego i austriackiego.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Józef św.
Józef św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Przyścienna ambona składa się z kosza umieszczonego pierwotnie na wyższym filarze, zaplecku i baldachimu. Kosz ambony wykonano na rzucie ośmioboku, wspierając go na cokole na rzucie kwadratu przechodzącego w ośmiobok, rozszerzający się ku górze. Kosz jest artykułowany za pomocą pinakli z polami zamkniętymi łukiem ostrym z wpisanymi w nie ślepymi maswerskami. W polach znalazło się całopostaciowe przedstawienia Chrystusa oraz czterech ewangelistów. Dolna część została ujęta fryzem utworzonym z maswerków, a górna zwieńczona profilowanym parapetem. Zaplecek, opinający filar arkady tęczowej zdobi pole zamknięte łukiem ostrym z wkomponowanym ślepym maswerkiem. W ściance zaplecka usytuowano krzyż o ramionach zakończonych trójlistnie, na tle którego znajduje się korona z krzyżującymi się palmami. W górnej części zaplecka umieszczono napis: ,,ANUNTIO VOBIS / GAUDIUM MAGNUM”. Baldachim wykonano na rzucie ośmioboku z gołębicą Ducha Świętego na podniebieniu. Wieńczy go figura Chrystusa z barankiem na ramionach. Ambona utrzymana jest w brązowo-czerwono-zielonej tonacji kolorystycznej. Dekoracja architektoniczna i ornamenty są złocone.
ambona
ambona
Zdjęcie nr 1: Kielichowa chrzcielnica ustawiona został na prostopadłościennej podstawie, o trzonie na rzucie koła w typie wazonowatym zakończonym pierścieniem. Czara przyjęła kształt kolisty, spłaszczony i puklowany z pierścieniem przy górnej krawędzi. Pokrywę wykonano na rzucie koła zwieńczonego rozbudowaną ażurową strukturą w kształcie kapliczki. Jej cokół wykonano na rzucie koła przechodzącego w ośmioboczny postument, poniżej którego znalazła się dekoracja z motywem trójkątnych liści spływających ku dołowi. Na postumencie ustawiono cokoliki z kolumienkami o kapitelach korynckich, podtrzymujące profilowane belkowanie zamykające przestrzeń między nimi łukiem trójlistnym. W podniebieniu zwieńczenia wyobrażono gołębicę Ducha Świętego, a na jego zwieńczeniu usytuowano spłaszczona kopułę krytą złoconą łuską z latarnią z kwiatonem. Wewnątrz struktury na ośmiobocznym podwyższeniu znalazła się rzeźbiona grupa przedstawiająca chrzest Chrystusa. Jezus ukazany został w pozycji klęczącej z rękami skrzyżowanymi na piersiach, o nagim torsie, okryty luźną szatą. Stojący obok św. Jan Chrzciciel prawą ręką uniesioną nad głową Chrystusa przechyla naczynie z wodą. Ubrany jest w wielbłądzią skórę. Ornamenty i dekoracja architektoniczna przykrywy zostały pozłocone.
chrzcielnica
chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości pokrywa inskrypcja: "Tu spoczywają Zwłoki / JÓZEFA GOLAWSKYEGO / Śmierć przed wczesna wydarła go matce / Zył lat 26 / Umarł 14 Maja 1836. R[OKU]. / Czytelniku racz westchnąć za Dusze jego / Do Wspólnego Ojca".
płyta nagrobna
Epitafium Józefa Golawskyego
Zdjęcie nr 1: Tablica uzyskała kształt leżącego prostokąta. Jej pole w całości wypełnia napis: "Wawrzeńcowi / Lekczyńskiemu. / Kochanemu Oycu / zmarłemu d[nia] 15 Maia 1826 / Wdzięczne Dzieci".
płyta nagrobna
Epitafium Wawrzyńca Lekczyńskiego
Zdjęcie nr 1: Murowany i orientowany kościół w Gierałtowicach został wzniesiony pw. św. Marina. Jest to trójprzęsłowa budowla jednonawowa zakończona od wschodu prezbiterium zamkniętym pięciobacznie. Od zachodu do nawy dostawiono wyraźnie wydzielony masyw zachodni w typie neoromańskiego westwerku z czworoboczną wieżą na osi. Elewacje kościoła artykułowano za pomocą uskokowych przypór zwieńczonych dachem pulpitowym, wzniesionych na linii lizen przechodzących u dołu w partię cokołową, a u góry w gładki gzyms koronujący, wsparty na fryzie konsolowo-kostkowym. Prezbiterium i nawę przepruto prostokątnymi oknami zakończonymi półkoliście, obramienionych w dolnej części listwą, a w partii łuków zamykających opaską. Masyw wieżowy utworzono z nieznacznie wysuniętej do przodu czworobocznej wieży flankowanej dwoma wysokim aneksami, wychodzącymi poza obrys nawy. Masyw nakryto prostopadłymi do elewacji bocznych wieży dachami siodłowymi. Jego szczyty dekorują, potrójne, półkoliste blendy, zaś boki ujmują wydatne lizeny podtrzymujące gładki gzyms koronujący wsparty na fryzie konsolowe-kostkowym. Czworoboczną wieżę ujęto wysokimi, uskokowymi szkarpami. W jej przyziemiu urządzono kruchtę. Elewacje wieży w górnej kondygnacji przepruto prostokątnymi oknami zamkniętymi półkoliście. Okna zostały podobnie jak na elewacji obramienione w dolnej części listwą, a w partii łuków zamykających opaską. Wieżę zwieńczono fryzem konsolowe-kostkowym podtrzymującym dach kopertowy przechodzący w wieloboczny ostrosłup zwieńczony krzyżem. Wnętrze artykułowano zdwojonymi pilastrami wspartymi na cokołach o gładkich trzonach z głowicami zdobionymi ornamentem liściastym. Na pilastry spływają gurty podtrzymujące sklepienie krzyżowe. Prezbiterium nakryto sklepieniem wspartym na żebrach, przechodzących w smukłe półkolumny z kapitelami korynckimi ustawionymi na cokolikach. W ostatnim, zachodnim przęśle zawieszono na całej jego długości chór muzyczny z drewnianym parapetem, artykułowanym płycinami dekorowanymi arkadami spływającymi na kolumienki o złoconych, liściastych kapitelach. W prezbiterium ustawiono ołtarz główny, a przy wejściu do niego na ścianie północnej zawieszono ambonę. Po drugiej stronie ustawiono chrzcielnicę.
kościół
Kościół św. Marcina
Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał formę stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokiem. Postacie na obrazie w partii ciała przykryte zostały drewnianymi sukienkami wotywnymi. Na głowach otoczonych promieniami mają wotywne korony zamknięte dekorowane malowaną kameryzacją. Wokół ich głów widać złocone gwiazdki umieszczone na czerwonym aksamicie okrywającym tło obrazu. Drewniana sukienka pokrywa także partie tronu, na którym siedzi Madonna. W centrum kompozycji ukazano tronującą Matkę Boską z Dzieciątkiem. Frontalnie siedząca na tronie Maria została ukazana do kolan z głową zwrócona w trzech czwartych w lewo. Lewą ręką podtrzymuje na kolanach Dzieciątko, w prawej zaś berło. Madonna ma pociągłą twarz o jasnej karnacji i łagodnych rysach, migdałowe oczy, prosty nos i pełne usta. Jej głowę okalają długie brązowe włosy spływające na plecy. Maria ubrana jest w srebrzoną suknię przepasaną w talii z krzyżem u szyi oraz złocony płaszcz zarzucony na ramiona i opadający na kolana dekorowany kwiatowym wzorem. Siedzące na kolanach matki Dzieciątko skierowane jest w trzech czwartych w prawo. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą kładzie na dłoni Marii. Mały Jezus ma okrągła twarz o jasnej karnacji, duże oczy, mały nos i pełne usta. Jego głowę okalają krótkie, brązowe włosy odsłaniające lewe ucho. Dzieciątko ubrane jest w tunikę o kwiecistym wzorze przepasaną w talii.
obraz
Matka Boska z Dzieciątkiem

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum siedząca postać Marii zwrócona trzy czwarte w lewo, delikatnie pochylona z rękami złożonymi w geście modlitwy. Przed nią siedzące na skale Dzieciątko, zwrócone trzy czwarte w prawo, delikatnie pochylone, opierające ciężar ciała na prawej ręce. Maria o delikatnych rysach: owalnej twarzy, małym nosie i drobnych ustach. Na głowie ma biały welon przykrywający jej włosy. Ubrana jest w bladoróżową suknię oraz silnie udrapowany ciemnogranatowy płaszcz, spod którego widoczna jest bosa stopa. Dzieciątko o jasnej, różowawej karnacji. Twarz pełna o małym nosie i głęboko osadzonych oczach. Głowę okalają krótkie, złote włosy. Wokół głów Marii i Dzieciątka złote, świetliste nimby. W tle pejzaż z widocznymi fragmentami drzew w brunatnej i ciemnozielonej tonacji. Rama złocona, fakturowana, w narożach i pośrodku boków zdobiona stylizowaną wicią roślinną.
obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Św. Józef z Dzieciątkiem", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-jozef-z-dzieciatkiem-32

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności