Matka Boska Śnieżna

Dzieje zabytku

Dzieje zabytku nie są znane.

Opis

Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Matki Boskiej Śnieżnej została ukazana w trzech czwartych, z Dzieciątkiem na lewym ramieniu i skrzyżowanymi dłońmi, w lewej trzyma białą chustę. Maria ma pociągłą twarz o wyrazistych rysach: oczy migdałowate, nos prosty, szeroki, usta niewielkie. Jest ubrana w czerwoną suknię lamowaną pod szyją złotą taśmą; granatowy płaszcz z czerwoną podszewką okrywający głowę i ramiona, z krzyżem na wysokości czoła i ośmioramienną gwiazdą na prawym barku. Dzieciątko zwrócone w prawą stronę, prawą rączkę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma zamkniętą księgę. Owalną twarz o ostrych rysach okalają pukle ciemnych włosów. Dzieciątko jest ubrane w białą sukienkę obwiedzioną pod szyją i przy rękawach złotą taśmą i żółty płaszcz otulający nogi, stopy bose. Wokół głów postaci świetliste nimby. Tło obrazu stanowi bordowa kotara podwieszona w narożach, z frędzlami na dolnych krawędziach opadających kaskadowo; przestrzeń za głowami postaci ciemnobrązowa.

Zarys problematyki artystycznej

Przedstawienie Marii ikonograficznie swoją genezą sięga aż do wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej, zwanego Salus Populi Romani z bazyliki Santa Maria Maggiore w Rzymie. To przedstawienie zostało uznane za cudowne po zwycięskiej dla chrześcijan bitwie z Turkami pod Lepanto w 1571 roku, o które modlono się przed rzymskim wizerunkiem Marii. Sława obrazu, a co za tym idzie jego liczne kopie, szybko rozeszła się po Europie i dotarła również do Rzeczypospolitej, zyskując szczyt popularności w pierwszej ćwierci XVII wieku, co wiązało się także z falą kontrreformacji oraz ideą przedmurza chrześcijaństwa. Jedna z pierwszych rzymskich kopii obrazu trafiła do kościoła krakowskich dominikanów, kolejna do katedry wawelskiej, wiele innych zachowało się w posiadaniu bractw i kościołów w związku z rozpowszechnieniem nabożeństwa różańcowego.
Marian Kornecki w pracy o adaptacjach i rozpowszechnieniu wizerunków Matki Boskiej Śnieżnej na terenie Rzeczypospolitej wyróżnił kilka wariantów ikonograficznych. Wizerunek skawiński najbardziej przypomina jedno z najstarszych przedstawień Matki Boskiej Śnieżnej fundacji św. Franciszka Borgii ofiarowane jezuitom w Jarosławiu, przeniesione od razu do Lwowa, a obecnie znajdujące się we Wrocławiu. Różni go jedynie tło – zamiast złotego, zdecydowano się na kotarę, brak również zdobiących wrocławski wizerunek koron.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Dziewiętnastowieczny wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej należy do grupy przedstawień tego rodzaju zależnych od obrazu Matki Boskiej fundacji św. Franciszka Borgii, różni go jedynie sposób zakomponowania tła i brak koron.

Bibliografia