Tablica została wykonana w / lub po 1858 roku i wmurowana w ścianę kościoła.
Tablica epitafijna w kształcie zbliżonym do kwadratu, na osi zwieńczona pełnym łukiem, w którego polu umieszczono herb. W polu tarczy znajduje się godło herbu Gryf, zaś nad tarczą otwarta korona z klejnotem – półgryf z trąbą. Na tablicy inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Jakubowi Jaxa z Mąkolic Mąkolskiemu / Prezesowi Sądu Appellacyjnego byłej Rzeczypospolitej / Krakowskiej w Wieliczce d(nia) 18 Czerwca. 1858 r(oku) zgasłemu, - / liczącemu lat 82. który od młodości poświęciwszy się zawodowi / prawnemu, Urzędy pod trzema Rządami, lat 50. przeszło nieskazytel/nie piastując, na miano prawego Urzędnika zasłużył. Mężowi / w nauce praw biegłemu, w stanie małżeńskim przykładnemu Ojcu / czułemu, Obywatelowi o dobro Ojczyzny gorliwemu i przyjacielowi / wiernemu, w dowód niewygasłej wdzięczności Exekutor Testa/mentu, ten pomnik wystawił, prosząc czytelnika o modlitwę za Jego / duszę do Boga”.
Napis na epitafium upamiętniającym zmarłego, utrzymany w stylistyce napisów XIX wieku, można wywieść z barokowych panegiryków – utworów służących pochwale osób lub wydarzeń.
Tablica została wykonana z tzw. czarnego marmuru dębnickiego, czyli wapienia w kolorze czarnym, który z racji swej nietypowej właściwości polerowania do połysku nazywano marmurem. Wydobywano go w Dębniku koło Krzeszowic, w kamieniołomach należących od XVII wieku do 1953 roku do karmelitów bosych z Czernej. Materiał był niezwykle popularny w sztuce polskiej w XVII i XVIII wieku.
Dobry.
Epitafium Jakuba Mąkolskiego, zmarłego w 1858 roku zostało wykonane z tzw. czarnego marmuru dębnickiego. Bogata treść napisu, chwalącego przykładne życie i sumienną pracę prawnika nawiązuje do sposobu konstruowania barokowych panegiryków.
Agata Felczyńska, "Epitafium Jakuba Jaxa z Mąkolic Mąkolskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-jakuba-jaxa-z-makolic-makolskiego