Chrzcielnica
Zdjęcie nr 1: Odlana z brązu chrzcielnica ma kształt przysadzistego kielicha z pokrywą w kształcie królewskiej korony. Chrzcielnica ustawiona jest na dwustopniowym, marmurowym postumencie zbudowanym z dwóch koncentrycznych kół. Stopa chrzcielnicy o obrysie okrągłym z profilowanym, schodkowym cokołem i gładkim płaszczem. Trzon masywny, gładki, z nodusem o kształcie kolistym, spłaszczonym, potrójnie, półokrągło profilowanym. Czara chrzcielnicy z płaszczem gładkim, lekko się rozszerzającym oraz nieznacznie wywiniętym, profilowanym brzegiem. W górnej części czary otok z napisem wykonanym majuskułą renesansową, stanowiącym wers Psalmu 115 „NON NOBIS DOMINE NON NOBIS SED NOMINI TVO DA GLORIAM”. W dolnej części czary otok z podobnie wykonanym napisem, stanowiącym wers z Psalmu 117 „LAVDAT DOMINUM OMENS GENTES LAVDATE EVM OMNES POPVLI”. Na płaszczu czary, pomiędzy inskrypcjami, wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi po bokach krzyża postaciami matki Boskiej i Marii Magdaleny. Po przeciwnej stronie czary herb Kroje. Na trzonie chrzcielnicy, między nodusem a czarą data „1533”. W górnej części tulei, pod nodusem napis „ANNO DOMINI PRO PAULO”. Na brzegu stopy niezidentyfikowany herb, prawdopodobnie znak odlewni.
Zdjęcie nr 2: Odlana z brązu chrzcielnica ma kształt przysadzistego kielicha z pokrywą w kształcie królewskiej korony. Chrzcielnica ustawiona jest na dwustopniowym, marmurowym postumencie zbudowanym z dwóch koncentrycznych kół. Stopa chrzcielnicy o obrysie okrągłym z profilowanym, schodkowym cokołem i gładkim płaszczem. Trzon masywny, gładki, z nodusem o kształcie kolistym, spłaszczonym, potrójnie, półokrągło profilowanym. Czara chrzcielnicy z płaszczem gładkim, lekko się rozszerzającym oraz nieznacznie wywiniętym, profilowanym brzegiem. W górnej części czary otok z napisem wykonanym majuskułą renesansową, stanowiącym wers Psalmu 115 „NON NOBIS DOMINE NON NOBIS SED NOMINI TVO DA GLORIAM”. W dolnej części czary otok z podobnie wykonanym napisem, stanowiącym wers z Psalmu 117 „LAVDAT DOMINUM OMENS GENTES LAVDATE EVM OMNES POPVLI”. Na płaszczu czary, pomiędzy inskrypcjami, wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi po bokach krzyża postaciami matki Boskiej i Marii Magdaleny. Po przeciwnej stronie czary herb Kroje. Na trzonie chrzcielnicy, między nodusem a czarą data „1533”. W górnej części tulei, pod nodusem napis „ANNO DOMINI PRO PAULO”. Na brzegu stopy niezidentyfikowany herb, prawdopodobnie znak odlewni.
Zdjęcie nr 3: Odlana z brązu chrzcielnica ma kształt przysadzistego kielicha z pokrywą w kształcie królewskiej korony. Chrzcielnica ustawiona jest na dwustopniowym, marmurowym postumencie zbudowanym z dwóch koncentrycznych kół. Stopa chrzcielnicy o obrysie okrągłym z profilowanym, schodkowym cokołem i gładkim płaszczem. Trzon masywny, gładki, z nodusem o kształcie kolistym, spłaszczonym, potrójnie, półokrągło profilowanym. Czara chrzcielnicy z płaszczem gładkim, lekko się rozszerzającym oraz nieznacznie wywiniętym, profilowanym brzegiem. W górnej części czary otok z napisem wykonanym majuskułą renesansową, stanowiącym wers Psalmu 115 „NON NOBIS DOMINE NON NOBIS SED NOMINI TVO DA GLORIAM”. W dolnej części czary otok z podobnie wykonanym napisem, stanowiącym wers z Psalmu 117 „LAVDAT DOMINUM OMENS GENTES LAVDATE EVM OMNES POPVLI”. Na płaszczu czary, pomiędzy inskrypcjami, wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi po bokach krzyża postaciami matki Boskiej i Marii Magdaleny. Po przeciwnej stronie czary herb Kroje. Na trzonie chrzcielnicy, między nodusem a czarą data „1533”. W górnej części tulei, pod nodusem napis „ANNO DOMINI PRO PAULO”. Na brzegu stopy niezidentyfikowany herb, prawdopodobnie znak odlewni.
Zdjęcie nr 4: Odlana z brązu chrzcielnica ma kształt przysadzistego kielicha z pokrywą w kształcie królewskiej korony. Chrzcielnica ustawiona jest na dwustopniowym, marmurowym postumencie zbudowanym z dwóch koncentrycznych kół. Stopa chrzcielnicy o obrysie okrągłym z profilowanym, schodkowym cokołem i gładkim płaszczem. Trzon masywny, gładki, z nodusem o kształcie kolistym, spłaszczonym, potrójnie, półokrągło profilowanym. Czara chrzcielnicy z płaszczem gładkim, lekko się rozszerzającym oraz nieznacznie wywiniętym, profilowanym brzegiem. W górnej części czary otok z napisem wykonanym majuskułą renesansową, stanowiącym wers Psalmu 115 „NON NOBIS DOMINE NON NOBIS SED NOMINI TVO DA GLORIAM”. W dolnej części czary otok z podobnie wykonanym napisem, stanowiącym wers z Psalmu 117 „LAVDAT DOMINUM OMENS GENTES LAVDATE EVM OMNES POPVLI”. Na płaszczu czary, pomiędzy inskrypcjami, wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi po bokach krzyża postaciami matki Boskiej i Marii Magdaleny. Po przeciwnej stronie czary herb Kroje. Na trzonie chrzcielnicy, między nodusem a czarą data „1533”. W górnej części tulei, pod nodusem napis „ANNO DOMINI PRO PAULO”. Na brzegu stopy niezidentyfikowany herb, prawdopodobnie znak odlewni.

Chrzcielnica

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Krzeszowice
Miejscowość
Paczółtowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Krzeszowice
Parafia
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny
Tagi
odlew z brązu
Miejsce przechowywania
prezbiterium, przy łuku tęczowym po stronie lewej
Identyfikator
DZIELO/05130
Kategoria
chrzcielnica
Ilość
1
Czas powstania
1533 rok
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska (?)
Technika i materiał
brąz odlewany i cyzelowany
Wymiary podstawowe
wysokość – 83 cm
Wymiary szczegółowe
Średnica – 56,5 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska

Dzieje zabytku

Chrzcielnica wykonana prowdopodobnie w jednej z krakowskich ludwisarni, fundowana przez księdza Pawła z Wadowic.

Opis

Odlana z brązu chrzcielnica ma kształt przysadzistego kielicha z pokrywą w kształcie królewskiej korony.
Chrzcielnica ustawiona jest na dwustopniowym, marmurowym postumencie zbudowanym z dwóch koncentrycznych kół. Stopa chrzcielnicy o obrysie okrągłym z profilowanym, schodkowym cokołem i gładkim płaszczem. Trzon masywny, gładki, z nodusem o kształcie kolistym, spłaszczonym, potrójnie, półokrągło profilowanym. Czara chrzcielnicy z płaszczem gładkim, lekko się rozszerzającym oraz nieznacznie wywiniętym, profilowanym brzegiem. W górnej części czary otok z napisem wykonanym majuskułą renesansową, stanowiącym wers Psalmu 115 „NON NOBIS DOMINE NON NOBIS SED NOMINI TVO DA GLORIAM”. W dolnej części czary otok z podobnie wykonanym napisem, stanowiącym wers z Psalmu 117 „LAVDAT DOMINUM OMENS GENTES LAVDATE EVM OMNES POPVLI”. Na płaszczu czary, pomiędzy inskrypcjami, wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego ze stojącymi po bokach krzyża postaciami matki Boskiej i Marii Magdaleny. Po przeciwnej stronie czary herb Kroje. Na trzonie chrzcielnicy, między nodusem a czarą data „1533”. W górnej części tulei, pod nodusem napis „ANNO DOMINI PRO PAULO”. Na brzegu stopy niezidentyfikowany herb, prawdopodobnie znak odlewni.

Zarys problematyki artystycznej

Chrzcielnica wykonana prowdopodobnie w jednej z krakowskich ludwisarni, fundowana przez księdza Pawła z Wadowic w 1533 roku. Ma formy wciąż gotyckice – z przysadzistym trzonem i wydłużoną, kielichową czarą, na których umieszczono już nowożytną, majuskułową inskrypcję.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Przechowywana w kościele w Paczółtowicach brązowa chrzcielnica została odlana w 1533 roku z fundacji księdza Pawła z Wadowic. Jej gotyckie kształty pokrywają nowożytne inskrypcje, którymi wypisano fragmenty psalmów i informacje dotyczące czasu powstania.

Bibliografia

Kornecki Marian, "Sztuka sakralna", Kraków 1993
Wawel-Louis Józef , "Wieś Paczółtowice", Kraków 1874
Małkowska-Holcerowa Teresa , "Paczółtowice. Dzieje kościoła parafialnego pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny od średniowiecza po czasu współczesne", Kraków 1998
Strzelichowski Piotr , "Wiadomość o kościele parafialnym w Paczółtowicach w Dyecezyi krakowskiej oraz o jego plebanach, parafianach i dobrodziejach, zebrana na podstawie dokumentów historycznych", Kraków 1900

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz
Św. Antoni Padewski
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz
Św. Benedykt
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna o formach architektonicznych; dostępna jednobiegowymi schodkami od strony prezbiterium. Kosz na rzucie wieloboku, ustawiony na znajdującym się poniżej konfesjonale, ujęty pilastrami o kompozytowych, złoconych kapitelach. Pilastry stojące na wysuniętych przed lico ambony profilowanych postumentach dźwigają wydatny, profilowany i wyłamujący się na osi podpór gzyms. Prostokątne pola kosza są wypełnione złoconym i srebrzonym „suchym” akantem. Fryz i architraw dekorowane złoconym ornamentem kwiatowym. Balustrada schodków pełna o podziałach identycznych jak korpus ambony. Zaplecek ujęty parą pilastrów o kompozytowych, złoconych kapitelach dźwigających pełne, wyłamane na osi podpór belkowanie zwieńczone profilowanym gzymsem. W polu obraz przedstawiający św. Franciszka z Asyżu na tle pejzażu w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym. Święty został ukazany całopostaciowo, frontalnie w brązowym habicie przepasanym sznurem. W lewej dłoni trzyma zamkniętą księgę oraz lilię, prawą wykonuje gest oratorski. U jego lewego boku przedstawiony jeleń. Całość zaplecka ujęta ażurowymi uszami utworzonymi ze złoconego i srebrzonego „suchego” akantu. Baldachim na rzucie połowy ośmioramiennej gwiazdy, zwieńczony złoconą szyszką ustawioną na ażurowej konsoli utworzonej z akantowych wolut; w podniebiu płaskorzeźbiona gołębica Ducha Świętego na tle glorii promienistej. Struktura malowana na kolor jasnozielony z jasnobrązowymi elementami. Partie ornamentów złocone i srebrzone; trzony pilastrów marmoryzowane w odcieniach pastelowej zieleni. Konfesjonał na rzucie prostokąta. Przedpiersie ujęte parą pilastrów o gładkich, ciemnozielonych trzonach i złoconych, kompozytowych kapitelach. W polu prostokątna, „uszata” płycina malowana na ciemnozielono. Zaplecek gładki z prostokątną płyciną zamkniętą łukiem nadwieszonym mieszczącym złoconą muszlę palmetową. Boki o linii wklęsło-wypukłej zamknięte od góry akantowymi wolutami. Struktura malowana na kolor jasnobrązowy.
ambona
Ambona i konfesjonał
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie wydłużonego stojącego prostokąta, ujętego w prostą, drewnianą ramę malowaną na czerwono. W centrum kompozycji przedstawiony archanioł Gabriel ukazany w ujęciu trzy czwarte zwrócony w prawo, w kierunku znajdującej się pierwotnie na drugim ze skrzydeł dawnego ołtarza Marii. Gabriel przyklękając na prawe kolano, prawą dłoń wyciąga przed siebie w geście pozdrowienia; w lewej natomiast trzyma banderolę z czarnym, gotyckim napisem: „Ave gratia plena d[omi]n[u]s tecu[m]”. Postać przedstawiona jako długowłosy młodzieniec o delikatnej urodzie. Okrągłą, pozbawioną zarostu twarz o jasnej karnacji z delikatnie zaznaczonym rumieńcem okalają miękko bujne, jasne i falowane włosy. Pełne, niewielkie usta o rozchylonych wargach zaznaczono karminem. Wzrok skierowany ku górze; głęboko osadzone, brązowe oczy, powyżej których delikatnie zaznaczone łuki brwiowe. Anioł ubrany jest w szaty liturgiczne: długą, białą albę oraz zabarwioną na czerwono kapę z zieloną podszewką spiętą pod szyją ozdobną broszą w kształcie kwiatu z rubinem w środku; pod szyją widoczny humerał. Draperia szat w dolnej części kompozycji marszczy się obficie, tworząc geometryczne fałdy. Skrzydła Gabriela, pokryte piórami, malowane są w kolorach złotym, beżowym i ciemnozielonym. Tło jednolite, ciemnoczerwone. W dolnej części kompozycji przedstawiona ujęta w skrócie perspektywicznym posadzka ułożona z jasnozielonych, kwadratowych płytek.
obraz
Archanioł Gabriel ze sceny Zwiastowania
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawia Jezusa oczekującego na ukrzyżowanie w otoczeniu Matki Boskiej, św. Stanisława z Piotrowinem, św. Szczepana oraz ukazanej w mniejszej skali postaci kobiecej — fundatorki obrazu. W centrum kompozycji ukazany Chrystus siedzący na kamieniu, przedstawiony całopostaciowo z ciałem zwróconym w trzech czwartych w lewo. Prawą dłonią podpiera pochyloną nieznacznie do dołu głowę, lewą wspiera na kolanie. Twarz szczupła, podłużna, okolona ciemnobrązowym zarostem. Długie, kędzierzawe włosy opadają na ramiona i plecy postaci. Na głowie otoczonej złotym nimbem korona cierniowa, spod której spływają strużki krwi. Oczy otwarte, wpatrzone przed siebie nadające twarzy smutny, zamyślony wyraz. Chrystus ubrany jedynie w białe, wąskie perizonium owinięte luźno wokół bioder i ud. Ciało o jasnej karnacji z widocznymi śladami biczowania — na torsie, ramionach i nogach postaci widnieją krople krwi. Stopy Chrystusa wsparte są na ramionach krzyża ukazanego w dolnej części kompozycji. Po lewej stronie przedstawione stojące postaci Matki Boskiej Bolesnej oraz św. Stanisława biskupa. Obie ukazane całopostaciowo z ciałem zwróconym w trzech czwartych w prawo. Maria przedstawiona jako dojrzała kobieta w długiej, czerwonej sukni okrytej obszernym, ciemnogranatowym płaszczem z żółtą podszewką oraz białej chuście na głowie. Ręce postaci o długich, szczupłych palcach skrzyżowane na wysokości piersi, w którą wbity miecz. Twarz o jasnej karnacji, dużych, jasnych oczach, prostym nosie i niewielkich zaznaczonych czerwienią ustach. Wzrok skierowany na Chrystusa. Nieco za Marią przedstawiony św. Stanisław ubrany w szaty pontyfikalne: albę, na której złocona dalmatyka dekorowana wzorem ukośnej kratki oraz czerwona kapa spięta pod szyją złotą klamrą. Pod szyją widoczny humerał, na dłoniach białe rękawiczki. Na otoczonej złotym nimbem głowie srebrna infuła. Twarz o jasnej karnacji, pozbawiona zarostu. Oczy skierowane przed siebie, w kierunku widza. Święty prawą dłonią wykonuje gest błogosławieństwa, lewą wspiera na pastorale o dekorowanej akantem krzywaśni. W lewym, dolnym rogu obrazu, u stóp św. Stanisława przedstawiona niewielka postać ukazanego z profilu, klęczącego Piotrowina w białej szacie. Z prawej strony kompozycji, nieco z tyłu ukazany św. Szczepan. Święty przedstawiony całopostaciowo, frontalnie, jako młody mężczyzna o owalnej twarzy pozbawionej zarostu; jasnobrązowe włosy z widoczną tonsurą; uszy nieco odstające. Twarz o łagodnym, zamyślonym wyrazie z oczami skierowanymi przed siebie, w kierunku widza. Głowę otacza złoty nimb. Postać ubrana w długą, obficie fałdowaną albę, na której bogato zdobiona ornamentem roślinnym (owoce granatu) złota dalmatyka; wokół szyi biały humerał. W dłoniach okrytych połą dalmatyki święty oburącz podtrzymuje kilka okrągłych kamieni. W dolnej części kompozycji, na pierwszym planie przedstawiona w mniejszej skali postać klęczącej fundatorki. Kobieta ubrana w długą ciemną suknię z białą podwiką wokół szyi i głową okrytą długim, białym welonem. Postać kieruje wzrok ku twarzy Chrystusa, ręce składa na wysokości piersi w geście modlitwy; wokół dłoni przepleciony koralowy różaniec. Na dalszym planie kompozycji widoczny pagórkowaty krajobraz na jednolitym, ugrowym tle. Kolorystyka ciepła, ciemna z mocniejszymi akcentami złota, czerwieni oraz ciemnego granatu.
obraz
Chrystus oczekujący na Mękę
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. Na osi kompozycji u dołu ukazane ciało Chrystusa zdjęte z krzyża i ułożone na białym całunie, który rozłożono na czerwonym podium z białym pasem od przodu; ramiona Chrystusa ułożone wzdłuż ciała. Głowa ujęta z prawego profilu, otoczona promienistym nimbem. Oczy zamknięte, włosy i broda siwe. Tors nagi z widoczną raną w boku, wokół bioder owinięte białe perizonium. Na pierwszym planie po bokach, na wyodrębnionych częściach podium ukazane postaci dwóch stojących naprzeciw siebie aniołów trzymających arma Christi. Anioł z lewej strony kompozycji prawą ręką podtrzymuje gąbkę zamieszczoną na długim drzewcu, gest lewej, zbliżonej do policzka, wyraża żal. Anioł z prawej strony obrazu w lewej ręce trzyma włócznię, prawą ręką wykonuje analogiczny gest jak anioł z lewej. Obie postaci przedstawione jako młodzieńcy o długich włosach ubrani w obszerne, granatowe płaszcze. U ich stóp, na białej części podium przedstawione pozostałe narzędzia męki Chrystusa: młotek, gwoździe, korona cierniowa i kleszcze. Na dalszym planie, w głębi kompozycji widoczna półkolista arkada udekorowana czerwoną draperią. Przedstawiono w niej ołtarz, na którym stoją monstrancja promienista z hostią, sześć lichtarzy oraz wazony z kwiatami. Nieco powyżej ukazane trzy podwieszone lampy wieczne w kolorze złotym. W górnych narożnikach, ponad arkadą dekoracyjne motywy zbudowane z trzech ulistnionych gałęzi. Kolorystyka ciemna, chłodna z dominacją szarości i czerni. Obraz oprawiony w ramę z szerokiej, wypukłej listwy zdobionej rodzajem pseudomarmoryzacji w odcieniach brązu.
obraz
Chrystus w grobie

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Tabernakulum na rzucie półkoła, na profilowanej podstawie, na której drewniane toskańskie kolumny podtrzymujące belkowanie z wydatnym gzymsem ozdobionym gładkimi arkadkami wypełnionymi rozetkami. Między kolumnami półkoliście zakończone drewniane arkady wypełnione ściankami. W środkowej, drewnianej, imitującej marmur, pełniącej funkcję drzwiczek, intarsjowany krzyż z jasnego drewna, otoczony symetryczną dekoracją z gładką wicią roślinną i palmetą w podłuczu.Ścianki boczne marmurowe z dekoracją groteskową (wicie arabeski przechodzące w abstrakcyjne głowy ptaków) i stylizowaną muszlą palmetową w podłuczu. Kopuła pokryta gładkimi żebrami prowadzonymi dośrodkowo, między którymi dekoracja roślinno-geometryczna.
tabernakulum
Tabernakulum

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Na okrągłej podstawie, częściowo wmurowanej w ścianę oraz prostopadłościennym cokole niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na kwadratowej podstawie data: „A(NNO) D(OMINI) 1707”. Pokrywa w kształcie smukłej półkopuły, ośmiopolowa, z żebrami. W polach między żebrami dekoracja z ornamentu małżowinowego. Latarnia ośmioboczna z profilowanym cokołem i gzymsem. Na latarni jajowata kula z toczonym daszkiem zwieńczonym guzem w kształcie zbliżonym do szyszki. Żebra kopuły, elementy dekoracyjne i ornamenty złocone. Tła i ściany latarni polichromowane, ciemnozielone.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Na niskiej prostopadłościennej podstawie, niewielka stopa z trzonem w typie balustradowej lalki podtrzymującej półkulistą czarę o powierzchni imitującej puklowanie z wklęską i zaoblonym brzegiem. Na trzonie ryty kartusz z godłem herbu Zadora pod kapeluszem z sześcioma chwostami po każdej ze stron, w trzech rzędach. Pokrywa w formie korony zamkniętej, z sześcioma kabłąkami złączonymi kulą i krzyżem; obręcz i kabłąki z malowanymi rautami i kaboszonami imitującymi kamienie jubilerskie. Wewnątrz korony grupa rzeźbiarska: Chrystus w Jordanie, z rękoma w geście modlitwy i św. Jan Chrzciciel polewający wodą głowę Jezusa.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica gotycka w kształcie kielicha. Posiada kolistą stopę, która przechodzi w stożkowato zwężającą się tuleję z wydatnym wałkiem w połowie wysokości. Czara dołem lekko zaokrąglona, rozchylająca się ku górze. Płaszcz dekorowany u dołu i poniżej górnej krawędzi wąskimi pasami z minuskułowymi napisami, przedzielone motywem lilii: MARIA ROSA ROT HIS UNS, ANNO DOMINI 1462. Pomiędzy nimi rozmieszczone są na obwodzie cztery plakietki przedstawiające trójpostaciową Grupę Ukrzyżowania oraz frontalny wizerunek księcia zatorskiego Wacława w całej postaci. W prawej ręce trzyma włócznię, lewą dłoń opiera na tarczy z orłem. Twarz okala broda zakończona w szpic oraz długie i sfalowane włosy. Głowę wieńczy niewysoka książęca mitra. Ubrany jest w długi płaszcz narzucony na późnogotycka zbroję. Drewniana pokrywa chrzcielnicy została dodana wtórnie.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica kielichowa, ustawiona na dużej podstawie na rzucie ściętego koła oraz na prostopadłościennym cokole na rzucie kwadratu. Trzon wklęsło-wypukły z uskokiem u spodu; nodus gruszkowaty, dekorowany czterema lwimi głowami trzymającymi w paszczach festony z podwieszonej tkaniny. Czara w formie bardzo spłaszczonej półkuli z wywiniętą i profilowaną krawędzią; dekorowana uskrzydlonymi główkami anielskimi na przemian z kokardami z podwieszonymi festonami z tkaniny. Pokrywa w formie baldachimu na rzucie sześcioboku, wypiętrzona, zwieńczona krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnicą ustawiona na niskiej podstawie na planie kwadratu. Płaszcz stopy na planie ośmioboku, zwężający się ku górze, zamknięty profilowanym, ośmiobocznym pierścieniem. Trzon o przekroju ośmiobocznym. Czara o przekroju ośmiobocznym, wypukła, z wywiniętym brzegiem, w dolnej części dekorowana imitacją puklowania.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Zdjęcie nr 1: Chrzcielnica usytuowana na postumencie na rzucie półkolistym i schodkowej, kwadratowej płycie. Jej trzon w typie gruszkowym dźwiga puklowaną, półkulistą czarę z profilowanym, ćwierćkolistym w przekroju wylewem. Pokrywa drewniana, bogato profilowana, malowana na czarno, zwieńczona złoconą kulą z krzyżem.
chrzcielnica

Chrzcielnica

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Chrzcielnica", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/chrzcielnica-37

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności