Św. Józef z Dzieciątkiem

Dzieje zabytku

Obraz z postacią św. Józefa znajdował się na zasuwie neogotyckiego ołtarza zamówionego przez proboszcza Walentego Skiminę w XIX wieku w Tyrolu i był wyrobem seryjnym. Był przechowywany w ołtarzu aż do momentu zniszczenia w 1923 roku obrazu z wizerunkiem św. Anny. W 1968 roku usunięto neogotyckie ołtarze, pozostawiając mensy, a obraz św. Józefa przewieszono na ścianę.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta z całopostaciowym przedstawieniem św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus. W centrum kompozycji znajduje się siedzący święty z głową lekko przechyloną w lewą stronę. Rękami podtrzymuje Dzieciątko Jezus, w prawej dodatkowo trzyma kwiat lilii. Twarz świętego o miękkich rysach i prostym nosie, okolona brodą i długimi falowanymi włosami opadającymi na plecy; wokół głowy nimb. Ubrany w granatową tunikę i brązowy płaszcz okrywający lewe ramię i przerzucony przez nogi. Spod tuniki wystaje czubek lewego buta. Dzieciątko Jezus stoi na drewnianym postumencie i zwraca się w stronę Józefa; patrzy na widza, prawą ręką opiera się o bark świętego, lewą dotyka trzymanego przez niego kwiatu. Jego okrągłą twarz o jasnej karnacji okalają loki; wokół głowy nimb promienisty krzyżowy. Nagie Dzieciątko jest przepasane jedynie białą tkaniną na wysokości bioder. Tło kompozycji brązowe, nieznacznie rozjaśnione wokół postaci. Rama obrazu ażurowa utworzona z wici akantowej spiętej u góry liliami heraldycznymi.

Zarys problematyki artystycznej

Przedstawienie św. Józefa nawiązuje do tradycyjnej ikonografii. Na obrazie został on ukazany, jak podtrzymuje Dzieciątko Jezus, którego był opiekunem. Józef, małżonek Marii, chronił i utrzymywał Świętą Rodzinę, stał się symbolem wiary, pracowitości oraz skromności, patronem pracujących oraz rodzin. Obraz o statycznej, centralnej kompozycji jest typowym przykładem dziewiętnastowiecznego malarstwa, w którym linearyzm przeważa nad malarskością, a postacie są przedstawione w strojach historyzujących lub ponadczasowych.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Bardzo dobry, po konserwacji.

Streszczenie

Obraz św. Józefa został namalowany do neogotyckiego ołtarza, który zastąpił ołtarz barokowy rozebrany przez proboszcza Walentego Skiminę i stanowi typowy przykład malarstwa religijnego drugiej połowy XIX wieku. Charakteryzuje się statyczną, centralną kompozycją oraz linearnym traktowaniem formy.

Bibliografia