Św. Dominik

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
oświęcimski
Gmina
Oświęcim
Miejscowość
Oświęcim
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Bielsko-Żywiecka
Parafia
Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny
Kościół
Wniebowzięcia NMP
Miejsce przechowywania
plebania
Identyfikator
DZIELO/24378
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
początek XVIII wieku
Miejsce (państwo, miasto, region geograficzny)
Małopolska
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 115 cm
wysokość – 158 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 135 cm
Autor noty katalogowej
ks. Szymon Tracz
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 4.0

Dzieje zabytku

Obraz św. Dominika z początku XVIII wieku najprawdopodobniej pochodzi z dominikańskiego konwentu skasowanego przez władze austriackie pod koniec XIX wieku.

Opis

Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta, ujętego w drewnianą, profilowaną ramę. W centrum kompozycji frontalnie przedstawiono w całej postaci św. Dominika z głową nieznacznie ujętą w trzech czwartych w lewo. Święty w odsuniętej od siebie i lekko uniesionej prawej ręce prezentuje zamkniętą księgę, natomiast w lewej trzyma lilię. Ma pociągłą twarz o jasnej karnacji, zapadniętych, rumianych policzkach, wydatny nos i usta. Na łysym, wysokim czole widoczny jest kosmyk siwiejących włosów, które także otaczają jego skronie, odsłaniając prawe ucho. Wokół głowy namalowano jaśniejący nimb. Dominik ubrany jest w biały habit dominikański oraz czarny zakonny płaszcz. Spod szkaplerza widać przypięty do paska różaniec. U stóp świętego w dolnym, lewym rogu kompozycji leży za błękitnym globem pies trzymający w pysku zapaloną pochodnię. W głębi z prawej strony Dominika widać modlącego się ze złożonymi rękami dominikanina, a za nim fragment zabudowy kościelnej. Powyżej jako tło dla przedstawionego świętego ukazano fantazyjnie kształtowane kotłujące się chmury w tonacji błękitno-zielonej z domieszką ochry.

Zarys problematyki artystycznej

Oświęcimskie przedstawienie św. Dominika ma charakter reprezentacyjnego portretu, w którym świętego zakonodawcę przedstawiono z właściwymi mu atrybutami. W bardzo zbliżony sposób św. Dominik został ukazany na obrazie z mistycznymi zaślubinami św. Katarzyny Sieneńskiej z przełomu XVII i XVIII wieku autorstwa Kazimierza Cisowskiego (?) w krakowskim klasztorze dominikańskim.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry. Widoczne są zabrudzenia i nieznaczne przetarcia warstwy malarskiej.

Literatura

Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 4. Miasto Kraków, cz. 3. Kościoły i klasztory śródmieścia 2, red. A. Bochnak, J. Samek, Warszawa 1978, s. 157, il. 441;
I. Frank, Dominikus von Calerugea, [w:] Lexikon der christlichen Ikonographie, t. 6, Ikonographie der Heiligen. Crescentianus von Tunis bis Innocentia, Herg. W. Braunfels, Rom-Freiburg-Basel-Wien 1994, kol. 72-79.

Streszczenie

Obraz św. Dominika z początku XVIII wieku najprawdopodobniej pochodzi z dominikańskiego konwentu skasowanego przez władze austriackie pod koniec XIX wieku.

Osoby związane z dziełem

Jak cytować?

ks. Szymon Tracz, "Św. Dominik", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-dominik-11

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności