Ołtarz boczny św. Anny Samotrzeć
Zdjęcie nr 1: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 2: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 3: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 4: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 5: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 6: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 7: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 8: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 9: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 10: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 11: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 12: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 13: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 14: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 15: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 16: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 17: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 18: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 19: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 20: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 21: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 22: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.
Zdjęcie nr 23: Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt. Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.

Ołtarz boczny św. Anny Samotrzeć

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
chrzanowski
Gmina
Babice
Miejscowość
Mętków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Babice
Parafia
Matki Boskiej Częstochowskiej
Miejsce przechowywania
nawa
Identyfikator
DZIELO/25275
Kategoria
ołtarz
Ilość
1
Czas powstania
druga połowa XVIII wieku; XX wiek
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Ołtarz został przeniesiony z kościoła w Niegowici i nieprawidłowo zrekonstruowany z elementów oryginalnych oraz nowo wykonanych. Kolejnej rekonstrukcji dokonano około 2011 roku.

Opis

Ołtarz architektoniczny, jednokondygnacyjny, jednoosiowy ze zwieńczeniem i drewnianą, sarkofagową mensą. Na mensie ołtarza kremowe tabernakulum w formie prostopadłościennej szafki, ujęte parą jońskich, złoconych półkolumienek, stojących na profilowanym cokoliku, wspierających belkowanie przechodzące nad polem centralnym w łuk. Drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym zdobione płaskorzeźbionym motywem kielicha z hostią w glorii. Retabulum ołtarzowe na cokole, ujęte parą kolumn kompozytowych o spiralnie skręconych trzonach. Podpory wspierają wyłamujące się ponad nimi oraz między nimi belkowanie o wysuniętym gzymsie, podtrzymujące przerwane fragmenty przyczółka. Pole środkowe w formie wnęki w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z obrazem św. Anny Samotrzeć. Ujmuje ją para figur ustawionych na wysokich, zdwojonych cokołach. Postać z lewej strony trzyma berło, postać z prawej jabłko królewskie. Zwieńczenie w formie stojącego owalu ujętego skłębionymi obłokami i szeroką glorią promienistą. W polu przedstawienie Matki Boskiej ujęte główkami anielskimi i parą putt.
Pola cokołu dekorowane płycinami. Na trzonach kolumn retabulum spiralnie oplatająca je wić roślinna. Wewnętrzne fragmenty wyłamanego gzymsu podtrzymują konsole, pod którymi podwieszono bukiety kwiatów. Struktura ołtarza polichromowana z imitacją marmoryzacji w odcieniach białym i kremowym, tło głowic kolumn czerwone, dekoracje i profile złocone i srebrzone.

Streszczenie

Barokowy w wyrazie ołtarz boczny św. Anny Samotrzeć został przeniesiony z kościoła w Niegowici i nieprawidłowo zrekonstruowany z elementów oryginalnych oraz nowo wykonanych. Kolejnej rekonstrukcji dokonano około 2011 roku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Dzwonnica na planie kwadratu do połowy wysokości murowana, wyżej drewniana, zwieńczona baniastym hełmem z latarnią. Część murowana nieco szersza. Od strony wschodniej znajdują się drzwi wejściowe, naroża są wzmocnione lizenami, od północy i południa znajdują się okna prostokątne zamknięte łukiem półokrągłym. Kondygnacje oddziela szeroki fartuch. Górna partia z pozorną izbicą przeprutą z każdej strony dwoma niewielkimi oknami w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem pełnym. Od strony południowej otwór drzwiowy prostokątny zamknięty łukiem półokrągłym. Hełm baniasty przechodzi w oktogon, na którym są arkadki wspierające mniejszy hełm cebulasty zwieńczony krzyżem. Dachy kryte blachą.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Kościół z drewna modrzewiowego o konstrukcji zrębowej, na betonowej podmurówce, otoczony drewnianym ogrodzeniem. Bryła składa się z korpusu nawowego na planie prostokąta oraz z wydłużonego, prostokątnego prezbiterium z zakrystią na przedłużeniu, węższego od nawy, zakończonego ścianą prostą, skierowanego na południe. Od strony północnej dobudowana jest prostokątna kruchta, od zachodu dwa przedsionki na dwóch skrajnych bokach – przy nawie i prezbiterium. Trójprzęsłowe prezbiterium nakryte jest sklepieniem pozornym zwierciadlanym, które przedłuża się nad nawę środkową. Ściany prezbiterium artykułowane pilastrami dzielą je na trzy przęsła. Kapitele pilastrów dźwigają nasadniki, które podtrzymują gzymsik. Przedłużeniem kapiteli w strefie stropu są płaskie belki biegnące przez całą jego szerokość, wyznaczając tym samym pola, w których umieszczono polichromię. Po obu stronach ołtarza drzwi w kształcie stojącego prostokąta. Prezbiterium od korpusu nawowego oddzielone silnie wystającą belką sklepienia oraz belką tęczową z grupą Ukrzyżowania. Korpus o trzech nawach o układzie halowym, z których środkowa jest dwa razy szersza od bocznych, trójprzęsłowa, z nawami oddzielonymi kanelowanymi filarami z nasadnikami podtrzymującymi gzyms. Nawy boczne nakryte kolebką. Na linii filarów pilastry na ścianach, łączą je poprzeczne belki sklepienia. W ostatnim przęśle chór muzyczny wsparty na dwóch filarach, z pełnym parapetem występującym w części środkowej trójbocznie do przodu. Jego krawędź dolna dekorowana jest lambrekinem. Ściany kościoła pokryte polichormią, pomalowane na jasnożółto, z jasnozielonymi podporami i brązowymi liniami podziału stropu. Te elementy wyznaczają ramy wypełnione polami z dekoracją ornamentalną w kształcie prostokątów i scenami figuralnymi zamkniętymi w kołach. Otwory okienne w drugim i trzecim przęśle nawy, od wschodu i zachodu, prostokątne. Także w prezbiterium po jednym prostokątnym oknie z każdej strony. Od strony wejścia dwa niewielkie okna prostokątne ponad kruchtą. Na ścianie zamknięcia zakrystii cztery prostokątne, symetrycznie rozłożone okna. Fasada poprzedzona przedsionkiem w kształcie prostopadłościanu nakrytego dachem dwuspadowym, z przyczółkiem. Otwór drzwiowy w formie stojącego prostokąta, a w szczycie przyczółka trójkątne, wielodzielne okienko. Fasada w kształcie leżącego prostokąta z trójkątnym szczytem, części oddzielone daszkiem pulpitowym. Po dwóch stronach przedsionka prostokątne okna, w szczycie fasady nakryty daszkiem krucyfiks. Elewacje zewnętrzne na podmurówce, artykułowane jedynie pionowymi, wystającymi przed lico belkami, przeprute oknami. Nad nawą i prezbiterium dachy dwuspadowe, nad prezbiterium niższy niż nad nawą, kryty blachą. Nad nawą wieżyczka na sygnaturkę zwieńczona cebulastym hełmem i krzyżem na szczycie. Na końcach dachu przy prezbiterium i nawie metalowe krzyże.
kościół
Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej w Mętkowie
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, na podwójnym cokole. W partii cokołu prostokątne płyciny, z których wewnętrzne są wypełnione wotami. Mensa drewniana, wklęsło-wypukła. Kondygnacja nastawy ujęta szerokimi pilastrami o kapitelach zdobionych liśćmi akantu ustawionymi skośnie oraz stojącą przed nimi parą kolumn. Podpory dźwigają fragmenty pełnego belkowania wyłamanego na ich osiach; przerwanego nad polem środkowym. Kolumny podtrzymują przerwany przyczółek, na którym ustawiono fragmenty dekoracji rokokowej. Podpory ustawione zostały na profilowanych cokołach, po ich wewnętrznych stronach figury św. Piotra po lewej i św. Pawła po prawej stronie. W polu środkowym obraz z przedstawieniem Matki Boskiej Częstochowskiej w profilowanej ramie w kształcie stojącego prostokąta Nad nia kartusz z napisem „Regina Poloniae / ora pro nobis”. Kondygnacje ujmują uszaki z płomienistego rocaille’a. Zwieńczenie tworzy rzeźbiarska grupa Trójcy świętej na obłokach, między którymi unoszą się uskrzydlone główki anielskie. Struktura polichromowana na kremowo, kolumny złocone, detale, profile i ornamenty złocone i srebrzone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Częstochowskiej, w srebrnej sukience odsłaniającej jedynie twarze i dłonie, otoczony szeroką bordiurą z repusowaną dekoracją floralną. Matka Boska ukazana frontalnie z Dzieciątkiem na lewym ręku, prawą rękę ma złożoną na piersi. Twarze o ciemnych karnacjach. Matka Boska delikatnie zwraca głowę w lewo, ma wzrok skierowany w dal, długi i wąski nos, na prawym policzku dwie blizny. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, z prawą rączką wzniesioną w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma na kolanach zamkniętą księgę. Sukienki drewniane, płaszcz Matki Boskiej bogato dekorowany roślinną dekoracją. Wokół głów obu postaci złote, koliste nimby promieniste z nałożonymi, bardzo ozdobnymi, również złotymi koronami utworzonymi z ornamentu roślinnego dekorowanego kameryzacją. Sukienki obu postaci srebrne, również zdobione ornamentem roślinnym i kameryzacją, na dekolcie Marii aplikowany order Orła Białego. Tło obrazu stanowi ciemnoczerwona tkanina. Przedstawienie obwiedzione szerokim, metalowym pasem srebrnej dekoracji floralnej ze złoconymi plakietami w narożach i połowie wysokości każdego boku ramy. U góry zawieszono rząd orderów, po bokach serca wotywne, na dolnej krawędzi liczne sznury korali.
obraz
Matka Boska Częstochowska

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną, złoconą ramą. W centrum kompozycji, na tle rozległego, górzystego pejzażu przedstawiony św. Antoni Padewski trzymający na ręku Dzieciątko Jezus. Święty ukazany frontalnie, w pozycji stojącej z głową zwróconą w trzech czwartych w lewo. Ubrany w brązowy habit franciszkański przepasany sznurem (cingulum), z przewieszonym u pasa różańcem. Stopy obute w brązowe sandały. Święty przedstawiony jako mężczyzna o okrągłej twarzy z pełnymi, zaróżowionymi policzkami, o dużych, ciemnych oczach oraz długim, prostym nosie. Głowa z tonsurą okolona nimbem. W prawym ręku postać trzyma kwiat białej lilii; w lewym podtrzymuje zamkniętą księgę, na której znajduje się Dzieciątko Jezus. Chrystus ukazany w postawie siedzącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo. Ukazany jako jasnowłose, pulchne dziecko o jasnej karnacji z wyraźnie zaznaczonym rumieńcem. Oczy duże, nos prosty, usta lekko uśmiechnięte. Głowa otoczona nimbem. Biodra przepasane białą tkaniną. Dzieciątko wznosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma kulę ziemską. Tło kompozycji stanowi rozległy, górzysty pejzaż z widoczną w oddali sylwetą miasta i płynącą rzeką. Powyżej niebo zasnute białymi obłokami. Na odwrociu obrazu napis „Ołtarz S(więtego) Józefa odnowiony kosztem Pana Józefa Mianowskiego 1851” oraz „Ten Obraz z Ramą Odnowiony na Honor S Antoniego dnia 15 Grudnia 1851. Woj(ciech) Dembowski, Malarz i Pozłotnik m.p. O.M.K.”
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek, usytuowany nieco z lewej strony obrazu, w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w lewo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim i jasnym zarostem, z oczami skierowanymi na Chrystusa, na głowie tonsurę. Święty ubrany jest w habit franciszkański przewiązany sznurem, a na stopach ma założone sandały. W górnej części obrazu, po prawej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokim wzniesieniu ułożone są: otwarta księga oraz czaszka. W tle, pośrodku widać zakonnika, ukazanego w pozycji siedzącej, czytającego księgę. W oddali widać pejzaż górski i pochmurne niebo. W dolnej części obrazu słabo czytelna sygnatura „Wład(ysław) P. Bąkowski 1886.” Rama drewniana, profilowana, fakturowana i złocona, zdobiona stylizowanymi rocaille'ami.
obraz

Stygmatyzacja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z przedstawieniem św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem. Święty został ukazany w ujęciu do kolan, zwrócony w lewo, w stronę Dzieciątka stojącego na blacie przykrytym czerwonym obrusem. Głowa świętego jest delikatnie przechylona w lewo, lewa ręka obejmuje Dzieciątko, prawa opuszczona trzyma kwiat lilii. Święty ma owalną twarz o młodzieńczych rysach, na głowie tonsurę. Jest ubrany w habit franciszkański. Dzieciątko ukazane zostało niemal nagie, z białą chustą okrywającą biodro i przerzuconą przez prawe ramię. Prawą ręką Chrystus dotyka brody świętego, lewą wyciąga w jego stronę. U stóp Dzieciątka leży otwarta księga. Wokół głów postaci złote nimby. Tło kompozycji jednolite, ciemnobrązowe. Na odwrocie napis malowany farbą „Fundator Walenty / Tekiela. / 1840. / 24 lipca”.
obraz

Św. Antoni Padewski

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie prostokąta zbliżonego do kwadratu ujęty złoconą, profilowaną ramą. W centrum kompozycji przedstawiony św. Benedykt w postawie stojącej, w ujęciu frontalnym z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Święty ubrany w obszerny czarny habit benedyktyński z kapturem i szerokimi rękawami. Ukazany jako mężczyzna o pozbawionej zarostu okrągłej twarzy z wydatnym nosem oraz szeroko otwartymi, skierowanymi na wprost oczami. Wokół głowy tonsura oraz złocony nimb. Święty w swojej prawej ręce podtrzymuje oprawioną na czerwono księgę. Lewą dłoń składa na piersi na wysokości serca. Po prawej stronie obrazu widoczny fragment stołu przykrytego zieloną tkaniną, na którym widoczna biała mitra. Na drugim planie, po lewej stronie nieco za postacią świętego przedstawiono fragment wysokiego cokołu stanowiącego podstawę dla kolumny. Tło złocone, wytłaczane w motywy roślinno-kwiatowe.
obraz

Św. Benedykt

Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz

Św. Izydor Oracz

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum obrazu św. Józef Kalasanty klęczący przed unoszącą się pośród obłoków Matką Boską z Dzieciątkiem. Święty zwrócony jest w trzech czwartych w prawo, z uniesioną głową i skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gorejące serce i gałązkę lilii. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych, wąskich oczach i lekko garbatym nosie, okoloną krótką, siwą brodą i włosami po bokach głowy, na jej czubku łysina. Ubrany jest w czarny habit zapinany z przodu na guziki, z białą koloratką oraz czarny płaszcz zarzucony na plecy. Przed nim leży czarny biret i otwarta księga z napisem „Consti/tutio/nes Cler[i]c[orum] / Regular[um] / Piarum / Schola/rum”. Na pierwszym planie ukazany od tyłu, w pozycji półleżącej, chłopiec z otwartą księgą. Obok, w prawym dolnym rogu na księgach leżą czerwony kapelusz kardynalski, pastorał i laska zakończona krzyżem arcybiskupim. W lewej, górnej części obrazu Matka Boska siedzi na obłoku, zwrócona jest w trzech czwartych w lewo, pochylona, obiema rękami trzyma stojące po jej prawej stronie Dzieciątko. Twarz o łagodnych rysach, wąskich oczach, okolona jasnymi włosami. Ubrana jest w jasnoróżową suknię z białą podwiką, niebieski płaszcz narzucony na kolana oraz jasnoróżowy, rozwiany welon na głowie. Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w lewo, z uniesioną prawą ręką w geście błogosławieństwa, przepasane w partii bioder białą tkaniną. U góry obrazu, pośród obłoków dwa putta. W prawej części obrazu, za świętym widoczne dwie postacie klęczących dzieci, spośród których jedno czyta księgę a drugie się modli. Scena ukazana we wnętrzu z widocznymi w tle pilastem i oknem.
obraz

Adoracja Matki Boskiej przez św. Józefa Kalasantego

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Ołtarz boczny św. Anny Samotrzeć", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/oltarz-boczny-sw-anny-samotrzec

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności