Dzieje obrazu są powiązane z istniejącym od 1687 roku Bractwem Różańca Świętego. Obraz zapewne powstał wraz z całym wyposażeniem nowego kościoła, wybudowanego w latach 1743–1748.
Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje siedzącą na chmurach Matkę Boską z Dzieciątkiem przekazujących różańce klęczącym pod nimi św. Dominikiem i św. Jackiem. Matka Boska ukazana jest w trzech czwartych, ubrana w różową suknię, niebieski płaszcz i brązową chustę rozwianą za plecami. W prawej ręce trzyma szkaplerz, który przekazuje św. Dominikowi. Na jej kolanach siedzi nagi Jezus, przepasany opaską na biodrach, trzymający w rękach szkaplerz zwrócony w kierunku św. Jacka. Św. Dominik ukazany z profilu, klęczący, z głową zwróconą w kierunku Marii, ubrany w dominikański habit. Klęczący św. Jacek jest zwrócony w trzech czwartych, ubrany w dominikański habit, z lewą ręką opuszczoną w dół, z prawą na piersi. W tle grupy aniołków i główek anielskich wśród chmur.
Józef Skrabski, "Matka Boska Różańcowa", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-rozancowa-15