Matka Boska Częstochowska
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Matkę Boską Częstochowską ukazaną w półpostaci z Dzieciątkiem Jezus na lewym reku i prawą ręką złożoną na piersiach. Maria ubrana jest w ciemnozieloną suknię oraz niebieski maforion z czerwoną podszewką. Chrystus ubrany jest w długą, jasnoróżową sukienkę. Szaty obwiedzione są złotymi lamówkami. Maria i Dzieciątko mają na głowach założone korony, zdobione szlachetnymi kamieniami, a wokół głów złote i koliste nimby, wypełnione trójkątnymi promieniami. Korona Marii jest podtrzymywana przez parę aniołków w niebieskich tunikach. Twarze o ciemnej karnacji z dużymi oczami, wąskimi ustami o wyraźnie podkreślonych łukach brwiowych. Na prawym policzku Matki Boskiej dwie cienkie blizny. Tło w kolorze czarnym, wokół głów postaci rozmieszczonych jest dwanaście złotych gwiazd. U dołu obrazu napis: „Pod Twoja obronę uciekamy się Święta Boża Rodzi(cielko)”. Rama prosta, drewniana, pomalowana farbą olejną w kolorze brązowym.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Matkę Boską Częstochowską ukazaną w półpostaci z Dzieciątkiem Jezus na lewym reku i prawą ręką złożoną na piersiach. Maria ubrana jest w ciemnozieloną suknię oraz niebieski maforion z czerwoną podszewką. Chrystus ubrany jest w długą, jasnoróżową sukienkę. Szaty obwiedzione są złotymi lamówkami. Maria i Dzieciątko mają na głowach założone korony, zdobione szlachetnymi kamieniami, a wokół głów złote i koliste nimby, wypełnione trójkątnymi promieniami. Korona Marii jest podtrzymywana przez parę aniołków w niebieskich tunikach. Twarze o ciemnej karnacji z dużymi oczami, wąskimi ustami o wyraźnie podkreślonych łukach brwiowych. Na prawym policzku Matki Boskiej dwie cienkie blizny. Tło w kolorze czarnym, wokół głów postaci rozmieszczonych jest dwanaście złotych gwiazd. U dołu obrazu napis: „Pod Twoja obronę uciekamy się Święta Boża Rodzi(cielko)”. Rama prosta, drewniana, pomalowana farbą olejną w kolorze brązowym.
Zdjęcie nr 3: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Matkę Boską Częstochowską ukazaną w półpostaci z Dzieciątkiem Jezus na lewym reku i prawą ręką złożoną na piersiach. Maria ubrana jest w ciemnozieloną suknię oraz niebieski maforion z czerwoną podszewką. Chrystus ubrany jest w długą, jasnoróżową sukienkę. Szaty obwiedzione są złotymi lamówkami. Maria i Dzieciątko mają na głowach założone korony, zdobione szlachetnymi kamieniami, a wokół głów złote i koliste nimby, wypełnione trójkątnymi promieniami. Korona Marii jest podtrzymywana przez parę aniołków w niebieskich tunikach. Twarze o ciemnej karnacji z dużymi oczami, wąskimi ustami o wyraźnie podkreślonych łukach brwiowych. Na prawym policzku Matki Boskiej dwie cienkie blizny. Tło w kolorze czarnym, wokół głów postaci rozmieszczonych jest dwanaście złotych gwiazd. U dołu obrazu napis: „Pod Twoja obronę uciekamy się Święta Boża Rodzi(cielko)”. Rama prosta, drewniana, pomalowana farbą olejną w kolorze brązowym.

Matka Boska Częstochowska

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
krakowski
Gmina
Kocmyrzów-Luborzyca
Miejscowość
Wilków
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Wawrzeńczyce
Parafia
Podwyższenia Krzyża Świętego
Tagi
malarstwo XIX wieku Matka Boska Częstochowska sztuka ludowa
Miejsce przechowywania
kaplica, ściana południowa
Identyfikator
DZIELO/09416
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
pierwsza połowa XIX wieku
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 60,5 cm
wysokość – 74 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 63,5 cm
Szerokość bez ramy – 50 cm
Autor noty katalogowej
Maria Działo-Nosal
Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 4.0

Dzieje zabytku

Dzieje obrazu nie są znane.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający Matkę Boską Częstochowską ukazaną w półpostaci z Dzieciątkiem Jezus na lewym reku i prawą ręką złożoną na piersiach. Maria ubrana jest w ciemnozieloną suknię oraz niebieski maforion z czerwoną podszewką. Chrystus ubrany jest w długą, jasnoróżową sukienkę. Szaty obwiedzione są złotymi lamówkami. Maria i Dzieciątko mają na głowach założone korony, zdobione szlachetnymi kamieniami, a wokół głów złote i koliste nimby, wypełnione trójkątnymi promieniami. Korona Marii jest podtrzymywana przez parę aniołków w niebieskich tunikach. Twarze o ciemnej karnacji z dużymi oczami, wąskimi ustami o wyraźnie podkreślonych łukach brwiowych. Na prawym policzku Matki Boskiej dwie cienkie blizny. Tło w kolorze czarnym, wokół głów postaci rozmieszczonych jest dwanaście złotych gwiazd. U dołu obrazu napis: „Pod Twoja obronę uciekamy się Święta Boża Rodzi(cielko)”. Rama prosta, drewniana, pomalowana farbą olejną w kolorze brązowym.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz przedstawia wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, jedno z najczęściej powielanych przedstawień Matki Boskiej sztuce polskiej. Jasna Góra zawsze była nieodłączonym miejscem kultu religijnego dla wielu Polaków, pielgrzymek i uroczystości patriotycznych. Obraz powstał w XIX wieku prawdopodobnie w warsztacie częstochowskim, gdzie malarstwo cechowe dla zaspokojenia zapotrzebowania pielgrzymów działało prężnie od XVIII aż po początek XX wieku. W pierwszej połowie XIX wieku w ośrodku częstochowskim funkcjonowało średnio od 40 do 60 warsztatów cechowych. Ponieważ wytwórczość ta była anonimowa przypisanie omawianego dzieła do konkretnego warsztatu jest prawie niemożliwe.



Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Stan zachowania zły, pofałdowania płótna, przetarcia, ubytek w dolnej części obrazu (przedziurawione płótno) i przy górnej krawędzi.

Streszczenie

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej powstał w XIX wieku prawdopodobnie w warsztacie częstochowskim, gdzie malarstwo cechowe dla zaspokojenia zapotrzebowania pielgrzymów działało prężnie od XVIII aż po początek XX wieku. Obraz przedstawia wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej, jedno z najczęściej powielanych przedstawień Matki Boskiej sztuce polskiej.

Bibliografia

Domański Roman, "Zarys dziejów ziemi luborzyckiej", Kraków 2002
Seweryn Tadeusz, "Polskie malarstwo ludowe", Kraków 1937
Reinfuss Roman, "Malarstwo ludowe", Kraków 1962

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Nastawa architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna. Ołtarz drewniany, sarkofagowy z drewnianą mensą, od frontu dekorowany malowanym na złoto medalionem złożonym z czterech spiętych kabłąkami wolutek. Całość obwiedziona malowaną w kolorze złotym, cienką ramką z wolutkami w narożach. Na mensie ustawione jest nowe tabernakulum w formie prostopadłościennej skrzynki. Ścianki tabernakulum ujęte są złoconymi listewkami, zdobionymi wicią roślinną; drzwiczki w kształcie stojącego prostokąta z płaskorzeźbionym przedstawieniem kielicha z hostią w polu oraz winnym gronem i kłosami zboża po bokach na srebrnym tle. Nastawa ustawiona na cokole, ujęta parą złoconych, gładkich kolumn, dźwigających przerwane belkowanie. Kolumny ustawione są na cokołach wysuniętych przed lico ołtarza, za nimi dekoracja małżowinowo-chrząstkowa, kapitele kompozytowe. Cokoły zdobione są prostokątnymi płycinami zdobionymi na ściankach bocznych ornamentem małżowinowo-chrząstkowym, a na ściankach frontowych główkami aniołków na tle ornamentu. Twarze aniołków o pucułowatych policzkach i bujnych włosach, skierowane na wprost, z chustami pod szyją. W predelli znajduje się płycina w kształcie leżącego prostokąta o półkoliście zakończonych bokach. W polu środkowym nastawy obraz św. Otylii w formie stojącego prostokąta ujęty szeroką ramą, zdobioną ornamentem małżowinowo-chrząstkowym. Całość zamknięta jest przerywanym trójkątnym przyczółkiem. Pośrodku przyczółka pole zamknięte łukiem półkolistym. Kondygnacja ujęta jest po bokach uszami z ornamentu małżowinowo-chrząstkowego. Struktura polichromowana na czarno, profilowania i ornamentyka złocone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1: Kaplica św. Otylii i Łucji w Wilkowie usytuowana jest przy skrzyżowaniu dróg na stromym, kilkumetrowym wzniesieniu. Teren wokół obiektu otoczony jest starodrzewiem i zaroślami. Kaplica jest orientowana, wzniesiona w konstrukcji zrębowej na nowej podmurówce, zbudowana na planie prostokąta, zamknięta od wschodu wielobocznym prezbiterium. Od północy posiada wąską i prostokątną zakrystię. Wewnątrz znajdują się drewniane stropy, w prezbiterium nad ołtarzem jest wycięty niewielki kwadratowy otwór na pomieszczenie zwieńczenia ołtarza głównego. Chór muzyczny drewniany, wsparty na dwóch kolumnach z częścią środkową półkoliście wysuniętą do przodu. Do kościoła prowadzą trzy wejścia: pierwsze od strony zachodniej, drugie od strony południowej (oba z nadwieszonymi małymi daszkami, pokrytymi gontem) oraz trzecie od strony wschodniej poprzez zakrystię. Wejście do zakrystii od strony wewnętrznej posiada nadproże wycięte w tzw. ośli grzbiet (przeniesione z wnętrza świątyni). Trzy otwory okienne usytuowane są po jednym: na ścianie południowej, południowo-wschodniej, a także na ścianie północnej zakrystii. Są to okna ościeżnicowe, pojedyncze z zachowanym od strony wewnętrznej fazowaniem ościeży. Elewacja zewnętrzna przykryta oszalowaniem pionowym z listwami. Dach nad prezbiterium i zakrystią wspólny, wielospadowy, pokryty gontem. Sygnaturka na rzucie sześciokąta o ściankach bocznych z pionowymi otworami, pokryta gontowym daszkiem, zwieńczona krzyżem.
kaplica
Kaplica św. Otylii i św. Łucji w Wilkowie
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz
Matka Boska Karmiąca
Zdjęcie nr 1: Obraz przedstawiający św. Izydora Oracza w kształcie stojącego prostokąta, podzielony na dwie strefy. W dolnej strefie został ukazany anioł orzący pole za pomocą pary wołów i pługa. Anioł ubrany jest ciemnozieloną tunikę, ma również czerwone skrzydła. Powyżej ukazana jest niewielka scenka rodzajowa przedstawiająca pasterza, ubranego w strój krakowski: niebieską sukmanę i czerwony kapelusz, stado białych owieczek oraz latające wrony. W górnej strefie obrazu, po prawej stronie został ukazany św. Izydor, który klęczy przed przydrożnym krzyżem ze złożonymi w geście modlitwy rękami. Święty ubrany jest w brunatno-zieloną sukmanę, szare spodnie i czarne buty z wysokimi cholewami. Twarz z dużymi oczami, krótkim zarostem okolona długimi i brązowymi włosami. Wokół głowy ma trójstrefowy nimb: brązowy kolisty, niebieski okrągły i żółty utworzony z przerywanej kreski. Sylwetki postaci, draperie oraz brzegi szat oddane są konturem i wypełnione płaską plamą barwną. Po lewej stronie obrazu widoczne murowane zabudowania z jasnobrązowymi dachami. Krzyż prosty, a wokół jego ramion jest namalowana żółto-pomarańczowa poświata. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Rama drewniana, prosta, pokryta bejcą.
obraz
Św. Izydor Oracz
Zdjęcie nr 1: Obraz ujęty jest okrągłą, drewnianą, profilowaną, czarną ramą o jasnobrązowych brzegach. Kompozycja została podzielona na dwie strefy. W dolnej, po lewej stronie ukazano klęczącą świętą Otylię ze złożonymi w geście modlitwy dłońmi, skierowaną trzy czwarte w lewo. Święta ubrana jest w biały habit oraz czarny płaszcz z czarnym welonem. Z jej ust płynie modlitwa, umieszczona na białej wstędze, skierowana w górę: „Da Pacem Domine”. Po prawej stronie obrazu znajduje się pokaźny, kwadratowy kartusz w brązowym obramieniu z czarnym napisem na białym tle: „ODPUST. / ZUPEŁNY. / NA LAT X. / A(NNO) D(OMINI) 1774”. W tle, po lewej oraz po prawej stronie obrazu widoczna jest schematycznie potraktowana architektura. W górnej strefie w półkoliście ujętym obłoku została przedstawiona Trójca Święta na tle złotego trójkąta i promienistej glorii. Po lewej stronie siedzi Chrystus, natomiast po prawej Bóg Ojciec. Obaj są zwróceni ku sobie i obejmują się rękami. Chrystus trzyma w lewej dłoni niewielki krzyż. Ubrany jest w czerwony płaszcz odsłaniający nagi tors. Bóg Ojciec trzyma berło w prawej dłoni. Ubrany jest w niebieską suknię oraz złoty płaszcz. Pomiędzy nimi znajduje się biała gołębica Ducha Świętego z rozpostartymi szeroko skrzydłami, która została ukazana na tle promienistej glorii. Kolorystyka obrazu stonowana. Przed świętą Otylią widoczna jest prostokątna ciemnoczerwona konstrukcja.
obraz
Pamiątka z okazji ustanowienia odpustu zupełnego na uroczystość św. Otylii
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty prostą, drewnianą ramą z przedstawieniem św. Anny Samotrzeć. Na obrazie zostały ukazane: po prawej stronie św. Anna, a po lewej Matka Boska, obie zwrócone ku sobie, siedzące na drewnianych krzesłach z podłokietnikami. Pośrodku znajduje się Dzieciątko Jezus siedzące na ręku Matki Boskiej. Święta Anna jest delikatnie pochylona w stronę Dzieciątka, lewą rękę ma położoną na kolanach na białej chusteczce, a prawą ujmuje Jezusa za rączkę. Ubrana jest w jasnobrązową suknię przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz założony na głowę i spływający na plecy oraz ramiona; wokół szyi ma drapowaną, białą chustę. Święta ma owalną twarz o delikatnych rysach z niedużymi oczami, długim nosem i wąskimi ustami. Po lewej stronie obrazu Maria podtrzymuje obiema rękami Dzieciątko Jezus. Ubrana jest w długą, jasnoróżową suknię z długimi rękawami oraz ciemnoniebieski płaszcz założony na plecy i spływający na kolana, na głowie ma założoną złotą, otwartą koronę. Ma pełną twarz, głęboko osadzone oczy, które są okolone wąskimi łukami brwiowymi, długi i szeroki nos oraz małe usta. Włosy długie, kręcone, ciemnobrązowe z przedziałkiem pośrodku, spływające na ramiona i plecy. Dzieciątko z rozłożonymi szeroko na boki rączkami ukazane jest frontalnie w pozycji siedzącej z nóżkami skierowanymi w prawo. Ma okrągłą twarz o dziecięcych rysach, włosy krótkie i kędzierzawe, a na głowie ma założoną otwartą koronę. Ubrane jest w długą, białą sukienkę silnie marszczoną w pionowe fałdy. Wokół głów Matka Boska, św. Anna i Dzieciątko mają koliste i złocone nimby. W górnej części obrazu na tle złocistej glorii znajduje się biała gołębica Ducha Świętego z rozpostartymi szeroko skrzydłami. Tło obrazu ciemnobrunatne. Rama prosta, drewniana.
obraz
Św. Annna Samotrzeć

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej, profilowanej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna, profilowana, złocona rama z rzeźbionym, ażurowym motywem ulistnionej wici, zwieńczona okrągłym medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest niemal na wprost. Przechyloną, zwróconą nieznacznie w trzech czwartych w prawo głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na twarzy, szyi i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagą klatkę piersiową Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione i złocone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafiru. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Na prawym policzku widoczne dwie ukośne linie blizn. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz zdobiony aplikacjami w formie rozetek na krótkich, ulistnionych łodyżkach. Pod szyją są trzy sznury korali i krzyż. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach, wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko, zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie, zdobioną aplikacjami w formie rozetek. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym, okalają nimby z wpisanymi w nie promieniami oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło jest srebrzone.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Zdjęcie nr 1: Feretron dwustronny, z prostopadłościenną podstawą z otworami na drążki. Na podstawie obrazy z przedstawieniem Chrystusa Błogosławiącego oraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem otoczone drewnianą, profilowaną ramą zdobioną po bokach spłaszczonymi wolutami i zwieńczoną medalionem z monogramami „IHS” po jednej i „MARYA” po drugiej stronie, nad którym znajduje się zamknięta korona. Medalion ujmują c-kształtne elementy, a przestrzeń pod nimi wypełniają rozwinięte kwiaty. Na awersie Chrystus w półpostaci, który lewą rękę przyciska do piersi, a prawą unosi w geście błogosławieństwa. Na owalną twarz, duże ciemne oczy, wąski nos, niewielkie usta, wąsy oraz dzielącą się w dwa pukle brodę. Długie falowane włosy opadają mu na barki. Jest ubrany w żółtą suknię, przez prawy bark ma przerzucony czerwony płaszcz z zielonym podbiciem, wywinięty, łamiący się w obszerne fałdy. Wokół głowy postaci świetlisty nimb; tło stanowią niebieskie, skłębione obłoki. Na rewersie Matka Boska z Dzieciątkiem na prawym ramieniu, w półpostaci, frontalnie, z głową delikatnie przechyloną w prawo, lewą ręką przytrzymując Jezusa. Ma owalną twarz o delikatnych rysach, półprzymknięte oczy, wąski nos i szerokie usta, na głowie dekorowany pasem haftu, biały welon. Ubrana jest w czerwoną suknię z wąskimi rękawami i niebieski, podbity złotem płaszcz wywijający się przy prawej ręce. Dzieciątko siedzi, zwrócone w trzech czwartych w lewo, prawą ręką błogosławi, lewą dotyka dłoni Marii. Ma owalną, pulchną twarz o niebieskich oczach, małym nosie i ustach oraz jasne, falowane włosy. Jest ubrane w sukienkę białą górą, beżową dołem i przewiązaną fioletową szarfą w pasie; stopy bose. Postacie zostały ukazane na tle kamiennej balustrady, ponad którą widać rozłożyste drzewo i fragment ogrodu z kwitnący krzakiem róż po prawej stronie.
feretron

Chrystus Błogosławiący, Matka Boska z Dzieciątkiem

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie pionowego prostokąta z przedstawieniem Matki Boskiej Karmiącej. W centrum kompozycji została ukazana Maria w półpostaci z głową przechyloną na lewe ramię. W lewej dłoni trzyma Dzieciątko Jezus, a prawą przytrzymuje pierś, którą go karmi. Ubrana jest w zielone szaty: suknię oraz płaszcz zdobione jasnoczerwonymi i kolistymi różami, niebieskimi tulipanami oraz zielonymi listkami. Szaty obwiedzione są czarnym konturem, w środku malowane płaską plamą barwną, bez cieniowania. Twarz Marii pełna o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami z długim nosem i małymi ustami. Włosy długie, ciemnobrązowe, schowane pod welonem. Dzieciątko ponad naturalnych rozmiarów z odkrytymi ramionami i kolanami. Tło po lewej stronie obrazu ciemnoniebieskie, a po prawej zielone z żółtym nimbem wokół głowy Dzieciątka oraz żółtym fragmentem w prawym, górnym narożu. Wokół głów postaci rozmieszczonych jest jednaście, dużych i złotych gwiazd. Rama prosta, drewniana i bejcowana.
obraz

Matka Boska Karmiąca

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, zamknięty łukiem nadwieszonym z przedstawieniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy. Maria ukazana w półpostaci, frontalnie, z Dzieciątkiem Jezus na lewym ręku. Dzieciątko widoczne z prawego profilu, z głową odwróconą do tyłu, oburącz ujmuje dłoń Marii. Owalne twarze postaci charakteryzują linearnie opracowane rysy, z długimi, wąskimi nosami oraz drobnymi ustami. Oczy Marii mają migdałowy kształt, jej wzrok skierowany jest na wprost. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię z długimi rękawami ze złotymi obszyciami oraz ciemnoniebieski płaszcz nałożony na głowę. Dzieciątko ubrane jest w zieloną sukienkę i czerwony płaszcz, z jego lewej stopy zsuwa się sandał. Jezus spogląda w kierunku niewielkiej sylwetki jednego z dwóch archaniołów znajdującego się po prawej stronie – archanioła Gabriela. Po drugiej stronie jest archanioł Michał, obaj trzymają w dłoniach narzędzia Męki Pańskiej: Michał (włócznię i gąbkę z octem), Gabriel (krzyż). Na głowach Marii i Dzieciątka znajdują się otwarte korony ze szlachetnymi kamieniami, a wokół nimby: Matki Boskiej dekorowany bogatą wicią floralną, u Dzieciątka nimb krzyżowy. Wszystkie postacie są podpisane inicjałami: nad głową Marii, po lewej stronie obrazu widnieją litery „MP”, a po prawej „ΘΥ”; następnie po lewej stronie obrazu, nad głową archanioła Michała znajdują się litery „ΟΡМ”, a nad głową archanioła Gabriela „OΡГ” i dalej, po prawej stronie obrazu, obok Dzieciątka Jezus litery „IC-XC”. Tło jest złocone. Obraz ujęty jest prostokątną, profilowaną ramą zdobioną od zewnątrz ażurową wicią roślinną. W górnej części kompozycji napis „MATKO BOSKA NIEUSTAJĄCEJ POMOCY / MÓDL SIĘ ZA NAMI”. Rama drewniana, profilowana, złocona, ozdobiona rzędem stylizowanych liści akantu.
obraz

Matka Boska Nieustastającej Pomocy

Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. Na awersie przedstawienie Matki Bożej Różańcowej oraz czterech świętych dominikańskich. Kompozycja dwustrefowa, wielopostaciowa. W górnej połowie obrazu ukazana Matka Boża z Dzieciątkiem na kolanach, siedząca frontalnie na obłokach, ze skrzyżowanymi nogami. Lewą ręką przytrzymuje Dzieciątko, prawą wyciąga w bok, w dłoni trzymając różaniec. Twarz ma owalną, o małych oczach, krótkim nosie i drobnych ustach, okoloną jasnymi włosami, ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w jasnoróżową suknię, niebieski płaszcz zarzucony na ramiona i nogi, na głowie ma biały, rozwiany welon, a na stopach sandały. Dzieciątko ukazane w pozycji półleżącej na kolanach Matki, zwrócone w trzech czwartych w lewo, z głową skierowaną w przeciwną stronę, w obu rękach wyciągniętych w lewo trzyma różaniec. Dzieciątko ukazane jako niemal nagie, w partii podbrzusza przesłonięte białą tkaniną. Postacie w górnej strefie ukazane są pośród obłoków, na tle rozjaśnionego brązowo-żółtego nieba. W dolnej strefie dwie pary klęczących świętych zakonników i zakonnic. Po lewej św. Dominik, a za nim niezidentyfikowany dominikanin. Obaj zwróceni w trzech czwartych w lewo, z głowami uniesionymi w górę. Dominik ma dłonie skrzyżowane na piersi. Obaj mają szczupłe twarze, o małych okrągłych oczach, krótkich nosach i pełnych ustach, okolone krótkimi włosami, z tonsurami na głowie. Obaj ubrani są w białe habity z kapturami i szkaplerzami, Dominik ma na ramiona narzucony czarny płaszcz. Na czole ma gwiazdę. Przed nim leży pies trzymający pochodnię w pysku. Po prawej stronie św. Katarzyna Sieneńska, za nią niezidentyfikowana święta. Obie zakonnice zwrócone w trzech czwartych w prawo, z uniesionymi głowami. Święta Katarzyna z wyciągniętymi przed siebie rękami. Zakonnice o szczupłych twarzach, z niewielkimi oczami skierowanymi w górę, prostymi nosami i pełnymi ustami. Ubrane są w białe habity ze szkaplerzami, czarne płaszcz i welony. Święta Katarzyna ma na głowie koronę cierniową, na dłoniach stygmaty. Przed nią, na ziemi leży lilia. Nad głowami świętych aureole. Postacie w dolnej strefie ukazane na tle pejzażu z pagórkami w oddali. Na rewersie obrazu przedstawienie św. Piotra i św. Pawła w całej postaci. W lewej części obrazu Piotr zwrócony w trzech czwartych w prawo, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo. Prawą ręką przytrzymuje pionową belkę odwróconego krzyża, w dłoni trzyma dwa klucze, lewą rękę kładzie na piersi. Twarz ma szczupłą, o małych oczach, zadartym nosie i pełnych ustach, okoloną siwymi, kręconymi włosami i brodą. Ubrany jest w niebieską tunikę oraz jasnobrązowy płaszcz przewiązany diagonalnie przez prawe ramię. Na stopach ma sandały. W prawej części obrazu św. Paweł, ukazany frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowana wprawo. W lewej ręce trzyma miecz skierowany ostrzem w dół, prawą przytrzymuje na boku księgę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i pełnych ustach, okoloną długą brodą i jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrany jest w ciemnobrązową tunikę oraz czerwony płaszcz zarzucony na ramiona. Na stopach ma sandały. Wokół głów obu świętych nimby. Postacie ukazane na tle pejzażu. W górnej partii obrazu pośród obłoków, na tle rozświetlonego nieba Oko Opatrzności. Obraz ujęty wąską, profilowaną i srebrzoną ramą.
obraz

Dwustronny obraz: Matka Boska Różańcowa ze świętymi dominikańskimi oraz św. Piotr i św. Paweł

Zdjęcie nr 1: Feretron w typie obrazowym osadzony na niewysokiej podstawie z parą otworów na drążki. Pola obrazowe w kształcie stojących prostokątów ujmuje dekoracyjna rama z rzeźbionym motywem wici winnej latorośli, zwieńczona medalionem z monogramem chrystologicznym na awersie i maryjnym na rewersie. Awers feretronu zajmuje półpostaciowy wizerunek Jezusa w typie Ecce Homo. Jezus zwrócony jest nieznacznie w trzech czwartych w prawo. Przechyloną głowę charakteryzuje pociągła twarz o delikatnych rysach, długim nosie i krótkim, brązowym zaroście. Długie, falowane włosy opadają na barki. Głowę wieńczy cierniowa korona i okala promienisty nimb. Na czole i barkach widoczne są drobne stróżki krwi. Nagi tors Jezusa charakteryzuje rytmiczny układ żeber. Skrzyżowane na wysokości talii, zgięte w łokciach ręce związane są w nadgarstkach sznurem, w lewej dłoni trzyma pojedynczą trzcinę. Na ramiona Jezusa narzucony jest osłaniający biodra, zdobiony motywem kwiatowym płaszcz. Elementy takie jak nimb, korona cierniowa, sznur, trzcina i płaszcz są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu szafirowym. Rewers feretronu stanowi wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Ukazana półpostaciowo, zwrócona frontalnie Maria ma nieznacznie w trzech czwartych w lewo skierowaną głowę. Pociągłą, owalną twarz charakteryzują linearnie opracowane rysy o nieco przymkniętych oczach, długim prostym nosie i niewielkich ustach. Maria ubrana jest w suknię i osłaniający jej głowę i sylwetkę płaszcz. Prawą, uniesioną na wysokości klatki piersiowej dłonią o wyprostowanych palcach wskazuje na siedzące na jej lewej ręce Dzieciątko zwrócone w trzech czwartych w prawo. Okrągłą twarz Jezusa charakteryzują rysy dorosłego człowieka, o podobnym do Marii typie fizjonomii. Ubrany jest w długą suknię o trójkątnym dekolcie. Prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, lewą ujmuje trzymaną na kolanach zamkniętą księgę. Karnacje postaci są ciemne, a ich głowy wieńczą korony w typie otwartym i okalają nimby z motywem promieni oraz wieniec 12 gwiazd. Szaty, korony, nimby, gwiazdy i księga są płaskorzeźbione, złocone i srebrzone. Tło utrzymane jest w odcieniu czerwieni.
feretron

Ecce Homo; Matka Boska Częstochowska

Jak cytować?

Maria Działo-Nosal, "Matka Boska Częstochowska", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/matka-boska-czestochowska-12

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności