Epitafium Marcina Góreckiego
Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z tablicy inskrypcyjnej w kształcie stojącego protokąta, wspartej na podstawie, u dołu której podwieszony fartuch z wolut, szyszki, skrzyżowanych piszczeli i szczątkowo zachowanego zarysu czaszki. Po bokach tablicy spływy wolutowe, a nad nią fryz i profilowany gzyms. Nad nim owalny medalion w kartuszu z literami IHS, zwieńczony krzyżem. Po bokach kartusza niewielkie postumenty z uproszczonymi wazonami. Na tablicy inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TESTARE LAPIS / POSTHVME MEMORANDAM / DIGNAM CAELO EXVVIEM. / GENEROSVS OLIM MARTINVS GORECKI / AB AVLA ILLUSTRISSIMORVM MAGNATVM / CVI IMPENSIVS SERVIVIT. / MAGNARVM VIRTVTVM GENERE, / ET PIETATE OPTIME INSTRVCTVS, / AD AETERNITATEM VOCATVS, HIS / IN AEDIBVS TVMVLATVS QVIESCIT. / TV VIATOR / AETERNAM FELICITATEM TANTI VIRI / ANIMAE PREC[L]ARE OBIIT ANNO RESTITV/TAE SALVTIS MDCCXCIX XXVIII IVNII / D[IE] 28 / 1699"

Epitafium Marcina Góreckiego

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wielicki
Gmina
Niepołomice
Miejscowość
Niepołomice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Niepołomice
Parafia
Najświętszej Panny Marii i Dziesięciu Tysięcy Męczenników
Miejsce przechowywania
kościół, ściana południowa nawy
Identyfikator
DZIELO/04727
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
1699 lub 1799 rok
Technika i materiał
kamień kuty
Wymiary podstawowe
szerokość – 80 cm
wysokość – 140 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Z uwagi na fakt, iż na epitafium umieszczone są dwie daty, literą arabską 1699 i rzymską 1799 datowanie dzieła jest utrudnione. Forma epitafium wskazuje na tę pierwszą możliwość. Być może pod koniec następnego stulecia wymieniono tablicę z inskrypcją.

Opis

Epitafium złożone z tablicy inskrypcyjnej w kształcie stojącego protokąta, wspartej na podstawie, u dołu której podwieszony fartuch z wolut, szyszki, skrzyżowanych piszczeli i szczątkowo zachowanego zarysu czaszki. Po bokach tablicy spływy wolutowe, a nad nią fryz i profilowany gzyms. Nad nim owalny medalion w kartuszu z literami IHS, zwieńczony krzyżem. Po bokach kartusza niewielkie postumenty z uproszczonymi wazonami. Na tablicy inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / TESTARE LAPIS / POSTHVME MEMORANDAM / DIGNAM CAELO EXVVIEM. / GENEROSVS OLIM MARTINVS GORECKI / AB AVLA ILLUSTRISSIMORVM MAGNATVM / CVI IMPENSIVS SERVIVIT. / MAGNARVM VIRTVTVM GENERE, / ET PIETATE OPTIME INSTRVCTVS, / AD AETERNITATEM VOCATVS, HIS / IN AEDIBVS TVMVLATVS QVIESCIT. / TV VIATOR / AETERNAM FELICITATEM TANTI VIRI / ANIMAE PREC[L]ARE OBIIT ANNO RESTITV/TAE SALVTIS MDCCXCIX XXVIII IVNII / D[IE] 28 / 1699"

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Tablica zniszczona, duży ubytek połowy gzymsu, łuszcząca się powierzchnia kamienia.

Bibliografia

Róg Rafał, "Kościół w Niepołomicach pod wezwaniem Dziesięciu Tysięcy Męczenników – Królewska Fundacja Pokutna", Kraków-Niepołomice 1998

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna rzeźba przedstawia Chrystusa Zmartwychwstałego, stojącego w lekkim kontrapoście, z ciężarem ciała wspartym na lewej nodze, która depcze węża trzymającego w paszczy jabłko. Zbawiciel prawą nogę lekko ugina w kolanie opierając ją na ludzkiej czaszce. Chrystus w lewej ręce trzyma złotą laskę krzyżową z podwieszoną chorągwią, prawą zaś unosi w geście błogosławieństwa. Ma owalną twarz z prostym nosem, z uniesionymi ku górze brązowymi oczami i jasnoróżowymi ustami. Jego głowę okalają długie, brązowe włosy opadające na ramiona w lekkich lokach oraz krótka, brązowa broda. Zmartwychwstały ubrany jest w złocony płaszcz ze srebrną podszewką, odsłaniający prawe ramię, przerzucony z przodu przez lewą rękę i opadający miękkimi fałdami zakrywając prawy bok postaci. Karnacja ciała jest bladoróżowa. Na dłoniach, boku oraz stopach widoczne są czerwone rany po gwoździach i lancy.
rzeźba
Chrystus Zmartwychwstały
Zdjęcie nr 1: Dzwonnica murowana z cegły, tynkowana. Zbudowana na rzucie kwadratu, na cokole, trójkondygnacyjna, zwieńczona blaszanym hełmem z ażurową wieżyczką i iglicą. Od wschodu wejście, zamknięte łukiem półkolistym, w kamiennym, profilowanym obramieniu. Nad nim kamienna tarcza z herbem Lis. W najwyższej kondygnacji duże ostrołukowe otwory dzwonne, wyżej, pod okapem małe owalne.
dzwonnica
Dzwonnica
Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna
Epitafium Adama Kołaczkowskiego
Zdjęcie nr 1: Kamienna chrzcielnica osadzona na wysokim cokole na planie kwadratu, z profilowanym, wielostopniowym trzonem, dekorowanym puklowaniem, liśćmi akantu i uskrzydlonymi główkami anielskimi. Czara puklowana, ozdobiona kartuszem z godłem herbowym Jastrzębiec od frontu oraz kartuszem z godłem herbowym Gryf po przeciwnej stronie, po bokach dwa bukraniony. Chrzcielnica polichromowana w kolorze czerwonym ze złoconymi detalami. Drewniana pokrywa w formie podstawy dekorowanej perełkowaniem i żłobkami, zwieńczona klasycystycznym wazonem zdobionym girlandami, zakończonym kwiatem. Chrzcielnica umieszczona w niszy drewnianej oprawy filara arkady tęczowej. Nadbudowa jest architektoniczna, dwukondygnacyjna ze zwieńczeniem. Pierwsza kondygnacja z niszą ujętą dwustrefowym cokołem, zakończonym profilowanym gzymsem dekorowanym żłobkami, zakończonym kartuszem, flankowana kwiatowymi zwisami. Druga kondygnacja z płyciną ujętą pilastrami ozdobionymi kwiatowymi zwisami, zakończonymi gzymsem przechodzącym w woluty, na których znajdują się uskrzydlone główki anielskie. W niszy na rzeźbionym fragmencie skały, flankowanym dwoma drzewami, grupa rzeźbiarska Chrztu Chrystusa. Nad nią na łuku gołębica Ducha Świętego w glorii promienistej. Zwieńczenie w kształcie zbliżonym do kwadratu, ujętego spływami wolutowymi dekorowanymi akantem, zakończone gzymsem i baldachimem. W polu, na obłoku rzeźbiona półpostać Boga Ojca z nimbem trójkątnym i promienistym wokół głowy. Baldachim na planie półkola, w formie niepełnego belkowania, na nim cztery kabłąki podtrzymujące cokół, na którym znajduje się klasycystyczny wazon. Oprawa polichromowana w kolorze seledynowym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.
chrzcielnica
Chrzcielnica w architektonicznej obudowie
Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura Chrystusa Ukrzyżowanego umieszczona jest na belce tęczowej. Chrystus został ukazany na krzyżu w dużym zwisie na wyprężonych ramionach, tworzących kształt litery „V”. Jego korpus jest wydłużony i esowato wygięty z silnym zaznaczeniem modelunku anatomicznego. Nogi zostały lekko zgięte w kolanach i nieznacznie odchylone w bok, zaś stopy skrzyżowane i przybite jednym gwoździem do krzyża. Wyeksponowano muskulaturę kończyn, żebra i ranę w boku. Głowa Zbawiciela opada na prawe ramię. Jego twarz jest podłużna, z długim, prostym nosem, o zamkniętych oczach i otwartych ustach w grymasie bólu. Otacza ją gęsta, kręcona broda oraz długie, ciemne włosy opadające lokami na oba ramiona. Na głowie widoczna jest cierniowa korona o długich kolcach. Biodra Zbawiciela zostały przepasane długim perizonium sięgającym kolan. Jest ono na środku drapowane za pomocą misowych fałd układających się poprzecznie, zaś po bokach zostało wywinięte za pomocą dwóch festonów opadających kaskadowo wzdłuż ud. Ponad głową Chrystusa umieszczony jest złocony titulus o kształtach barokowych w formie kartusza z napisem „INRI”.Rzeźba jest polichromowana, a perizonium srebrzone z zastosowaniem laserunków.
rzeźba
Chrystus na krzyżu
Zdjęcie nr 1: Płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa Zmartwychwstałego ukazanego w całej postaci, w trzech czwartych w prawo, w wykroku, z prawą nogą zgiętą w kolanie. W prawej, uniesionej ręce trzyma chorągiew z białym krzyżem na czerwonym tle, lewa uniesiona do góry w geście błogosławieństwa. Twarz owalna, pociągła, z migdałowatymi oczami i prostym nosem, okolona falowaną brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus przez biodra ma przewiązane krótkie, obficie fałdowane perizonium, z rozwianym na lewym boku fragmentem. Pod szyją ma zapięty płaszcz rozwiany z tyłu postaci. Ciało krępe, muskularne, z podkreślonymi mięśniami klatki piersiowej. Postać umieszczona na profilowanym postumencie z tablicą z inskrypcją „EGO SVM RESVR/RECTIO ET VITA / IOAN(NES) CAP(UT) XI”.
płaskorzeźba
Chrystus Zmartwychwstały

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje scenę chrztu Jezusa w Jordanie. Pośrodku ukazany Jezus, stojący prawą nogą w rzece, z lewą opartą o brzeg, z rękami złożonymi na piersi, ubrany w skłębione szaty w kolorach fioletu, jasnego różu i bieli, odsłaniające prawe ramię i ręce oraz nogi. Jego głowa ukazana jest niemal z profilu, opuszczona w dół, z prostym nosem, zaczerwienionymi ustami, okolona krótką brodą, z ciemnymi włosami, zaczesanymi do tyłu, z widocznym prawym uchem. Na brzegu stoi św. Jan Chrzciciel, ukazany w kontrapoście, polewający głowę Jezusa wodą w muszli, z lewą ręką przyciśniętą do uda z długim krzyżem w dłoni. Jan ubrany jest w wielbłądzią skórę odsłaniającą klatkę piersiową i nogi ozdobioną błękitną wstęgą. Nad Chrystusem unosi się gołębica Ducha Świętego, ukazana na tle silnie rozświetlonego nieba, otoczona główkami aniołów, aniołkami i aniołami w niebieskich i zielonych szatach tuż za postacią Jezusa. W tle widoczny jest zarys dalekiego, górskiego krajobrazu, z fragmentami drzew i krzewów. Kolorystyka obrazu stonowana, niemal pastelowa, z przewagą bieli, różów, brązów i fioletów.
obraz
Chrzest Chrystusa
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w profilowanej, drewnianej ramie. Ukazuje siedzącego na głazie św. Piotra z aniołem chwytającym go za rękę i śpiącego na ziemi strażnika. Święty ukazany jest w trzech czwartych, zwrócony w prawo, z szeroko rozłożonymi i uniesionymi rękami, zgiętymi w łokciach. Jego twarz o starczych rysach jest okolona siwą, kręconą brodą, z odsłoniętą w części czaszką; oczy szeroko otwarte, brązowe, nos krótki, ucho odsłonięte. Ubrany jest w granatową suknię do kolan i brązowy płaszcz przerzucony na prawe ramię, prawą nogę i lewe udo. Za nim widoczny przykuty do skały, rozerwany łańcuch a przed nim leżą rozerwane kajdany. Stojący obok niego anioł ukazany w kontrapoście, z prawą ręką zgiętą w łokciu, lewą trzymającą rękę św. Piotra, z głową zwróconą ku świętemu. Jego twarz jest owalna, policzki pełne, zaczerwienione, nos szeroki, oczy i usta szeroko otwarte, kręcone włosy jasnobrązowe, krótkie. Anioł jest ubrany w błękitną suknię, odsłaniającą lewy tors, przepasaną różową szarfą. Na plecach ma skrzydła, a wokół głowy rozświetlony nimb. Za nim wyłaniają się główki aniołków i uskrzydlone putta. Przed św. Piotrem śpiący z głową wspartą na hełmie strażnik, ukazany w silnym skrócie perspektywicznym, z halabardą w dłoni i mieczem przy boku, ubrany w czerwoną kamizelkę z krótkimi rękawami, spod których widoczne mankiety białej koszuli. Twarz oddana szkicowo, ukazana od góry, z lekko uśmiechniętymi ustami i brązowymi, kręconymi, włosami.
obraz
Uwolnienie św. Piotra z więzienia
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym, w złoconej ramie, ozdobionej wieńcem laurowym. W centrum kompozycji ukazana siedząca na fotelu Maria z Jezusem na kolanach i siedząca obok św. Anną w towarzystwie aniołów klęczących u ich stóp lub unoszących się w obłokach. Maria przedstawiona niemal frontalnie, przytrzymuje obiema rękami Jezusa siedzącego na jej lewym kolanie i pochyla głową lekko w lewo. Ubrana jest w różową, rozłożystą suknię i ciemnoniebieski płaszcz oraz brązową chustę na głowie. Jej twarz jest owalna, rysy łagodne, policzki lekko zaróżowione. Nos ma wąski i długi, oczy migdałowate, lekko przymknięte, usta wąskie, pełne, zaznaczone czerwienią. Widoczne spod chusty włosy są proste, opadają na plecy. Jezus siedzi frontalnie, z rozłożonymi nóżkami i rączkami, z których lewą trzyma i całuje św. Anna. Jego twarz jest pełna, policzki lekko zaokrąglone, nos krótki, oczy otwarte, a usta lekko rozwarte i uśmiechnięte, włosy na głowie krótkie, z kręconymi nieznacznie puklami. Dolną część podbrzusza i biodra okrywa biała pielucha. Anna jest ukazana niemal frontalnie, lekko pochylona w kierunku Marii i Jezusa, ubrana w zieloną suknię, czerwony płaszcz i białą chustę okrywającą głowę i szyję. Twarz wykazuje cechy starszej kobiety, z wyraźnymi zmarszczkami, z wyrazistym nosem, zamkniętymi oczami oraz ustami całującymi dłoń Jezusa. Na kolanach trzyma otwartą księgę. Po lewej stronie przy tronie klęczą na chmurach dwa nagie putta, o korpulentnych ciałach, kręconych włosach, z których jedno, na pierwszym planie jest zwrócone w kierunku głównych bohaterów, a drugie z tyłu patrzy na widza. W górnej części kompozycji, na obłoku unoszą się aniołowie, z których jeden, w prawej części kompozycji jest ukazany w całej postaci, w niebieskiej tunice i brązowym płaszczu, z rękami opuszczonymi ku dołowi i złożonymi w geście modlitwy, a głową ujętą z lewego profilu. Środkowy wychyla się zza chmury, okolony zieloną szatą, z lewą ręką złożoną na piersi. Trzeci anioł-putto trzyma pofalowaną kartkę z napisem: „GENERATIONEM EIUS QUIS ENARRABIT”. Po lewej stronie ukazany jest anioł podtrzymujący zieloną kotarę. Pod chmurą, tuż nad głową św. Anny, para uskrzydlonych główek anielskich. W prawej części kompozycji stolik na wolutowych nogach wspartych na lwich łapach i ozdobionych maszkaronami z koszem pełnym owoców oraz leżący na posadzce kosz wiklinowy z niewielką skrzynią i granatową tkaniną z białą podszewką.
obraz
Św. Anna Samotrzeć

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna kamienna w kształcie prostokąta o ściętych dolnych narożach. Na niej wykuta inskrypcja „ADRIANVS SKASSEWSKI DECAN(US) / CRVSVICIEN(SIS) CANONIC(US) VLAD/ISLAVIEN(SIS) R(EVERENDISSI)MI I(N) CHR(IST)O P(AT)RIS D[OMINI] / D(OMI)NI ANDREAE ZEBRIDOWSKI DE / VIANCZBORG DEI GRA(TIA) EPISCO/PI CRAC(OVIENSIS) DVCISQ(UE) SEVERIEN(SIS) THE/SAVRARI(US) VIR PIVS ET CATHOLI/CVS AN(N)O D(OMI)NI MDLV DIE 27 / MENSIS OCTOBR(IS) VITA FVNCT(US) / IN HOC TVMVLO REQESCIT / CVI(US) A(N)I(M)AE SIT DE(US) P(PRO)PICIVS”
płyta nagrobna

Epitafium Adriana Skassewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium Marcina Góreckiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-marcina-goreckiego

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności