Komoda prostopadłościenna, ustawiona na wysokim cokole, po bokach z dwiema jednodrzwiowymi szafkami, pośrodku pięć niskich szuflad na ornaty. Nakryta blatem o profilowanej od przodu krawędzi. Drzwiczki osadzone są na metalowych, kutych zawiasach. Szuflady posiadają lica z profilowanymi listwami i parami kulistych, toczonych uchwytów. Drzwiczki zewnętrznych szafek posiadają profilowane listwy przymykowe. Nadstawka dwudrzwiowa, w dolnej części z czterema, niskimi szufladami, obitymi profilowanymi listwami, z toczonymi, kulistymi uchwytami; zwieńczona profilowanym gzymsem. Drzwi osadzone na metalowych, kutych zawiasach pasowych, w polu zdobione malowanymi płycinami w kształcie stojącego prostokąta o ściętych narożach. Zwieńczenie w formie rzeźbionej wici roślinnej miejscami wywiniętej kartuszowo. Pośrodku szczytu osadzony jest krucyfiks z figurą Chrystusa w typie Cristo morte. Szafa malowana olejno w kolorze jasnoniebieskim, detal na niebiesko, listwy na beżowo.
Szafa zakrystyjna, nazywana niekiedy kredencją to mebel służący do przechowywania paramentów liturgicznych. W dolnej części, w szufladach umieszcza się szaty liturgiczne. Natomiast nadbudowa kredencji podzielona na dwie szafki służy do przechowywania kielichów, monstrancji, puszek i innego złotnictwa liturgicznego. Pod nimi znajdują się małe szufladki do przechowywania korporałów, humerałów i puryfikaterzy. Omawiana szafa cechuje się prostymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi i mało dokładną obróbką. Powstała w pierwszej połowie XIX wieku. Przede wszystkim posiada charakter użytkowy. Konstrukcja dostosowana jest do jej funkcji. Zwieńczenie szafy zostało utworzone z dwóch rzeźbionych pasów ornamentalnych być może pierwotnie stanowiących tzw. uszy flankujące siedemnastowieczny ołtarz. Zgodnie z rubrykami mszału w górze kredencji ustawiony jest krucyfiks.
Dostateczny; brak zamka, ślady po drewnojadach, z prawej strony blat komody obcięty; przetarcia i ubytki polichromii olejnej.
Szafa zakrystyjna z pierwszej połowy XIX wieku służąca do przechowywania ornatów i paramentów liturgicznych z interesującym zwieńczeniem, utworzonym z siedemnastowiecznej dekoracji ornamentalnej, która prawdopodobnie zdobiła ołtarz z tego okresu.
Maria Działo, "Szafa zakrystyjna", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/szafa-zakrystyjna