Portret papieża Aleksandra VII
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający papieża Aleksandra VII ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, ciemne oczy, długi nos i wąskie usta otoczone przyciętymi, siwymi wąsami i wąską bródką; rzadkie, siwe włosy ma zaczesane do tyłu. Jest ubrany w czerwony, podbity futrem mucet, podobnego koloru stułę zdobioną złotym ornamentem oraz psujące do muncetu camauro na głowie. W górnej części obrazu napisy, po lewej „ALEXANDER VII. P(ONTIFEX) M(AXIMUS)”, po prawej: „1655-1667”.
Zdjęcie nr 2: Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający papieża Aleksandra VII ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, ciemne oczy, długi nos i wąskie usta otoczone przyciętymi, siwymi wąsami i wąską bródką; rzadkie, siwe włosy ma zaczesane do tyłu. Jest ubrany w czerwony, podbity futrem mucet, podobnego koloru stułę zdobioną złotym ornamentem oraz psujące do muncetu camauro na głowie. W górnej części obrazu napisy, po lewej „ALEXANDER VII. P(ONTIFEX) M(AXIMUS)”, po prawej: „1655-1667”.

Portret papieża Aleksandra VII

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
Kraków
Gmina
Kraków
Miejscowość
Kraków
Miejsce przechowywania
Pałac biskupi
Identyfikator
DZIELO/18599
Kategoria
obraz
Ilość
1
Czas powstania
XIX wiek (?)
Technika i materiał
olej na płótnie
Wymiary podstawowe
szerokość – 72 cm
wysokość – 84,5 cm
Wymiary szczegółowe
Wysokość bez ramy – 61,5 cm
Szerokość bez ramy – 48,5 cm
Autor noty katalogowej
Agata Felczyńska
Wszystkie prawa zastrzeżone

Dzieje zabytku

Obraz pochodzi ze zbiorów kardynała Jana Puzyny.

Opis

Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawiający papieża Aleksandra VII ukazanego w półpostaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. Ma podłużną twarz o wyrazistych rysach, ciemne oczy, długi nos i wąskie usta otoczone przyciętymi, siwymi wąsami i wąską bródką; rzadkie, siwe włosy ma zaczesane do tyłu. Jest ubrany w czerwony, podbity futrem mucet, podobnego koloru stułę zdobioną złotym ornamentem oraz psujące do muncetu camauro na głowie. W górnej części obrazu napisy, po lewej „ALEXANDER VII. P(ONTIFEX) M(AXIMUS)”, po prawej: „1655-1667”.

Zarys problematyki artystycznej

Obraz namalowano na podstawie ryciny wykonanej w Paryżu w 1662 roku przez Nicolasa Pitana, który wykonał ją według rzymskiego obrazu P. Miguarda.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Dziewiętnastowieczny portret papieża Aleksandra VII został namalowany na podstawie opartej na obrazie P. Miguarda ryciny Nicolasa Pitana i pochodzi z kolekcji kardynała Jana Puzyny.

Osoby związane z dziełem

Zdjęcie nr 1 dla osoby: Aleksander św.
Aleksander św.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.
ambona
Ambona
Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.
rzeźba
Anioł
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.
obraz
Adoracja Dzieciątka
Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.
obraz
Adorujące anioły
Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką. Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci. Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci. Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu. Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa. Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.
ambona
Ambona

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po technice i materiale

Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa przyścienna, architektoniczna, jednoosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem, ustawiona na wysokim cokole. Mensa skrzyniowa, prostopadłościenna z portatylem w formie kamiennej płytki; ustawiona na niskim cokole, o profilu wklęsło-wypukłym, profilowana. Na niej ustawiono prostopadłościenny postument, na którym stoi figura św. Antoniego Padewskiego. Święty ukazany frontalnie, w lekkim kontrapoście. Prawą rękę unosi do góry, na lewej trzyma otwartą księgę, na której stoi Dzieciątko Jezus błogosławiące świętego. Antoni jest ubrany w habit franciszkański, Dzieciątko w białą, przepasaną sukienkę. Wysoki cokół nastawy zdobią płyciny oraz dwie plakiety dekoracyjne utworzone z liści akantu i girland kwiatowych. Nastawa ołtarzowa flankowana parą zwielokrotnionych pilastrów o stylizowanych głowicach kompozytowych, wspierających odcinki belkowania zwieńczone silnie wysuniętym, profilowanym gzymsem. W polu środkowym obraz z przedstawieniem św. Aleksandra (?) w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście, ujętego w ramę z uszakami w dolnych narożach i górą o profilu wklęsło-wypukłym. Powyżej ramy rząd kampanul zbiegających się do centralnie umieszczonej woluty. Zwieńczenie bogato dekorowane, wklęsło-wypukłe, ujęte po bokach taśmami o spiralnie skręconych końcach, dekorowanymi kampanulami i liśćmi. Pośrodku pełnoplastyczna figura św. Jana Nepomucena na profilowanym cokole, na tle glorii promienistej otoczonej obłokami. Ponad zwieńczeniem promienie w półokręgu. Całość struktury ołtarza drewniana, bejcowana na odcień ciemnobrązowy; detal architektoniczny pozłacany; obłoki srebrzone; figura św. Antoniego polichromowana naturalistycznie.
ołtarz

Ołtarz boczny św. Aleksandra (?)

Zdjęcie nr 1: Figura drążona z tyłu; ustawiona na niskiej, nieregularnej podstawie; ukazana frontalnie, w lekkim kontrapoście, z głową zwróconą w trzech czwartych w prawo. Obie ręce ugięte, lewą podtrzymuje otwartą księgę, w prawej trzyma krzyż patriarchalny. Twarz pociągła, o małych opadających oczach, wąskim, niewielkim nosie i lekko rozchylonych ustach; okolona silnie falowanymi, krótkimi włosami. Postać ubrana w silnie drapowane albę i rokietę o płaskorzeźbionym brzegu. Na ramiona ma narzuconą kapę, zapiętą pod szyją klamrą, dekorowaną wzdłuż brzegu bordiurą, opadającą na przedramiona i plecy. Na dłoniach ma rękawiczki, na głowie potrójną tiarę, a na stopach ma buty. Strój niemal w całości złocony, miejscami z przetartymi srebrzeniami; rękawiczki i buty malowane w kolorze czerwonym; polichromia twarzy i włosów naturalistyczna.
rzeźba

Figura niezidentyfikowanego papieża

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rola, Doliwa, Łodzia, Topór. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłego otoczony ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczony krzyżem wspartym na trzech kulach. Zmarły przedstawiony został w popiersiu, w trzech czwartych. Jego twarz jest pociągła, oczy szeroko otwarte, zwrócone w prawo, nos długi, pod nim wąs, głowa z podgolonymi bokami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / SIS∙TE GRADVM VIATOR / MAESTA CERNES / HVNC TVMVLV(S) MAGNI VIRI SARCOPHAGVM DOLORVM CVMVLVM ESSE. / NEMPE / MAGNI(ICVS) MATHIAS ALEXANDER A TARNOW TARNOWSKI G(E)N(ERO)SI PAVLICV(M) GRISELI DE ZIELENCKA PROCREAT(VS) / FILIVS / VENATOR PALATINATVS LANCICIENSIS, AC DVCATVS SEVERIAE CAPITANEVS / VIR / CVLTV IN DEV(M) ET DEIPARA(M) HONORE TVM SANCTOS DEI RELIGIONE ERGA RE(I)PVB(LIC)AM AMORE, LIBERTATEM ZELO, / DOMVM SVAM STVDIO, AC MERITIS AMICOS VICINOSQVE OFFICIO / INSIGNIS, / ATQ(VE) MORVM INTEGRITATE LITERARVM SCIENTIA RERVM POLITICARVM PRVDENTIA CONSILIO MATVRO / AMICORVM AMORE, FVNCTIONVM EXPEDITARVM AD COMITIA ET TRIBVNAL DEXTERITATE / CONSPICTVS / FLOS ROSARVM ROSEVS IPSO VERIS INITIO MORTE DECERPTVS / CADIT / OBIVIT IN ARCE SEVERI(AE) A(NNO) CHR(ISTO) MDC. XCVIII. CALEN(DIS) APR(ILIS)AETAT(IS) SVAE LVII / CVI / MAGNIF(ICVS) MICHAEL STANISLA(VS), VENATOR PAL(A)T(INATUS), LANCICIEN(SI) DVCAT(US), SEVER(IENSIS) CAPIT(ANEUS) / ET PERIL(LUSTRIS) AC R(EVERE)ND(V)S ADAM, PAVL(US), PRAEP(OSI)T(US), SEVERIEN(SIS) LVGENTES FILII / DESIDERATISSIMO PARENTI / HVNC LAPIDEM POSVERE. / LECTOR / FIDELIB(VS) DEFVN(CTIS) REQVIE(M) P[RE]CARE SE(MPI)T(E)RNA(M)”.
płyta nagrobna

Epitafium Macieja Aleksandra Tarnowskiego

Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
obraz

Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu

Zdjęcie nr 1: Wzdłuż dolnej krawędzi napis "* 1798 Adam Mickiewicz + 1854"
obraz

Portret Adama Mickiewicza

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie owalu, w profilowanej ramie, zwieńczonej motywem rocaille'a. Na obrazie mężczyzna ukazany w trzech czwartych, do pasa, zwrócony w prawo, ubrany w togę z sobolowym, białym kołnierzem, z rękoma złożonymi w geście modlitwy. W prawej górnej części obrazu napis „Uera Effigies Serui Dei / M(agistri) ADAMI OPATOUŸ / S(anctae) Th(eologiae) D(octoris) Canonici Cath(edralis) Crac(oviensis) / mira abstine(n)tia Doctrina ac / vitae sa(n)ctitatae clarissimi. Eius / Ossa dum exhumaretur, instar/mijrha et violaru(m) spargebant / odorem. obiit A(nno) D(omini) 1647 / Die 9. (Novem)bris.”.
obraz

Portret Adama Pantinusa (Opatowczyka)

Jak cytować?

Agata Felczyńska , "Portret papieża Aleksandra VII", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/portret-papieza-aleksandra-vii

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności