Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym, z uskokiem. Święty jest przedstawiony w całej postaci, zwrócony w trzech czwartych w prawo, w pozycji klęczącej, na klęczniku przykrytym zieloną draperią. Jego twarz jest ukazana z profilu, z długim nosem, czerwonymi ustami i spiczastą, długą, siwą, brodą i krótkimi włosami odsłaniającymi wysokie czoło i częściowo łysą głowę. Nad głową unosi się nimb. Jest ubrany w szarą albę z godłem zakonu Marków oraz wzorzystą kapę spiętą na piersi ozdobną fibulą. Prawą rękę opiera na księdze na klęczniku, lewą opuszcza ku dołowi. Za świętym ukazany fotel z wysokim oparciem, zamkniętym półkoliście, zza którego wystaje krzywaśń pastorału. Przed świętym siedzi oparty o klęcznik aniołek przepasany szarą tkaniną, z prawą ręką wspartą na infule, a z lewą na otwartej księdze. Przed nim leży czerwona księga i palma męczeństwa. W górnej części kompozycji anioł i putto z krzyżem, symbol Trójcy Świętej na tle promieni słonecznych i skłębionych chmur.
Obraz przedstawia legendarnego patriarchę Jerozolimy, odnowiciela zakonu Kanoników od Pokuty założonego przez św. Kleta. Do Polski ów zakon został sprowadzony z Pragi przez Bolesława Wstydliwego w 1257 roku.
Józef Skrabski, "Św. Cyriak", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2023, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/sw-cyriak