Epitafium Szymona z Kalinowa Kalinowskiego mogło powstać końcem XVII wieku. Zostało poddane konserwacji w 2014 roku.
Płyta w formie stojącego prostokąta. W polu złocona inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / ZIMNY MARMVR POKRIWAM PROCHV MIZERNEGO / SCZVPLA RESZTE KTORA TV DNIA CZEKA SADNEGO. / TE SZYMON Z KALINOWA KALINOWSKI W GROBIE / ZŁOZYŁ VPODOBAWSZY ODPOCYNEK SOBIE / PO WOIENNYCH FATIGACH KTORE Z KONIECPOLSKIEM / ZOSTAIAC KASTELANEM NA ONCZASZ KRAKOWSKIM / WODZEM SWOIM PONOSIEŁ MALBORSKIE SWIADKAMI / MVRY IAK MEZNIE STAWIAŁ W BITWIE ZE SZWEDA[M]I / SWIADKIEM CZVDNOW KOZACKA GDZIE SPRZISIEGŁA SIE A / ZDVMNEM MOSKALEM ZGVBE OYCZYZNIE WROZYŁA / IAK KAWALERSKO STAWAŁ GDZIE PRZESZ WOYSKA MESTWO / WSPANIAŁE ODEBRAŁA KORONA ZWYCIESTWO / POTYM GDY NOWE BVNTY KOZACZTWO WZNIECIEŁO / ZA DNIEPREM A WOYSKO SIE KORONNE SKUPIEŁO / POD GŁVCHOW BYŁ W POTRZEBIE DZIELNOSC V WAZONO / I W PODNIESTRZV ZAWODZIC STRAZE MV ZLECONO. / W PRETCZE ZAS GDY CZESC WOISKA POD TARNOPOL STAWA / WODZ IEMV STRAZNIKOSTWO WOYSKOWE ODDAWA / Z POCHWAŁA TO ODPRAWIEŁ BIEŁ SIE POTYM MEZNIE / NA BATOHV Z TATARY TESZ ORDE POTESZNIE / POD KALVSZA KVMARNEM GROMIEŁ YZ TVRKAMI / VGANIAŁ SIE WIELEKROC WSZYKV Y HARCAMI / SKONCZYŁ WOYNE KRWIA TVRSKA POLA NAPOIWSZY / CHOCIMSKIE A ZIEMIANSKI ZYWOT VLVBIWSZY / W TYM KOSCIELE GOEZINKI NIEPOKALANEGO / FVNDOWAŁ MATKO BOSKA POCZECIA TWOIEGO. / WIEC ZA TRVDY WOIENNE CZEKAIAC KORONY / DO TWEI SIE PANI SWIATA VCIEKA OBRONY / VPROS MV ZYWOT WIECZNY WSZAK MV NIENOWINA / BYLO LAC KREW ZA CALOSC WIARY TWEGO SYNA / VMARŁ DNIA [...] ROKV [...] / WIEKV SWEGO LAT [...]”. W górnym lewym rogu płyty ryty herb Ślepowron z inskrypcją: „[Z DOMV KALINOWSKI]CH ZRODZICA”. W górnym prawym rogu ryty herb Gozdawa z inskrypcją: „[Z DOMV SOKO]/LOWSKICH ZM[ATKI]”. W dolnym lewym rogu herb Pilawa z inskrypcją: „[Z] DOMV POROWSK/[I]CH PRABABY”. W dolnym prawym rogu herb Massalski z inskrypcją: „Z DOMV MASS/ALSKICH ZBABY”.
Szymon z Kalinowa Kalinowski herbu Ślepowron (1635-1695) był strażnikiem wojskowym oraz uczestnikiem wojen szwedzkich, kozackich, moskiewskich i tureckich. Urodził się jako syn Szymona Kalinowskiego i Doroty z Sokołowskich herbu Gozdawa, miał dwoje braci – Stefana i Adama oraz siostrę Ewę. Rozpoczął służbę wojskową w okresie najazdu Szwedów na Rzeczypospolitą. Prawdopodobnie około 1656 roku został zwerbowany do chorągwi kozackiej Aleksandra Koniecpolskiego. Jako chorąży koronny rotmistrzował rotom dowodzonym przez Stanisława Jordana (1655-1660) i Stanisława Wyżyckiego (1655-1659). W 1658 roku był pod Malborkiem, gdzie pułk Koniecpolskiego powstrzymał atak Szwedów. Szymon następnie uczestniczył w bitwie pod Cudnowem (1660). W 1663 roku zaciągnął się do nowej roty Stanisława Koniecpolskiego. Rok później uczestniczył w walkach podczas oblężenia Głuchowa, potem został skierowany na Podlasie. W 1667 roku walczył podczas kampanii podhajeckiej pod dowództwem Koniecpolskiego. Powierzono mu wówczas strażnikostwo wojskowe w obozie pod Tarnopolem. W 1672 roku brał udział w bitwie pod Czetwertynówką („na Batohu”). Rok później uczestniczył w kampanii chocimskiej. Szymon Kalinowski zakończył karierę wojskową w 1674 roku, poczym został ziemianinem.
Ożenił się z Katarzyną z Janowic Chwalibogówną herbu Strzemię. Z ich małżeństwa urodzili się Wojciech, Jan, Krzysztof, Rozalia i Katarzyna.
Szymon był właścicielem wsi Przebieczany w województwie krakowskim, która podlegała pod parafię w Biskupicach. Tym można tłumaczyć ulokowanie jego epitafium w kościele biskupickim.
Wzdłuż krawędzi płyty liczne ubytki mechaniczne oraz zatarcie tynkowe z farbą. Płyta zmatowiała, na jej powierzchni, spękania, przetarcia złoceń inskrypcji.
Epitafium Szymona z Kalinowa Kalinowskiego mogło powstać końcem XVII wieku. Kalinowski herbu Ślepowron (1635-1695) był strażnikiem wojskowym oraz uczestnikiem licznych wojen szwedzkich, moskiewskich, kozackich i tureckich. Był właścicielem wsi Przebieczany w województwie krakowskim, która podlegała pod parafię w Biskupicach. Tym można tłumaczyć ulokowanie jego epitafium w kościele biskupickim.
Paulina Kluz, "Epitafium Szymona Kalinowskiego", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-szymona-kalinowskiego