Przechowywany w świątyni parafialnej w Kętach wizerunek św. Jana Kantego przez niektórych badaczy uważany za najstarsze zachowane wyobrażenie świętego, pierwotnie przeznaczony był do kęckiej kaplicy świętego. Malowidło utrzymane jest w konwencji siedemnastowiecznych portretów duchowieństwa krakowskiego eksponowanych w zakrystii kościoła św. Anny w Krakowie.
Przechowywany w kościele w Kętach obraz ukazujący uzdrowienie mieszczki kęckiej Łucji Kajoszkowej stanowi niezwykle ciekawy przykład siedemnastowiecznego malarstwa wotywnego. Kompozycja obrazu ukazująca potwierdzone w źródłach historycznych wydarzenia, z widoczną na obrazie sylwetką świętego wpływającą na ich przebieg, jest zjawiskiem charakterystycznym dla dzieł malarskich epoki baroku.
W jednym z ołtarzy bocznych kościoła św. Jana Kantego w Kętach znajduje się figura świętego, którego wezwanie nosi wspomniana świątynia. Wykonany z wosku wizerunek stanowi niezwykle interesujący przykład wykorzystania stosunkowo nietypowego surowca, którego właściwości pozwalają z niezwykłą precyzją oddać charakter ludzkiego ciała.
We wnętrzu kościoła św. Jana Kantego w Kętach znajduje się wotywny obraz ukazujący jednego z najbradziej zasłużonych dla świątyni darczyńców, jakim był ksiądz Grzegorz Jan Zdziewoyski z Łasku. Ufundowane przez niego w 1653 roku malowidło ukazuje duchownego oddającego się pod opiekę św. Jana Kantego, kórego był szczególnym czcicielem.
Wcześniejszy, drewniany kościół św. Mikołaja z przełomu XV i XVI wieku spłonął w 1739 roku. Na jego miejsce w 1742 roku staraniem Kazimierza Wilkońskiego i innych dobrodziejów została wybudowana nowa, murowana świątynia. W 1767 roku w związku z przekazaniem do niej relikwii, zmieniono jej wezwanie na św. Jana Kantego. W latach 1840-1841 z inicjatywy Juliana Gorczyńskiego dobudowano do kościoła część chórową, fasadę wieżową z aneksami oraz powiększono prezbiterium i jego lokalności. Pierwotna architektura kościoła w Stryszowie stanowi typowy przykład jednonawowej świątyni parafialnej z węższym prezbiterium charakterystycznej dla czasu jej powstania. Natomiast dobudowane później elementy noszą cechy neogotyckie.
Obraz św. Jana Kantego powstał zapewne po 1767 roku w związku z kanonizacją świętego. Prawdopodobnie w drugiej połowie XX wieku został przycięty i zamontowany wtórnie do zwieńczenia ołtarza głównego. Pierwowzorem dla obrazu św. Jana Kantego mogła być grafika „Sanctus Johannes Cantius Polonus Presbyter Secularis et / in Alma Universitate Cracoviensi S. Theologiae Doctor et Professor” wykonana przez Angela Campanella w Rzymie około 1767 roku lub obraz Salvatora Monosilia, według którego została wykonana wskazana grafika. Być może obraz został namalowany w Rzymie i sprowadzony do Rzeczypospolitej po kanonizacji św. Jana Kantego.
Mauzoleum św. Jana Kantego, profesora Uniwersytetu Krakowskiego, beatyfikowanego w 1680 roku, powstało w latach 1695-1700. Twórcą koncepcji tej oprawy był ksiądz Sebastian Piskorski. Projekt narysował malarz królewski Jerzy Eleuter Szymonowic-Siemiginowski, zaś dzieło wykonał warsztat Baltazara Fontany i kamieniarz Jan Liskowicz. W centrum stoją personifikacje czterech wydziałów Uniwersytetu – Teologii, Prawa, Medycyny i Sztuk Wyzwolonych, podtrzymujących trumnę z figurą putta w otoczeniu obłoków, które prawą ręką wskazuje na portret świętego, a lewą na posrebrzaną rzeźbę Baranka Apokaliptycznego na tle glorii. Wokół ustawiono skręcone kolumny podtrzymujące figury świętych Janów – Chrzciciela, Ewangelisty, Kantego i Damasceńskiego. Program dopełniają freski ukazujące sceny z życia zasłużonego profesora oraz Adorację Anielską, autorstwa Karola Dankwarta, uzupełnione przez Innocentego Montiego.
Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Dzieło powstało na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cudowne uzdrowienie Antoniego Oleksowicza. Jego autorem był Jan Nayderffer.
Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cudowne uzdrowienie Sebastiana Luzarka. Jego twórcą był Jan Nayderffer.
Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cudowne uzdrowienie Jadwigi Paskówny. Obraz namalował Jan Nayerffer.
Obraz należy do grupy pięciu obrazów wykonanych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje tratowanego przez konia Tomasza Szreniawskiego, którego święty uzdrowił. Jego autorem był Jan Nayderffer.
Dzieło należy do grupy pięciu obrazów powstałych w nietypowej technice olejnej na niegruntowanym płótnie. Powstał na uroczystości kanonizacji św. Jana Kantego w 1767 roku i ukazuje cud św. Jana Kantego – uzdrowienia Marianny Gawlickiej.
Obraz Misericordia Domini powstał w warsztacie nieznanego z nazwiska malarza krakowskiego w ostatniej ćwierci XV wieku. Według tradycji przed nim modlił się św. Jan Kanty, profesor Uniwersytetu Krakowskiego. Typ ikonograficzny obrazu wyraża współcierpienie Marii z Chrystusem podczas jego męki oraz jej udział w dziele Zbawienia.
Celem zorganizowania wycieczki skontaktuj się z parafiami
Adres
Stryszów 288
34-146 Stryszów
Telefon (033) 879 74 77, 514 850 505
Adres e-mail parafia.stryszow@wp.pl
Strona www www.parafiastryszow.pl