Kamienne nagrobki i epitafia z XVII wieku

Długość
Etap edukacyjny
liceum, studenci
Tematyka
barok, manieryzm, mała architektura, rzeźba, sztuka sepulkralna
Szacowany czas zwiedzania

Zabytki na trasie

  1. Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie prostokąta stojącego, obramione na brzegach płaską listwą zostało podzielone na dwa pola zbliżone do kwadratu, ułożone jedno nad drugim. W górnym polu przedstawiono na tarczy otoczonej labrami z hełmem i klejnotem płaskorzeźbiony herb Kornicz. W polu dolnym umieszono łacińską inskrypcje: MAGNA D[DOMINUS] ANDREAS / CORNITIUS POREMB / SKI IN MAGNA PO / REMBA OSIEK ET GRO / DZIEC IUDEX ZATOR[IENSIS] / OSWIEC[IMIENSIS] OBIIT ANNO / DNI 1640 DIE 25 IANUA.
    Grojec
    płyta nagrobna

    Epitafium upamiętnia Andrzeja Porębskiego, sędziego zatorskiego i oświęcimskiego, właściciela Grojca, który zmarł 25 stycznia 1640 roku.

  2. Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie zbliżonym do kwadratu, ujęte z każdej ze stron spływami wolutowymi, zwieńczone owalnym polem z godłem herbu Zadora i krzyżem na trzech kulach z ramionami zakończonymi trójlistnie. W polu obwiedzionymi bordiurą z rytą wicią roślinną inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERENNIS HAEC MEMORIA / PERILLVSTRI OLIM ET AD(MODU)M R(EVERE)NDO D(OMI)NO / HIERONYMO DE BRZEZIE RVSOCKI CRAC(OVIENSI) PLOC(ENSI) CAN(ONI)CO / PRAEPOSITO OSVECIMENSI THESAVRI REGII CVSTODI / S(ACRAE) R(EGIAE) M(AIESTATIS) SECRETARIO / IVRIS ET STATVS ECCL[ES]IASTICI VINDICI ZELOSISSIMO / IVSTIS A MORTE VINDICIIS STETIT / QVI CVM / INSIGNI PIETATE VIRTVTE PRVDENTIA / PARTAQVE FACTIS EGREGIIS CLARITVDINE NOMINIS / PATRIAM ET VRBEM ROMANAM IMPLEVISSET / IMMVNITATES CLERI STRENVE VBIQVE PROPVGNASSET / ECCLESIAM HANC A SE RESTAVRATAM / SACRIS ORNAMENTIS DECORASSET / MERITIS NON ANNIS CONSVMMAT(US) MINORI VITAE SPATIO / AETERNAM GLORIAE ABSOLVIT ET PROMERVIT CORONAM / OBIIT ANNO D[OMI]NI 16.81. DIE 3 MENS[IS] AVGVS[TI] AETATIS 57 / MONUMENTUM HOC ILLI EXECV(TORES) TESTA[MENTI] POSVERVNT”.
    Oświęcim
    Epitafium księdza Hieronima Rusockiego

    Epitafium księdza Hieronima Rusockiego powstało po 1681 roku zapewne w pracowni jednego z kamieniarzy działających w Dębniku koło Krzeszowic, gdzie od początku XVII wieku wydobywano czarny marmur. Formy dzieła jak motyw bordiury i spływów wolutowych powielane były przez tamtejszych kamieniarzy w innych dziełach.

  3. Zdjęcie nr 1: Epitafium złożone z dwóch płyt w kształcie leżącego prostokąta: u dołu płyta z inskrypcją, w obramieniu z ornamentem kartuszowo-zawijanym; ponad nią płaskorzeźbiona płyta z figuralnym przedstawieniem, flankowana dwiema groteskowymi hermami kobiet z biodrami okrytymi liśćmi akantu, stojące na grubych, lwich łapach, trzymające kiście winogron. W polu górnej płyty klęcząca postać zmarłego, ukazana z profilu, ze złożonymi w geście modlitwy rękoma, adorującego krucyfiks. W dłoniach trzyma różaniec. Twarz okala długa, spiczasta broda, wąsy oraz krótkie włosy odsłaniające prawe ucho. Przedstawiony jest w zbroi, krótkiej pelerynie przerzuconej na plecy. Ciało Chrystusa w lekkim zwisie, pochylone jest w kierunku prawego ramienia. Ponad sceną schematycznie opracowane obłoki o kształcie małżowin. Inskrypcja na dolnej płycie majuskułą po łacinie: D.O.M. / ANDREAE BRONOWSKY DE BRONOW EX DISTRICTV PLOCENSI / INSIGNI FAMILIA INPRIMIS QVE PARENTIBVS NOBILISS/IMIS PROCREATO PRVDENTIA ANIMI MAGNITVDINE / PIETATE ACCAE TERIS VIRTVTIBVS DOMIINE X TERISQVE / NATIONIBVS CLARISSIMO HAEREDES BENEFACTORI / SVO MAERENTES POSVERVNT OBIT A GENSANNVM / LVI DIE XXIX APRILIS ANNO MDCXII. Poniżej epitafium znajduje się tabliczka z informacją: „EPITAFIUM JĘDZRZEJA BRONOWSKIEGO PRZENIESIONO DO WNĘTRZA KOŚCIOŁA W 1996 R. STARANIEM PROBOSZCZA KS. CZESŁAWA PUTO I KONSERWATORA MGR DANUTY MAJEWSKIEJ ORAZ POŚWIĘCONO PONOWNIE Z UDZIAŁEM CZŁONKÓW STOWARZYSZENIA BRONOWSKICH H. KORAB.
    Zator
    Epitafium Andrzeja Bronowskiego z Bronowa

    Epitafium Andrzeja Bronowskiego, zmarłego w 1612 roku, alabastrowe, kute i rzeźbione, dwuczęściowe; u dołu minuskułowa inskrypcja w języku łacińskim; w góry płaskorzeźbione przedstawienie zmarłego klęczącego przed krucyfiksem, w dekoracyjnym obramieniu. Dzieło późnorenesansowe, wykonane zapewne po śmierci Bronowskiego, w drugiej dekadzie XVII wieku.

  4. Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta z profilowanym obramieniem z uszakami w narożach. Górna krawędź obramienia zwieńczona na osi kartuszem ujętym dwiema wolutami, wypełniony wypukłą tarczą herbem Łabędź. W polu symetryczna inskrypcja: D.O.M. / SISTE VIATOR / TVVUM EST HVMANVM ENIM EST / GENEROSA ANNA DE KREMPSKO GENEROSI STEPHANI DE CERIENKOW IANUSZOWSKI DVCATVVM ZATOR / ET OSWIECIMEN VICEPALATINI CONIVNX / QVIDQVID MARTALITATIS HABVIT HIC DEPOSVIT / ANIMAM VERO PIETATE ET ALIIS VIRTVTIBVS / ORNATAM IMORTALITATI TRADIDIT OCTAVO IDVS / MAL ANNO MDCXL AETATIS SVAE XXX / CHARISSIMAE CONIVGI MAESTISSIMUS CONSORS / POSVIT / ABI MEMOR LETHI ET BENE PRECARE. Tablica epitafijna, herb wykonana w marmurze kieleckim, obramowanie z piaskowca.
    Zator
    Epitafium Anny Januszowskiej

    Wczesnobarokowe epitafium Anny Januszowskiej, z marmuru i piaskowca, w kształcie leżącego prostokąta z łacińską inskrypcją, w profilowanym obramieniem z uszakami w narożach. U góry, na osi, kartusz herbowy z herbem Łabędź. Wykonane w warsztacie małopolskim, zapewne wkrótce po śmierci Januszowskiej.

  5. Zdjęcie nr 1: Tablica epitafijna w formie zbliżonej do kwadratu, w profilowanym obramieniu z uszakami przechodzącymi w spływy wolutowe. Nad płytą kartusz wokół owalnego, wypukłego pola z godłem herbu Dołęga. Pod płytą woluty stykają się z fartuchem. Na tablicy inskrypcja: „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ET MAGNAE DEI MATRI HONOR AETERNVS. / PYS MANIBV(S) LONGA FELICITAS MARTINI DOBRVCHOWSKI, / CVIVS FLORE[M] AETATIS SOCIETAS IESV PER OMNES BONA/RV(M) ARTIV(M) DISCIPLINAS PIE AC FELICITER EXCOLVIT; / IVVENTVTE(M) SIGNA IMPERATORIA MAGNI EXCERCITVV(M) DVCIS / STANISLAI ZOŁKIEVII IDONEAM REBVS GERENDIS / FIRMAVERVNT. / HINC / RELIQVV(M) AETATIS ROBVR IN AVLA(M) MARTINI SZYSZKOVII: / EP(ISCOP)I CRACOVIEN(SIS). VIRIS ILLVSTRIB(US) FERACE(M) INTVLIT. / A QVO PRAEFECTVRA WAWRZYNECENSI ORNATVS EPI/SCOPALIS IN PAVPERES, ET SACROS HOMINES LIBERA/LITATIS LVCVLENTVS FVIT TESTIS, / AC FIDVS HAERES / CV(M) ET IPSE MVNIFICVS EIVS VIRTVTIS CVLTOR DE PRO/PRYS FORTVNAE BONIS PER OMNEM VITA(M) ESSET; / ANTIQVI MORIS, ET PLVRIMIS CONSPICVVS VIRTVTIBVS, / OBYT ANNO D(OMI)NI. 1640. MENSE IVNIO DIE 24 / AETATIS 5O. INGENTI OMNIBVS RELICTO / DESIDERIO SVI”.
    Spytkowice
    Epitafium księdza Marcina Dobruchowskiego

    Epitafium Marcina Dobruchowskiego, żołnierza Stanisława Żółkiewskiego i dworzanina biskupa krakowskiego Marcina Szyszkowskiego wykonano zapewne po jego śmierci w 1640 roku z marmuru dębnickiego, materiału niezwykle popularnego w sztuce polskiej doby baroku, w warsztacie dębnickim lub krakowskim.

  6. Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łukach na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rawicz, Jastrzębiec, Ramułt, Korybut. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłej otoczone ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczone krzyżem wspartym na trzech kulach. Kobieta została przedstawiona w popiersiu, w trzech czwartych, w koronkowym welonie oraz ze sznurem pereł na szyi. Twarz z migdałowatymi oczami zwróconymi w lewo, z długim nosem i wąskimi, szerokimi ustami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / ET / HOMINVM MEMORIAE / G(E)N(ER)OSA CHRISTINA OLIM G(E)N(E)OSI GABRIELIS / A DEMBIANY DEMBINSKI CVM OLIM G(E)N(ER)OSA ISABELLA / A BELZEC BELZECKA PROCREATA / FILIA [obok wykutE wtórnie Primo CAROLI SZEMBEK 2do G(ENERO)SI ADAMI KOCHANSKI ultimo VOTO G(E)N(ER)OSI MATTHIAE ALEXANDRI A TARNOW TARNOWSKI VENATORIS PAL(A)TINI LANCICZE[SIS] / DVCATVS SEVERIAE CAPITANEI CASTRENSIS LEGITIMA / CONSORS / RELIGIONE IN DEVM CVLTV ET DEVOTIONE IN DEI PARAM AC DEI SANCTOS ERGA MARITVM / AC FILIOS AMORIS INTEGRITATE IN AMICOS AC VICINOS OFFICIO IN OMNES / MORVM PROBITATE INSIGNIS / MVLIER / CVM EXPLESSET ANNOS AETATES SVAE LVI MATRIMONIALIS / COHABITATIONIS XXXX DIE VI MARTII. A(NNO) D(OMINI) M.D.CXCV / SACRAMENTIS BENE MVNITA / IN VILLA GORENICE VITAM / FINIVIT. / LVGENS MARITIVS DESIDERATISSIMAE CONIVGI / HOC POSVIT MONVMENTVM / LECTOR / FIDELIBVS DEFVNCTIS / PRECARE / REQVIEM SEMPITERNAM.”
    Gorenice
    Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej

    Epitafium Krystyny z Dembińskich Tarnowskiej powstało w pracowni Michała Pomana w Dębniku koło Krzeszowic w 1696 roku.

  7. Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną wpisaną w leżący prostokąt o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Rola, Doliwa, Łodzia, Topór. Epitafium wieńczy owalne pole z portretem zmarłego otoczony ornamentem kartuszowo-zawijanym i zwieńczony krzyżem wspartym na trzech kulach. Zmarły przedstawiony został w popiersiu, w trzech czwartych. Jego twarz jest pociągła, oczy szeroko otwarte, zwrócone w prawo, nos długi, pod nim wąs, głowa z podgolonymi bokami. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / SIS∙TE GRADVM VIATOR / MAESTA CERNES / HVNC TVMVLV(S) MAGNI VIRI SARCOPHAGVM DOLORVM CVMVLVM ESSE. / NEMPE / MAGNI(ICVS) MATHIAS ALEXANDER A TARNOW TARNOWSKI G(E)N(ERO)SI PAVLICV(M) GRISELI DE ZIELENCKA PROCREAT(VS) / FILIVS / VENATOR PALATINATVS LANCICIENSIS, AC DVCATVS SEVERIAE CAPITANEVS / VIR / CVLTV IN DEV(M) ET DEIPARA(M) HONORE TVM SANCTOS DEI RELIGIONE ERGA RE(I)PVB(LIC)AM AMORE, LIBERTATEM ZELO, / DOMVM SVAM STVDIO, AC MERITIS AMICOS VICINOSQVE OFFICIO / INSIGNIS, / ATQ(VE) MORVM INTEGRITATE LITERARVM SCIENTIA RERVM POLITICARVM PRVDENTIA CONSILIO MATVRO / AMICORVM AMORE, FVNCTIONVM EXPEDITARVM AD COMITIA ET TRIBVNAL DEXTERITATE / CONSPICTVS / FLOS ROSARVM ROSEVS IPSO VERIS INITIO MORTE DECERPTVS / CADIT / OBIVIT IN ARCE SEVERI(AE) A(NNO) CHR(ISTO) MDC. XCVIII. CALEN(DIS) APR(ILIS)AETAT(IS) SVAE LVII / CVI / MAGNIF(ICVS) MICHAEL STANISLA(VS), VENATOR PAL(A)T(INATUS), LANCICIEN(SI) DVCAT(US), SEVER(IENSIS) CAPIT(ANEUS) / ET PERIL(LUSTRIS) AC R(EVERE)ND(V)S ADAM, PAVL(US), PRAEP(OSI)T(US), SEVERIEN(SIS) LVGENTES FILII / DESIDERATISSIMO PARENTI / HVNC LAPIDEM POSVERE. / LECTOR / FIDELIB(VS) DEFVN(CTIS) REQVIE(M) P[RE]CARE SE(MPI)T(E)RNA(M)”.
    Gorenice
    Epitafium Macieja Aleksandra Tarnowskiego

    Epitafium Macieja Aleksandra Tarnowskiego powstało w pracowni Michała Pomana w Dębniku koło Krzeszowic w 1698 roku.

  8. Zdjęcie nr 1: Płyta nagrobna z płaskorzeźbionym przedstawieniem rycerza w typie sansovinowskim, ukazanym w półśnie. Rycerz ułożony na prawym boku, prawą ręką podpierający głowę spoczywającą na poduszce, z lewą złożoną na pancerzu; nogi zgięte w kolanach i skrzyżowane. W prawym górnym narożu płyty umieszczony hełm z opuszczoną zasłoną prętową i pióropuszem. Rycerz ubrany w zbroję turniejową, z przypiętą do pasa po prawej stronie szablą, batorówką i ostrogami na butach. Włosy ułożone w stylu polskim, ma wąsy. Wzdłuż krawędzi prawego boku na kamieniu płyty nagrobnej znajduje się inskrypcja. Bezpośrednio ponad głową zmarłego napis „VIVIENDO MOBIMVR”, zaś nad hełmem „MORIENDO VIVIMVS”. Nad płytą nagrobną barokowy kartusz z tarczą herbową. Tarcza owalna, wypukła, czteropolowa, ujęta ornamentem rollwerkowym. W skwadrowanym polu tarczy umieszczono zatarte godła herbów: Rawicz (pole I), Topór (pole II), Rogala (pole III), Półkozic (pole IV).
    Racławice
    Nagrobek rycerza herbu Rawicz

    Prostokątna płyta z płaskorzeźbioną postacią oraz kartusz herbowy – pozostałości manierystycznego nagrobka rycerza herbu Rawicz z początku XVII wieku. Przedstawia rycerza w tzw. pozie „sansovinowskiej”.

  9. Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w kształcie stojącego prostokąta o trzech bokach ujętych ramą kartuszową z esownicami spiętymi klamrą. W zwieńczeniu ramy medalion, zapewne na portret (niezachowany), powyżej krzyż trójlistny. W polu epitafium inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PIIS MANIBVS / AD(MODU)M R(EVERE)NDI OLIM M(AGNIFICI) BARTHOLOMAEI WIESIEWICZ / P(AROC)HIAE D(ICTAE) ECCLE(SI)AE HVIVS RECTORIS / ET PASTORIS / ZELO PIETATIS CVLTVS DIVINI, ET PROBITATIS VITAE / CONSPICVI. / CVIVS OPERA ET SVMPTV / FACIES HAEC, QVAE CONSPICITVR ECCLE(SI)AE, NOVV(M) / ET EXIMIVM SVMPSIT AVGMENTUM / AD PERPETVA(M) MEMORIA(M), VITA FELICITER FVNCTO / A(NNO) D(OMINI) 1693 DIE 18 MENIS IVLII / POST EXACTVM AETATIS SVAE / ANNORUV(M) LXXVIII CVRSUV(M) ET REGIMINIS ECCLE(SI)AE / SVPRA QVADRAGESIMVM / HOC MNEMOSIINON / EXECVTORES STVDIO PIETATIS ACCENSI POSVERVNT / PRECARE REQVIEM VIATOR / SI ET TIBI PIVM ALIQVANDO, SVPEREST / DESIDERIVM".
    Bolechowice
    Epitafium księdza Bartłomieja Wiesiewicza

    Epitafium z czarnego marmuru dębnickiego powstałe ok. 1693 roku upamiętnia zasłużonego dla kościoła księdza Bartłomieja Wiesiewicza. Wykonane z czarnego marmuru dębnickiego w jednym z najważniejszych ośrodków kamieniarskich w Dębiku koło Krzeszowic, który od lat dwudziestych XVII wieku do 1953 należał do karmelitów bosych w Czernej.

  10. Zdjęcie nr 1: Epitafium w oprawie architektonicznej w formie aedikuli z płaskorzeźbioną półpostacią zmarłego oraz tablicą z inskrypcją; ujęte zdwojonymi pilastrami o kapitelach korynckich; trzony do połowy wysokości dekorowane płycinami, powyżej festonami i chwostami. Podpory dźwigają imposty zakończone cokołami z kulami. Zewnętrzne pilastry z wolutą w połowie wysokości. U spodu dwie woluty dekorowane perełkowaniem i kwiatami z szyszką w formie cokołu z kulą. Ponad niszą płyta ujęta wolutami. Całość zwieńczona kartuszem z herbem Odrowąż (?) flankowanym wolutami z labrami w postaci bujnej dekoracji roślinnej oraz płaskorzeźbiona figurą Chrystusa Zmartwychwstałego. O MORS CIELDELLIS? NVLLUM EST LIBIDIMINE DIGNA / NAM NVLLI PARCIT NVLLAQ(VE) DONA IVVANT.
    Modlnica
    Epitafium Stanisława Kucharskiego

    Kamienne epitafium Stanisława Kucharskiego, z płaskorzeźbionym popiersiem zmarłego oraz tablicą z nieczytelną inskrypcją, w rzeźbionym bogatym obramieniu. W zwieńczeniu herb zmarłego oraz płaskorzeźbione przedstawienie Chrystusa Zmartwychwstałego z inskrypcją. Epitafium sprawione po śmierci Kucharskiego w 1611 lub 1619 roku przez jego żonę do kaplicy grobowej ufundowanej w 1622 roku. Obramienie o cechach manierystycznych.

  11. Zdjęcie nr 1: Marmurowa płyta o owalnym kształcie ujęta w obramienie z ornamentu kartuszowo-zawijanego z wolutowymi motywami w górnej partii przyjmującymi formę zwróconych ku sobie zgeometryzowanych orlich głów. Zwieńczenie z cokołem i obeliskiem na trzech kulach. Na cokole dwa owalne ryte pola, na jednym po lewej stronie godło herbu Kościesza. W polu inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / THEODORA / A DĘBIANI ZAMBRZICKA STEMMATIS / RAWICZ PATRE ERASMO DĘBIENSKI / MATRE CRISTINA A SKIWI ORIVNDA / RELIGIONE PROSAPIA FORMA BENEFACTIS / ILLVSTRIS / IN ORTV VITAE ET CONIVGII ANNO A PARTV / VIRGINIS MDCLX DIE VI MAI IN PVLVERE SVO / AD LAPIDEM HVNC FATIGATA AERVMNIS VITAE / OBDORMIVIT / IN OCCASV NOVISSIMAE DIEIRVRSVS AD CLANGOREM / TVBAE ANIMATVRA ET AETERNVM VIGILATVRA / EXPERGEFI ET / AMICE VT NOCTEM HANC SPECTRIS NON INQVIE[T] TAM / SOMNO NON IN SIPIDAM EXPERIARE TALAMV(M) PELLINATIONIS / TVAE TVTVS RECTE FACTOR(M) CONSCIENTIA MEMINERIS INGREDI / IOANNES / A ZAMBRZICA ZAMBRZICKI / SECRETARVS REGIVS ARAM / HANC DOTATAM MAGNO / DEO SALVATORI MANU/SOLAEVM POSTHVMAE / CONIVGIS MEMORIAE SACRA / FECIT."
    Kraków
    Epitafium Teodory z Dembińskich Zembrzyckiej

    Najstarsze epitafium w kościele św. Marka dedykowane Teodorze z Dembińskich Zembrzyckiej zmarłej w 1660 roku. Zostało wykonane z marmuru dębnickiego po jej śmierci na zamówienie męża kobiety – Jana Zembrzyckiego, sekretarza królewskiego.

  12. Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta w profilowanej ramie z uskokami na narożach, wsparta na dwóch spłaszczonych wolutach i kartuszu z wyobrażeniem biretu na księdze z syglami "A" i "W" (Aalbertus Walkowicz). Tablicę ujmują spływy wolutowe, podwieszone draperie i wolutki, a wieńczy owalne pole flankowane spłaszczonymi ślimacznicami przechodzącymi w zawiniętą do środka wolutę. Na ślimacznicach osadzone niskie obeliski, a na wolucie krzyż o ramionach zamkniętych trójbocznie z promieniami. W polu Inskrypcja: "D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / QVI VIXIT BENE / MORTVVS BEATUS / NOX EIVS / LVX ANIMI EST / M(GISTER) A(DA)LBERTUS WAŁKOWIC VSTIENSIS PHI(LOSOPHI)AE et IV/RIS VTRIUSQUE DOCTOR AECCL(ESI)AE COL[E]G[IA]TAE SS. O(M)NIUM CRAC(OVIENSIS) / CAN(ONI)CVS OLIMQ[VE] IN ACADEMIA CRAC(OVIENSI) IUSTIN[?] PROFESSOR / HOC IN LOCO HUMATVS EXTREMI EXPECTAT DIEM IVDICII / LABORVM IPSIUS IN DICTA ACADEMIA ANNIS 30 SUSCE/PTORUM MERCES / MORS / EHEV AMICI / DECIPIMUR VOTIS TEMPORE FALLIMUR / MORS DERIDET CVRAS ANXIA VITA NIHIL / QVI LEGIS HAEC / I NVNC ET VIGILA NOCTES(QUE) ABSUME LEGENDO / O CURAS HOMINUM CAEPTA(QVE) VNANIMIS / ET SI PIVS ES / MORTVO / AETERNAM APPRECARE RAEQIVEM / IS ENIM / EX PECULIO SVO ECCL(ES)IAE VSTIEN SUPELLECTILIA SACRA ET / FUNDA(T)O(RI)BUS CONVENTVI AUTEM HUIC BIBLIOTHECA DONATA / POST HVMAM ETIAM PIETATEM TESTARI VOLVIT/ OBIIT ANNO 1669 M[ENSIS] Marcy DIE 15 AETATIS SUAE Anno 54."
    Kraków
    Epitafium Wojciecha Wałkowicza

    Epitafium Wojciecha Wałkowicza powstało około 1669 roku. Wykonane zostało w ośrodku kamieniarskim w Dębniku koło Krzeszowic z wydobywanego tam czarnego marmuru.

  13. Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, ujęta od dołu szerokim cokołem, od góry belkowaniem. W polu, w lewym narożu kompozycji ukazane są perspektywicznie, widoczne z prawego profilu dwie klęczące postacie: niezamężna kobieta w długiej przepasanej na biodrach sukni z kryzą wokół szyi i toczenicą na głowie oraz chłopiec. Obie postacie z rękami złożonymi do modlitwy. Po prawej stronie kompozycji znajduje się Chrystus w otoczeniu dwunastu apostołów. Apostołowie ukazani są całopostaciowo, w różnych pozach, ubrani są w długie szaty. W lewym górnym narożu epitafium znajduje się owalny i pusty medalion. Na belkowaniu inskrypcja: „SINITE PARVULOS VENIRE AD ME”, natomiast na cokole: „INFANTULI OZAROWSCI DE WIRSBNO DELITIAE MOEROR PARENTUM ANNA A(NNO) D(OMINI) 1600 DIE 10 MEN(SIS) (OCTO)BRIS VIXIT DIES 30 NI/COLAUS AUTEM A(NNO) D(OMINI). 1607 DIE 9 MEN(SIS) (DECEM)BRIS VIXIT DIES 36 HIC SEPULTI”.
    Igołomia
    Epitafium Anny i Mikołaja Ożarowskich

    Epitafium Anny i Mikołaja Ożarowskich, zmarłych na początku XVII wieku. Na płycie ukazano ich przed Chrystusem z apostołami w postawie klęczącej.

  14. Zdjęcie nr 1: Nagrobek utworzony z dwóch położonych obok siebie płyt w formie leżącego prostokąta, w profilowanych, uszatych obramieniach z płaskorzeźbionymi, leżącymi postaciami Stanisława Lubomirskiego (po lewej) i Jakuba Lubomirskiego (po prawej). Postać po lewej leży na prawym boku, z ręką ugiętą i podpierającą głowę, zaś lewą ułożoną wzdłuż ciała, z buzdyganem w dłoni przyozdobionej pierścieniem, z ugiętą lewą nogą. Jego twarz jest pociągła, nos wydatny, ale krótki, oczy zamknięte. Włosy ma krótkie, lekko kręcone. Ubrany jest w zbroję typu husarskiego, składającą się z napierśnika z dwoma folgami brzusznymi pod szyją zakończonego wysokim kołnierzem, z naramienników, nałokietników, z sześciofolgowych taszek, nakolanników, nagolenników i butów. Na piersi zawieszony ma łańcuch. Pod nim leży hełm z pióropuszem i długi miecz. W prawym, górnym rogu kartusz z owalnym wypukłym polem z godłem herbu Drużyna i syglami w polu "S" i "L". Nad nim kamienna tablica. Na prawej płycie ukazano Jakuba Lubomirskiego, leżącego na lewym boku, na ugiętej, lewej ręce i prawej ułożonej wzdłuż ciała, z księgą pod dłonią. Jego twarz jest pociągła, nos krótki, oczy zamknięte. Twarz okala długa, falista broda i wąsy, na głowie włosy sięgające uszu. Postać jest ubrana w albę i komżę. Nad płytą kamienna tablica z inskrypcją: „FVNEBRE CARME(NI) INTVMVLO REVE(REN)/DI D(OMI)NI IACOBI LVBOMIERSKI IMPRIME(N)DV(M). Nagrobek wieńczy czteropolowy kartusz z herbami: Drużyna, Odrowąż (Ogończyk), Warnia (Rak) i Gryf. Nad kartuszem hełm z koroną z zawieszonym u szyi krzyżem kawalerskim i ujęty labrami.
    Łazany
    Nagrobek Stanisława i księdza Jakuba Lubomirskich
  15. Zdjęcie nr 1: Epitafium w formie leżącego prostokąta, ujęte ramą utworzoną ze zwróconych ku sobie par wolut. U spodu tablicy herb z labrami, zwieńczony klejnotem w postaci hełmu w koronie i zbrojnej nogi, o czteropolowej tarczy z herbami: Nowina, Topór, Kietlicz, Doliwa. Epitafium zwieńczone rytowanym medalionem z przedstawieniem czaszki, skrzyżowanych piszczeli i klepsydry, ujętym ornamentem roślinnym przechodzącym w woluty, zakończonym krzyżem. W polu inskrypcja „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / G(E)N(ER)OSO OLIM IACOBO DE WILKOWICE WIEYSKI / HEREDI IN FAŁKOWICE / SPECTATAE VIRTVTIS ET PROBITATIS VIRO / IN CLERVM IN PAVPERES IN ECCLESIAM HANC / CVI MILLE FLOREN(ORUM) IN CENSVM DONAVIT / PIA LIBERALITATE BENEFICO / CHRISTIANO OBITV AD IMMORTALEM VITAM TRANSLATO / MAESTISSIMA CONIVNX RELICTA CHATARINA DE POREMBA / MONVMENTVM HOC POSVIT/ OBIIT ANNO D(OMI)NI 1673 MENSE FEBRVARY DIE 22 / AETATIS SVAE 49.”
    Gdów
    Epitafium Jakuba Wiejskiego

    Epitafium Jakuba Wiejskiego zostało wystawione w kościele gdowskim zapewne około 1673 roku przez żonę zmarłego, Katarzynę z Porębów. Jakub Wiejski (Wieski?) herbu Nowina żył w latach 1629-1673, pochodził z Wilkowic i był dziedzicem Fałkowic.

  16. Zdjęcie nr 1: Płyta epitafijna w formie stojącego prostokąta, dwustrefowa, ujęta ramą. W górnej strefie płaskorzeźbiona scena ukazująca klęczącego przed krzyżem rycerza, zwróconego profilem w lewo, z uniesioną głową i rękami złożonymi w geście modlitwy. Ubrany jest w zbroję płytową, z szablą przy boku, przed nim leży hełm, obok włócznia. Przed nim na skale ustawiony krzyż z figurą Chrystusa. W prawym górnym rogu herb Drużyna w wieńcu laurowym. W dolnej strefie inskrypcja: „D[EO] O[PTIMO] M[AXIMO] / GENEROSVS AC MAGNIFIC[US] MARTIN[US] DE ŁAPANOV ŁAPKA / ANIMAM CORPVS, I IERITA VITAM SPEM SALVTIS DEFERO ANEDEITA / BVNAL SPIRITVM COMMENDO CIRISTIE SVET SACTISSIME VIRGINI MATRI / VIXI / AD MOREM NON SOLVM AT NATVRAM / PACIS BELLI[US] ARTIBVS CLARVS / HVMANITATE SI NON SVPERIOR PAR CAETERI / NON TAM ANNIS QVAM BELLICIS LABORIB[US] FRACTVS MORIOR PRAEPROPERE / ISMVLTVM VIXIT QVI PROBE VIXIT / O ANICI VALETE ET VIVITE / NOC DOLORIS LABRVM FLENS MARIANNA DE LIPIE / CONSOPS SUPERSTES FIERI CURAVIT/ OBIIT ANNO 1652 DIE 28 7BRI / VIXIT ANNIS 53”. Na ramie, w lewym dolnym rogu znak kamieniarski w formie łopaty.
    Łapanów
    Epitafium Marcina Łapki

    Epitafium Marcina Łapki wystawiła około 1652 roku jego małżonka Marianna Lipska z Lipia. Marcin Łapka z Łapanowa herbu Drużyna (1599-1652) był towarzyszem husarskim. Należał do rodziny, która od lat była właścicielami wsi Łapanów i miała prawo patronatu nad tutejszym kościołem. Epitafia z płaskorzeźbionymi figurami przed krzyżem, jak omawiane dzieło z Łapanowa, były bardzo popularne głównie w pierwszej połowie XVII wieku.
  17. Zdjęcie nr 1: Płyta nagrobna w kształcie stojącego prostokąta, z listwowym obramieniem, na którym częściowo zatarta łacińska inskrypcja majuskułowa: ANNO DOMINI…. W polu płaskorzeźbione przedstawienie kobiety w całej postaci, ubranej w narzuconą na ramiona, rozciętą z przodu jubkę-kaftanik oraz w obszerną długą spódnicę z fałdami na bokach. Na głowie czepiec z podwiką. Twarz dojrzałej kobiety, pełna, z wydatnymi uszami. Spod rozcięcia wysunięte i złożone na piersiach dłonie w rękawiczkach.
    Lanckorona
    Płyta nagrobna Teresy Liers

    Kamienna, rzeźbiona płyta nagrobna, z przedstawieniem dojrzałej kobiety, umieszczona w elewacji kościoła. Dzieło warsztatu małopolskiego, wykonane po 1633 roku.

Celem zorganizowania wycieczki skontaktuj się z parafiami

Spytkowice
Parafia Św. Katarzyny Aleksandryjskiej

Adres ul. Jana Pawła II 2
34-116 Spytkowice

Telefon 33 879 11 95

Adres e-mail poczta@parafiaspytkowice.info

Strona www http://www.spytkowiceparafia.pl

Gdów
Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Adres Gdów 38
32-420

Telefon 12 251 53 62

Adres e-mail parafiagdow@gmail.com

Bolechowice
Parafia Parafia Św. Apostołów Piotra i Pawła

Adres Winnica 3
32‑082

Telefon +48 12 285 11 87

Adres e-mail bolechowiceparafia@gmail.com

Strona www http://parafiabolechowice.pl

Łazany
Parafia Parafia Znalezienia Krzyża Świętego

Adres Łazany 17
32-020

Telefon 12 250 66 99

Adres e-mail kancelaria@parafialazany.pl

Racławice
Parafia Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Adres Racławice 54
32-049 Przeginia

Telefon 12 282 93 85

Adres e-mail jacmiode@poczta.onet.pl

Strona www http://www.raclawiceparafia.pl

Gorenice
Parafia Parafia Św. Mikołaja Biskupa

Adres Leśna 1
32-327 Gorenice

Telefon +48 32 642 71 52

Adres e-mail -

Strona www -

Oświęcim
Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Adres Dąbrowskiego 5a
32-600

Telefon 33 842 28 66

Strona www https://parafiaoswiecim.pl

Łapanów
Parafia Św. Bartłomieja Apostoła

Adres Łapanów 1
32-749

Telefon 14 685 35 14

Adres e-mail kancelaria@parafialapanow.pl

Igołomia
Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Adres Igołomia 124
32-126

Telefon +48 12 287 30 50

Lanckorona
Parafia Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Adres Św. Jana 5a
34-143

Telefon (33) 876 35 77

Adres e-mail parafia@lanckorona.pl

Strona www parafia.lanckorona.net

Modlnica
Parafia Parafia Św. Wojciecha i Matki Boskiej Bolesnej

Adres ul. św. Wojciecha 83
32-085 Modlnica

Telefon 012 419 20 15

Adres e-mail parafiamodlnica@gmail.com

Strona www http://www.modlnica.pl

Zator
Parafia Św. Wojciecha i św. Jerzego

Adres Plac Kościuszki 3
32-640

Grojec
Parafia Św. Wawrzyńca

Adres B. Chowańca 1
32-615

Telefon 33 8428095;

Adres e-mail parafiagrojec@gmail.com

Strona www http://www.parafiagrojec.npx.pl

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności