Wizja

Województwo

MAŁOPOLSKIE

Powiat

Kraków

Gmina

Kraków

Miejscowość

Kraków

Dodaj do Udostępnij Drukuj Graf Pobierz

Tagi

Chrystus Ukrzyżowany grafika

Miejsce przechowywania

Pałac biskupi

Identyfikator

DZIELO/20001

Kategoria

grafika

Ilość

1

Czas powstania

przed 1943 rokiem

Technika i materiał

mezzotinta, passe-partout

Wymiary podstawowe

szerokość – 48,5 cm
wysokość – 40 cm
Inne wymiary – W świetle: 36,5 cm x 44,5 cm

Wymiary szczegółowe

Wysokość bez ramy – 27 cm
Szerokość bez ramy – 35 cm

Autor noty katalogowej

Paulina Kluz

Domena Publiczna

Dzieje zabytku

Rycina „Wizja” została wykonana przed 1943 rokiem przez Alojzego Majchera.

Opis

Rycina w formie leżącego prostokąta. Przedstawia rozmyty zarys krzyża z postacią Chrystusa ułożonego diagonalnie od lewego górnego do prawego dolnego rogu. Krzyż oświetlony jest od góry. W dolnej części dzieła znajduje się zarys sylwetek grupy postaci. Przy dolnej krawędzi dzieła napis: „mezzotinta «Wizja»” oraz sygnatura: „A(lojzy) Majcher”. Rycina umieszczona w passe-partout i ujęta drewnianą ramą.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Jest to ambona wisząca, przyścienna, z wejściem od prawej strony. Balustrada na planie półkola, ustawiona na profilowanym cokole, zamknięta silnie wysuniętym gzymsem podtrzymywanym przez pilaster. Ścianka dekorowana płycinami w kształcie leżącego prostokąta po lewej stronie oraz w kształcie stojącego prostokąta po prawej, ozdobione rzeźbionym rocaille’m w polu; schody wąskie, jednobiegowe, połączone ze stojącymi w prezbiterium drewnianymi stallami. Kosz w kształcie serca, wybrzuszonego w górnej części. U spodu podwieszony anioł z rękami wyciągniętymi do góry i ugiętymi w kolanach nogami, w pasie przewiązany złotą tkaniną, silnie drapowaną. W górnej części kosza, pośrodku, uskrzydlona główka aniołka, skierowana na wprost. Twarz owalna o pulchnych policzkach, z wyraźnie zaznaczonym podbródkiem, usta delikatnie otwarte, nos spiczasty, oczy skierowane ku górze; włosy średniej długości, ciemnobrązowe z loczkiem na czubku głowy. Powierzchnia kosza pokryta płaskorzeźbioną dekoracją rocaille’ową. Zaplecek w kształcie stojącego prostokąta, flankowany dwoma pilastrami, podtrzymującymi przerywany, odwrócony, wolutowy przyczółek. W polu wpisany duży, łaciński krzyż o rozszerzających się ramionach, wysunięty poza boki zaplecka. Pilastry od wewnątrz zdobione są pasem gęstej dekoracji rocaille’owej. Nad amboną zawieszona jest gołębica Ducha Świętego na tle promienistej glorii, utworzonej z wiązek promieni o nierównej długości. Na promieniach umieszczone są cztery uskrzydlone główki aniołków. Struktura srebrzona, dekoracja ornamentalna złocona.

ambona

Ambona

Zdjęcie nr 1: Rzeźba niemal pełnoplastyczna, ścięta. Stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na lewej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami ugiętymi w łokciach na wysokości pasa i głową przechyloną w prawo. Owalna, wydłużona twarz o pełnych policzkach, długim nosie, wąskich ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, zakrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą prawe udo i część lewej łydki oraz zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Forma niemal pełnoplastyczna i ścięta. Rzeźba stoi na konsoli małżowinowo chrząstkowej w lekkim kontrapoście z ciężarem ciała opartym na prawej nodze, ukazana jest frontalnie z wysuniętymi do przodu rękami, prawa uniesiona na wysokości głowy i znacznie odsunięta od tułowia, lewa lekko ugięta w łokciu na wysokości pasa. Głowa przechylona w lewo. Okrągła twarz o pełnych policzkach i małym podbródku, długim nosie, wąskich, drobnych ustach i szeroko otwartych oczach, włosy krótkie faliste, rozwiane, nieznacznie odkrywające uszy. Rzeźba ubrana jest w tunikę z podwiniętymi rękawami, przepasaną na biodrze, odsłaniającą lewe udo oraz w zarzucony na lewe ramię płaszcz z połą zarzuconą na prawe udo. Szaty modelowane ostrymi krawędziami, z podwiniętą dolną częścią płaszcza.

rzeźba

Anioł

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie ośmioboku z przedstawieniem sceny Adoracji Dzieciątka Jezus. W dole kompozycji w żłóbku leży Chrystus, nad którym stoi Maria, a za nimi św. Józef. Jezus leży nagi na białej tkaninie ułożonej na słomie, lewą rękę zbliża do twarzy, prawą trzyma przy boku, ma małą głowę, wokół niej świetlisty nimb. Spogląda na Marię, która również patrzy na niego, ręce składa do modlitwy, ma pociągłą, delikatną twarz o dużym nosie i małych ustach. Jest ubrana w czerwoną suknię z szarym wykończeniem na dekolcie i granatowy maforion. Święty Józef stoi w cieniu, patrzy na Dzieciątko, unosi prawą rękę, a w lewej trzyma kij. Ma podłużną twarz o ostrym nosie i małych ustach, łysinę i ciemny zarost. Ponad grupą otwiera się jaśniejące niebo i widać uskrzydlone główki aniołków. Z prawej strony kompozycji fragment kolumny.

obraz

Adoracja Dzieciątka

Zdjęcie nr 1: Obrazy w kształcie leżącego prostokąta przedstawiają procesję aniołów w trzech szeregach. Postacie w typie smukłych młodzieńców, ubranych w długie suknie w kolorze czerwonym, zielonym i niebieski, przepasane na biodrach, ze złotymi nimbami wokół głów i długimi białymi skrzydłami. Anioły w pierwszym rzędzie trzymają kadzielnice, w dalszych grają na różnych instrumentach: fletach, harfach, cytrze i cymbałach. Kompozycję obiega barwna, szeroka bordiura z różnych kwiatów.

obraz

Adorujące anioły

Zdjęcie nr 1: Ambona przyścienna, wisząca, z dostępem w formie jednobiegowych schodów. Kosz na planie ściętego ośmioboku, z podwieszeniem w formie spłaszczonego, ośmiobocznego wałka, zakończonego szyszką. Kosz na wysokim cokole, ścianki wydzielone pilastrami dekorowanymi muszlami i zwisami kwiatowymi, dźwigającymi pełne belkowanie z silnie wysuniętym gzymsem tworzącym parapet, dekorowanym ornamentem roślinnym. W polu ścianek nisze z konchami i figurami czterech ewangelistów, stojącymi na wspornikach. Balustrada schodów pełna, dekorowana płycinami wypełnionymi akantem, zakończona filarem z wazonem. Zaplecek zakończony gzymsem, ujęty uszami utworzonymi z suchego akantu. W polu płycina w formie stojącego prostokąta o wklęsłych narożach, w niej nisza z konchą, na tle której na wsporniku ustawiona figura Chrystusa. Baldachim na planie ściętego ośmioboku, w formie belkowania, wyłamanego na narożach. Na nim, na niskiej podstawie osiem kabłąków dekorowanych cokolikami z wazonami, podtrzymujących spłaszczoną kulę, na której stoi figura anioła z banderolą z napisem „KTO WAS SŁUCHA MNIE SŁUCHA”. Na podniebieniu baldachimu rzeźba gołębicy Ducha Świętego w glorii promienistej. Struktura polichromowana w kolorze zielonym, ze złoconymi profilami i ornamentyką.

Figura anioła ukazana frontalnie, w kontrapoście, z głową skierowaną w lewo, obiema rękami trzyma banderolę. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i rozchylonych ustach, okoloną krótkimi, kręconymi, rozwianymi włosami. Anioł ubrany jest w długą, silnie drapowaną, złoconą tunikę, przepasaną w talii, odsłaniającą prawe ramię oraz obie nogi. Skrzydła ma złożone po bokach postaci.

Figura Chrystusa ukazana frontalnie, w kontrapoście, prawą rękę unosi w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma jabłko królewskie. Twarz ma szczupłą, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową brodą i włosami sięgającymi ramion. Chrystus ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię.

Figura św. Jana ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę wyciąga do przodu, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązowymi włosami sięgającymi ramion. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o czerwonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię, zawieszony na taśmie z przodu postaci.

Figura św. Łukasza ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, prawą rękę unosi na tle piersi, lewą podtrzymuje otwartą księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną brązową długą brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, przerzucony diagonalnie przez lewe ramię. Przy prawej nodze świętego głowa wołu.

Figura św. Marka ukazana frontalnie, w kontrapoście, przechylona w lewo, z głową zwróconą w lewo, prawą rękę wyciąga w bok, lewą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną gęstą, brązową brodą i krótkimi, kręconymi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii oraz złocony płaszcz o jasnozielonej podszewce, zarzucony na ramiona i zawiązany z przodu. Przy lewej nodze postaci głowa lwa.

Figura św. Mateusza ukazana frontalnie, w kontrapoście, lewą rękę wyciąga w bok, prawą przytrzymuje przy boku księgę. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, dużym nosie i wąskich ustach, okoloną długą, brązową brodą i krótkimi włosami. Święty ubrany jest w przylegającą do ciała, złoconą tunikę, przepasaną w talii szarfą oraz złocony płaszcz o zielonej podszewce, zarzucony na ramiona i opadający po bokach. Przed świętym figurka aniołka trzymającego miskę.

ambona

Ambona

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta wykonane z czarnego marmuru z rytym złoconym napisem ujęte profilowaną, białą ramą. U góry krzyż łaciński między literami Ś(WIĘTEJ) P(AMIĘCI), poniżej którego owalny medalion z czarno-białą fotografią zmarłego, w złotek ramce. Poniżej inskrypcja „Ks(iądz) M(a)g(iste)r FRANCISZEK PACIOREK / UR(ODZONY) 6. IX. 1914 w RADZISZOWIE / ZGINĄŁ ŚMIERCIĄ MĘCZEŃSKĄ w OŚWIĘCIMIU 5. III. 1943 / ZA WIARĘ I OJCZYZNĘ / RODZICE”.

płyta nagrobna

Epitafium księdza Franciszka Paciorka

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Po tagach

Zdjęcie nr 1: Obraz klęczącego przed ołtarzem św. Franciszka, któremu ukazuje się siedzący w chmurach Jezus i Maria w otoczeniu aniołów. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ukazana w różowej sukni, niebieskim płaszczu i z białym welonem na głowie oraz wieńcem z gwiazd. Prawa ręka wyciągnięta w stronę świętego, lewa przyłożona do piersi. Chrystus o długich, brązowych włosach i krótkim zaroście, ukazany frontalnie, w białej luźniej szacie i czerwonym płaszczu spiętym broszą i z krzyżowym promienistym nimbem nad głową. Lewa ręka lekko uniesiona do góry, prawa spoczywa na kolanie. Święty Franciszek ukazany tyłem do widza, z twarzą z profilu, uniesioną w stronę Marii, z rozłożonymi rękoma. Ubrany w brązowy habit franciszkański, przepasany podwójnym sznurem. Wokół Marii i Jezusa aniołowie w różnych pozach i główki aniołów.

Wizja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazuje wizję św. Franciszka. Święty obejmuje ciało wiszacego na krzyżu Chrystusa. W tle widok Jerozolimy. W prawym dolnym rogu sygnatura "m[alował] X[iądz] D[oktor] J[ózef] K[aczmarczyk] / 1907".

Wizja św. Franciszka

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokiem, z przedstawieniem wizji św. Franciszka z Asyżu. Kompozycja dwustrefowa. W strefie dolnej św. Franciszek, ukazany bokiem, zwrócony w prawo, klęczy na skale z prawym kolanem wysuniętym do przodu i cofniętą do tyłu lewą nogą, z rękami wysuniętymi przed siebie i splecionymi modlitewnie dłońmi wzniesionymi ku górze. Głowa świętego widoczna z profilu okolona ciemnym krótkim zarostem, z wygoloną tonsurą. Twarz szczupła, ascetyczna, z wysokim czołem. Ubrany w brązowy franciszkański habit przepasany białym sznurem. W tle zamglony pejzaż, po prawej stronie świętego z widokiem centralnej kopułowej świątyni. Święty zwraca się ku ukazanej w górnej strefie, wśród obłoków Matce Boskiej. Maria zwrócona w trzech czwartych w lewo, ubrana w białą, przewiązaną w talii suknię i narzucony na ramiona błękitny płaszcz spięty pod szyją. Towarzyszą jej putto i anioł ze skrzydłami przedstawiony w całej postaci w prawej części obrazu. U góry kompozycji na osi tronuje na obłokach Chrystus podtrzymujący lewą ręką duży krzyż.

Wizja św. Franciszka z Asyżu

Zdjęcie nr 1: Obraz uzyskał kształt stojącego prostokąta. W centrum kompozycji ukazano przyklękającego na prawe kolano św. Antoniego Padewskiego. Święty głowę i obie ręce w zachwycie unosi ku górze. Jest to młody mężczyzna ujęty w trzech czwartych w prawo z twarzą bez zarostu widoczną w profilu. Charakteryzuje ją jasna karnacja, wydatne wargi i nos. Ma krótkie włosy z wystrzyżoną tonsurą, które odsłaniają prawe ucho. Ubrany jest w brązowy habit franciszkański przewiązany sznurem. Spod habitu wystaje prawa noga obuta w sandał. Ponad Antonim w świetlistej poświacie na tle obłoków widoczne jest kroczące Dzieciątko Jezus. Zbawiciel jest otoczony wyłaniającymi się z poświaty aniołkami. Ujęty został w trzech czwartych w lewo. Prawą ręką zdaje się błogosławić, lewą ma opuszczoną wzdłuż tułowia. Jezus ma owalna twarz o jasnej karnacji i rumianych policzkach, wysokie czoło i jasne, krótkie włosy odsłaniające fragment lewego ucha. Spojrzenie półprzymkniętych oczu kieruje na Antoniego. Jego nagie ciało częściowo okrywa przerzucona przez prawe ramię rozwiana przeźroczysta chusta. Z prawej strony kompozycji widać fragment prostego, ustawionego diagonalnie drewnianego stołu. Leży na nim otwarta księga, a pod nią zamknięta druga. Obok nich stoi niebieski wazon z liliami. Całość wizji ma miejsce w kościelnej przestrzeni, gdzie ukazano fragmenty architektury i posadzkę ułożoną w szachownicę jasnoochrowych i jasnobrązowych płyt. Na filarze po prawej stronie widnieje sygnatura: „P[eter] Bohun.”

Wizja św. Antoniego Padewskiego

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego trapezoidalnie. Św. Antoni Padewski ukazany z profilu w pozycji klęczącej, przyklęka na lewe kolano, z rękami lekko zgiętymi w łokciach, uniesionymi ku górze. Twarz ukazana z profilu, uniesiona ku górze. Święty odziany w ciemnobrązowy habit franciszkański, przewiazany szarym sznurem, do którego przywiazany jest różaniec. Św. Antoni dotyka lewą dłonią stopy stojacego przed nim Dzieciątka Jezus, podtrzymywanego przez wyłaniającą się z chmur Matkę Boską. Maria ukazana w pozycji siedzącej, zwrócona lekko, w ¾ w kierunku świętego. Odziana w jasno czerwoną suknię i niebieski płaszcz. Przed Św. Antonim stolik, nakryty czerwoną tkaniną, na którym widoczna jest czaszka, otwarta księga i lilia. Za postacią świętego szara kolumna z kotarą w kolorze ciemnej zieleni ze złota lamówką. Tło utrzymane w ciepłej tonacji – w dolnej partii pola obrazowego beżowo – brązowe, w górnej – szarożółte.

Wizja św. Antoniego

Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta w wąskiej, profilowanej, złoconej ramie. W centrum przedstawienia św. Augustyn klęczy przed ukazującą się po prawej stronie u góry Trójcą Świętą z Matką Boską wśród obłoków. Święty ukazany jest we wnętrzu, lecz zamiast tylnej ściany rozciąga się rozległy krajobraz. Jest ubrany w czarny habit, białą rokietę i mucet, przedstawiony z rękoma rozłożonymi do boków. Twarz ma pociągłą, z wysokim czołem, nos długi, prosty, okala ją długa, prosta i siwa broda; włosy ma zaczesane do tyłu. W prawym górnym rogu kompozycji, wśród obłoków, przedstawiony jest po prawej stronie siedzący z krzyżem Chrystus z ręką wyciągniętą w geście błogosławieństwa. Jest ubrany w długi płaszcz zakrywający nogi i ramiona, spięty pod szyją. Obok ukazana została Maria zwracająca się w kierunku św. Augustyna, która jest ubrana w jasnoróżową suknię przepasaną w biodrach i niebieski płaszcz okrywający nogi i lewe ramię. Nad nimi gołębica Ducha Świętego oraz, najwyżej, ukazany do połowy Bóg Ojciec. Poniżej wizji, po prawej stronie kompozycji, przed elementami architektury, widoczny jest stolik nakryty zielonym obrusem, na którym leży otwarta księga, a obok niej druga, zamknięta, na której spoczywa złota infuła. Za nimi widoczny oparty o filar pastorał, z przodu niski stołek. Po lewej stronie płótna przedstawiony w skrócie fotel z czerwonym obiciem siedzenia i oparcia. W tle daleki krajobraz z wijącą się rzeką, na horyzoncie którego widok zarysu miasta i górujących nad nim wzgórz. Nad brzegiem rzeki ukazany św. Augustyn z księgą w ręce oraz dzieckiem przelewającym wodę do kałuży. Obraz jest utrzymany w ciemnej tonacji kolorystycznej z przewagą złamanych brązów, czerwieni i granatu.
Na odwrociu, na górnej krawędzi blejtramu napis „Na płótnie dublowanym był napis: „Z Łaski i polecenia J. W. H. Adamowej Potocki, za staraniem W. Edwarda Drapelli Administratora” / „Jacobus Kierski, Praepositus Z dg. Suchien Comparavit 1644 anno”/ „Renovatus 1878 an(no) /nieczytelne/ Barnasiewicz die Decembris”.

Wizja św. Augustyna

Jak cytować?

Paulina Kluz, "Wizja", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/wizja

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności