Gotycka rzeźba drewniana w Małopolsce: figury Chrystusa Ukrzyżowanego

Długość
Etap edukacyjny
liceum, studenci
Tematyka
gotyk, rzeźba, rzeźba gotycka
Szacowany czas zwiedzania

Zabytki na trasie

  1. Zdjęcie nr 1: Krucyfiks w typie Cristo morte. Chrystus przybity do krzyża trzema gwoździami, sylwetka w delikatnym zwisie, z głową przechyloną na prawe ramię, o silnie podkreślonej anatomii ciała, z zaznaczonymi śladami męki. Perizonium w formie tkaniny przewiązanej na prawym biodrze. Twarz podłużna, okolona zarostem; włosy długie spływające na prawe ramię w kręcone pukle, na głowie korona cierniowa. Polichromia w odsłoniętych partiach ciała naturalistyczna.
    Racławice
    Krucyfiks

    Krucyfiks umieszczony pośrodku Grupy Ukrzyżowania na delikatnie ostrołukowej arkadzie tęczowej, spiętej wspartą na wspornikach belką stanowi wyjątkowy element wyposażenia świątyni, pochodzący z czasów jej budowy (początek XVI wieku).

  2. Zdjęcie nr 1: Rzeźba pełnoplastyczna, z tyłu opracowana. Ciało Chrystusa przybite do krzyża na niemal horyzontalnie, szeroko rozłożonych ramionach. Głowa w koronie cierniowej pochylona na prawe ramię. Długie włosy w puklach o spiralnie zakończonych lokach opadają na ramiona i plecy. Twarz szczupła o zindywidualizowanych rysach, pełna spokoju i smutku, okolona krótkim zarostem, z wydatnymi kośćmi policzkowymi, z kroplami krwi na czole. Duże, okrągłe oczy przesłonięte powiekami, podkreślone uniesionymi łukami brwiowymi. Usta drobne, zaciśnięte, nos prosty, wąski. Ręce chude długie, silnie wyprężone, dłonie rozchylone, przebite gwoździami. Klatka piersiowa o starannie opracowanej anatomii, z silnym wcięciem w talii oraz raną w prawym boku. Perizonium w kształcie chusty, sięgające do połowy uda, miękko udrapowane z przodu, spływające po obu bokach kaskadowymi fałdami. Nogi wyprostowane, umięśnione, ułożone obok siebie, stopy stosunkowo duże, skrzyżowane, założone prawa na lewą, przebite jednym gwoździem. Z ran na boku, dłoniach i stopach spływa obficie krew. Karnacja Chrystusa jasnoróżowa, włosy brązowe z domalowanym warkoczem z tyłu, korona zielona, perizonium złocone, z niebieską podszewką. Krzyż łaciński, dębowy, w naturalnym kolorze drewna, wykonany w 1890, w formie Drzewa Życia, z rozłożystymi liśćmi uschniętego akantu w kolorze czerwonym i złotym żyłkowaniem na skrzyżowaniu ramion. W zakończeniu ramion lilijki czerwono-zielone ze złoconymi obwódkami oraz nakładane plakiety w układzie koncentrycznym tworzące ośmioramienne gwiazdy z płaskorzeźbionymi symbolami Ewangelistów. Tła plakiet malowane na niebiesko, symbole i obramienia złocone. Plakiety współczesne z rzeźbą Chrystusa, gotyckie - 1433 r.; u góry krzyża - symbol św. Jana - orzeł, u dołu - symbol św. Łukasza - wół, na prawym ramieniu symbol św. Mateusza - anioł, na lewym ramieniu - symbol św. Marka - lew. Ponad głową Chrystusa titulus z napisem: INRI. Plakieta kwadratowa nałożona na romb w układzie koncentrycznym, w profilowanym obramieniu, z płaskorzeźbionym przedstawieniem orła; u dołu banderola z napisem minuskułą gotycką: sanctus joannes. Plakieta kwadratowa nałożona na romb w układzie koncentrycznym, w obramieniu profilowanym, z fazą wklęsłą - z płaskorzeźbionym przedstawieniem anioła w pozycji siedzącej z podkurczonymi nogami w ujęciu frontalnym, w rękach podtrzymującego faliście wygiętą banderolę o zrolowanych zakończeniach, z czarnym napisem minuskułą gotycką: sanctus matheus; banderola biała z czarnymi rozetkami. Twarz anioła okrągła, o rysach dziecka, różowa, okolona puklami rudych włosów. Anioł ubrany w fałdzistą szatę, złoconą z trójkątnym dekoltem, udrapowaną na kolanach w głębokie, łyżkowate fałdy. U ramion szeroko rozpostarte skrzydła o schematycznych rombowych podziałach, zagięte na brzegach, zakończone długimi piórami, lotkami - złocone. Tło lekko pogłębione, niebieskie; obramienia kwadratów złocone, boki i tylne ściany malowane na brązowo. Plakieta kwadratowa nałożona na romb w układzie koncentrycznym, w obramieniu profilowanym, z fazą wklęsłą, z płaskorzeźbionym przedstawieniem uskrzydlonego wołu, w pełnej postaci, w ujęciu bocznym, o masywnej budowie ciała, w dynamicznym ruchu, wspartego na rozstawionych nogach, zakończonych ciężkimi kopytami, z puszystym ogonem. Głowa zwrócona na wprost, oczy duże, nozdrza rozdęte, uszy odstające na boki, pośrodku ozdobnie osadzone esowato wygięte rogi. Skrzydła wyrastające z barków, uniesione w górę, rozpostarte, upierzenie schematyczne zaznaczone w kształcie rombów, z długimi lotkami w zakończeniach wygiętych skrzydeł. U dołu, pomiędzy nogami zwierzęcia - półkoliście wygięta biała banderola, z czarnym napisem minuskułą gotycką: sanctus lucas i czarnymi rozetkami. Tło nieco pogłębione, niebieskie. Postać wołu, obramienie plakiet, złocone; ścianki tylne malowane na brązowo. Plakieta w kształcie rombu nałożonego na kwadrat w układzie koncentrycznym, w obramieniu profilowanym, z fazą wklęsłą - z płaskorzeźbionym przedstawieniem uskrzydlonego lwa. W pełnej postaci, ujęciu bocznym, muskularnych kształtach, mocnych nogach z potężnymi pazurami. Głowa zwrócona na wprost, ujęta bujną, silnie skręconą grzywą. Skrzydła wyrastające z barków uniesione w górę, szeroko rozpostarte, zakończone długimi lotkami; upierzenie schematycznie zaznaczone w formie regularnych rombów. Ogon cienki, długi, z puszystą kitką, przechodzący pomiędzy nogami, esowato wygięty nad grzbietem. U dołu biała banderola, podtrzymywana pazurami przednich łap, z napisem czarnym, gotycką minuskułą: sanctus marcus i czarnymi rozetkami. Tło nieco pogłębione, niebieskie; postać lwa i obramienia złocone, tylne ścianki malowane na brązowo.
    Wysiołek Luborzycki
    Krucyfiks

    Rzeźba drewniana, polichromowana, złocona, umieszczona na belce w arkadzie tęczy. Przedstawienie ukrzyżowanego Chrystusa rozpiętego na krzyżu w typie Drzewa Życia. Na zakończeniach belek krzyża nałożone płaskorzeźbione plakiety z przedstawieniami symboli Ewangelistów. Rzeźba datowana na czas po 1433 roku, łączona z krakowskimi rzeźbami w stylu Pięknych Madonn.

  3. Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa żywego, ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie, o ramionach układających się na kształt łuku, głowa opadająca na prawy bark, nogi wyprostowane, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Chrystus ma pociągłą twarz, o wystających kościach policzkowych, dużych, półprzymkniętych oczach, długim, prostym nosie oraz szerokich, otwartych ustach z widoczną linią zębów. Twarz okolona jest krótką brodą silnie skręconą w pojedyncze pukle oraz falowanymi włosami opadającymi pojedynczymi pasmami na ramiona. Na głowie ma koronę cierniową. Jego ciało jest smukłe i wychudzone z podkreślonymi żebrami i mostkiem klatki piersiowej oraz ścięgnami w partii ramion i nóg. Stopy i dłonie ma nieproporcjonalnie duże. Prawy bok ma przebity, z widocznym dużym otworem oraz rzeźbioną, obficie broczącą krwią ze wszystkich ran. Perizonium sięgające połowy ud, silnie fałdowane, z dwoma kaskadowymi zwisami tkaniny na obu bokach. Ciało polichromowane naturalistycznie, o bladej karnacji, włosy i broda ciemnobrązowe, perizonium złocone. Na zakończeniu pionowej belki krzyża pozioma, srebrzona banderola z napisem „INRI”.
    Raciborowice
    Krucyfiks

    Rzeźba Chrystusa Ukrzyżowanego powstała około 1440 roku. Pochodzi z domu katedralnego na Wawelu, należącego do roratystów i mansjonarzy, skąd została nabyta do kościoła w Raciborowicach w 1835 roku. Badacze sytuują rzeźbę na styku zanikających już tendencji idealizujących i nadchodzącej stylistyki późnego gotyku. Typ omawianego krucyfiksu jest zbliżony do figur Ukrzyżowanego z Luborzycy i Krosna.

  4. Zdjęcie nr 1: Chrystus wiszący na ramionach łagodnym łukiem rozpostartych na krzyżu, o smukłej sylwecie, z nogami skrzyżowanymi, lekko ugiętymi w kolanach. Ciało zmarłego Chrystusa ukazane jest realistycznie, z głową silnie przechyloną na prawe ramie, zamkniętymi oczami, długim nosem i otwartymi ustami. Twarz okala krótka, spiczasta broda i wąsy, włosy opadają na kark i klatkę piersiową, na głowie korona cierniowa w kształcie skręconego sznura z kolcami. Klatka piersiowa o owalnym obrysie, z zaznaczonymi żebrami. Stosunkowo długie perizonium, zdobione srebrzeniem na pulmencie, układa się z przodu łukowatymi fałdami i spływa z bioder dekoracyjnie traktowanymi zwisami. Na ciele widoczna rana od włóczni, z niej i z ran na rękach i nogach widoczne spływające strużki krwi.
    Kraków-Nowa Huta (dawniej Ruszcza)
    Krucyfiks na belce tęczowej
  5. Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura Chrystusa umarłego przybitego do krzyża o prostym zakończeniu ramion trzema gwoździami. Postać w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach, głowa opada na prawe ramię, nogi ugięte w kolanach, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Jezus ma pociągłą twarz o dużych, zamkniętych oczach, prostym nosie i rozchylonych, wąskich ustach, okoloną falowaną, rozdwajającą się brodą oraz falowanymi, długimi włosami w formie pojedynczych pukli. Na głowie szeroka korona cierniowa. Ciało smukłe, wydłużone, z podkreśloną muskulaturą klatki piersiowej, pokryte siecią żył, z brodzącą rzeźbionymi kroplami krwi raną w boku. Perizonium sięgające połowy uda, zawiązane na prawym biodrze ze zwisem tkaniny, lamowane frędzlą. Ciało o ciemnej karnacji, z zaznaczonymi śladami męki, perizonium polichromowane na biało z wzorem w pasy. Pionowa belka krzyża zakończona rollwerkiem z uskrzydloną główką anielską z napisem „INRI”. Krucyfiks umieszczony w arkadzie ujętej pilastrami, dźwigającymi belkowanie. W partii fryzu napis „AGNUS MANSUETUS PORTATUR AD VICTIMAN”.
    Niepołomice
    Krucyfiks

    Figura Chrystusa Ukrzyżowanego powstała w drugiej połowie XVI wieku, być może pierwotnie znajdowała się w dawnym Ogrójcu. W 1700 roku wybudowano na zewnętrznej ścianie prezbiterium kaplicę Ukrzyżowania, w której umieszczono krucyfiks. Figura Ukrzyżowanego nosi cechy późnogotyckie, dlatego jej wykonanie można datować na drugą połowę XVI wieku.

  6. Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu, przybita do krzyża trzema gwoździami, w typie Christo vivo. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowa opada na prawy bark, nogi lekko ugięte, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Ciało jest silnie wysmuklone, z wyraźnie rozbudowaną i wypchniętą do przodu klatką piersiową, z podkreślonymi żebrami i zapadłym brzuchem; ręce i nogi są bardzo wychudzone z wyłamanymi barkami, podkreślonymi łokciami i kolanami. Twarz jest pociągła, wychudzona, z głęboko osadzonymi i rzeźbionymi, półotwartymi oczami, wąskim, długim nosem oraz otwartymi ustami z opadającą żuchwą; okolona krótką brodą, głęboko rzeźbioną w regularne pukle oraz długimi włosami ułożonymi w pojedyncze lekko skręcone pukle opadające na plecy oraz na klatkę piersiową. Głowę wieńczy masywna korona cierniowa. Perizonium jest krótkie, silnie opasujące ciało, zawiązane w partii podbrzusza z rozwianym ekspresyjnie fragmentem tkaniny w charakterystycznym odwinięciu na prawym boku. Figura jest polichromowana naturalistycznie, ciało wyróżnia się bladą karnacją z zaznaczonymi śladami męki; perizonium jest złocone i niebieskie na podszewce.
    Gruszów
    Krucyfiks

    Jednym z zabytków stanowiących najprawdopodobniej element pierwotnego wystroju świątyni w Gruszowie jest krucyfiks datowany na pierwszą ćwierć XVI wieku. Zespół cech stylowych rzeźby pozwala włączyć ją w krąg twórczości warsztatu Mistrza Krucyfiksu z kościoła Bożego Ciała w Krakowie, którego działalność zapewne wiązała się przede wszystkim z wyposażaniem prowincjonalnych kościołów Małopolski.

  7. Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami pełna, niedrążona. Ciało w niewielkim zwisie, głowa delikatnie opada na prawy bark, stopy skrzyżowane w układzie prawa na lewą. Sylwetka podkreślona wydatną klatką piersiową, z wyraźnie zaznaczoną linią żeber i mostka, a także z precyzyjnie ukazaną anatomią. Twarz podłużna, z długim nosem, przymkniętymi oczami, okolona brodą ułożoną w długie, równolegle opadające, proste pukle. Włosy długie, brązowe, spływające na plecy oraz z przodu dwoma, silnie skręconymi lokami. Na głowie zielona korona cierniowa, a wokół niej nimb krzyżowy złożony z trzech wiązek promieni. Perizonium ciasno oplatające biodra, z dwoma zwisami po bokach, po lewej stronie dłuższym. Polichromia ciała naturalistyczna z delikatnie zaznaczonymi śladami męki, perizonium, gwoździe i nimb złocone. Nad głową Chrystusa titulus w formie pionowej banderoli z napisem „J[esus] N[azarenus] / R[ex] J[udaeorum]”.
    Zakliczyn
    Krucyfiks

    Krucyfiks został wykonany w latach trzydziestych XV wieku. Józef Dutkiewicz zaliczył go do tzw. czwartej grupy typu krakowskiego, obejmującej 17 rzeźb, należących do stylu miękkiego. Typ ten był szeroko rozpowszechniony zarówno w Małopolsce południowej, jak i północnej, a nawet w Wielkopolsce, więc trudne jest ustalenie ostatecznego miejsca produkcji. Krucyfiks formalnie odpowiada rzeźbom Ukrzyżowanego powstałym w pierwszej połowie XV wieku. Dwa pukle włosów, ułożone wzdłuż twarzy Chrystusa oraz promienisty nimb krzyżowy zostały dosztukowane w okresie baroku.

  8. Zdjęcie nr 1: Figura Chrystusa Ukrzyżowanego w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach tworzących kąt rozwarty. Głowa przechylona na prawe ramię. Twarz pociągła, szczupła, okolona zarostem. Oczy zamknięte, prosty i długi nos, lekko rozchylone usta. Włosy brązowe w formie grubych, spiralnie skręconych pukli, opadających na prawe ramię. Broda krótka, kędzierzawa. Korona cierniowa w kształcie czepca w kolorze zielonym. Sylwetka ciała wychudzona z nienaturalnie długimi, szczupłymi ramionami. Na ciele widoczne ślady męki – krwawiąca rana w boku oraz dłoniach i stopach. Perizonium srebrno-niebieskie, ściśle opinające biodra, przewiązane z przodu, opadające ostro łamaną fałdą wzdłuż lewego boku postaci. Polichromia ciała naturalistyczna. Krzyż gładki, prosty w kolorze jasnobrązowym. U szczytu pionowej belki krzyża titulus z napisem „JEZUS NAZARENUS / REX JUDAEORUM”.
    Wola Radziszowska
    Krucyfiks

    Drewniany, późnogotycki krucyfiks umieszczony na profilowanej belce datowany jest na pierwszą połowę XVI wieku. Rzeźbę należy najprawdopodobniej zaliczyć do pierwotnego wyposażenia kościoła w Woli Radziszowskiej – umieszczenie wizerunku Ukrzyżowanego na belce tęczowej należało do obowiązkowych przedstawień w wyposażeniu każdej świątyni.

  9. Zdjęcie nr 1: Pełnoplastyczna figura Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami. Postać ukazana w łagodnym zwisie, ramiona ułożone w kształt litery „Y”, dłonie o lekko zaciśniętych palcach. Głowa, przechylona na prawą stronę, nogi skrzyżowane z prawą stopą założoną na lewą. Sylwetka ciała mocno wychudzona, z wydatną, wysuniętą do przodu klatką piersiową i wciętą talią. Twarz pociągła o wyrazistych rysach, okolona krótką brodą. Oczy o opadłych kącikach, usta rozchylone. Wokół bioder krótkie perizonium z fałdą przechodzącą między udami i zawiniętą z tyłu prawej nogi. Na głowie korona cierniowa, a wokół nimb krzyżowy. Karnacja ciała pokryta polichromią w naturalnym jasnokremowym odcieniu z zaznaczonymi śladami męki na dłoniach, stopach, prawym boku i czole. Perizonium, promienie w nimbie i korona cierniowa złote.
    Skawinki
    Krucyfiks

    Nazwa krucyfiks pochodzi od łacińskiego słowa „crucifixus” i oznacza „przybity do krzyża”. Przedstawienie Ukrzyżowania zredukowane wyłącznie do postaci wiszącego na krzyżu, martwego Chrystusa ma uzmysłowić oglądającym jego osamotnienie w czasie męki. Chrystus został ukazany w typie Cristo morte – tzn. jako umarły z zamkniętymi oczami i rozchylonymi ustami. Pierwotnie krucyfiks wraz z całą świątynią, wybudowaną w 1733 roku znajdował się w Przytkowicach. Ponieważ jest on starszy od wspomnianego kościoła zapewne pochodzi z jeszcze poprzedniej świątyni w Przytkowicach. Rzeźba powstała prawdopodobnie na początku XVI wieku. Figurę charakteryzuje pewna sztywność sylwetki z silnie podkreśloną linią żeber i mostka.

  10. Zdjęcie nr 1: Rzeźba ścięta z tyłu. Figura Chrystusa Ukrzyżowanego w lekkim zwisie, o szeroko rozłożonych ramionach. Głowa przechylona na prawe ramię. Twarz pociągła, szczupła, okolona zarostem, o niewielkich, półprzymkniętych oczach, prostym i długim nosie i otwartych ustach. Włosy w formie grubych pukli, opadających na prawe ramię. Korona cierniowa w kształcie czepca. Sylwetka ciała nienaturalnie wydłużona, szczupła, z zaznaczonymi śladami męki. Perizonium ściśle opinające biodra, obficie drapowane, zawiązane na prawym boku. Polichromia naturalistyczna. Krzyż gładki, malowany na czarno.
    Barwałd Dolny
    Krucyfiks

    Drewniany krucyfiks umieszczony na belce tęczowej kościoła w Barwałdzie Dolnym stanowi przykład późnogotyckiej rzeźby i datowany jest na pierwszą połowę XVI wieku.

  11. Zdjęcie nr 1: Rzeźba Chrystusa przybita do krzyża trzema gwoździami, pełna. Zbawiciel ukazany w typie Cristo morte, w lekkim zwisie, z głową pochyloną na prawą stronę. Jezus ma szczupłą sylwetkę ciała, duże stopy, delikatnie podkreśloną linię żeber. Jego twarz jest podłużna, ma długi nos, delikatnie otwarte usta i zamknięte oczy, krótką brodę, zwiniętą na końcu w dwa pukle. Ma długie, brązowe włosy spływające falami do przodu, a na głowie założoną koronę cierniową złożoną z prostych zielonych gałązek. Biodra oplata złocone perizonium z zieloną podszewką, zawiązane pośrodku. Z dłoni, stóp i boku Chrystusa spływają strużki krwi. Polichromia ciała naturalistyczna, perizonium złocone. Nad głową Jezusa titulus w formie banderoli z napisem „I. N. R. I.”. Krzyż prosty, gładki, malowany na brązowo.
    Zembrzyce
    Krucyfiks

    Rzeźba powstała w pierwszej połowie XVI wieku. Niewyjaśnioną pozostaje kwestia autora rzeźby i miejsca jej pierwotnego umiejscowienia. Figura posiada cechy stylistyczne o reminiscencjach późnogotyckich: bezwładnie, lecz delikatnie otwarte usta, włosy ułożone w silnie skręcone pukle, perizonium ciasno oplatające biodra i prostą koronę cierniową, złożoną z zielonych wiązek. Chrystus na krucyfiksie w Zembrzycach został ukazany w tzw. typie Cristo morte charakteryzującymi się opuszczoną bezwładnie głowę i zamkniętymi oczami.

  12. Zdjęcie nr 1: Figura umarłego Chrystusa przybita do krzyża o prostych ramionach trzema gwoździami. Ciało w lekkim zwisie o horyzontalnie rozłożonych ramionach, głowie opadającej bezwładnie w prawą stronę, z lekko ugiętymi w kolanach nogami oraz stopami skrzyżowanymi w układzie prawa na lewą. Twarz szczupła, pociągła, z zamkniętymi oczami, długim, wąskim nosem i otwartymi ustami, okolona krótką brodą skręconą w regularne pukle oraz falowanymi włosami opadającymi na plecy i prawe ramię. Na głowie ma zieloną koronę cierniową w formie kołpaka. Sylwetka smukła, proporcjonalnie wydłużona, ciało silnie wychudzone o podkreślonych mięśniach, żebrach i mostku klatki piersiowej oraz ścięgnach nóg i rąk. W boku zaznaczona rana z rzeźbionymi kroplami krwi. Perizonium białe, krótkie, ściśle przylegające do ciała, silnie drapowane, odwinięte i osuwające się w partii podbrzusza, z kaskadowym zwisem tkaniny na prawym boku. Polichromia ciała naturalistyczna z zaznaczonymi śladami męki. Do górnej belki krzyża przybita płaskorzeźbiona tabliczka z inskrypcją „INRI”.
    Raba Wyżna
    Krucyfiks

    Krucyfiks pochodzi z pierwszego drewnianego kościoła w Rabie Wyżnej wybudowanego w 1581 roku i został przeniesiony później do nowej, murowanej, świątyni. Krucyfiks odpowiada figurom Chrystusa Ukrzyżowanego powstającym w XVI wieku. Wykorzystane środki formalne miały na celu podkreślenie cierpienia i fizyczności męki Zbawiciela, stanowiąc silny bodziec emocjonalny dla wiernego.

Celem zorganizowania wycieczki skontaktuj się z parafiami

Zembrzyce
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Adres ul. Kościelna 124
34-210

Telefon +48 (33) 874 60 27

Strona www www.parafiazembrzyce.pl

Barwałd Dolny
Parafia Św. Erazma Biskupa i Męczennika

Adres Barwałd Dolny 50
34‑124 Klecza Górna

Telefon +48 33 872 20 28

Adres e-mail barwald.swerazm@interia.pl

Strona www www.barwaldswerazm.cba.pl

Raba Wyżna
Parafia Św. Stanisława

Adres Raba Wyżna 36
34-721 Raba Wyżna

Telefon 48 18 267 11 40

Adres e-mail parafia.raba.wyzna@gmail.com

Strona www parafiarabawyzna.pl

Zakliczyn
Parafia Wszystkich Świętych

Adres Kościelna 1
32-406 Zakliczyn

Telefon 12 3730270

Adres e-mail parafiazakliczyn@gmail.com

Strona www www.parafiazakliczyn.pl

Niepołomice
Parafia Najświętszej Panny Marii i Dziesięciu Tysięcy Męczenników

Adres Piękna 2
32-005

Telefon 12 281 10 41, 609 811 041

Adres e-mail kancelaria@parafianiepolomice.pl

Strona www http://parafianiepolomice.pl/

Skawinki
Parafia Parafia Św. Joachima w Skawinkach

Adres Skawinki 214
34-143 Lanckorona

Telefon 33 876 35 96

Adres e-mail parafia.skawinki@op.pl

Wola Radziszowska
Parafia Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Adres Wola Radziszowska 1
32-053 Wola Radziszowska

Telefon +48 12 275 42 81

Adres e-mail -

Strona www -

Racławice
Parafia Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Adres Racławice 54
32-049 Przeginia

Telefon 12 282 93 85

Adres e-mail jacmiode@poczta.onet.pl

Strona www http://www.raclawiceparafia.pl

Kraków-Nowa Huta (dawniej Ruszcza)
Parafia Św. Grzegorza Wielkiego

Adres ul. Jeziorko 40
31-988 Kraków

Telefon 12 645-09-17

Adres e-mail parafia.ruszcza@interia.pl

Strona www www.ruszcza.parafia.info.pl

Raciborowice
Parafia Św. Małgorzaty

Adres Raciborowice 2
30-091

Telefon 12 387 70 06

Adres e-mail w.racibor@neostrada.pl

Strona www www.parafia-raciborowice.pl/

Gruszów
Parafia Rozesłania Świętych Apostołów

Adres Gruszów 136
32‑414 Gruszów

Telefon 12 271 62 03

Adres e-mail -

Strona www -

Wysiołek Luborzycki
Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego

Adres Wysiołek Luborzycki 81
32-010 Luborzyca

Telefon (12) 387 10 22

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności