Św. Józef

Dzieje zabytku

Obraz został namalowany w 1947 roku i umieszczony w ołtarzu głównym.

Opis

Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum stojące Dzieciątko Jezus wręcza lilię siedzącemu św. Józefowi. Święty ukazany jako starszy mężczyzna z twarzą okoloną siwą brodą. Siwe, długie włosy opadają mu na kark. Ubrany jest w fioletową suknię i żółty płaszcz. Pochyla się w stronę Dzieciątka. Jezus został ukazany w wykroku, lewą ręką trzyma łodygę, prawą czyni znak błogosławieństwa. Jest ubrany w białą, sięgającą kolan szatę. wokół głów obu postaci promieniste nimby. Po prawej stronie, w tle znajduje się Matka Boska czytająca otwartą księgę, w towarzystwie dwóch aniołów. Maria est szczelnie okryta białym płaszczem, anioł obok niej nosi białą suknię i różową tunikę. Przed nimi widoczny fragment klęczącej postaci zrywającej kwiaty róż. Po lewej stronie kompozycji warsztat stolarski, w którym pracuje anioł. Na pierwszym planie koszyk z narzędziami, przed nogami Jezusa róże, za nimi młotek i deski. W tle górzysty krajobraz z drzewami i ciemne chmury z jasnym obłokiem.

Zarys problematyki artystycznej

Przedstawienie św. Józefa nawiązuje do tradycyjnej ikonografii. Na obrazie został on ukazany z Dzieciątkiem Jezus, którego był opiekunem. Józef, małżonek Marii, chronił i utrzymywał Świętą Rodzinę, prowadząc ukazany w tle warsztat stolarski. Stał się symbolem wiary, pracowitości oraz skromności, patronem pracujących oraz rodzin. Obraz jest przykładem dwudziestowiecznego malarstwa, w którym linearyzm przeważa nad malarskością, a postacie są przedstawione w strojach historyzujących lub ponadczasowych.

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Obraz św. Józefa został namalowany do ołtarza głównego i stanowi przykład malarstwa religijnego XX wieku. Charakteryzuje się statyczną, centralną kompozycją oraz linearnym traktowaniem formy.

Bibliografia