Władysław Druciak

Biogram

Władysław Druciak urodził się w Krościenku nad Dunajcem w 1874 roku, jako najstarszy syn Błażeja i Anny z Widuchów. W Krościenku ukończył szkołę powszechną, a w Zakopanem Szkołę Przemysłu Drzewnego w oddziale rzeźby ornamentalnej. Ponadto w latach 1895-1896 oraz 1899-1900 uczęszczał na wieczorowe kursy rysunku zawodowego i modelowania w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie. W 1900 roku poślubił Kazimierę Wakulską, córkę rzeźbiarza Kazimierza Wakulskiego, swojego nauczyciela. Wakulski był konserwatorem wielu średniowiecznych rzeźb, m.in. figur z ołtarza Wita Stwosza. Po śmierci mistrza (1905) Druciak przejął jego pracownię rzeźbiarską przy ulicy Retoryka 10 w Krakowie. W tym też roku został członkiem Cechu Rzeźbiarzy i Pozłotników w Krakowie. Specjalizował się w wykonywaniu ołtarzy neogotyckich oraz rzeźb w kamieniu. Jego twórczość była określana jako przykład historyzmu w rzeźbie sakralnej początku XX wieku. Był doskonałym majstrem, biegłym w praktyce warsztatowej, nie wypracował jednak indywidualnego stylu, bardziej przetwarzając znane mu realizacje innych artystów. Do jego najsłynniejszych dzieł należą: kamienna statua św. Kingi do groty w Pieninach z 1904 roku, dekoracja stiukowa w Starym Teatrze w Krakowie (1905), ołtarz główny i ołtarze boczne w kościele św. Szymona i Judy Tadeusza w Kozach (1906, 1908), droga krzyżowa w kościele Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny w Suchej Beskidzkiej (1909), ołtarz główny i ołtarze boczne w kościele św. Marii Magdaleny w Rabce (1909), ołtarze boczne w kościele Przemienienia Pańskiego w Libiążu (1912), ołtarz główny w kościele Trójcy Przenajświętszej w Krzywaczce (1914), ołtarz główny i ołtarze boczne w kościele NMP Wniebowziętej w Ochotnicy Górnej (1915-1916), które zostały przeniesione do kościoła w Stanisławowie, obecnie na Ukrainie, różne realizacje w kościele Nawiedzenia NMP w Kasince Małej (1917-1923), a także wykonane w ostatnim roku życia artysty: ambona oraz grupa Ukrzyżowania na łuku tęczowym w bazylice Matki Boskiej Bolesnej w Limanowej. Władysław Druciak zmarł w 1923 roku.

Bibliografia