Epitafium Zofii Stanisławskiej
Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta, obwiedziona złoconym profilem o wyciętych narożach wypełnionych rozetami. W polu inskrypcja: "Pamięci cieniom / nieocenionej matki / ZOFII STANISŁAWSKIEJ / z domu Mendalewiczów / ur(odzonej) w ziemi Sanockiej 1789. / um(arłej) w Rzozowie / 12. Października 1837."

Epitafium Zofii Stanisławskiej

Województwo
MAŁOPOLSKIE
Powiat
wadowicki
Gmina
Kalwaria Zebrzydowska
Miejscowość
Zebrzydowice
Metropolia
Krakowska
Diecezja
Krakowska
Dekanat
Kalwaria Zebrzydowska
Parafia
Św. Michała Archanioła
Miejsce przechowywania
północne ramię transeptu, wschodni pilaster
Identyfikator
DZIELO/11792
Kategoria
płyta nagrobna
Ilość
1
Czas powstania
po 1837 roku
Wymiary podstawowe
szerokość – 73 cm
wysokość – 56 cm
Autor noty katalogowej
Józef Skrabski
Domena Publiczna

Opis

Epitafium w kształcie leżącego prostokąta, obwiedziona złoconym profilem o wyciętych narożach wypełnionych rozetami. W polu inskrypcja: "Pamięci cieniom / nieocenionej matki / ZOFII STANISŁAWSKIEJ / z domu Mendalewiczów / ur(odzonej) w ziemi Sanockiej 1789. / um(arłej) w Rzozowie / 12. Października 1837."

Stan zachowania / Prace konserwatorskie

Dobry.

Streszczenie

Epitafium Zofii Stanisławskiej powstało po jej śmierci w 1837 roku.

Inne dzieła z tego miejsca

Zdjęcie nr 1: Epitafium w kształcie leżącego prostokąta. W jego polu biegnąca wzdłuż krawędzi opaska z wyciętymi narożami, w których rozety. W polu inskrypcja: „Spokój duszy ś(więtej) p(amięci) / TOMASZA STANISŁAWSKIEGO / c(esarsko) k(rólewskiego) urzędnika emer(ytowanego) / ur(odzonego) 1779. um(arłego) 19go Grudnia 1854. / i zięcia / MACIEJA DITHARDTA / c(esarsko) k(rólewskiego) urzędnika drogowego / um(arłego) 21. Sierpnia 1850. / przeżywszy 60. lat”.
płyta nagrobna
Epitafium Tomasza Stanisławskiego i Macieja Dithardta
Zdjęcie nr 1: Ołtarz przyścienny, architektoniczny z murowaną mensą z kamiennym portatylem, antepedium z chrystogramem. Na mensie prostopadłościenne tabernakulum, ujęte pilastrami zwieńczonymi gzymsem, z drzwiczkami zakończonymi łukiem koszowym, na których kielich z hostią ujętą kwiatami róż. Nastawa ołtarzowa jednokondygnacyjna, jednoosiowa ze zwieńczeniem. Retabulum ujęte parą kanelowanych filarów o korynckich głowicach, ustawionych na ukośnie dostawionych cokołach. Podpory ustawione na tle kanelowanych pilastrów wspierają ukośne odcinki belkowania zamknięte wydatnym gzymsem. Zwieńczenie o wklęsłych bokach, zamknięte łukiem nadwieszanym. Pole środkowe w formie prostokątnej wnęki z uskokiem u dołu, zamkniętej łukiem nadwieszonym. Wnęka ujęta ażurową ramą formowaną ze zwiniętych liści akantu, wewnątrz obraz z przedstawieniem Najświętszego Serca Jezusa. Antepedium drewniane, ujęte profilowaną ramą, pośrodku aplikowany hierogram. W zwieńczeniu medalion z rzeźbioną gołębicą Ducha świętego w promieniach. Pola cokołów zdobione płycinami ze zwiniętymi liśćmi akantu, w partii fryzu aplikowane rozety. Po bokach retabulum uszaki formowane z ornamentu kandelabrowego. Na gzymsie para rzeźbionych, uskrzydlonych aniołków. Całość struktury ołtarza malowana w odcieniach szarości, detal architektoniczny i profilowania pozłacane.
ołtarz
Ołtarz boczny północny (lewy)
Zdjęcie nr 1: Nastawa ołtarzowa architektoniczna skomponowana na schemacie łuku triumfalnego, trójosiowa, jednokondygnacyjna ze zwieńczeniem. Ołtarz kamienny, licowany marmurowymi płytkami, z kamienną mensą. Oś środkowa jest dwukrotnie wyższa od bocznych i szersza, zamknięta półkoliście. Osie boczne ujęte dwiema parami pilastrów i stojących przed nimi kolumn o kanelowanych trzonach i kapitelach kompozytowych; między nimi nisze zwieńczone konchą z figurami św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty. Podpory dźwigają dwustrefowe belkowanie – niższe pełne, wyższe niepełne, delikatnie wyłamane na ich linii. Oś środkową ujmują woluty z figurami aniołów spływające na belkowanie osi bocznych; na skraju postumenty z figurami św. Floriana i św. Wacława(?). Postumenty kolumn dekorowane z trzech stron płycinami, od frontu z uskrzydlonymi główkami anielskimi; pomiędzy nimi rollwerki z podpisami figur. Podłucze osi środkowej dekorowane kasetonami z rozetami; archiwolta wypełniona akantem, zwieńczona kluczem; w przyłuczach dwie płaskorzeźbione figury kobiece. Powyżej fryz dekorowany dużych rozmiarów uskrzydloną głową anielską, ujętą wicią roślinną, na gzymsie kartusz. W polu przyczółka roślinny postument podtrzymujący dwie uskrzydlone główki anielskie. W przyłuczach konch osi bocznych ornament roślinny, powyżej rauty, u spodu figur festony. Spód belkowania dekorowany kasetonami z rozetami. Fryzy dwóch stref belkowania wypełnione ornamentem roślinnym i rozetami; na wewnętrznym boku drugiej strefy para herbów Radwan. W polu środkowym obraz ukazujący Zwiastowanie Najświętszej Marii Panny, a na zasuwie Św. Michała Archanioła. Struktura polichromowana na szaro; kolumny, ornamentyka i profile złocone.
ołtarz
Ołtarz główny
Zdjęcie nr 1:
lampa
Lampa
Zdjęcie nr 1: Kościół jest jednonawowy, trójprzęsłowy, z płytkimi kaplicami tworzącymi pseudotransept i jednoprzęsłowym prezbiterium zakończonym apsydą. Do prezbiterium przylegają dwa aneksy mieszące w przyziemiu zakrystię i skarbczyk, a na piętrze empory otwarte na prezbiterium. Do nawy od południa dostawiona jest kruchta. W naroża między kaplicami a nawą wstawiono dwie wieże-dzwonnice z klatkami schodowymi prowadzącymi na empory. Nawa jest rozczłonkowana płaskimi, szerokimi pilastrami toskańskimi, a nakryta sklepieniem kolebkowym z lunetami; prezbiterium przykryte sklepieniem kolebkowym z żebrami spływającymi na wsporniki, apsyda sklepieniem parasolowatym. Prezbiterium ujęte dwiema głębokimi, półkoliście zamkniętymi wnękami, nad którymi parapety empor z ślepymi arkadkami z balasów jenolalkowych i łuków półkolistych. Wnętrze oświetlają wysokie i szerokie okna zamknięte półkoliście. W aneksach przy prezbiterium i w emporach znajdują się okna prostokątne. Fasada dwustrefowa, trójosiowa, ale osie i strefy wyznaczone jedynie przez okna, drzwi i nisze, zamknięta trójkątnie. Portal prostokątnych drzwi utworzony z pary żłobkowanych, toskańskich pilastrów, podtrzymujących belkowanie z trójkątnym przyczółkiem. Fryz belkowania ozdobiony tryglifami z łezkami i metopami w kształcie rozet i talerzy, a przyczółek kostkowaniem. Nad portalem okno w głębokim rozglifieniu, w kształcie prostokąta zamkniętego półkoliście. Po bokach portalu i okna głębokie nisze ujęte od dołu i góry odcinkami gzymsu. Zewnętrzne elewacje ujęte częściowo szkarpami, częściowo lizenami. W wieżach wejścia do kościoła i na klatki schodowe oraz niewielkie okienka w klatce schodowej i prześwity zamknięte półkoliście w dzwonnicach. Dachy dwuspadowe, na wieżach czterospadowe, nad nawą, wieżami i aneksami przy prezbiterium kryte dachówką, nad prezbiterium blachą. Na dachu wieżyczka na sygnaturkę.
kościół
Kościół św. Michała Archanioła
Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ukazujący stojącego frontalnie Chrystusa. Prawa ręka ułożona w geście błogosławieństwa, lewa wskazuje na promienie odchodzące od piersi. Chrystus ubrany w długą, białą tunikę. Twarz okolona długimi, jasnobrązowymi włosami i krótką, rozwidloną brodą. W tle daleki pagórkowaty krajobraz.
obraz
Najświętsze Serce Jezusa

Inne dzieła z tego roku

Zdjęcie nr 1: Kamienna płyta w kształcie stojącego prostokąta z wykutą i pozłoconą inskrypcją „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Possesorce Rzozowa / Zofii z Mendelowiczów / Stanisławskiej / w 48. r(ok)u życia zmarłej 12. Paź/dziernika 1837. / Żonie, / Wiktorowi, Antoniemu, Józefowi / Stanisławskim / Synom, / Xawery z Turków Wnuczce, / zmarłym. / w żalu pozostały Mąż Oyciec i / Dziadek z dziećmi / ten pomnik kładzie / duszę Ich westchnieniom / Czytelnika polecając”. Napis obwiedziono ramką wyciętą w narożach, aby zrobić miejsce na dekoracyjne rozetki.
płyta nagrobna
Epitafium rodziny Stanisławskich
Zdjęcie nr 1: Strop prezbiterium pokryty zgeometryzowanymi motywami roślinnymi ujmującymi centralnie umieszczone przedstawienie Trójcy Świętej. Ściany tej części pokrywa dekoracja wykorzystująca motywy spotykanych w okolicy roślin, takich jak dziewięćsił i dzwonki. Na jednej ze ścian Chrystus przekazujący klucze św. Piotrowi. Ściany nawy podzielone pionowymi pasami dekoracji ze stylizowanych motywów roślinnych, pomiędzy którymi stacje Drogi Krzyżowej ujęte od góry rozwiniętymi kwiatami. Na stropie nawy kasetony ze stylizowanymi kwiatami, w centrum dwa przedstawienia. W jednym wizerunek św. Sebastiana przywiązanego do drzewa, w madorli. Nad nim dwa aniołki trzymające wieniec z kwiatów, poniżej wyobrażenie jurgowskiego kościoła wraz ze stojącą obok dzwonnicą. W drugim polu wyobrażenie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na półksiężycu, pośród obłoków i między główkami anielskimi. Na zaskrzynieniach sceny z życia Chrystusa. Na lewej ścianie zaczynając od łuku tęczowego: cudowne rozmnożenie chleba, burza na morzu, wskrzeszenie Łazarza, cud w Kanie Galilejskiej. Na przeciwnej ścianie: Narodzenie Jezusa, ucieczka do Egiptu, chrzest w Jordanie, dwunastoletni Jezus w Świątyni.
polichromia ścienna
Polichromia ścienna

Podobne dzieła

Po tytule

Po kategorii

Zdjęcie nr 1: Epitafium architektoniczne, w formie aediculi, na cokole z wyciętym u dołu łukiem odcinkowym, ujęte parą kolumn o kapitelach korynckich, dźwigających niepełne belkowanie zakończone wyłamanym szerokim gzymsem. W partii zwieńczenia widnieje płaskorzeźbiona, ujęta liściastymi labrami tarcza z godłem herbu Prus I. Niegdyś epitafium wieńczył zapewne krzyż (obecnie zniszczony). Pośrodku profilowana płycina z inskrypcją „PAMIĘCI / Adama / WIŚNIEWSKIEGO / Dziedzica wsi Przebieczany / zm(arłego) d(nia) 6 Grudnia 1857 / w 64 roku życia. / Pozostała wdowa z dziećmi / poświęca”. W prawej dolnej części epitafium sygnatura „E(dward) Stehlik”.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Wiśniewskiego

Zdjęcie nr 1: Płyta w kształcie leżącego prostokąta, w profilowanej opasce tynkowej dekorowanej kimationem. Inskrypcja majuskułowa w języku polskim i zapisem daty po łacinie: TU LEŻY SIMON CHALUBKA / Z MAŁŻANKA HELENA Y SIN/EM MIKOLAIEM W GROBIE TYM / ODPOCZYWAIA POZOSTALY SIN / STANISLAW RODZICOM Y BRATV / TE PAMIATKE WISTAWIŁ MIEISCE / MAŁE MALEMU WZROSTOWI / SOBIE ZABISAWSZY ROKV / 1634. DIE 2I. NOVEMB(RIS).
płyta nagrobna

Epitafium

Zdjęcie nr 1: Płyta w formie stojącego prostokąta. W górnej części ryty monogram IHS z krzyżem. W polu inskrypcja „Adamo Kołaczkowski / Bonorum Cameralium Ann(o) 9 Praefecto / Die 24. Decembris 1824 A(nn)o vitae 54 / non tam aetate quam maerore / propter culpas aliorum consumpto / addicti amici posuere. / Quisquis es superior disce / quam durum piaesse aliis / Defuncto autem aeternam / precare requiem.” U dołu płyty ryta czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami.
płyta nagrobna

Epitafium Adama Kołaczkowskiego

Zdjęcie nr 1: Tablica w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkolistym łukiem nadwieszonym z uskokami, ujęta profilowaną ramą. W górnej partii, w polu łuku znajduje się wpisane w owal, polichromowane godło herbu Szembek, poniżej tekst „D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / Ad perpetuam rei memoriam / A(nn)o ab Incarnatione D[omi]ni 1781. / Die octava Julii. / Celsissimus Ill(ust)ri(ssi)mus R(enovere)nd(issi)mus D(omi)nus. / Christophorus Comes / SZEMBEK / Epp(iscop)us Uranopolitan(ensis) Coadjutor Ploc(ensis) / Dux Sielun(ensis) etc. Eccl(esi)am hanc Divo Jo/anni CANTIO dicatam solenni ritu Conse/cravit Anniversarium quo ad Officium et / Missam obeundum D(omini)ca prima p(os)t Festum Visita(ti)o / B(EATE) V(IRGINIS) MARIAE statuit et determinavit / Cura R(everendi) Stanislai Petulski huius Eccl(esiasti)cae / Actualis Praebendarii”.
tablica pamiątkowa

Epitafium

Zdjęcie nr 1:
obraz

Członkowie bractwa św. Zofii klęczący przed Okiem Opatrzności

Zdjęcie nr 1: Epitafium z fantazyjnie wyciętą płyciną o bokach w kształcie półkolistych, nadwieszonych łuków na wklęsłych uskokach, ujętą uproszczonymi wolutami z chrząstkami. Pod dolną krawędzią kartusz z tarczą z godłami herbów Ostoja i Rola. W górnej części epitafium okrągły medalion ujęty taśmami zakończonymi ślimacznicami z krzyżem. W jego polu uproszona trupia czaszka ze skrzyżowanymi piszczelami. W polu Inskrypcja: "D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERIL(LVST)RI ET R(EVERENDI)S(I)MO DOMINO ADAMO / PAVLO A TARNOW TARNOWSKI PRAEPO/SITO SEVERIENSI FRATRI SVO GERMA/NO DESIDERATISSIMO AN(NO) 1712 / ATQVE / IOSEPHO, ET STANISLAO FILIIS AC MA/RIANNAE ET SALOMEAE TVM GEMINIBVS / ANNAE ALTER AEVE SALOMEAE NEC NON CHRI/STINAE FILIABVS, CHARISSIMAE SOBOLI SVAE PVBESCENTE AETATE ANNV(M) 1725 /DEFVNCTIS / SIBIQVE / ILLVSTRES ET MAGNIFICI MICHAEL STANISLAVS AB EADEM TARNOW TARNOWSKI EX / VENATORE LANCICIEN[sic] CAPITANEO SEVERIEN(IS) PRIMO BIECEN(SI] NVNC SIRADIENSIS CASTELLANVS / ET ROSA DE RILSKO SCIBOROWNA CONIVGES AD HIC VIATORES TAMEN MORITVRI, PRO / MORE CHRISTIANO AMORE HOC POSVERVNT MONVMENTVM AN(NO) D(OMINI) 1729 / QVORVM / VIRVTES ET QVALITATES MERITA VERITATI / VERITAS REFERAT POSERITATI / ETTI LECTOR PIE ETIAM MORTALIS / ANIMABVS FIDELIVM DEFVNCTORVM / PACEM PRECANDO DIC / REQVIESCANT IN PACE /AMEN".
płyta nagrobna

Epitafium Adama Pawła Tarnowskiego i jego dzieci Józefa, Stanisława, Marianny, Salomei, Ewy i Salomei

Jak cytować?

Józef Skrabski, "Epitafium Zofii Stanisławskiej", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2024, źródło:  https://sdm.upjp2.edu.pl/dziela/epitafium-zofii-stanislawskiej

Strona:
Dodaj do porównania

Zaloguj się aby dodać do tablicy

Przejdź do logowania

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności