Malarstwo gotyckie w Małopolsce: Hodegetrie krakowskie

Długość
Etap edukacyjny
liceum, studenci
Tematyka
gotyk, malarstwo
Szacowany czas zwiedzania

Zabytki na trasie

  1. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta z półpostaciowym przedstawieniem Madonny podtrzymującej lewą ręką Dzieciątko Jezus. Maria ukazana jest na wprost, lekko przechyloną w lewo głowę charakteryzuje owalna, pociągła twarz o wyrazistych oczach z nieznacznie przymkniętymi powiekami, długim, prostym nosie, niewielkich ustach o opadających kącikach, wyraźnie zaróżowionych policzkach oraz subtelnie zaznaczonym podbródku. Maria ubrana jest w ciemnogranatową suknię z szerokimi, dekoracyjnymi, złoconymi obszyciami dekoltu i wąskich mankietów. Na jej głowie jest biała, półprzejrzysta chusta widoczna spod osłaniającego całą sylwetkę ciemnogranatowego płaszcza o bordowej podszewce i szerokiej, złoconej, dekoracyjnej lamówce, spiętego na piersiach dużą, złoconą broszą w kształcie rombu z czterema kółkami przylegającymi do jego lekko wklęsłych boków. Prawą ręką o smukłej, wyprostowanej dłoni Maria wskazuje na trzymane na lewej ręce siedzące Dzieciątko. Zwrócony w trzech czwartych w prawo Jezus lekko pochyla się do przodu. Pociągłą, o trójkątnym obrysie szczęki twarz charakteryzują duże, wyraziste oczy o nieznacznie przymkniętych powiekach, długi, prosty nos oraz niewielkie usta. Krótkie, brązowe, skręcone włosy opadają parą pukli na czoło Dzieciątka. Ubrane jest ono w długą, ciemnogranatową suknię z szerokimi, dekoracyjnymi, złoconymi lamówkami, spod której widoczne są bose stopy. Jezus prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa, lewą trzyma wspartą na kolanach zamkniętą księgę w zielonej oprawie. Głowy postaci okalają ryte w gruncie podobrazia nimby z motywami eliptycznych promieni ujętych wąskim okręgiem, dodatkowo wieńczą je złocone, kameryzowane korony otwarte. Złocone tło przedstawienia zdobi grawerowana wić roślinna. Obraz ujęty jest złoconą ramą w formie ażurowego układu liści akantu.
    Kęty
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Określany mianem cudownego wizerunek Madonny z Dzieciątkiem w ołtarzu głównym w kościele parafialnym w Kętach stanowi ciekawy, późnogotycki typ ikonograficzny zwany Hodegetrią krakowską. Wyniki ostatnich prac konserwatorskich wskazują, iż datowany na połowę XV wieku obraz jest związany z kęcką świątynią od wieków. Świadczą o tym m.in. ślady po pożarze, jaki zniszczył kościół w 1657 roku.

  2. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii Krakowskiej. Maria przedstawiona w półpostaci, z głową przechyloną na lewo. Lewą ręką obejmuje Dzieciątko, dłonią prawej ręki wskazuje na Syna. Twarz owalna o jasnej karnacji z policzkami podkreślonymi różem, o regularnych łukach brwiowych, długim wąskim nosie, drobnych czerwonych ustach. Dłonie wysmukłe o długich palcach. Ubrana ciemnoniebieską suknię z wąskimi rękawami, ozdobioną pod szyją i końcach rękawów złotą bordiurą. Cała postać okryta maforionum w takim samym kolorze co suknia, z czerwoną podszewką, ozdobionym złotą bordiurą i spiętym na piersiach owalną kameryzowaną broszą. Spod maforionu widoczna biała chusta na głowie. Dzieciątko, ujęte w trzech czwartych, zwrócone w prawo, w kierunku Matki, Siedzi na jej lewym przedramieniu, z głową pochyloną do przodu. Głowa kulista, z jasnymi kędzierzawymi włosami ułożonymi w loki i wydatną małżowiną lewego ucha; twarz o jasnej karnacji z zaróżowionymi policzkami. Prawą dłonią błogosławi, lewą podtrzymuje kodeks w czerwonej oprawie oparty na lewym kolanie. Ubrane w długą i szeroką granatową sukienkę, ozdobioną drobnym wzorem patronowym malowanym złotem w proszku. Spod sukienki widać bose stopy. Wokół głów nimby promieniste. Tło (wtórne) złocone na bolusie, zdobione motywami roślinnymi.
    Zator
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Obraz malowany temperą na desce z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii Krakowskiej. Dzieło nieokreślonego malarza małopolskiego zapewne z początku XVI wieku (pierwotne srebrzone tło) i połowy XVI wieku (warstwa malarska).

  3. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta ujęty profilowaną ramą zdobioną akantem. W centrum kompozycji ukazana Matka Boska z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii. Maria przedstawiona frontalnie, w popiersiu z głową nieznacznie pochyloną w lewo, w kierunku Dzieciątka, które trzyma na lewym ramieniu. Prawą ręką wskazuje na Jezusa. Twarz Matki Boskiej szczupła, z długim, prostym nosem i niewielkimi ustami. Na policzkach zaznaczony delikatny rumieniec. Wokół głowy złocony nimb z umieszczoną w otoku gotycką inskrypcją: „Regina • celi • letare • alle • quia • quem • meruisti • portare • alle • resurrexit • sicu”. Maria ubrana jest w ciemnogranatową szatę spodnią z długimi rękawami, wykończoną złoconą lamówką. Przy dekolcie gotycki, minuskułowy napis: „ave • maria”. Na ramiona i głowę ma narzucony ciemnogranatowy płaszcz z purpurową podszewką, spięty pod szyją ozdobną, kameryzowaną broszą. Spod płaszcza widoczna przejrzysta chusta oraz jasne, falowane włosy. Dzieciątko Jezus zwrócone w stronę Marii, prawą rękę wyciąga w geście błogosławieństwa, w lewej zaś trzyma zamkniętą księgę w zielonej oprawie. Przedstawione jako brązowooki chłopiec o krótkich, jasnych i kręconych włosach. Dzieciątko ubrane jest w ciemnogranatową tunikę z długimi rękawami zdobioną motywem kwiatowym, wykończoną złotą lamówką. Spod szat widoczne są bose stopy. Wokół głowy Jezusa umieszczony złocony nimb wypełniony rytą dekoracją roślinną. Tło obrazu jednolicie złocone z rytą dekoracją roślinną.
    Wola Radziszowska
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Omawiany obraz jest przypisywany warsztatowi anonimowego krakowskiego malarza, określanego jako Mistrz Matki Boskiej z kościoła św. Marka w Krakowie. Powstał najpewniej w trzeciej ćwierci XV wieku, a pod względem ikonograficznym reprezentuje typ Matki Boskiej Hodegetrii tj. Wskazującej Drogę. Ołtarz główny, w którym dzieło obecnie się znajduje, jest datowany na drugą połowę XVII wieku (lub precyzyjniej na czwartą ćwierć tego stulecia) i nosi wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Obraz został w nim umieszczony pomiędzy 1703 a przed 1727 rokiem, wcześniej znajdował się w nieistniejącym już ołtarzu św. Barbary. W 1748 roku został ozdobiony drewnianą, rzeźbioną a następnie posrebrzaną i pozłacaną sukienką. W 1987 roku obraz został poddany konserwacji przez profesor Małgorzatę Schuster-Gawłowską.

  4. Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta. W centrum Matka Boska ukazana w półpostaci, frontalnie, z głową lekko przechyloną w lewo. W prawej dłoni, na tle piersi trzyma kwiat róży, lewą podtrzymuje na ramieniu Dzieciątko. Twarz ma pociągłą, o migdałowatych oczach, prostym nosie i małych, pełnych ustach, okoloną jasnobrązowymi, kręconymi włosami ukrytymi pod welonem. Ubrana jest w czerwoną suknię o dekoracyjnej, złoconej lamówce z malowaną imitacją kameryzacji. Na głowę i ramiona ma narzucony ciemnoniebieski maforion o złoconym wzorze kwiatowym, z dekoracyjną, złoconą lamówką, z malowaną imitacją kameryzacji, na piersi zapięty okrągłą broszą z malowanym kamieniem szlachetnym. Dzieciątko w pozycji siedzącej, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką podtrzymuje złocone jabłko królewskie, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma szczupłą, trójkątną, o dużych, migdałowatych oczach, małym nosie i ustach, okoloną jasnobrązowymi, krótkimi włosami. Ubrane jest w czerwoną suknię o złoconym wzorze kwiatowym, ze złoconą lamówką z imitacją kameryzacji. Postacie ukazane na złoconym tle, z rytym w zaprawie wzorem wici roślinnej oraz rytymi w zaprawie nimbami wokół ich głów.
    Gaj
    Matka Boska z Dzieciątkiem (Matka Boska Gajowska)

    Pierwszy obraz Matki Boskiej Gajowskiej pochodził z XIII wieku. Około 1500 roku na jego miejsce został namalowany nowy, obecny wizerunek Matki Boskiej. Około 1635 roku został on przeniesiony przez proboszcza Mateusza Soleckiego do nowo wybudowanego, murowanego kościoła (1626) i umieszczony w ołtarzu głównym. W 1845 roku zlecono namalowanie jego kopii, którą umieszczono w ołtarzu głównym, za nią zaś ukryto dawny obraz. Po konserwacji przeprowadzonej w 1954 roku dzieło zostało przywrócone do kultu. Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem należy do typu ikonograficznego Hodegetria (Wskazująca Drogę). Obraz z Gaju oparty jest na schemacie Hodegetrii krakowskich z XV wieku, a więc tak jak one wzorowany jest na typie tzw. Matki Boskiej Piekarskiej. Jakkolwiek odróżnia go od innych dzieł z tej grupy to, że Maria trzyma w dłoni różę, a Dzieciątko zamiast księgi podtrzymuje jabłko królewskie. Zatem wizerunek de facto odchodzi od ich ścisłego wzorca przedstawieniowego.

  5. Zdjęcie nr 1: W polu o kształcie stojącego prostokąta, ukazana Matka Boska w półpostaci, w ujęciu frontalnym z Dzieciątkiem podtrzymywanym na lewym ramieniu. Głowa Marii lekko pochylona w stronę Jezusa. Twarz ukazana niemal frontalnie, wydłużona, zwężająca się ku dołowi, oczy duże o ciężkich powiekach, podkreślone ciemną kreską, prosty wąski nos i małe usta. Wzrok Marii skierowany bezpośrednio na widza. Prawa dłoń wąska, o bardzo wydłużonych palcach, ułożona poziomo, sztywno wyprostowana z odwiedzionym kciukiem, wskazuje na Dzieciątko, lewa dłoń przytrzymuje jego nogi. Maria jest ubrana w płaszcz okrywający głowę, układający się miękkimi fałdami i spięty pod szyją ozdobną broszą ze złocistym laserunkiem. Płaszcz, pierwotnie ciemnobłękitny, obecnie zzieleniały (rozłożony azuryt), ozdobiony niesymetrycznie rozmieszczonym, złoconym ornamentem patronowym (rozetki w dwóch rodzajach wzorów) i obszyty na brzegach wąskim złoconym paskiem, ponad którym widnieje koronka z ornamentu w kształcie trójliścia. Podszewka, widoczna w odwinięciach przy twarzy i w fałdach poniżej prawej dłoni, ciemnoczerwona. Spod płaszcza, na głowie wystaje rąbek białej, bardzo delikatnie malowanej, przezroczystej chusty. Ukazująca się spod płaszcza suknia Marii ciemnobłękitna, o półokrągłym wykroju przy szyi i wąskim rękawie. Lamówkę i mankiet rękawa tworzy szeroki pas złocistego obszycia ozdobionego koronką analogiczną do obszycia płaszcza. Jezus jest ukazany w pozycji siedzącej, lekko pochylony ku Matce, z głową zwróconą w jej kierunku. Chrystus unosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, w lewej trzyma wsparty o kolano ewangeliarz. Stopy Jezusa, zwłaszcza lewa, o nienaturalnie długich, wąskich palcach, zaś prawa odwrócona. Dzieciątko ubrane w tunikę w kolorze czerwieni złamanej brązem (przemytej), z rozmieszczonym nieregularnie złotym ornamentem patronowym i szerokim złoconym obszyciem, pośrodku którego biegnie zygzakowata linia, tworząca trójkąty z wpisaną formą trójliścia. Patron na tunice złożony z dwóch odwróconych do siebie półksiężyców z poziomo biegnącymi promieniami. Tunika ma jasnozieloną podszewkę, widoczną w odwinięciu nad prawą nóżką. Fałdy szaty układające się miękko, ledwo widoczne, z wyjątkiem charakterystycznej fałdy przy szyi Dzieciątka. Księga trzymana przez Jezusa, przedstawiona grzbietem na zewnątrz, z czerwoną oprawą z dwoma złotymi wąskimi okuciami i pięcioma zielonymi rautami, rozmieszczonymi w rogach i na środku okładki. Pomiędzy okładkami widoczne białe brzegi kart. Karnacje Marii i Jezusa malowane intensywnym różem, modelowanym bielą i szarością. Włosy okalające głowę Dzieciątka, ułożone ornamentalnie, brunatne z pasmami bladej żółcieni. Nimby Matki Boskiej i Dzieciątka, zaznaczone pucowanym ornamentem w kształcie trójliścia występującego na sukni i płaszczu Marii, zachodzące na siebie. Tło obrazu złocone, na desce lipowej przymocowanej do ramy, w której umieszczono obraz.
    Rudawa
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem powstał około 1430-1440 roku. Należy do popularnego w Małopolsce typu ikonograficznego Hodegetrii, wywodzącego się ze sztuki bizantyńskiej, a zaadaptowane w sztuce zachodniej. Najbliższa rudawskiej jest Madonna z kościoła w Jakubowicach i z kościoła Dominikanów w Krakowie.

  6. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii Krakowskiej. Maria przedstawiona w półpostaci, z głową przechyloną na lewo. Lewą ręką obejmuje Dzieciątko, dłonią prawej ręki wskazuje na Syna. Twarz owalna o ciemnej karnacji z policzkami podkreślonymi różem, o regularnych łukach brwiowych, głęboko osadzonych oczach, długim wąskim nosie, drobnych czerwonych ustach. Dłonie wysmukłe, o długich palcach. Ubrana ciemnoniebieską suknię z wąskimi rękawami, ozdobioną pod szyją i końcach rękawów złotą bordiurą. Cała postać okryta maforium w takim samym kolorze co suknia, z czerwoną podszewką, ozdobionym cienką złotą lamówką i spiętym na piersiach rombową złotą broszą. Spod maforionu widoczny czepiec na głowie. Dzieciątko, ujęte w trzech czwartych, zwrócone w prawo, w kierunku Matki, Siedzi na jej lewym przedramieniu. Głowa kulista, z ciemnymi kędzierzawymi włosami ułożonymi w loki podkreślone złotymi kreskami ; twarz o ciemnej karnacji z zaróżowionymi policzkami. Prawą dłonią błogosławi, lewą podtrzymuje kodeks w czerwonej oprawie oparty na lewym kolanie. Ubrane w długą i szeroką ciemnoczerwoną sukienkę, ozdobioną drobnym wzorem patronowym malowanym złotem w proszku. Spod sukienki widać bose stopy. Wokół głowy Marii nimb promienisty, wokół głowy Dzieciątka nimb krzyżowy. Tło (wtórne) złocone, w narożach z motywami uproszczonej wici roślinnej.
    Modlnica
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Obraz malowany temperą na desce w kształcie stojącego prostokąta, umieszczony w ołtarzu głównym, z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii Krakowskiej. Dzieło nieokreślonego malarza małopolskiego zwanego Mistrzem Piety z Tubądzina.

  7. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego półkoliście. Matka Boska z Dzieciątkiem na ręku przedstawiona frontalnie w półpostaci, z głową lekko przechyloną na lewe ramię. Ręce ugięte w łokciach, lewą podtrzymuje Dzieciątko, wskazując na nie prawą dłonią. Twarz pełna, modelowana światłocieniowo, o dużych oczach, małych ustach i wydatnym podbródku. Cała postać Marii wraz z głową okryta maforionem ozdobionym na brzegach lamówką i spiętym na piersiach ozdobną klamrą z literami: ihs. Lamówka pierwotnie srebrzona i laserowana, ozdobiona malowaną wicią z motywów półpalmet. Spod maforionu widoczne jedynie niewielkie fragmenty sukni ozdobione lamówką, przy dekolcie z minuskułowym napisem: maria, oraz chusta na głowie nieosłaniająca szyi. Dzieciątko siedzi na lewej ręce Marii, zwrócone w trzech czwartych w kierunku widza. Ręce ugięte w łokciach; prawą z palcami ułożonymi w geście błogosławieństwa kieruje w stronę Matki, lewą podtrzymuje kodeks, który opiera na lewym kolanie. Jezus ubrany jest w długą tunikę z długimi, szerokimi rękawami, ozdobioną przy brzegach ozdobną lamówką. Wokół głów koliste nimby z koncentrycznych okręgów. Tło złote.
    Czulice
    Matka Boska z Dzieciątkiem Hodegetria Krakowska

    Malowane temperą na desce przedstawienie Matki Boskiej z Dzieciątkiem na ręku w typie Hodegetrii Krakowskiej, ufundowane do kościoła w Czulicach około 1490 roku.

  8. Zdjęcie nr 1: Tryptyk z wizerunkiem Matki Boskiej z Dzieciątkiem w środkowej kwaterze, ze skrzydłami z przedstawieniami na awersie św. Katarzyny i św. Barbary, a na rewersie św. Mikołaja i św. Stanisława. Środkowa kwatera w formie stojącego prostokąta z przedstawieniem Marii ukazanej w półpostaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową. Na lewym ramieniu podtrzymuje siedzące Dzieciątko, prawą dłonią wskazuje na nie. Twarz ma owalną, o migdałowatych oczach, prostym, wąskim nosie i małych, pełnych ustach. Ubrana jest w niebieską suknię, ze złoconymi lamówkami oraz ciemnoniebieski maforion w złocone gwiazdy, ze złoconymi lamówkami i ciemnoczerwoną podszewką, narzucony na głowę i ramiona, zapięty złoconą klamrą pod szyją. Dzieciątko ukazane w pozycji siedzącej, pochylone, zwrócone w trzech czwartych w prawo, lewą ręką opiera księgę na nodze, prawą wyciąga przed siebie w geście błogosławieństwa. Twarz ma owalną, o dużych, migdałowatych oczach, krótkim nosie i pełnych ustach, okoloną jasnymi, kręconymi i krótkimi włosami. Dzieciątko ubrane jest w luźną ciemnoniebieską tunikę o złoconym, kwiatowym wzorze, ze złoconym galonem. Postacie ukazane na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół ich głów ryte w zaprawie nimby. W lewym dolnym rogu obrazu ukazane niewielkie postacie dwóch klęczących kobiet, zwróconych w trzech czwartych w lewo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy, z różańcami. W prawym dolnym rogu ukazany niewielki klęczący mężczyzna, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z dłońmi złożonymi w geście modlitwy. Na awersie lewego skrzydła przedstawienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej ujętej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w lewo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W lewej, ugiętej na tle piersi ręce trzyma miecz, skierowany ostrzem w górę, prawą, opuszczoną w dół przytrzymuje przy boku koło. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, brązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w jasnozieloną suknię oraz jasnozielony, obfity płaszcz z czerwoną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój, ze złoconym pazem, z koroną otwartą na głowie. Katarzyna ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na awersie prawego skrzydła przedstawienie św. Barbary ukazanej w całej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, z pochyloną głową, stojącej na postaci swojego oprawcy. W prawej, wyciągniętej przed siebie ręce podtrzymuje wieżę, lewą trzyma płaszcz. Twarz ma owalną, o wysokim czole, małych, migdałowatych oczach, prostym, krótkim nosie i małych ustach, okoloną długimi, jasnobrązowymi włosami, opadającymi wzdłuż ramion. Na głowie ma koronę otwartą. Ubrana jest w ciemnoniebieską suknię, przepasaną w talii oraz czerwony płaszcz z zieloną podszewką, zapięty pod szyją broszą, zarzucony na ramiona i podtrzymywany z przodu postaci. Święta stoi na niewielkiej postaci leżącego mężczyzny, ubranego w bogaty, ciemnoniebieski strój. Barbara ukazana na złoconym i srebrzonym tle z rytą w zaprawie wicią roślinną z kwiatami. Wokół jej głowy ryty w zaprawie nimb. Na rewersie lewego skrzydła przedstawienie św. Mikołaja ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w lewo. W lewej ręce trzyma pastorał, prawą unosi w geście błogosławieństwa. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną, krótką kręconą brodą i siwymi, krótkimi włosami skręconymi w pukle. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, niebieski ornat z czerwoną podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Na rewersie prawego skrzydła przedstawienie św. Stanisława ukazanego w całej postaci, zwróconego w trzech czwartych w prawo. W prawej ręce trzyma pastorał, lewą podtrzymuje przy boku księgę. Twarz ma pociągłą, o małych, migdałowatych oczach, prostym nosie i wąskich ustach, okoloną krótkimi, brązowymi włosami. Na głowie ma białą infułę z brązową opaską. Ubrany jest w białą albę, zieloną rokietę oraz obfity, czerwony ornat z niebieską podszewką. Wokół jego głowy jasnożółty nimb. Święty ukazany jako stojący na trawie, z jednolitym, ciemnoczerwonym tłem. Każdy z trzech obrazów ujęty osobną profilowaną ramą, złoconą z czerwoną obwódką. Skrzydła przymocowane do środkowej kwatery dwoma parami zawiasów.
    Trzemeśnia
    Tryptyk z obrazami Matka Boska z Dzieciątkiem oraz św. Katarzyna i św. Barbara (awers skrzydeł), św. Mikołaj i św. Stanisław (rewers skrzydeł)

    Obrazy zostały wykonane w warsztacie krakowskim około 1460 roku. Pomiędzy 1641 a 1665 rokiem w zaprawie teł obrazów wykonano dekorację roślinną, zmniejszono promień nimbu Marii oraz ukształtowano ryte w zaprawie korony świętych dziewic. W dolnej części środkowej kwatery domalowano trzy niewielkie postacie (Katarzyny z Jordanów Brzechwiny, ówczesnej patronki kościoła w Trzemeśni, oraz jej córki i syna Rafała). Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem reprezentuje typ Hodegetrii krakowskiej. Sposób malowania świętych dziewic i biskupów odpowiada malarstwu małopolskiemu z lat 1450-1470.

  9. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta. W centrum kompozycji Matka Boska w typie Hodegetrii ukazana w półpostaci, frontalnie z Dzieciątkiem Jezus na lewym reku, prawą na nie wskazująca. Twarz Marii pociągła, z długim nosem, małymi ustami, ciemnobrązowymi oczami o ciemnej karnacji z zarumienionymi policzkami. Matka Boska ubrana jest w czerwoną suknię ze złotą lamówką przy szyi oraz niebieski płaszcz z motywami kwiatowymi i złotą lamówką na brzegu, zarzucony na ramiona i głowę, zawiązany na piersi wstążką w kokardkę. Dzieciątko ukazane w całej postaci, zwrócone trzy czwarte w prawo, lewą ręką podtrzymuje złotą księgę, prawą unosi na wysokości piersi w geście błogosławieństwa. Twarz okrągła z długim nosem, wąskimi ustami, półprzymkniętymi oczami, okolona krótkimi i brązowymi włosami. Jezus ubrany jest w szarą suknię z długimi rękawami, zdobioną żółto-niebieskim ornamentem kwiatowym oraz złote sandały. Głowy obu postaci ujmują złocone promieniste nimby, otoczone złotym okręgiem. Na głowie Marii i Dzieciątka złote korony: korona Dzieciątka zamknięta, korona Marii widoczna do połowy. Tło złote, ryte w ornamenty roślinne. Rama podwójna: wewnętrzna złocona i profilowana, a zewnętrzna ozdobiona rzeźbioną dekoracją roślinną na czerwonym tle, na brzegach złocona i profilowana.
    Zembrzyce
    Matka Boska z Dzieciątkiem

    Obraz reprezentuje półpostaciowy wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii, datowany na pierwszą ćwierć XV wieku. Popularnie nazywany jest też „Matką Boską Zembrzycką”. Przedstawienia Hodegetrii w malarstwie małopolskim rozpowszechniły się jeszcze przed połową XV stulecia, ale szczególnie były popularne w drugiej połowie XV wieku. Dlatego omawiany obraz stanowi najstarszy przykład tego typu wizerunku na terenie Małopolski.

Celem zorganizowania wycieczki skontaktuj się z parafiami

Wola Radziszowska
Parafia Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny

Adres Wola Radziszowska 1
32-053 Wola Radziszowska

Telefon +48 12 275 42 81

Adres e-mail -

Strona www -

Rudawa
Parafia Wszystkich Świętych

Adres Rynek 5
32-064 Rudawa

Telefon 12 283 80 24

Adres e-mail kancelaria@parafiarudawa.pl

Zembrzyce
Parafia Narodzenia św. Jana Chrzciciela

Adres ul. Kościelna 124
34-210

Telefon +48 (33) 874 60 27

Strona www www.parafiazembrzyce.pl

Gaj
Parafia Parafia Narodzenia Najświętszej Marii Panny

Adres Maryjna 6
32-031 Gaj

Telefon 12 270 15 47

Adres e-mail gajparafia@gmail.com

Strona www parafiagaj.pl

Trzemeśnia
Parafia Parafia św. Klemensa

Adres Trzemeśnia 324
32-425 Trzemeśnia

Telefon +48 12 273 55 91

Adres e-mail parafia.trzemesnia@gmail.com

Strona www https://www.parafia-trzemesnia.pl

Czulice
Parafia Św. Mikołaja

Adres Czulice 31
32‑010 Kocmyrzów

Telefon 12 387 19 66

Kęty
Parafia Św. Małgorzaty i św. Katarzyny

Adres ul. Mickiewicza 4
32-650 Kęty

Telefon 33 8452808

Strona www http://parafiakety.com.pl/

Zator
Parafia Św. Wojciecha i św. Jerzego

Adres Plac Kościuszki 3
32-640

Modlnica
Parafia Parafia Św. Wojciecha i Matki Boskiej Bolesnej

Adres ul. św. Wojciecha 83
32-085 Modlnica

Telefon 012 419 20 15

Adres e-mail parafiamodlnica@gmail.com

Strona www http://www.modlnica.pl

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności