Jan Nepomucen Tuliński

Biogram

Jan Tuliński żył na przełomie XVIII i XIX wieku, zmarł w 1825 roku. Był zakonnikiem w klasztorze Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej. Dlatego też jego dzieła można spotkać głównie na terenie przyklasztornym. Jest autorem właściwie wszystkich barokowo-klasycystycznych ołtarzy znajdujących się na dróżkach kalwaryjskich: dwóch w kaplicy „Dom Kajfasza”, po trzech w kaplicach: „Pałac Heroda”, „Ratusz Piłata” i „Ukrzyżowanie” i po jednym w kaplicach: „Dom Annasza”, „Brama Wschodnia”, „Ogrojec”, „Trzeci Upadek” i „Wieczernik”. Ponadto wykonał stalle w kaplicy „Trzeci Upadek”, chórki w kaplicy „Ukrzyżowanie” i „Wieczernik” oraz dekorację chórku muzycznego i organów w kaplicy „Dom Matki Boskiej”. Jednak jego najsłynniejsze dzieło znajduje się w kościele Grobu Matki Boskiej w Brodach. Artysta wykonał dwupiętrowy ołtarz główny oraz sąsiadujące z nim małe ołtarzyki, tzw. diakoniki. Monumentalne dzieło jest wyrazem rozbudowanej scenografii, przygotowanej na organizację dużych uroczystości odpustowych. Tuliński zajmował się również restauracją dzieł, m.in. odnowił stalle w kościele Matki Boskiej Anielskiej w Kalwarii Zebrzydowskiej. Brat Jan Nepomucen Tuliński zmarł w 1825 roku. Został pochowany pod kaplicą św. Anny w kościele w Kalwarii Zebrzydowskiej.

Bibliografia