Malarstwo Michała Stachowicza (1768-1825)

Długość
Etap edukacyjny
studenci
Tematyka
malarstwo
Szacowany czas zwiedzania

Zabytki na trasie

  1. Zdjęcie nr 1: Obraz w formie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem odcinkowym nadwieszonym. Kompozycja wielofiguralna, dwustrefowa. W górnej części namalowany obraz Imago Pietatis unoszony przez dwa putta, na tle zachmurzonego, miejscami rozświetlonego nieba. W dolnej części obrazu ukazane dwie grupy świętych adorujących wizerunek, zwróconych do wewnątrz kompozycji. W górnym rzędzie, od lewej ukazani bł. Michał Giedroyć w białym habicie, trzymający krzyż, bł. Izajasz Boner w czarnym habicie z lewą dłonią złożoną na piersi, św. Szymon z Lipnicy w brązowym habicie z rękoma złożonymi w geście modlitwy, św. Stanisław Kazimierczyk ubrany w białą albę i czarny mucet, w dłoni trzymający brewiarz, św. Jadwiga Andegaweńska w stroju królewskim, z berłem w dłoni, bł. Bronisława w białym habicie i czarnym welonie, z uniesionymi rękami, św. Jadwiga Śląska w stroju królewskim, z modelem świątyni i berłem oraz św. Kinga w brązowym habicie i czarnym welonie, lewą rękę podtrzymuje księgę i koronę otwartą. W dolnym rzędzie od lewej bł. Świętosław zwany Milczącym, w komży i stule, całujący krucyfiks, św. Jan Kanty w todze profesorskiej, z lewą ręką złożoną na piersi, bł. Wincenty Kadłubek w białym habicie o szerokich rękawach z uniesionymi rękami oraz św. Stanisław Kostka w czarnej sutannie ze skrzyżowanymi na piersi rękami, w których trzyma gałązkę lilii.
    Raciechowice
    Adoracja obrazu Misericordia Domini przez polskich świętych

    Obraz przedstawiający adorację obrazu Imago Pietatis został wykonany w czwartej ćwierci XVIII lub pierwszej ćwierci XIX wieku. Jego autorem mógł być Michał Stachowicz. Adorowany przez świętych obraz Imago Pietatis (zwany również Misericordia Domini) najpewniej miał ukazywać wizerunek z kościoła św. Anny w Krakowie. Wśród świętych na obrazie znajduje się grupa „felix saeculum Cracoviae” („szczęśliwy wiek Krakowa”) oraz święci, którzy mieli szczególne nabożeństwo do Matki Boskiej.

  2. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami o dolnej krawędzi półkoliście wyciętej, przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. W centrum kompozycji znajduje się św. Franciszek w pozycji klęczącej, zwrócony w trzech czwartych w prawo, z rękami rozłożonymi szeroko na boki. Ma podłużną twarz, z krótkim zarostem, z dużymi oczami ze wzrokiem skierowanym na Chrystusa. Święty Franciszek ubrany jest w habit franciszkański z różańcem przewieszonym przez sznur. W górnej części obrazu, po lewej stronie znajduje się Chrystus jako serafin, z którego ran wychodzą czerwone promienie tworzące stygmaty u świętego Franciszka. Przed świętym, na wysokiej skale ułożone są: biały baranek, otwarta księga z napisem: „Deus / meus / et / omnia” oraz krzyż. Po prawej stronie obrazu ulokowano zakonnika wyłaniającego się spośród traw, ukazanego w półpostaci, z prawą ręką zasłaniającą oczy, z lewą wyciągniętą przed siebie. Obok leży otwarta księga. W oddali widać pejzaż górski oraz kościół. W górnej części obrazu ukazano pochmurne niebo. Kolorystyka pociemniała, w odcieniach brązów i szarości. W prawym dolnym rogu kompozycji znajduje się słabo czytelna sygnatura artysty „Michał Stachowicz / pinxi [...?] / et […?] 1807”. Rama drewniana, pomalowana na zielono, na brzegach złocona.
    Wieliczka
    Stygmatyzacja św. Franciszka z Asyżu

    Obraz „Stygmatyzacja św. Franciszka” namalował krakowski malarz Michał Stachowicz w 1807 roku. Dzieło przedstawia wydarzenie z 1224 roku, które miało miejsce na górze Alwernii, gdzie św. Franciszek otrzymał stygmaty. Kompozycyjnie obraz nawiązuje do fresku Angiola di Bondone, zw. Giottem w kaplicy Scrovegnich w Padwie (ok. 1275-1299). Michał Stachowicz dwa lata później wykonał szereg innych prac dla klasztoru, m.in. antepedia, obrazy „Św. Klara”, „Św. Jan Kanty”, „Św. Walenty” i inne. Obraz „Stygmatyzacja św. Franciszka” pierwotnie przeznaczony był do ołtarza bocznego, który został ufundowany przez rodzinę Cholewów z Wieliczki po 1718 roku. Jednak, gdy podczas konserwacji obrazu odkryto starsze dzieło o tej samej treści pochodzące z 1730 roku — obraz Stachowicza zawieszono na ścianie bocznej kaplicy Chrystusa Ukrzyżowanego, a osiemnastowieczne przedstawienie zostało w polu głównym ołtarza.

  3. Zdjęcie nr 1: Napis w lewym dolnym rogu „Franciscus Smuglewicz invent et delin Varsovia”.
W prawym dolnym rogu „Hieri Carattori sculp. Romae”.
Na dole napis „Mieczysław I. bałwochwalstwo w Polscze obala. R. 965.”
    Kraków
    Obalenie bałwochwalstwa w Polsce
  4. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Portret Jana Zamoyskiego
  5. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Portret Stanisława Leszczyńskiego
  6. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Portret Jana Kochanowskiego
  7. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Przysięga Kościuszki na Rynku w Krakowie
  8. Zdjęcie nr 1: Na dole obrazu napis: "Stanisław August - ostatni z Dynastyi i elekcyi: Król Pols: W. X: Lit: / Od Pawła I Cesarza wszech Rossyi / pogrzebem w Peterzburgu pożałowany. / dnia 22. Lutego R. 1798"
    Kraków
    Fuit Ilium et ingens gloria Teucrorum. Portret Stanisława Augusta, uchwalenie Konstytucji 3 maja, rzeź Pragi, katafalk Stanisława Augusta w Pałacu Marmurowym w Petersburgu
  9. Zdjęcie nr 1: W lewym, dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował 1819."
    Kraków
    Nadanie przywilejów Akademii Krakowskiej przez Władysława Jagiełłę
  10. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Unia Lubelska
  11. Zdjęcie nr 1: W lewym dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował w Krakowie 1819."
    Kraków
    Kazimierz Wielki nadający statuty wiślickie (Kazimierz Wielki słuchający próśb chłopów)
  12. Zdjęcie nr 1: W lewym, dolnym rogu sygnatura "Michał Stachowicz malował (?) / w Krakowie / 1819 R."
    Kraków
    Pokój chocimski
  13. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Portrety żon królów z dynastii Jagiellonów i królów elekcyjnych
  14. Zdjęcie nr 1: U dołu grafiki: "Boleslaus Chrobry Urbem Kijoviam capit vibrato in Portam auream acinace ac Russiam Vectigalem faci".
Na grafikę nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz inve. et del. Varsovia" i "Bolesław Chrobry Kijowa dobywa i Ruś przyłącza. R. 1018."
Sygnatura ryciny nieczytelna.
Dodatkowo na odwrociu informacja "Jest też Żychowicza: / 1. Bolesław Chrobry oznacza granice / 2. Mieczysław II karze zbuntowanych Pomorzan".
    Kraków
    Bolesław Chrobry u bram Kijowa
  15. Zdjęcie nr 1: Napisy: "Michael Stachowicz deline Cracovia 1821. an", "Bitwa pod Maciejowicami 10. Paździer: Ru 1794."
    Kraków
    Wzięcie Kościuszki do niewoli w bitwie pod Maciejowicami
  16. Zdjęcie nr 1:
    Kraków
    Stefan Batory nadaje pokój posłom cara Iwana w 1581 r.
  17. Zdjęcie nr 1: U spodu: "Franciscus Smuglewicz inv. et del. ", "C. F. Stoelzer sc. Dresdae 1791" I "Boleslaus II. dictum Audax in Alba Regina Hungariae Belam Principem diademate exornat". 
Na grafike nałożona kartka z napisem: "Franciscus Smuglewicz invenit et deline Varsovia", "Bolesław Śmiały Bele na tronie Węgierskim w Białogrodzie osadza. R. 1065."
    Kraków
    Bolesław Śmiały koronuje Belę na króla węgierskiego
  18. Zdjęcie nr 1: U spodu grafiki: "Franc. Smuglewicz in: et den:" oraz "I. Ligber sculps."
Podpis: "Casimirus I Regni sui Coronasa Cesare Henrico II Reposcit."

Na grafikę nałożony drugi podpis: "Franciscus Smuglewicz invenit et deline Varsovia", "I. Ligber sculp." i "Kazimierz I Korony Polskie od Henryka III Cesarza odzyskuie. R. 1040."
    Kraków
    Odzyskanie korony polskiej przez Kazimierza I
  19. Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz deline Cracovia d. 31 Martii 1821 an"
"Zgon Józefa Xcia Poniatowskiego Naczelnika Woysk Xstwa Warsz: pod Lipskiem. R. 1813 ."
    Kraków
    Śmierć księcia Józefa Poniatowskiego pod Lipskiem
  20. Zdjęcie nr 1: U dołu: "Franciscus Smuglewicz Invenit et delineavit Varsavia", "E. G. Krüger Sculpvit Dresden" oraz "Jigmanus (?) victus mortaliterque vulneratus resistit alys gladum, nisi soli Victori deponit"
    Kraków
    Wigman książę saski składa hołd Mieszkowi I
  21. Zdjęcie nr 1: U dołu napisy: "Michael Stachowicz invenit delin Cracovia 1821" i "Ogłoszenie Zasad Królestwa i Konstytucji w Warszawie R. 1815."
    Kraków
    Ogłoszenie konstytucji Królestwa Polskiego w katedrze św. Jana w Warszawie
  22. Zdjęcie nr 1: U dołu rysunku napis: "Poselstwo do Zygmunta III. z zaproszeniem Władysława na tron moskiewski. R. 1610."
    Kraków
    Poselstwo do króla Zygmunta III z zaproszeniem Władysława na tron moskiewski w 1610 r.
  23. Zdjęcie nr 1: "Michael Stachowicz invenit: delineav: Cracovia. 1821."
"Bitwa Powstańców Krak: pod Racławicami. Ru. 1794"
    Kraków
    Bitwa pod Racławicami
  24. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta, w ramie rzeźbionej, malowanej, złoconej i ozdobionej ornamentem małżowinowym. Ukazuje św. Annę, Marię i Jezusa oraz świętych Wojciecha, Stanisława, Katarzynę i Tomasza. Na dwudzielnej ławie umieszczonej na podwyższeniu siedzi: po lewej stronie Najświętsza Maria Panna, po prawej św. Anna. Obie niewiasty zwrócone są ku stojącemu pomiędzy nimi Dzieciątku. Nagi Chrystus, okryty na skos białą chustą, przytrzymywaną na Jego prawym boku przez obie niewiasty, ukazany frontalnie, z wysuniętą ku przodowi prawą nóżką i lewą podtrzymywaną przez św. Annę. Prawą rękę wznosi w geście błogosławieństwa, zaś lewa obejmuje św. Annę. Głowę Chrystusa, ozdobioną jasno złotobrązowymi włosami, otacza promienista gloria. 
Najświętsza Maria Panna, lekko pochylona w kierunku Chrystusa, ubrana jest w czerwoną suknię i niebieski płaszcz założony na lewe ramię. Jej głowa jest nakryta jasnozieloną chustą, związaną z tyłu głowy, spod której wyłaniają się jasnobrązowe włosy. Twarz Marii zwrócona jest ku widzowi, ze wzrokiem skierowanym na wprost. Święta Anna w zielonej sukni i ciemnoczerwonym płaszczu, narzuconym na prawe ramię mocno pochyla się ku Chrystusowi. Głowę świętej przykrywa biała chusta ze złotymi przeszyciami, opadająca na plecy i prawe ramię. Spod chusty widoczne siwe włosy. Twarz św. Anny ukazana jest półprofilu, ze wzrokiem skierowanym ku Marii. Nad głowami Marii i św. Anny unoszą się nimby. Na pierwszym planie, u stóp niewiast klęczą zwróceni ku Jezusowi: po lewej stronie św. Wojciech w stroju biskupim, z paliuszem i z leżącym przed nim na ziemi pastorałem z podwójnym krzyżem, po prawej św. Stanisław, w stroju biskupim, z pastorałem w lewej ręce i postacią Piotrowina wyłaniającą się z grobu. W tle po prawej stronie św. Katarzyna, trzymająca miecz we wspartej na kole prawej dłoni i palmę męczeństwa w lewej, ubrana w zielona suknię i szary płaszcz. Obok niej stoi św. Tomasz, z prawą dłonią złożoną na piersi, z lilią w lewej ręce, ubrany w czarny habit. Za postaciami świętych daleki górski pejzaż. Po lewej stronie obrazu, na tle architektury z podwieszonymi ciemnoniebieskimi kotarami ozdobionymi złocistymi frędzlami i chwostem, widnieją popiersia dwóch świętych starców w jasnobrązowych szatach. Głowy świętych otaczają nimby. W górnej części, na osi obrazu popiersie Boga Ojca z trójkątnym nimbem, poniżej gołębica Ducha Świętego, otoczona promienistą glorią. Kolorystyka obrazu stonowana, ciepła, nasycona. Kolorystyczną dominantę stanowi ciemny błękit płaszcza Marii, czerwień płaszcza i zieleń sukni św. Anny. Kolory te podkreślają jasną postać Chrystusa.
    Rudawa
    Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Antonim

    Św. Anna Samotrzeć ze św. Wojciechem, św. Stanisławem, św. Katarzyną i św. Tomaszem jest dziełem krakowskiego malarza cechowego Michała Stachowicza powstałym około 1811 roku.

  25. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem nadwieszonym z uskokiem. W centrum kompozycji stoi przedstawiony w całej postaci św. Walenty, który spogląda na ukazującego mu się Jezusa, lewą rękę składa na piersi, a prawą wyciąga w geście błogosławieństwa. Ma małą, owalną twarz, z głęboko osadzonymi oczami i małymi ustami otoczonymi wąsami i krótką brodą; włosy krótkie. Jest ubrany w białą albę z pasem koronki na dole i u rękawów i czerwony, lamowany złotem ornat, spod którego wystaje fragment stuły, przez lewą rękę ma przewiązany manipularz. Przed nim, na obłokach tronuje Chrystus ubrany jedynie w czerwony płaszcz. Prawą rękę wyciąga przed siebie, w lewej trzyma widoczny jedynie we fragmencie krzyż, spogląda na świętego. Z lewej strony kompozycji w stronę Walentego zlatuje putto trzymające wieniec z liści laurowych oraz palmę męczeństwa. W łuku zamykającym od góry kompozycję widoczne są dwa kolejne aniołki. U stóp Walentego, na ziemi leży kobieta w białej sukni z owiniętą głową. Jest przykryta czerwonym płaszczem, rękę składa na piersi, ma zamknięte oczy. W tle górzysty krajobraz, powyżej granatowe niebo, rozjaśnione jedynie za postacią Chrystusa. Obraz w złoconej, profilowanej ramie.
    Poręba Żegoty
    Św. Walenty

    Obraz został namalowany w 1824 roku i pochodzi z ołtarza bocznego rozebranego po 1952 roku. Nie jest to jednak pierwszy wizerunek tego świętego w porębskiej świątyni. Z dokumentów wizytacyjnych z 1746 roku wiadomo, że jeden z bocznych ołtarzy nosił takie wezwanie. W nowym, wybudowanym w 1762 roku kościele nadal znajdował się ołtarz pod wezwaniem św. Walentego.

  26. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem półkolistym. Kompozycja wielopostaciowa, w centrum stojący św. Stanisław w stroju biskupim w otoczeniu duchownych. Święty jest ukazany w trzech czwartych, zwrócony w prawą stronę, z prawą ręką uniesioną ku górze, zgiętą w łokciu, w lewej trzyma pastorał. Twarz okrągła o szerokim nosie, pełnych ustach, z wzrokiem skierowanym ku górze. Święty jest ubrany w białą albę zdobioną parurą. Na ramiona ma narzuconą złotą kapę o czerwonym podbiciu, z lewej strony podtrzymywaną przez diakona, który w lewej ręce dzierży krucyfiks osadzony na wysokim drzewcu. Spod kapy widoczna stuła i pektorał zawieszony na błękitnej wstędze. Na głowie złota infuła. Przed świętym, w lewym dolnym rogu obrazu Piotrowin wychodzący z grobu, obrócony prawym profilem, owinięty białym płótnem. Ręce złożone w geście modlitwy. Twarz pociągła z dużymi oczami, długim nosem, okolona zarostem, skierowana w górę ku świętemu. W tle postacie diakonów i świeckich. Tonacja w ciepłych odcieniach z przewagą złoceń i czerwieni. Tło ciemne w odcieniach brązów i granatów.
    Chrzanów
    Wskrzeszenie Piotrowina

    Obraz „Wskrzeszenie Piotrowina” został wykonany do ołtarza przywiezionego w 1824 roku z kaplicy eremickiej klasztoru Karmelitów bosych w Czernej. Namalował go krakowski malarz cechowy Michał Stachowicz. Ukazuje on scenę wskrzeszenia przez biskupa rycerza Piotra w celu udowodnienia przed sądem królewskim faktu sprzedaży biskupowi ziemi przez zmarłego wówczas rycerza.

  27. Zdjęcie nr 1: Obraz w kształcie stojącego prostokąta zamkniętego łukiem wklęsło-wypukłym z uskokami, przedstawiający św. Kingę; podstawa obrazu ścięta półkoliście. W centrum kompozycji znajduje się św. Kinga zwrócona w trzech czwartych w swoją lewą stronę, ukazana w pozie klęczącej z rękoma złożonymi do modlitwy, z głową przechyloną na lewe ramię. Twarz św. Kingi jest owalna o bladej karnacji, z migdałowymi oczami skierowanymi ku górze, prostym nosem i pełnymi ustami, delikatnie rozchylonymi. Święta ubrana jest w brązowy habit, przewiązany sznurem, brązowy płaszcz oraz biało-czarny welon (strój klaryski). W dłoni trzyma różaniec. W górnej części kompozycji, po prawej stronie został ukazany Chrystus, siedzący na obłokach, zwrócony trzy czwarte w prawo, z prawą ręką wzniesioną w geście błogosławieństwa, lewą opuszczoną w dół. Ma podłużną twarz, długi i prosty nos, długą i ciemnobrązową brodę. Długie i ciemne włosy opadają na plecy. Jest ubrany w czerwony płaszcz, spływający z prawego ramienia, odsłaniający nagi tors. Nad jego prawym ramieniem dwójka małych aniołków unosi ku górze prosty krzyż. W dolnej części kompozycji, po prawej stronie obrazu widnieje wysoki pulpit, zasłany czerwonym obrusem, na nim leży otwarta księga. Poniżej  pulpitu jest czerwona poduszka, na której są położone: korona i berło królewskie oraz gałązka białej lilii. Tło obrazu stanowi zachmurzone niebo. Kolorystyka ciemna, ciepła z dominacją brązu i elementami czerwieni. W lewym dolnym narożu obrazu na brzegu poduszki sygnatura „M(ichał) Stachowicz invenit / [nieczytelna data]”.  Rama profilowana, złocona.
    Wieliczka
    Św. Kinga

    Obraz „Św. Kinga” namalował krakowski malarz Michał Stachowicz na początku XIX wieku. Dzieło przedstawia św. Kingę, córkę króla węgierskiego Beli IV, małżonkę Bolesława Wstydliwego, fundatorkę klasztoru Klarysek w Starym Sączu. Michał Stachowicz dwa lata później wykonał szereg innych prac dla klasztoru, m.in. antepedia, obrazy „Św. Klara”, „Św. Jan Kanty”, „ Św. Walenty” i inne. Obraz znajduje się w ołtarzu bocznym prawym, który pierwotnie dedykowany był św. Kazimierzowi Królewiczowi, a następnie św. Piotrowi z Alcantary. Ołtarz ufundowała rodzina Matusików z Wieliczki po 1718. Był konsekrowany przez biskupa Jana Tarłę 28 sierpnia 1721 roku. Wcześniej obraz znajdował się w ołtarzu św. Kingi (obecnie jest to ołtarz Najświętszego Serca Pana Jezusa).

Celem zorganizowania wycieczki skontaktuj się z parafiami

Poręba Żegoty
Parafia Św. Marcina

Adres Ul. św. Marcina 47
32-566

Telefon +48 12 283 16 39

Adres e-mail kontakt@swmarcinporebazegoty.pl

Chrzanów
Parafia Św. Mikołaja

Adres Mickiewicza 5
32-500 Chrzanów

Telefon 48 32 623 26 24

Adres e-mail parafia.mikolaj.chrzanow.1325@gmail.com

Strona www www.mikolajchrzanow.diecezja.pl

Rudawa
Parafia Wszystkich Świętych

Adres Rynek 5
32-064 Rudawa

Telefon 12 283 80 24

Adres e-mail kancelaria@parafiarudawa.pl

Wieliczka
Parafia Św. Franciszka z Asyżu

Adres Brata Alojzego Kosiby 31
30-020 Wieliczka

Telefon 12 278-18-66

Adres e-mail klasztorwieliczka@onet.pl

Raciechowice
Parafia Parafia Św. Jakuba Apostoła

Adres Raciechowice 23
32‑415 Raciechowice

Telefon 12 271 50 09

Adres e-mail -

Strona www www.facebook.com/sdm.raciechowice

Uwaga. Używamy ciasteczek. Korzystanie ze strony sdm.upjp2.edu.pl oznacza, że zgadzasz się na ich używanie. Więcej informacji znajdziesz w zakładce Polityka prywatności