Paweł Turbas urodził się w 1851 roku w Bieńczycach koło Krakowa. W 1883 roku poślubił Helenę Pasternak z Białego Kościoła. W świątyni w Białym Kościele zrealizował swoje pierwsze zamówienie. Naukę rozpoczął wbrew woli ojca, za co został wydziedziczony, a po jego śmierci odmówił przyjęcia spadku. Niejasne są koleje jego edukacji artystycznej. Pośrednio miał być wychowankiem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych za czasów Jana Matejki. Przez jakiś czas pracował też w zakładzie rzeźbiarskim Franciszka Wyspiańskiego (ojca Stanisława Wyspiańskiego). Wraz z rodziną osiedlił się w Olkuszu, gdzie urządził sobie pracownię. Podczas swojej działalności artystycznej miał wielu współpracowników, m.in. syna Władysława oraz stolarzy i rzeźbiarzy z miejscowości, w których realizował zamówienia. Często też przeprowadzał się z rodziną do miejsc, gdzie aktualnie pracował. Wykonywał ołtarze, ambony, rzeźby, konfesjonały, feretrony, chrzcielnice, ławki i inne sprzęty kościelne. W jego twórczości widoczne są wpływy historyzmu i inspiracje Witem Stwoszem, ale również regionalnymi twórcami, swoimi współpracownikami. Jego dzieła znajdują się m.in. w kościołach w Białym Kościele, Bolesławiu, Kłobucku, Niwce, Olkuszu, Sosnowcu, Wawrzeńczycach i Zagórzu. Turbas zmarł w Olkuszu w 1921 roku.
Maria Działo, "Paweł Turbas", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/pawel-turbas