Maksym Ptaszkowski

Biogram

Jan Ptaszkowski urodził się około 1692 roku w rodzinie Aleksandra i Franciszki(?), był malarzem i bratem zakonnym małopolskiej prowincji reformatów. Do zakonu wstąpił 11 kwietnia 1712 w Sandomierzu, przyjmując imię zakonne Maksym. Był malarzem, który wykonał szereg prac w kościołach własnej prowincji. Wraz z bratem Faustynem Gawlikowiczem wykonał freski w kościele Reformatów w Rzeszowie. Współpracował z zespołem rzeźbiarzy, stolarzy i malarzy, m.in.: Modestem Gronalewiczem, Kilianem Robakiewiczem, Beniaminem Grońskim i Faustynem Gawlikowiczem podczas prac w klasztorach w Wieliczce, Stopnicy i we Lwowie. Podobnie jak wspomniani twórcy przebywał w różnych klasztorach, co może świadczyć, że wykonywał również tam prace malarskie: np. w Lublinie, Zamościu, Kazimierzu Dolnym, Solcu nad Wisłą, Przemyślu, Krakowie, Sandomierzu oraz Dederkałach na Wołyniu. Najbardziej znane prace artysty znajdują się we Lwowie. Jest to seria obrazów, które namalował wraz z bratem Hieronimem Pociszewskim: „Biczowanie”, „Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa”, „Zaślubiny Najświętszej Marii Panny”, „Św. Kazimierz”, „Św. Franciszek Solano”, „Św. Jakub z Marchii” oraz 15 obrazów o tematyce franciszkańskiej. Ojciec Maksym Ptaszkowski zmarł 13 lutego 1761 w Chełmie Lubelskim.

Bibliografia