Andrzej Czesacz (Czesarz) – żył na przełomie XVIII i XIX wieku, stolarz, rzeźbiarz, pochodził z Waksmundu. Artysta wykonał ołtarze boczne i ambonę w Czarnym Dunajcu, ołtarz główny w kościele w Osielcu 1840 roku oraz tabernakulum w kościele św. Jana Chrzciciela w Olszówce. Jego dzieła znajdują się również w Harklowej, Klikuszowej i Nowym Targu. Prace artysty zostały wysoko ocenione przez Józefa Łepkowskiego i Józefa Jerzmanowskiego: „wielkie tym utworom zalety przyznać należy”. Teodor Tripplin w 1856 roku tak opisał rodzinę rzeźbiarzy waksmundzkich: "Wprzódy, póki był pieniądz w kraju i duch religijny w ludzie, mieszkało w tej wsi kilka pokoleń Czeszaczów bardzo znamienitych rzeźbiarzy; ostatni dwaj Czeszacze zwąchali nadchodzącego wieku szlachetność, i jeden został traktyjernikiem a drugi kupcem bławetnym".
Maria Działo, "Andrzej Czesacz (Czesarz)", [w:] "Sakralne Dziedzictwo Małopolski", 2025, źródło: https://sdm.upjp2.edu.pl/ludzie/andrzej-czesacz-czesarz