Jerzy Hankis

Biogram

Jarzy Hankins żył w latach 1653-1715/1716(?) był stolarzem i snycerzem krakowskim, urodzonym w Wilamowicach. W Krakowie osiedlił się prawdopodobnie jeszcze przed 1675 rokiem, wówczas został bowiem przyjęty do cechu stolarzy. Prowadził warsztat przy ulicy Stolarskiej, który ówcześnie był jednym z największych warsztatów stolarskich w mieście, o czym świadczy liczba zatrudnionych przez niego uczniów i czeladników. W jego pracowni kształcili się m.in.: jego synowie Michał i Dominik oraz zięć Jerzy Gruszczyna. Hankins podejmował się realizacji różnorodnych zleceń nie tylko w Krakowie, ale także na obszarze całej Małopolski. Najwcześniejszym dziełem, potwierdzonym archiwalnie jest niezachowany ołtarz w kościele Dominikanów w Krakowie z 1680 roku. Kolejnym prestiżowym zamówieniem było wykonanie przez Hankinsa ołtarza głównego w kościele oo. Karmelitów na Piasku w latach 1698-1699. Lata 1705-1706 artysta poświęcił na pracę nad wyposażeniem kościoła w rodzinnych Wilamowicach. Uciekając w 1710 roku przed panującą w Krakowie zarazą przeniósł się do Miechowa, a następnie Książa Małego, gdzie wykonał szereg realizacji. Ostatnie lata życia spędził z powrotem w Krakowie. Wiele prac Hankinsa jest mu przypisywanych na podstawie analizy porównawczej, np. stalle w kościele Karmelitów na Piasku w Krakowie, ołtarze i ambona w kościele św. Józefa w Krakowie, czy niektóre prace w kościołach św. Tomasza i św. Krzyża w Krakowie.

Bibliografia